HABERLER
Dini Haber
İslamda kadın etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
İslamda kadın etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

HAYBER KUŞATMASI VE GANİMETLERİ

Yazan: Mehmet W. Gündoğdu
din, islamiyet, Hz.Muhammed, Hayber kuşatması, Safiyye, Safiyye ile Muhammed'in evlenmesi, Hz.Muhammed'in eşleri, Babası öldürülen Safiyye, MWG, Cariye yapılan insanlar, İslamda kadın,

HAYBER KUŞATMASI VE GANİMETLERİ

Yağma ve ganimet bollaşınca, Muhammed’in hızı kesilmemişti. Hayber’de bulunan Yahudiler’in ötekilerle birleşerek savaş açabileceklerini bahane edip, seçme savaşçılardan bir orduyla Hayber’i kuşatma altına aldı. Muhammed ve ordusunun asıl derdi; varlıklı Hayberliler’in mallarına, hurmalıklarına, kadın ve kızlarına el koymaktı. Çünkü bunlardan başka ortada somut bir neden yok. Üstelik Müslümanlar için bir tehlike de söz konusu değildi, ama Yahudilerin kökü de kazınarak ganimet gelmeliydi. Çünkü Müslümanların tek gelirleri kutsal savaş ganimeti olarak meşrulaştırılan yağmacılıktı. 

Çetin çatışmalardan sonra Hayber kaleleri ele geçirilip, 90- 100 kadar Yahudi öldürüldü. Kalan erkekler kadın ve kızlarıyla birlikte tutsak edildiler. Kuşatma sona erdiğinde sıra ganimet paylaşımına geldi.

Hayberliler’in bütün arazilerine el konuldu. Hayber halkı kayıtsız koşulsuz her şeylerini bırakarak çekip gitmeye zorlandı. Hayber’in ileri gelenleri araya girerek af dilediler. Hemen arkasından kendilerinin ekip dikmeden başka iş bilmediklerini, gidecekleri yerlerde aç kalacaklarını söyleyerek Muhammed’i biraz yumuşattılar. Muhammed, Arazileri yarıcı olarak ekip dikebileceklerini; ürünün yarısına el koyacaklarını, ayrıca bazı hurmalıkları ganimet olarak beytül mala -daha doğrusu kendine- kattığını söyledi. Tutsakların bir kısmı altın- gümüş karşılığı af edildi. Köle ve cariye yapılmak istenenler ayrıldı. Müslüman savaşçılar, ganimet malların yanında güzel kadın ve kızları paylaşmaya başladılar.

Bu arada Muhammed, Yahudi bir kadının getirdiği yiyeceği yalnızca ağzına alıp tükürdüyse de zehirlendi. Yanındaki adam bu yiyeceği yediği için öldü. Muhammed de bu kadını öldürttü. Muhammed’in ağzından tükürüp yemediği bu zehrin etkisiyle, ağzında yara çıktı, çenesi çarpıldı. Bu zehrin etkisinin Muhammed ölünceye kadar sürdüğünü yazanlar var. Hatta bazı kaynaklarda Muhammed’in bu çirkinliğinden dolayı hiç resminin yapılmadığı yazılıdır. Ya işte böyle! Hani ne derler? “Alma mazlumun ahını- çıkar aheste, aheste.”

TUTSAK SAFİYYE İLE MUHAMMED'İN EVLENMESİ!

Asıl adı Zeynep olan, Beni Nadir kabilesi reisi Huves bin Ahtab’ın kızı Safiyye’de cariye olarak seçilenlerin arasındaydı. Safiyye’nin babası beni Nadir çatışması sırasında Müslümanlarca öldürülmüştü. Safiyye, Hayber Yahudisi Kinane’yle yeni evlenmişti ve o da Hayber kuşatması sırasında öldürüldü. Yeni dul bir kadın olan Safiyye’yi Müslüman savaşçılardan birisinin beğendiği ve cariye olarak almak istediği duyuldu. Muhammed’e haber verildi. Yağcıları da Safiyye’nin ancak Muhammed’e uygun olduğunu söylediler. Muhammed Bilal’ı çağırtıp Safiyye’yi getirmesini söyledi…

Bundan sonrasını İslam kaynaklarından öğrenelim. Okuyacağınız bu bölüm “Sorularla İslamiyet” bilgisunar sitesinden alınmıştır. Bu yazıyı yazanların da kaynak göstermiş oldukları dikkate alınarak okunmalıdır.

“Hz. Bilâl, Hz. Safiyye’yi, yine esir düşen amcası kızıyla alıp getirirken, on­ları Yahudi erkeklerinden iki kişinin cese­dinin yanından geçirdi. Amcası kızı bu manzarayı görür görmez feryat ve figana başladı; yüzünü parçalayıp, ba­şı­na topraklar saçtı. Uzaktan durumu fark eden Resûl-i Ekrem Efendimiz, yanına gelen Hz. Bi­lâl’e, “Ey Bilâl! Senden merhamet ve şefkat duy­gusu sökülüp atıldı mı ki bu ka­­dıncağızları ölülerinin yanından geçirdin?” buyurdu.(Sîre- 3: 351) Hz. Bilâl, mahcup mahcup huzurda boynunu büktü ve “Yâ Re­sû­lal­lah! Zâ­tı­nı­zın bundan rahatsız olacağını tahmin etmemiştim” diyerek özür diledi. Resûl-i Ekrem Efendimiz (a.s.m.), Hz. Safiyye'yi arka tarafına almalarını emrederek üzerine de omuz atkısı örttü. Bunun üzerine sahabîler, Peygamber Efendimizin (a.s.m.), onu kendisine başkomutanlık hakkı (Safiy) olarak aldığını anladılar. (Sîre-3: 351)

Peygamber Efendimizin harp sonrası bir prensibi de mağlup ettiği veya teslime mecbur bıraktığı düşmanla uzlaşma yoluna gitmesi idi. Hz. Safiyye âilesi, Yahudiler arasında itibarlı ve şerefli bir âile idi. Elbette, onun mevkiinin muhafazası İslâmiyet ve Müslümanlar için iyi neticeler ve faydalar doğurabilecekti. Bir diğer husus da Resûl-i Ekremin bazı evliliklerinde siyasi durumu göz önünde bulundurması idi. Bir kabilenin veya bir kavmin ileri gelenlerinden birinin kızını almakla, o kavmi, o kabileyi düşman ise İslâmiyet ve Müslümanlara karşı düşmanlıklarını en azından hafifletip yumuşatıyor, dost ise bu dostluğun daha da kuvvet bulmasını sağlıyordu. Hz. Cüveyriye ve Hz. Ümme Habîbe ile evlenmelerinde bu hususlar gayet açık bir şekilde görülür…

(Not: Minareye bakın, kılıfı görün. Bu kadarına da pes denmez mi?)

Gerisini aynı kaynaktan okuyalım.

SAFİYYE'NİN TERCİHİ!

Resûl-i Ekrem Efendimiz (a.s.m.), Hz. Safiyye'ye İslâmı anlattı ve şöyle buyurdu:

"Eğer Müslüman olursan, ben seni kendime zevce edineceğim. Şayet Yahudiliği tercih edecek olursan seni âzad ederim. Sen de gider kavmine kavuşursun!" (Tabakât, 8: 123)

Resûl-i Kibriyâ Efendimizle bir kerecik olsun görüşüp kendisinden birkaç kudsî kelam duyan Hz. Safiyye, tercihini doğru yaparak, aynı zamanda safıyetini ve derin anlayışını açıkça ortaya koydu: "Yâ Resûlallah! Siz beni İslâmiyete dâvet etmeden önce, konak yerine geldiğimde, Müslümanlığı arzulamış ve seni tasdik etmiş bulunuyordum. Yahudilikle benim hiçbir ilgim kalmamış ve ona artık ihtiyacım da yoktur. Hayber'de de artık ne babam ne de kardeşim vardır. Sen, beni küfürle, İslâmiyet'ten birini seçmekte serbest bırakıyorsun. Allah ve Resûlü, bana âzad edilmemden ve kavmimin yanına dönmemden daha sevgilidir. Ben onları tercih ediyorum! (Tabakât, 8: 123) Resûl-i Ekrem, Hz. Safiyye ile Hayber'de gerdeğe girmedi. Sibar mevkiine geldiği zaman ise Hz. Safiyye bu işe muvafakat etmedi. Ancak Hayber'den on iki mil kadar uzaklaştıktan sonra Sahba'da muvafakat etti. Peygamberimiz (s.a.v.), "Sibar'da konmak istediğim zaman, razı olmamanın sebebi ne idi?" diye sorunca, Hz. Safiyye, "Yâ Resûlallah" dedi, "Yahudilerin yakınında sana bir zararın gelebileceğinden korkmuştum. Onlardan uzaklaşınca emniyete kavuştum." (Tabakât, 8: 122-123.

Peygamberimiz (s.a.v.), onun bu bağlılığından son derece memnun oldu. Resûl-i Ekrem, Sahba' mevkiinde Hz. Safiyye ile kendisine ait çadırda gerdeğe girdi.

Peygamber Efendimiz, Hz. Safiyye'nin yüzünde bir darbe çürüğü gördü. Sebebini sordu. Hz. Safiyye şöyle izah etti: "Kinâne bin Rebi' ile evlendiğim ilk gece bir rüyâ görmüştüm. Rüyâmda Medine tarafından bir ayın gelip kucağıma düştüğüne şâhid oluyordum. Bunu Kinâne'ye anlatınca kızdı ve 'Sen ancak Hicaz hükümdarı Muhammed'e varmak istiyorsun, diyerek yüzüme bir tokat vurdu. Onun izi kaldı.” (Sîre, 3: 351- Tabakât, 8: 121)

Yine Sormak zorundayız! Elinizi vicdanınıza koyunuz! El insaf! Babası, yeni evlendiği kocası, bütün yakınları kılıçtan geçirilmiş; yeni dul bir kadının Muhammed’le gönüllü olarak evlenmesini mantıklı buluyor musunuz? Hem de Kuran ayetlerine uyarak “cariyelerin gebe olup olmadığını anlamak için süre beklenmemesi” ayrıcalığından yararlanan Muhammed’in yolculuk sırasında gerdeğe girivermesinin hem mantıkla hem insancıllıkla bir ilgisi olabilir mi? İnsaf ediniz! Bir an yazılanların doğru olduğunu kabul ederek Safiyye’nin Muhammed’e kendi isteğiyle gittiğini düşününüz. Bu Safiyye bu kadar vicdansız ve duygusuz mudur ki bu evliliğe gönüllü olsun? Yine insaf ediniz! Babası, kocası ve bütün yakınlarını kılıçtan geçirmiş bir peygamberin Safiyye’yi bu evliliğe zorlaması ne kadar etik bir davranıştır? İnsanda vicdan denilen bir şey olur ve düşene bir tokat daha atmayı hangi vicdan kabul edebilir? Bu olaylar karşısında vicdanı sızlamayanlara bir diyeceğimiz yok! Birilerinin vicdanları sızlamaya başlamışsa; böyle bir dine inananların da vicdanlarının sızlaması gerekmez mi?

OLAYIN GERÇEK YÖNÜ!

Şimdi de gelelim işin gerçek nedenine. Gerçek neden belli; ayetlere ve hadislere kadar girmiş olan Muhammed’in cinsel arzuları. Ama bu evliliklerin bir bahane ve kılıfı da olmalı. Bu sorun değil; başta ayet ve hadisler olmak üzere, dincilerin fetvalarıyla da bir kılıfa uydurulur. Uydurulur, ama her kuşun eti de yenmez! Sormayan, sorgulamayan saf Müslüman’ı kandırıyorsunuz. Ya bizleri nasıl kandıracaksınız? Kuran Maide suresi 101-102 ayetinde ne diyor? ”Ey iman edenler size açıklandığında canınızı sıkacak şeylerle ilgili soru sormayın. Hâlbuki Kuran indirilmekte iken sorarsanız onlar size açıklanır. Allah, şimdilik onları af buyurdu… Sizden önceki topluluk da onları sordu da Sonra o yüzden kâfir oldular.” Sormak, sorgulamak dinen yasak olsa da, soru sormakla kâfir sıfatını hak etsek de; bizler hem sormak, hem sorgulamak zorundayız. Bu bizim insanlık görevimizdir, toplumsal sorumluluğumuzdur, vicdanımızın en duru sesidir. Üstelik din satıcılarının bilerek bilmeyerek gizlediği, çarpıttığı konuları kendi kaynaklarından bulup çıkarmayı da çok iyi biliriz.

ALLAH KADINA BOŞANMA HAKKI VERDİ Mİ?

Yazan: Kainatta Toz Zerresi
KTZ, islamiyet, İslamda kadın, İslamiyette kadın, Allah kadına boşanma hakkı verdi mi?, İslamda kadının boşanması, İslamda boşanma, İslamiyette kadının durumu, Kadın karşıtı din,

ALLAH KADINA BOŞANMA HAKKI VERDİ Mİ?

Zavallı Müslüman kadınları….
Arap ülkelerinde yaşayan ve şeriat kurallarına ya da yönetimlerine mahkûm edilen Müslüman kadınlarının insan olduklarından bile haberleri yok.  Dinlerini öğrenmek konusuna gelirsek bu Arap kadınlarının bir çoğunun okuma yazması bile yok. O yüzden bu kadınlar, dinlerini yalnızca, yönetimlerinin kendilerine zoraki olarak dayattığı ve geleneksel yaşantıya soktuğu kurallar yolu ile öğrenirler. Türkiye’de yani bizim ülkemizde yaşayan Müslüman kadınlarımız ise çeşitli sebeplerden dolayı dinlerini yeteri kadar bilemedikleri gibi az buçuk bilenler de “İslâm, kadınları koruyan bir din,  çeviri çok önemli, Kur’an’ı yorumlayabilmek, anlayabilmek çok önemli, bakmayın siz o Arap Müslümanlarına, Peygamberimiz cahil insanlarla çok mücadele etti ama Arap milletleri cehalette devam etti.  Çok şükür Rabbimize ki İslâm’ı gerçek anlamda bize yaşamayı nasip etti…” gibi inanç felsefeleri ile kendilerini avutuyorlar. Bu yazımda kadının İslâm dinindeki var olan ya da var olmayan boşanma hakkını irdeleyeceğim. Konumuz, erkeğin boşadığı kadına ne kadar para verdiği ya da kadına nasıl davranması gerektiği değil. KONU, ALLAH KADINA KOCASINI BOŞAMA HAKKI VERMİŞ Mİ?

Kur’an’ın boşanma ayetleri:

Bakara 226: Kadınlarından uzaklaşmaya yemin edenler için dört ay beklemek vardır. Eğer geri dönerlerse Allah çok bağışlayıcıdır, sonsuz rahmet sahibidir.

Bakara 227: Boşamaya karar vermiş olurlarsa, şüphe yok ki Allah her şeyi işitir ve bilir.

Bakara 228: Boşanan kadınların kendileri üç âdet görünceye kadar beklerler. Allah’a ve âhiret  gününe iman ediyorlarsa, Allah’ın rahimlerinde yarattığını gizlemeleri onlara helâl olmaz. Eğer taraflar arayı düzeltmeyi istiyorlarsa kocaları, onları kendilerine geri çevirme hususunda başkalarından daha ziyade hak sahibidirler. Kadınların, mâkul ve meşrû ölçülerde ödevlerine denk hakları vardır; erkeklerin ise onların üzerinde bir dereceleri mevcuttur. Allah izzet ve hikmet sahibidir.

Bakara 229:  Boşama iki keredir. Her ikisinden sonra ya iyilikle evlilik içinde tutmak veya güzellikle serbest bırakmak gerekir. Allah’ın koyduğu kurallara uymamalarından korkmadığınız sürece onlara verdiğiniz mehirden hiçbir miktarı geri almanız sizin için helâl olmaz. Eğer Allah’ın kurallarına uymamalarından korkarsanız, kadının evlilikten kurtulmak için verdiği meblâğda taraflara bir vebal yoktur. Bunlar Allah’ın koyduğu kurallardır, bu sebeple onları çiğnemeyin. Her kim Allah’ın koyduğu kuralları çiğnerse işte onlar zalimlerin ta kendileridir.

Bakara 230: İkinciden sonra koca eşini bir daha boşarsa, bundan sonra kadın, boşayandan başka bir koca ile evlenmedikçe ona helâl olmaz. İkinci koca da onu boşarsa, birinci kocası ile bu kadının, Allah’ın kurallarına riayet edeceklerini zannederlerse, tekrar evlilik hayatına dönmelerinde bir sakınca yoktur. Bunlar Allah’ın kurallarıdır, bilmek isteyenler için onları açıklamaktadır.


Bakara 231: Kadınları boşadığınızda, onlar da bekleme sürelerini doldurduklarında ya onlarla yeniden evlenip iyilikle tutun ya da iyilikle serbest bırakın. Onları zarar vererek haklarını çiğnemek için nikâh altında tutmayın. Bunu yapan bilsin ki kendine haksızlık etmiştir. Allah’ın âyetlerini sakın alaya almayın. Allah’ın size bahşettiği nimetleri, kitaptan ve hikmetten size öğüt vermek üzere gönderdiklerini dilinizden düşürmeyin. Allah’tan korkun ve bilin ki Allah her şeyi bilmektedir.

Bakara 232: Kadınları boşadığınızda, onlar da bekleme sürelerini tamamladıklarında, aralarında mâkul ve meşrû ölçülerde rızalaştıkları takdirde boşayan kocalarıyla yeniden evlenmelerine engel olmayın. Bu söylenenler, içinizden Allah’a ve âhiret gününe iman edenlere verilen öğüttür. Bunlar sizin için en iyi iç ve dış temizliği sağlayan öğütlerdir. Tam mânasıyla bilen Allah’tır, siz ise bilmezsiniz.

Bakara 236: Kadınları boşarsanız, onlarla birleşmemiş ve mehir de belirlememiş olursanız malî bir sorumluluğunuz yoktur. Zengin olan gücüne göre, eli darda olan da gücüne göre onlara makul ve gönül alıcı bir şeyler versin. iyiler için bu bir borçtur.

Bakara 237:  Bir mehir belirlediğiniz halde onlarla birleşmeden kendilerini boşarsanız, belirlediğiniz mehirin yarısını ödemek size borçtur; ancak kadınların bağışlaması veya nikâh bağı elinde olanın hoşgörülü davranması müstesnadır. Hoşgörülü davranmanız takvâya daha uygundur. Aranızda lutufkâr davranmayı unutmayın. Allah bütün yaptıklarınızı görmektedir.

Bakara 241: Boşanmış kadınlara faydalanacakları uygun bir şeyler verilmesi, Allah’ın rızâsını gözetenlerin borcudur.

Bakara 242: Akledesiniz diye Allah size âyetlerini işte böyle açıklıyor.

Nisa 35: Eğer karı-kocanın aralarının açılmasından korkarsanız, erkeğin ailesinden bir hakem ve kadının ailesinden bir hakem gönderin. Düzeltmek isterlerse Allah aralarını bulur; şüphesiz Allah her şeyi bilen, her şeyden haberdar olandır.

Nisa 128:  Eğer bir kadın kocasının kötü muamelesinden yahut yüz çevirmesinden endişe ederse aralarında bir uzlaşmaya varmalarında onlara günah yoktur ve sulh hayırlıdır. Nefisler de cimriliğe meyillidir. Eğer güzel davranır ve Allah’a itaatsizlikten sakınırsanız bilin ki Allah yaptıklarınızdan haberdardır.

Nisa 130: Eğer karı koca ayrılırlarsa Allah bol rızkından onların ihtiyaçlarını giderir. Allahın lutfu geniştir, hikmeti sonsuzdur.

Ahzab 49: Ey iman edenler! Mümin kadınlarla evlenme akdi yapıp da sonra, birleşmeden onları boşadığınızda onlar üzerinde, hesaplayıp bekleteceğiniz bir iddet hakkınız yoktur. Onları bir şeyler vererek memnun ediniz ve güzellikle boşayınız.

Talak 1: Ey peygamber! Kadınları boşayacağınız zaman iddetlerini gözeterek boşayın ve bekleme sürelerini iyice hesap edin. Rabbiniz Allah’a saygısızlıktan sakının. Apaçık bir hayâsızlık yapmış olmadıkça onları evlerinden çıkarmayın, kendileri de çıkmasınlar. Bunlar Allah’ın koyduğu sınırlardır. Kim Allah’ın koyduğu sınırları aşarsa aslında kendisine yazık etmiş olur. Bilemezsin ki; belki Allah bundan sonra yeni bir durum ortaya çıkarıverir.

Talak 2: Sürelerinin sonuna ulaştıklarında onları ya uygun biçimde tutun yahut onlardan uygun biçimde ayrılın; içinizden adaletli iki kişiyi şahit tutun ve şahitliği Allah için özenle yerine getirin. İşte Allah’a ve âhiret gününe inananlara öğütlenen budur. Kim Allah’a saygısızlıktan sakınırsa ona Allah kendisine bir çıkış yolu gösterir.

Talak 4: Kadınlarınızdan âdetten kesilmiş olanlar ile âdet görmeyenler hakkında tereddüt ederseniz onların bekleme süresi üç aydır. Hamile olanların bekleme süreleri ise doğum yapmalarıyla sona erer. Kim Allah’a saygısızlıktan sakınırsa Allah ona işinde bir kolaylık verir.

Talak 6: O kadınları, durumunuza uygun olarak kendi oturduğunuz yerde oturtun ve onların imkânlarını daraltmak yoluyla kendilerine zarar vermeye kalkışmayın. Eğer hamile iseler, doğum yapıncaya kadar nafakalarını karşılayın. Sizin hesabınıza (çocuğunuzu) emzirirlerse onlara karşılığını ödeyin ve aranızda güzelce konuşup anlaşın. Anlaşmakta zorlanırsanız bu durumda o erkeğin hesabına başka bir kadın emzirecektir.

Talak 7: Varlıklı olan varlığından harcasın, rızkı daralmış bulunan da Allah’ın kendisine verdiği kadarından harcasın. Allah kimseyi kendi verdiğinden fazlasıyla yükümlü tutmaz. Allah bir güçlüğün ardından bir kolaylık sağlayacaktır.

Kur’an’da, boşanma ile ilgili 20  ayet var. Hepsi de yukarıda yazılı.  İlgili ayetleri diyanetin sitesinden alıntı yaparak naklettim. Karı kocanın ayrılmasına ya da ayrılma ihtimaline ve sonrasına  yönelik  toru topu 20 ayeti, içerdiği konulara göre çeşitli başlıklar altında toplayıp gruplandırmak istiyorum ki daha iyi anlaşılabilsin.

1) Erkeğin hanımını nasıl ya da hangi şartlar altında boşayacağı ile ilgili ayetler:
Bunların sayısı 11 tane :
Bakara 226, 227, 230, 231, 232, 236, 237.
Ahzab 49.
Talak 1, 2, 4.

2) Kocası tarafından boşanan kadınların kısa süreli  akıbeti ve Allah’ın lütfunu içeren ayetler:
Bakara 228, 241, 242.
Nisa 130.
Talak 6, 7.

3) Evlilik dışındaki kişilerin müdahelesini gerektiren ayet:
Nisa  35

4) Kocası ile anlaşamayan kadına gönderilen ayet:
Nisa 128

5) Kadınların kocalarını boşayabileceği iddia edilen ayet:
Bakara  229.

Maddeler halinde yazdığım bu başlıkları ayrıntılı bir şekilde inceleyelim:

1) Erkeğin hanımını nasıl ya da hangi şartlar altında boşayacağı ile ilgili ayetler:
Bu ayetler, “Kadınları boşadığınızda,  boşadığınız kadınlar, kadınlarınızdan uzaklaşmaya…” diye devam eder ve erkeklerin kadınları boşarken ya da erkeklerin hanımlarından boşanmaya karar verdiklerinde yapmaları gereken şeyleri anlatan ayetlerdir. Bu ayetlerin içinde kadınların iddet süreleri,  kocalarının onlara ne kadar para vereceği, tekrar barışılıp barışılmayacağı ile ilgili hususlar vardır. Aslında bu başlık altında incelenmesi gereken Bakara 230 da, bir kadının kendisini 3 üncü kez boşayan adamla dördüncü defa evlenebilmesi için başka bir adamla evlenip boşanmasını gerektiren ayet de hiç yenilir yutulur bir şey değildir fakat bu ayete  derinlemesine girip asıl konudan uzaklaşmak istemiyorum. Sonuçta Bakara suresi 230 uncu ayet de erkeğin kendisinin yol açtığı yani kadının boşanmasını değil de erkeğin kadını  3 defa boşamasının bir sonucudur.

2) Kocası tarafından boşanan kadınların kısa süreli  akıbeti ve Allah’ın lütfunu içeren ayetler:
Bu başlık altında topladığım ayetlerde genel olarak boşanan kadınların hamile olma ihtimalleri ve bunu saklamamaları gerektiği,  bekleme süresi sonunda kocaları kendileri ile barışmak isterse kocalarının başkalarına göre bu kararı alma hususunda bir derece fazla hak sahibi oldukları, boşanmış kadınlara geçinebilecekleri bir miktar para verilmesi gerektiği, boşanan kadın ve erkeği Allah’ın nasıl rızıklandırıp  nasıl lütuflandıracağı,  boşanan ve hamile olan kadının çocuğu doğuruncaya kadar mağdur edilmemesi, çocuğun emzirmesinin nasıl olacağı, varlıklı erkeklerin boşadıkları hanımlara karşı parasal anlamda gerekeni yapmaları gibi hususlar ele alınmıştır. Bu ayetlerin de hiç birisinde boşanmak isteyen kadınların kocalarını boşayabileceğine ait bir ayet yoktur.

3) Evlilik dışındaki kişilerin müdahelesini gerektiren ayetler:
Bu başlık altına aldığım tek ayeti olduğu gibi okuyalım:

Nisa 35: "Eğer karı-kocanın aralarının açılmasından korkarsanız, erkeğin ailesinden bir hakem ve kadının ailesinden bir hakem gönderin. Düzeltmek isterlerse Allah aralarını bulur; şüphesiz Allah her şeyi bilen, her şeyden haberdar olandır."

4) Kocası ile anlaşamayan kadına gönderilen ayet:
Bu başlık altına altında alınabilecek tek ayet var o da  Nisa 128. O ayeti tekrar okuyalım:

Nisa 128: "Eğer bir kadın kocasının kötü muamelesinden yahut yüz çevirmesinden endişe ederse aralarında bir uzlaşmaya varmalarında onlara günah yoktur ve sulh hayırlıdır. Nefisler de cimriliğe meyillidir. Eğer güzel davranır ve Allah’a itaatsizlikten sakınırsanız bilin ki Allah yaptıklarınızdan haberdardır."

Kocasının kötü muamelesinden veya ilgisizliğinden endişe eden kadına, adının Allah olduğuna inanılan İlâhtan göstertilen tek yol kocası ile aralarında sulh yapılması yani karşılıklı konuşarak evliliğin devamına ve güzelleşmesine yönelik teşebbüste bulunma hakkıdır. Bunu tekrar etmek istiyorum. Kocasının kötü muamelesinden ve ilgisizliğinden endişe duyan kadına göstertilen Kur’an’daki TEK YOL. KADININ KENDİ NİYETİYLE KENDİ KENDİNE YAPABİLECEĞİ TEK YOL BU AYETİN HÜKMÜDÜR. Biraz sonra kadının boşanmasına yönelik iddia edilen başka bir ayeti de paylaşacağım fakat  kocası ile arası iyi olmayan kadına, kadının özgür niyeti ve teşebbüsü yönünde tek bir hamle ya da girişim hakkı veren sadece ve sadece bu AYETTİR. Bu ayetle ilgili benim ve bir çok kişinin kafasını karıştıran bir diğer gariplik de “…aralarında bir uzlaşmaya varmalarında onlara günah yoktur…” ifadesidir. Nasıl yani, bir kadının, kötü niyetinden ve ilgisizliğinden ötürü kocası ile arasını düzeltmeye çalışma teşebbüsünün kötü ve fena bir tarafı mı var ki,  uzlaşmaya varmanın günah olmadığına ilişkin bir ifade kullanılmış. Bazı çevirilerde “…aralarında uzlaşmaya varmalarında sakınca yoktur…” kelimeleri kullanılmışsa da değişen bir şey yok, aynı anlama gelir. Bu ifadenin saçmalığını, dünya üzerindeki her insanın mantığının anlayabileceği düzlemde açıklayabilecek varsa lütfen yorum kısmına yazsın, ben şahsen çok merak ediyorum.

5) Kadınların kocalarını boşayabileceği iddia edilen ayet:
Bakara 229: "Boşama iki keredir. Her ikisinden sonra ya iyilikle evlilik içinde tutmak veya güzellikle serbest bırakmak gerekir. Allah’ın koyduğu kurallara uymamalarından korkmadığınız sürece onlara verdiğiniz mehirden hiçbir miktarı geri almanız sizin için helâl olmaz. Eğer Allah’ın kurallarına uymamalarından korkarsanız, kadının evlilikten kurtulmak için verdiği meblâğda taraflara bir vebal yoktur. Bunlar Allah’ın koyduğu kurallardır, bu sebeple onları çiğnemeyin. Her kim Allah’ın koyduğu kuralları çiğnerse işte onlar zalimlerin ta kendileridir."

Dini çevreler tarafından kadının dinen kocasından boşanabileceğine dair delil göstertilen bu ayeti başından sonuna kadar okumama rağmen, bir kadının, kocasının kötü davranışından dolayı veya ikisinin de uyuşamayıp anlaşamamak gibi nedenlerden dolayı boşanma talebinde bulunabileceğine  dair hiçbir şey okuyamadım. Aklımızla dalga mı geçiyorsunuz? Bu ayetten mantık kuralları çerçevesinde ne anlaşıldığını daha sade bir şekilde yazıyorum:

Karı kocanın geçinemediği gibi bir mana çıkartılabilen ya da kadının çıkarttığı huzursuz bir durumdan dolayı erkeğin boşanma ihtiyacı duyması gibi bir ayet var. Bu durumda bir erkek, karısının Allah’ın kurallarına  uyacağından emin olduğu  sürece karısına evlenirken verdiği mehiri hiçbir şekilde  almamalı ve onu yani hanımını verdiği mehirle serbest bırakmalı.  Ammmmaaaaa, eğer erkek, evli olduğu kadının Allah’ın kurallarına uymayacağını sezinlerse ya da böyle bir şeyden şüphelenirse  karısının koluna taktığı bilezikleri ya da parayı ya da bu paranın bir kısmını  elinden alıp kadını serbest bırakabilir. Ya da kadın, bazı sebeplerle evliliği bitirmek istiyor fakat kocasını boşayabileceği bir ayet, bir Allah emri olmadığı için huzursuzluk çıkartıyor. Erkek de karısının kendisinden ayrılmasına rıza göstertiyorsa yani izin veriyorsa ve “Benim hanım benim kanaatimce bana iyi bir eş değil. Allah’ın bir kadından istediği şekilde bana kadınlık etmiyor. Geçimsizin, huysuzun önde gideni…” diyorsa hanıma sesleniyor ve diyor ki “bak madem benden boşanmak istiyorsun o zaman bana şu kadar para ver, ben de seni boşayayım”.

Ben bu ayeti, sizlere daha anlaşılır şekilde  anlatayım.  Evli bir Müslüman erkeğinin evliliğinde problemler var. Karısının kendisinden ayrılmak istediğini sezinliyor ya da karısı bunu dile getiriyor. Erkek de anne babasının evine gidip bu durumu anlatıyor. Anne babası diyor ki adama “O mu seni boşamak istiyor oğlum, karın sana göre nasıl biri? Yani Allah’a yaraşır, kocasına yakışır akıllı uslu bir kadın mı?... Madem karın hakkında iyi düşüncelerin yok o zaman bırak gitsin evden, yaramaz.  Ama ona verdiğin o bilezikleri de kolunda bırakma, al elinden. Hem seni boşayacak hem de parasını alıp götürecek öyle mi? Yok öyle yağma…AL BİLEZİKLERİNİ GÖNDER GİTSİN”  Erkeğin ailesinin tutumu bu şekilde. Peki kadının ailesi, akrabaları ne diyor bu işe? Onlardan ses yok değil mi? Aslında ayette erkeğin anne ve babasından söz etmiyor fakat Müslümanların İlâhı olan Allah, bu ayete göre APAÇIK, OĞLAN EVİ ni temsil ediyor. Yani erkeğin tarafını temsil ediyor. Müslümanlar, “Allah taraf tutmaz” gibi bir ifadeyi kullanmaya tenezzül etmesinler. Ayeti okuduğunuz zaman çıkan mânâ bu. Allah bu ayette kadına seslenmiyor ki kardeşim! “Ey mümin kadın, kocanla geçinemiyorsan ona biraz para verip de ayrıl”  bile demiyor Allah. Niye desin dış kapının dış mandalına? Kadına seslenmeye tenezzülü bile yok Allah’ın, kadın kim?  Siz bu ayettekine benzer bir durumda erkek tarafı olsanız,  kendi tarafınız olan erkek ile karşı tarafı temsil eden kadınla ilgili nasıl konuşurdunuz? Nasıl tutum alırdınız? Bu durumu nasıl tarif edip dillendirirdiniz? Bu sorumu lütfen cevaplarken Bakara suresi 229 uncu ayeti tekrar okuyun. Ayeti okuyunca zaten kendinizi otomatikman Erkek tarafı gibi hissedeceksiniz.

İslâm Alimlerine göre bu ayetin nüzul sebebi:  (Rivayete göre, Abdullah Bin Übey Bin Selûl’ün kızı Cemîle, kocası Sabit Bin Kays ile problem yaşıyordu.. Hz. Peygambere gelip şöyle dedi: “Ben ve Sabitin başını hiçbir şey bir araya getiremiyor. (Onunla baş başa olamıyoruz.) Vallahi O’nu dininde ve ahlâkında ayıplamıyorum. Lakin, İslâmda iken küfre düşmekten korkuyorum, Ona buğzetmekten kendimi alamıyorum. Ben dışarıya baktığımda onu bir grup adamla beraber gördüm. Baktım ki, onların içinde en siyah, en kısa ve en çirkin olanı benim kocam.”  Bunun üzerine, Bakara suresi 229. ayet nazil oldu. Sabit’in mehir olarak verdiği bahçeyi, boşanma karşılığı olarak geri verdi.  Ayetteki hitap hâkimleredir, alma ve vermenin isnadı onlaradır. Çünkü onlar, kadın ve erkeğin müracaatı durumunda âmir konumundadırlar.  Hitabın eşlere olduğu, bundan sonrasının hâkimlere bırakıldığı da söylenmiştir.) Alıntıdır.

Eğer bu ayeti,  yukarıdaki gibi bir iniş sebebine bağlar isek, kadının sadece kocasını beğenmediği için veya lüzumsuz veya geçersiz bir sebep için kocasını boşaması durumunda geçerli olduğunu dile getirmek gerekir fakat böyle bile olsa, bu ayette kadına hitap yoktur. İddiaya göre, hakemlere yani erkekle kadının akıbetini belirleyecek olan hakimlere hitap vardır. Yani bu rivayete göre yine kadın, kocasını  erkeğin kadını boşayabildiği gibi bir boşama hakkına sahip değildir. Dahası, adının Allah olduğuna inanılan İlâh, her ne kadar Kur’an’ı, anlaşılsın diye gönderildiğini iddia etmişse de,  eğer bu ayetin yorumu ve anlamlandırılması, iniş sebebinin rivayetinde geçen durumla eşleştiriliyorsa, bu ayeti, “kullarım anlayamasın, kafa patlatıp bir birleri ile didişsinler” diye göndermiş. Kur’an, adının Allah olduğuna inanılan bir İlâhtan gönderilen kutsal bir kitaptır ve kıyamete kadar bir tek harfinin bile değişmeden korunacağına inanılır. Bu hassasiyette bir kitabın, geçmişten bu zamana bir harfinin bile değişmeden gelip gelmediğinden emin olunmayan bir insan yazması rivayet tarafından yorumlanması ve “tamam, bu ayetin anlaşılması bu şekilde olur” denmesi zaten mantıksızdır.

Peki bir Müslüman kadını, eşinin kötü davranışından veya kendisine olan ilgisizliğinden şikâyet ederse hangi ayete başvurulur? Tabi ki de Nisa Suresi 128 inci ayet. Çünkü ayette apaçık şekilde yazıyor  “Eğer bir kadın kocasının kötü muamelesinden yahut yüz çevirmesinden endişe ederse…”  diye gidiyor cümle ve çözümü, kadının kocası ile sulh yapmasıdır yani boşanma moşanma yok kardeşim. Neden yok? Nedeni şudur: Borç ile ilgili bir şahitlik durumunda bir erkeğe karşılık iki kadının şahitliğinin geçerli olduğunu biliyorsunuz. Borç-senet gibi işler, insanın daha çok zekâsına hitap eden işlerdir. Allah katında kadın, takva olarak yani Allah’ı anmak, iman etmek ve ibadet etmek gibi işlerle Allah katında çok güzel yerlere gelebilir. Allah’tan övgüler alabilir ama İslâm dininde kadın, zekâ unsuru olarak görünmeyen ve hatta  zekâsı ile var olmayan bir canlıdır.

Nisa suresi 128 inci ayete göre bir kadın kocasının kötü davranışından ya da ilgisizliğinden endişe ederse kocası ile anlaşmak yoluna yani konuşmak yoluna gitmelidir çünkü kadın bu durumu doğru olarak sezinlememiş olabilir. Yanılmıştır çünkü zekâsı, aklı, bu tür durumları algılayıp karar verecek yapıda değildir. Diğer boşanma ayetlerinde de ipler tamamen erkeğin elindedir. Kadının boşanabileceği ayet olarak göstertilen Bakara 229 uncu ayette ise kadının boşanması gerektiğine ya da evden gitmesi gerektiğine ya da kadının evden gitme isteğinin doğru bir istek olup olmamasına karar veren yine erkektir, erkeğin aklıdır. Çünkü kadın, kocasından hangi sebeple olursa olsun, boşanma isteğini dile getirirse bunu erkeğin düşünmesi, erkeğin karar vermesi ve verdiği bu karar doğrultusunda da Bakara 229 u okuyup ilgili yolu takip etmesi ve ondan sonra ancak hanımına “gitmek istiyorsan benim için de uygundur gidebilirsin” demesi gerekir. Kadının aklı her şeye yetmez.

Zavallı Müslüman kadınları……

Bir çok Müslüman kadını ve erkeği, yıllarca bu konuya kafa patlattı. Çünkü burada bir haksızlık vardı. Türkiye gibi modern kanunların olduğu ve kadınların da insandan sayıldığı ya da insandan sayılmasına gerek duyulduğu bir ülkenin dininin kutsal kitabında,  kadının kocasını boşayabileceği bir ayet neden yoktu? Ellerindeki tek ayet Nisa 128 inci ayetti yani kadının kocası ile anlaşmasını gerektiren ayet. Aradılar taradılar, araştırdılar, sulh ettiler, eski kitapları karıştırdılar ve O DA NESİ!  AHANDA BULDUK!  İŞTE KADININ KOCASINI BOŞAYABİLECEĞİ AYET!  DEMEK Kİ BİR KADIN FİDYE VEREREK KOCASINI BOŞAYABİLİYOR. OLEY OLEY  OLEY… İŞTE CEVAP! BAKARA SURESİ 229 UNCU AYETTE YAZIYORMUŞ, BİZ NEDEN ŞİMDİYE KADAR O AYETİ GÖREMEDİK YAHU! BULDUK BULDUK O AYETİ, YAŞASINNNNN!

Yani bazı dini çevreler şu an, kadının dinen kocasını istediği zaman ya da gerekli nedenler ileri sürerek boşayabileceğine dair kanıt olarak benim yukarda didik didik etmeme rağmen  kadının boşanma talebi ile hiç ilgi ve alakasının olmadığı Bakara suresi 229 uncu ayeti delil olarak göstertiyorlar. Demek, karısıyla yetinmeyip komşusunun  kızını taciz eden, yetmeyip sokakta birilerini bıçaklamaya çalışan kocayı bırakması için karısının  o mahlûkata para vermesi lâzım…  Babababababak sen. Bak sen! Adının Allah olduğuna inanılan Yüce İlâhın kadın kuluna verdiği değere bak sen, gözlerim yaşardı. E kadın parayı bulamazsa?  Evlenirken mehir almamış ise ya da aldığı mehiri gerekli bazı nedenlerle harcamış ya da kocası elinden almış ise?  Eğer kocasına boşanmak için vereceği fidyeyi bulamazsa İslâm fıkıhına göre birileri yardımda bulunur. Yani kadına sadaka verir, kadın da o sadakayı, boşanma fidyesi olarak kocasına verir. Ne kadar ilâhi ve ne kadar adaletli bir yöntem! Üstelik kadının kocası çok kötü ve fena bir adam ise kadın bu durumda, Nisa 128 e göre hareket edip kocası ile sulh mu yapmalı yoksa ıvır zıvır, önemli olmayan bir konu için kocasından ayrılmaya karar verip kocası  ya da Hakem heyeti, Bakara 229 u mu uygulamalı? Şu garipliğe bakar mısın? Hadi bu garipliği vurgulayalım.

  • Kocanın kötü davranışından ya da ilgisizliğinden endişe edersen kocanla aranı düzelt, sulh yap. (Mesela kocan seni dövüyorsa, sürekli küfür ediyorsa, alay edip aşağılıyorsa,…sulh yap SULH, Seni döven, seni aşağılayan adamla evli kal.)
  • Rivayette anlatıldığı gibi kocanı beğenmiyorsan ya da eften püften bir sebeple kocanla beraber olmak istemiyorsan ya da kocan ya da hakimler, böyle bir şey sezinlemişlerse onların kararı sonucu  kocana para ver, evden ayrıl.

Gelelim İslâm dininde kadının boşanma hakkı ile ilgili diğer iddialara ve bu zamana kadar kadınların boşanma hususu ile ilgili dile getirilen ifadelere.  Diğer Müslüman halkların bu konudaki düşüncelerini bilmiyorum fakat bir Türk kadını olarak kendi ülkemdeki  İslâm yorumcularının kadının boşanma talebi ile ilgili düşüncelerini ve dini fetvalarını yıllarca dinliyorum, izliyorum. Eskiden beri bu konuda bu zamana kadar gelen  ve halen bir çok Kur’an yorumcusu tarafından kabul edilen düşünce şudur:

“Kadınlar çok duygusal varlıklardır.  Ufak tefek gönül kırgınlıklarından dolayı ya da aile içinde olabilecek her problemde problemi çözmek yerine duygusal özelliklerinden doğan bir durumun sonucu olarak çok fevri davranabilirler  ve hemen boşanmak isteyebilirler.  Evlilik hayatı, İslâmiyet dininde çok önemlidir. Allah, bu kadar önemli bir kurumun bitirilmesinin kararını tabi ki de erkeğe göre çok fevri davranma yapısına sahip olan kadına veremezdi.  Bu yüzden Kur’an’da, kadının kocasını boşayabileceği bir ayet yoktur. Yani Allah, kadına bu izni vermemiştir.”

Bunları söyleyen ve dile getiren Müslüman beyler ve Müslüman hanımlar sözlerine  şu şekilde devam ederler:

"Fakat İslâm hukukunda genel olarak bir kadın eğer ileride kocası ile bir problem yaşar da boşanmak isterse evlenirken boşanma hakkını evleneceği adamdan alabilir. Bu uygulama, geçmiş dönemlerde de falanca falanca kişiler tarafından uygulanmıştır İslâm dinine uygundur. Bir hanım evlenirken evleneceği adamdan ileride boşanma hakkını ister. Adam da bu hakkı ona verirse evlenirler ve ileride evliliklerinde bir problem yaşanırsa kadın bu hakka istinaden kocasını boşayabilir.”

Kadının hakkına bakar mısınız? “HAK”. Hak nedir? İslâm dinine göre hemen cevaplayalım.  Erkek, erkek olması hasebi ile doğuştan her konuda haklıdır. Kadın ise kocasının kendisine vereceği hak kadar hakka sahiptir. Peki ya kocası ona bu hakkı vermiyorsa? Kadın, ailesinin zoru ile istemediği bir adamla evlendiriliyorsa? Kadın cahil bırakılmışsa ve böyle bir hakkın evlenme sırasında alınacağından haberi yoksa? Böyle bir hak istediğinde o an, babasından ya da eş adayından yanağına bir tokat yiyeceğinden eminse? Sevdiği adama aşık olduğu için evlenirken ileride onunla asla boşanmayacağı ve ömür boyu evli kalacağı hayalleri kuran saf bir kadın ise ve bundan dolayı böyle bir hak istemeyi aklından geçirmemiş ise?

Bu boşanma hakkı ile ilgili en önemli soruyu soralım:
  • Madem Allah, kadının duygusal ve fevri davranışlarından dolayı kadına boşanma hakkı vermemiş, siz kim oluyorsunuz da Allah’ın kurallarını çiğneyip kadına bu hakkı veriyorsunuz? Hani kadın fevri davranışlara sahipti? Niye o zaman kadına böyle bir boşanma hakkını tanıyorsunuz?

Görüldüğü üzere İslâm Alimleri bile kadının gerektiğinde kocasından boşanması gerektiğinin farkında oldukları için Kur’an’da yazmamış olmasına rağmen kadına böyle bir hak vermeyi uygun görmüşler tabi buna hak denilirse. Medeni kanunlarda, kadınlar doğuştan itibaren her türlü hakka sahiptirler fakat İslâm dininde, sadece İslâm Alimlerinin verdiği bir kararla kadına boşanma hakkını isterse kocası yani evlenmekte olduğu adam verebilir. Arap geleneklerine de uygundur.

Benim en çok içimi acıtan  durum ise kendi ülkemizin Kur’an yorumcularının senelerdir bu düşünceyi yani kadının fevri davranışlarından dolayı evlilik müessesesini erkeğe göre daha çabuk bitirebilecek bir yapıda olması nedeni ile Allah’ın kadına kocasını boşama hakkını vermemiş olduğunu yıllardır haykırmalarıdır.  Mesela bizim ülkemizin Türk kadını tam da bu yapıdadır. Hemen kocasından boşanmaya kalkar. Mesela annelerimiz, anneannelerimiz döneminin o asil, o fedakâr diye tarif edilen eşsiz kadınları, yani ne olursa olsun kocasının her türlü kahrını çeken, “kol kırılır, yen içinde kalır” atasözünün de hakkını vererek, evde hangi sıkıntıyı çekerse çeksin gözyaşını yastığına akıtan veya genç yaşta dul kalmasına rağmen, “çocuklarım üvey baba görmesin” düşüncesi ile iş hayatına atılıp çocuklarını evlendirinceye kadar ikinci bir kocaya tövbe diyen asil kadınlarımız GAVUR KADINI dimi?  Bu ülkenin vatandaşı olan  ve aynı zamanda adının altında İlâhiyat Profesörü yazan ……….lar,  televizyon ekranlarına çıkıp da “kadınlar fevri karar verecek bir yapıda olduğu için Allah, onlara kocalarını boşama hakkı vermemiştir”  konuşması yapıyor ya! GÖZÜNÜZE DİZİNİZE DURSUN BU ÜLKENİN KADINLARININ  BU ZAMANA KADAR  SİZ ERKEK MİLLETİ İÇİN ÇEKTİĞİ KAHIR, YAPTIĞI FEDAZARARLIK! UTANMIYORSUNUZ  HİÇ, NANKÖR HERİFLER! Çapkınlıktan evini barkını unutan, bir gecelik kadınları barlarda lüks restorantlarda gezdirip “aşkım, cicim, hayatım” diye pofpoflarken  evde kendi yaşlı annesinin babasının altından alan karısına “sıçtığım, soktuğum, ananı avradını…” diye küfreden kocaya kadınlık yapıp “kaderim böyleymiş, sabretmeli” diyen  ve  sayıları hiç de az olmayan O  MUKADDES KADINLARIN   b…..na  kurban olun siz.  Demek Türk kadını, boşanma sırasında fevri davranabilir. Adı Allah OLMAYAN  benim İlâhım benim Tanrım  sizi bildiği gibi yapsın. Rahmetli anneannem günde beş vakit namaz kılardı ve oturduğu her namazda dua ederdi. Etrafına yaptığı iyiliklerin de haddi hesabı yoktu. Dedemin o kadar kahrını çekti ki! Sonunda çekecek takati  kalmadı, öte dünyaya iki gözü de açık gitti kadıncağız.

ÇOK ŞÜKÜR ŞİMDİKİ NESLİN GENÇ KADINLARI ARTIK GÖZÜNÜ AÇTI. ANNELERİNİN ANNEANNELERİNİN ÇEKTİKLERİNİ SİNDİRE SİNDİRE DERS ETTİLER KENDİLERİNE, KULAKLARINA KÜPE YAPTILAR.  MUTLULUKLARINA, KADINLIK ONURLARINA KISACASI KENDİLERİNE SAHİP ÇIKMAYI ÖĞRENDİLER. YAVAŞ YAVAŞ BU ARAP KAKALAMASI DİNİ DE SORGULAMAYA BAŞLADILAR.

Bütün bu sorgulamalara ve her şeye rağmen, bizim akıllı Profesörlerimiz ve İslâm araştırmacılarımız, gelişen dünya ve Türk insanının gelişen bilincini de göz önüne alarak artık daha akıllı davranıp daha akıllı yorumlar yapıyorlar. Ne yapsınlar, başka çare kalmadı.

İslâm dinine yönelik akıllı boşanma fetvası: “Türkiye’deki boşanmaya yönelik yasalarımız,  Kur’an’a uygundur. Kadınlarımız ve erkeklerimiz, boşanma sürecinde Türk medeni kanununun öngördüğü kurallar çerçevesinde boşanma süreçlerini yürütebilirler, dinen caizdir.”

YALANINIZI SEVSİNLER SİZİN? GÜLEYİM DE BOŞA GİTMESİN BARİ! :D
Türk medeni kanununun boşanma ile ilgili hükümlerinin hangisi Kur’an’ın boşanma kurallarına uygunmuş ki? Medeni kanunun içinde bir adam aynı kadını üçüncü kez boşayınca yine aynı kadınla evlenmesi için kadının başka bir adamla evlenip boşanmasını emreden bir yasa düzenlemesi var mı? Merak ettim şimdi. Hani dini bir kuralın Allah katında doğru olup olmadığının ya da geçmiş dönemlerden gelen uygulamaların ve hatta hadislerin bile dinen doğru olup olmadığının tespiti için Kur’an’daki  ayetlerle kıyas edilip sağlaması yapılır ya! Hadi siz de yukarıdaki boşanma ayetleri ile Türk medeni kanununun boşanma ile ilgili bütün düzenlemelerini vuruşturun, sağlamasını yapın, bakalım  hangileri uygun? Ha şimdi,  uygun olanlarını bulabilirsiniz ve o uygun olanlarını bangır bangır bağırarark söyleyebilirsiniz peki ya uygun olmayanlar? Onları da dile getirir misiniz? Onları da bangır bangır bağırarak söyler misiniz? Sayın İslâm savunucuları, sizler dinen günahkârsınız. Adının Allah olduğuna inanılan İlâhın  ayetlerini saklamaya, üzerini örtmeye ve hükümlerini etkisiz hale getirmeye çalışıyorsunuz. Öte dünyada Allah’a nasıl hesap verecesiniz? Yoksa hesap vermeyeceğinize mi inanıyorsunuz? Yoksa sizler de bizler gibi dinsizsiniz de, mesleğinizi ve itibarınızı kaybetmemek için dindar gibi mi  davranıyorsunuz?

Kusura bakmayın lütfen! Çok sert ve biraz da alaylı bir yazı oldu. Yakın çevresinin  kadınları,  erkeklerin verdiği sıkıntıyla uğraşaduran  ve bazıları da bu çileyi çekerken erkenden öte tarafa göçüp gitmiş bir kadın olarak ve biraz da depreşen anıların verdiği duygular  ile sinirlerim bozuldu.

KADIN DÖVÜLÜRSE NE OLUR?

Yazan: Kainatta Toz Zerresi


KUR-AN'A GÖRE KADIN DÖVÜLÜRSE NE OLUR?
Nisa 34: Allah`ın  insanlardan bir kısmını diğerlerine üstün kılması sebebiyle ve hem kocası gibi çalışıp eve para getirip hem çocuk doğurup hem de evin bütün işlerini sırtlarına yüklenmelerine karşın bir çok kadın  erkeklerin  yöneticisi ve velinimetidir. Onun için sâlih erkekler vefakâr hanımlarına karşı  itaatkârdır, kıymet bilendir. Allah`ın kendilerini korumasına karşılık gizliyi (kimse görmese de namuslarını) koruyucudurlar. Baş  kaldırmasından  endişe ettiğiniz erkeklere  öğüt verin, onları yataklarda yalnız bırakın ve (bunlarla yola gelmezlerse) dövün. Eğer size itaat ederlerse artık onların aleyhine başka bir yol aramayın; çünkü Allah yücedir, büyüktür.

Ne güzel olurdu DİMİ? Ne adil olurdu DİMİ?  Neyse, şimdi de orijinal ayeti okuyalım.

Nisa 34: Allah`ın insanlardan bir kısmını diğerlerine üstün kılması sebebiyle ve mallarından harcama yaptıkları için erkekler kadınların yöneticisi ve koruyucusudur. Onun için sâliha kadınlar itaatkârdır. Allah`ın kendilerini korumasına karşılık gizliyi (kimse görmese de namuslarını) koruyucudurlar. Baş kaldırmasından endişe ettiğiniz kadınlara öğüt verin, onları yataklarda yalnız bırakın ve (bunlarla yola gelmezlerse) dövün. Eğer size itaat ederlerse artık onların aleyhine başka bir yol aramayın; çünkü Allah yücedir, büyüktür.

Bu ayette Arapça okunuşu “vadrıbûhunne” olan kelime kimi Kur’an mealcilerine göre “evden göndermek” anlamına gelir. Kimi Kur’an mealcilerine göre ise “dövmek” anlamındadır. Kimilerine göre de her iki anlamda da kullanılabilir. “Dövmek” anlamında kullanılması gereken bazı hocalara göre ise “hafifçe dövmek” gerektiği konusunda bir ısrar var ise de bu durum, ilgili ayetin Arapçasının tam olarak tercüme edilmesi ile birlikte ilgili kelimeye yani “vadrıbûhunne” kelimesine hafif ya da az anlamı verecek bir ögenin ayet içinde kullanılmadığı ortaya çıkmıştır. Bunun yanında “vadrıbûhunne” kelimesi genel görüşe göre hem dövmek anlamına hem de evden göndermek anlamına gelebildiği için ben her iki anlamı da değerlendirmeye alacağım.

Dövmek anlamında ise: Bu ayetteki “dövün” kısmını eğer doğru tercüme olarak kabul edersek kadının nasıl dövüleceği önemlidir. Çünkü dövmek, genellikle insanın kafasına, baş bölgesine vurmak şeklinde cereyan eder. Tabi ki de tokat atmaktan bahsediyoruz. Peki bu neden önemlidir? Allah eğer  kendi yarattığı insan biyolojisini şimdiki bilim adamlarımızın bildiğinin yarısı kadar dahi biliyorsa bir insanın kafasına aldığı her darbe beynindeki 1000 hücrenin ölümü demektir. Boksörlerin çok büyük bir kısmının beyinleri ile ilgili rahatsızlıklara yenik düştüğünü hepimiz biliriz. Sadece boksörlerin mi? Kafasına aldığı  bir darbe ile beyin kanaması geçiren, epilepsiye yakalanan insanların sayısını hastanelerin acil durumundan sorabilirsiniz. Bu o kadar önemli bir konudur ki bir insan yere düştüğünde hiçbir tarafı yaralanmamış olsa dahi sadece beyninin sert zemine çarpması ile hayatını kaybedebilir. Bu şekilde hayatını kaybeden insanların sayısı oldukça fazladır. Bu yüzden kask takmadan motorsiklet kullanmak yasaklanmıştır. Bunun dışında bir insanın kafasına çok vurduğunuzda aptallaşacağı, bilimden bir haber olan cahil insanların bile bildiği bir şeydir. Kaldı ki kadın bu darbeyi kafasına bir kez yese bile 1000 hücrenin ölümü ne demektir? Kafanızda bir canlandırın. Dayak yemeyi normal bir şey gibi kabul etmiş olsak bile ayetin içerisinde kadının neresine vurulacağı ile ilgili bir bilgi ya da bir uyarı yoktur, erkeğin insafına ya da elinin, yumruğunun  kararına  kalmıştır.

Göndermek anlamında ise: Eğer ayetteki ilgili kelime kadını evden göndermek anlamında ise kadını nereye göndereceksin?
Annesinin babasının  evine mi? Böyle durumlarda anne baba, kızlarını daha da dolduruşa getirir, olacak iş olmaz? Ya da damadın haksız yere suçlamalarına inanıp kızlarına eziyet edip hakaret edebilirler.
Kadının gidecek yeri yoksa cebinden para çıkartıp masraf yapıp ayrı ev mi tutacaksın?
Hani Kur’an’a göre erkek maddi olarak kadına bakıyor ya! Kadın gerçekten de kocasının eline mahkûmsa ve gidecek yeri yoksa, erkeğin de ayrı ev tutacak parası yoksa kadını nere gönderiyon?

Gelelim zurnanın zort dediği yere… İçinde yaşadıkları ev erkeğin değil de kadının evi ise, kim kimi nereye gönderiyor?

Bazı tefsirlerde bu ayette geçen erkeğin tavrının, kadının iffetinden kaynaklanabilecek sonuca dair olması gerektiği  iddia edilir. Yani iffetinden şüphe duyulan, kocasına karşı sadakatsiz olan kadınlara bu yöntemler uygulanıyor. Bir çok tefsir ve yılların ilahiyatçılarının görüşlerine göre de iffet içinde olmak üzere kadının hemen her konuda genel olarak kocasına karşı çıkmasına karşın bu ayetin hükmünün uygulanması gerektiğine kanaat getirir. İki seçeneği de değerlendirelim.

İffetsizliğinden endişe edilen kadın: Öncelikle cinsiyet eşitsizliğine değinmek istiyorum. Eğer şu an bu değerlendirmemi  okuyanlar arasında  eski kafalı olanlar var ise  iffet konusunda bile erkeğin kadından üstün olduğuna, erkeğin gerektiğinde çapkınlık yapabileceğini ama kadın için böyle bir şeyin söz konusu edildiğinde işin “namus meselesine” dönmek halini alacağını bağıra bağıra söyleyeceklerdir. O kimselere hiçbir sözüm yok. Sonuçta taş taştır, niyetim zaten o kişilerin karakterini değiştirme çabası değil. Daha önce zina ile ilgili bir yazımda, bir kadının ne sebeple zina edebileceğine yönelik bir örnek vermiştim. Bu örneği kısaca burada tekrarlayacak olursam eğer, ailesinin zorlamasıyla dedesi yaşında evlendirilen gencecik bir kızın artık tiksinmeye başladığı ve boşanmasına hiçbir şekilde izin verilmeyen  bir evlilik sürecinde kendi yaşıtı bir erkekle karşılaştıktan sonra çaresizlik içinde bir ihanete adım atabileceğinden bahsetmiştim. Ayette bahsedilen durum aslında erkeğin karısının iffetsizliğinden şüphe etmesidir ama biz bu şüphesinde erkeğin haklı olduğunu farz edelim. Bir kadın kocasını neden aldatır?
Kadın gerçekten de evli olduğu erkeği rahatlıkla aldatabilecek yapıdadır(Türk kadınları arasında nadir görülen bir durumdur)


Genç kadın, isteği dışında yani hiç sevmediği ve hiç haz etmediği bir erkekle zorla evlendirilmiştir(bunun bir diğer adı tecavüzdür aslında) ve kocasından ayrılması bazı sebeplerle mümkün değildir(O  eve gelinliğinle girdin ancak kefeninle çıkarsın).

Kadın, kocasından her hangi bir şekilde sürekli olarak sözlü veya fiziksel ya da her iki şekilde şiddet görmekte ve kendisine çok iyi davranan bir erkekten etkilenmektedir.
Kocası ile arasında sevgi bağı kalmamış,  bir birlerine karşı ilgisizdirler ve hatta adam artık karısının yüzüne bile bakmamaktadır.

Maddeler halinde yazdığım bazı örnekleri vermemin sebebi, “kadınlar böyle durumlarda eşlerini aldatmalılar” gibi bir görüş öne sürmek değil tabi ki de fakat bu tür durumlar yaşanıyor mu? Her zaman…

Şimdi de 1400 yıl önce gökten indirildiği iddia edilen 34’üncü ayetin “sadakatsizliğinden endişe ettiğiniz kadınları…” şeklinde anlaşılabilecek olan anlamını, günümüz 21’inci yüzyılının bilimsel tespitleri ile açıklamaya çalışalım.

Paranoid bozukluk ismi verilen ve Türk erkeğinin ciddi bir bölümünde var olduğu bilinen ruhsal bir hastalıktan bahsedelim. Özgüveni zayıf olan, herkesin kendisinin arkasından iş çevirdiğini düşünen, Özgüven eksikliğinin bir sonucu olarak kendisini sürekli olarak yetersiz hissedip, karısının sürekli olarak başka erkeklere göz koyduğunu ve hatta karısı, gözünün önünde  yabancı bir erkekle normal bir şekilde konuşurken karısının aslında o erkekle cilveleştiğini hayalleyen ve cinnet geçiren erkekler… Bu öyle bir hastalıktır ki bu hastaların çoğunluğu paranoya olduklarını kabul etmek istemezler, bu yüzden  değil tedavi olmak, doktora gitmeyi bile reddederler.  Sonuçta hastalık ilerler ve şizofrene çevirir. Hasta bir erkeğin gerçek olmayan hastalıklı  şüphelerinden  bahsediyorum.  Bu ruhsal hastalığa yakalanan bir çok erkek, gururuna yediremeyip “deli doktoruna gitmem” deyip muayene bile olmaz yani hasta olduğunun ne kendisi ne de yakınındakiler farkında değildir.
Karısının, tek başına bakkala gitmesini veya tek başına bir komşuya gitmesini veya güzel görünümlü pembe renkli bir bluzu giydiğinde bu hareketin etraftaki erkeklerin ilgisini çekmek anlamına yorumlanarak kadını iffetsizlik durumuna düşüren yobaz düşüncelere değinelim. Bu düşünce sistemi genellikle çok dar ve yobaz çevrelerde, ailelerde yetişen erkeklerde ortaya çıkan bir durumdur.
Kötü niyetli kişilerin dolduruşuna gelerek karısı ile arasını açmaya çalışanlara inanan  kıt akıllı erkeklere değinelim.

Peki, başka bir kadına göz koyup karısından kurtulmak için karısına yalan yere iftira atmak isteyen erkeğin durumuna değinsek.  Hatta kadına, kocası tarafından atılabilecek bir iftiraya yönelik  ayet de  var.

Kur’an ayetlerinin çoğunda olasılıklar  yoktur. İnsanoğlunun yüzlerce olasılık içerisinde sadece bir tane olasılıkla  karşı karşıya kalabileceği hesap edilerek gönderilmiş gibi anlaşılan kesin  hükümlü ayetler vardır. Ayetlerdeki bu hükümler o kadar kesin bir dille verilir ki sanki o günahı işleyen ya da o fiili yerine getiren kişi kötü niyetle kasten yapmış gibi addedilir.  Söz konusu ayette eğer anlaşılması gereken durum, erkeğin karısının iffetsizliğinden şüpheye düşmesi ise, iş tamamen erkeğin akıl sağlığına, adam olup olmamasına, kadına saygı duyup duymamasına, düzgün bir çevrede büyümüş olup olmamasına, vicdanına, kısacası kocanın insaniyetine kalmıştır. Keşke İslâm’ın Tanrısı Allah, kadının kaderini, erkeğin insafına bırakmamış olsaydı. Günümüzde bile hâlâ koca şiddetinden, koca korkusundan dolayı evden kaçıp saklanmak zorunda olan bir sürü  çaresiz kadın var. Allah bu kadınları görüyor mu acaba? Zengin kocasının parasını lüks eğlence yerlerinde yiyen kadınlardan bahsetmiyorum. Kendi ailesi tarafından erkeğe adeta köle olmak üzere yetiştirilmiş, kocasının bir dediğini iki etmeyen, buna rağmen kocası tarafından sürekli aşağılanan, hor görülen, şiddete maruz kalan kadınlar… Keşke İslâm’ın ilâhı olan Allah, bu biçare kadınlara da erkeğe gönderdiği gibi bir hal çaresi, bir çözüm gönderse idi.

Kocasına karşı çıkan kadın: Nisa suresi 34’üncü ayette, bir çok tefsircinin iddiasına göre anlaşılması gereken durum aslında kadının genel anlamda kocasına karşı çıkması, diklenmesi durumudur fakat kadın eğer kocasına her hangi bir sebeple karşı çıkıyorsa bu sebeplerin neler olabileceği ya da kadının haklı ya da haksız olabileceği ile ilgili hiçbir açıklama yoktur. Yani 1400 yıl öncesinin tipik ataerkil ve kadını hor gören Arap zihniyetinin yansıması gibidir bu ayet. Bir kadın kocasına neden karşı çıkar? Bunun için, olabilecek bütün ihtimalleri tabiî ki de teker teker yazmayacağım fakat bir örnek vereyim, daha iyi anlaşılması açısından. Örnekten önce ayeti tekrar okuyalım:

Nisa 34: Allah`ın insanlardan bir kısmını diğerlerine üstün kılması sebebiyle ve mallarından harcama yaptıkları için erkekler kadınların yöneticisi ve koruyucusudur. Onun için sâliha kadınlar itaatkârdır. Allah`ın kendilerini korumasına karşılık gizliyi (kimse görmese de namuslarını) koruyucudurlar. Baş kaldırmasından endişe ettiğiniz kadınlara öğüt verin, onları yataklarda yalnız bırakın ve (bunlarla yola gelmezlerse) dövün. Eğer size itaat ederlerse artık onların aleyhine başka bir yol aramayın; çünkü Allah yücedir, büyüktür.

Bu ayette, erkeğin baş kaldırmasından endişe ettiği karısına yönelik öğüt verme, yatakları ayırma ve en sonunda dövmek veya başka çevirilere göre evden uzaklaştırmak yani kadını evden kovmak şeklindeki usulü, her hangi bir evlilikte yaşanabilecek bir problem üzerinden değerlendirelim.

Vereceğim  örnekte Ahmet bey,  karısı Derya hanımın evde dikiş dikerek 15 yıl boyunca biriktirdiği parayı, iyi bir işe yatırım yapmak için istiyor. Kadın maddi anlamda zaten eşine destek oluyor fakat bir taraftan da kazandığı paranın bir kısmını biriktirerek ev alma hayali kuruyor.  Ahmet bey eşine “Bende  şu kadar para var, senin parayı da üstüne koyalım, falanca yerde dükkan açayım, hem asgari ücretle çalışmaktan kurtulurum, hem de eve iyi para getiririm” diyor ve karısını razı ettikten sonra karısından aldığı parayı erkek kardeşine götürüp “al kardeşim, madem elin sıkışık, madem kredi borcunu ödeyemiyorsun, al şu parayı, borcunu kapat, elin bollaşınca da ödersin” diyor. Erkek demek her zaman ve her erkek için  akıl küpü olmak demek ya! Bir taraftan da düşünüyor “Ben hanımı kandırıp elinden parasını aldım, kardeşime verdim, kardeşimi tembih de ettim kimseye söyleme diye ama eninde sonunda hanımın haberi olacak. Haberi olunca da kıyamet kopacak, canımı sıkacak, hem ben hem çocuklar huzursuz olacak. İyisi mi ben eve gideyim, anlatayım böyle böyle yaptım diye, bilecekse şimdiden bilsin.”  Ahmet bey eve gidiyor ve durumun aslını öğrenince kendisine baş kaldıracağından şüphelendiği karısına önce nasihat ediyor. “Bak hanım, ben bir iş yaptım ama senin hoşuna gitmeyecek bir iş bu. Sana anlatacağım ama bağırıp çağırıp canımı sıkarsan külahları değişiriz.” Diyor ve durumu anlatıyor. Kadın tabi çıldırıyor ve başlıyor veriştirmeye:
“Kardeşinin ne borcu var söyler misin? Altlarında son model araba, daha bu sene sıfır aldılar. Oturdukları ev kendilerinin, bizim gibi kirada değiller. Ayda şu kadar para maaş alıyor. Sen o paranın dörtte birini bile kazanamıyorsun. Kardeşinin iki çocuğu da özel okulda okuyor. O sana vereceği yerde sen ona mı verdin hem de benim kazandığım parayı? Ben sana daha ne diyeyim ha? Şu çocuklarımızın üstüne başına bakar mısın? Ev alalım da şu kiradan, şu tavanı akan gecekondudan  kurtulalım diye para biriktiriyoruz, para biriktirmenin uğruna çocuklarımıza bu sene okul forması bile alamadık, bizim çocuklarımız özel okula gitmiyor devlet okuluna gidiyor, kardeşin doğal gazlı evde sıcacık otururken biz hâlâ sobalı evde ısınmaya çalışıyoruz, dalga mı geçiyorsun benimle. Madem kredi borcu var, satsın arabasını ödesin borcunu. Bizim gibi dolmuşa binsin,…” Kadın tabi kendince haklı olarak sayıp sayıştırıyor. 15 yıllık alın teri bu, kolay mı sessiz kalmak. Ahmet bey akşam olunca yatakları ayırıyor. Gece uyurken Derya hanımın yan odadaki yatağının üzerinden kendi kendine konuşup sinirlendiğini duyuyor ve karısının, bu durumu daha da uzatacağından şüpheleniyor. Sabah olduğunda karısı konuyu açar açmaz karısına diyor ki: “Bana bak bu konuyu bir daha açarsan külahları değişiriz”. Kadıncağız tutamıyor kendisini ve başlıyor konuşmaya. ŞRAKKKKKK bir tokat geliyor kadının yanağının üzerine. Bazı ilahiyatçılara göre ayette geçen durum dövmek değil, evden uzaklaştırmakmış. Tamam biz de öyle yapalım. Akıl fukarası ve aynı zamanda aile babası Ahmet bey, yemek, bulaşık, ütü, sil süpür, çocuk doğur, çocuk büyüt, erkeğe hizmet et gibi görevlerinin yanı sıra 15 yıl boyunca dikiş makinesi ile diktiği kıyafetlerden kazandığı parasını elinden kandırarak alıp zengin kardeşine verdikten sonra sesini çıkartıp bu duruma itiraz eden yani kendisine baş kaldıran yani evlilik huzurunu bozan karısını kolundan tutup babası evine postalıyor. Bir de arkasından haber gönderiyor. “Eğer bana karşı olan bu tutumundan vazgeçmezsen boşarım seni.”

Yukarıda sizlere bir örnek verirken kadınların da haksız yere aile içinde sorun çıkartmayacaklarını kastetmiyorum  tabiî ki de fakat kadının haklı, erkeğin haksız olabileceği bir durumda ne yazık ki kadının kocasına ne yaptırım uygulaması ne de boşama hakkının olmaması, “Acaba Kur’an-ı Kerim, Tanrı katından mı geldi yoksa Arap katından mı geldi?” düşüncesini getiriyor.

Zorlama Tefsir: Bir de son dönemlerde çıkan bazı kişilerin bu ayeti adeta zorlama ile şöyle bir şekilde yorumlamaları var:

“Bir erkek, karısından şüphelenince zaten ona nasihat eder, öğüt verir ve bu durum bir çok evlilikte böyledir. Eğer kadın öğütten anlamamışsa yani erkekle anlaşamıyorlarsa ister istemez ayrı yatmaya başlarlar. Eeeeeee? Ayetteki “vadrıbûhunne” kelimesi aslında kadını evden göndermek anlamına gelir ki eğer ayrı yattıktan sonra da karı kocanın arası hâlâ açıksa ve aralarındaki huzursuzluk düzelmemiş ve barışmamışlarsa bu karı koca boşanır. Yani kadın o evden gider. Normal boşanmalarda evlilik ve boşanma süreci zaten bu şekilde gerçekleşir. Ayette de bu durum vurgulanmıştır”.

Bu garip tefsirde sanki erkekle kadın, medeni bir şekilde ayrılıyormuş gibi bir algı oluşturulmaya çalışılıyor  fakat ayetteki anlamda cinsiyet eşitliğinden eser yok. Erkek düpedüz kadından üstün çünkü kadının parasal ihtiyacını karşılıyor ve dahası yatağı ayıran, nasihati veren ve eşini gönderen kişi sadece koca. Yani kadın hiçbir konuda haklı olamaz. Ne olursa olsun erkek haklıdır, sebep ne olursa olsun evlilikte her şey kocanın istediği gibi olur ve kadın da kocanın isteklerine itaat etmek  zorundadır. Anlaşılması bu kadar açık seçik bir ayet, AYAN BEYAN gözlerimizin önünde dururken ve kocasının serkeşliğinden endişe eden kadına sadece Nisa 128’de adeta dalga geçer gibi “…aralarında uzlaşmalarında günah yoktur…” tavsiyesi  gönderilirken  NEYİN AÇIKLAMASINI YAPIYOR VE NEYİ AKLAMAYA,  NEYİ MASUM GÖSTERMEYE ÇALIŞIYORSUNUZ?  Bırakın kıvırmayı, bu ve benzeri ayetlerin tefsirini eğip bükmeden  delikanlı gibi dürüst bir şekilde göğsünüzü gere gere anlatın. Kur’an’a  göre kadın, kocasının kölesidir. Kölelerin özgür seçimi yoktur, karar verme yetileri yoktur ve kendilerine kocaları tarafından ne emir gelirse onu sorgusuz sualsiz yerine getirmekle görevlidir.

Yıllar boyunca bu ayetlerin tercümeleri ile ve modern olarak addedilen ilahiyatçıların açıklamaları ile boğuştum.  Çocukluğumdan itibaren beynime yapıştırılan iman etiketini  çıkartmamak için olabilecek her türlü mantıklı açıklamayı  bulmaya çalışıyor ve ardından diğer yorumları saf dışı bırakarak, “Kur’an’ı Kerim’i yıllarca yanlış yorumlamış, yanlış çevirmiş yobazlar…” diyerek kendimi avutuyordum. Bu ayetin tefsirinde genel olarak Hz Aişe’nin üzerine atıldığı iddia edilen iftiradan sonra Peygamber tarafından bir süre babasının evine gönderildiği ve ayetin de bu örnekten yola çıkılarak kadınların dövülmesi değil, evden uzaklaştırılması anlamına geldiğine kadar bir sürü tefsir, bir sürü örnek ve açıklama… Yüceler yücesi Zekâya sahip olduğuna inanılan bir Yaratıcıdan geldiği söylenen ayetlerle insanların bu kadar cebelleşmesi ve mantıklı açıklama aramak için çaba sarf etmesinin mantıksızlığını sonra sonra çeşitli vesilelerle de anlamaya başladım. Bizler, özellikle de biz kadınlar çok inandırılmışız İslâmiyet’in yeryüzünün son ve geçerli tek din olduğuna. Eski Türklerde,  erkekler kadar ailede söz sahibi olan kadınlar, ne yazık ki İslâm dinine geçişten sonra  kadın,  halk arasında  “eksik etek”,  sarayda ise “cariye”   oldu.  Çok şükür Cumhuriyetimize, bir Türk kadını olarak minnettarım Atatürk’e.

AİŞE MUHAMMED'LE EVLENDİĞİNDE KAÇ YAŞINDAYDI?

Yazan: Gregoire de Fronsac
Hz Aişe'nin evlenme yaşı,Hz Ayşe kaç yaşında evlendi?,Ayşe evlendiğinde kaç yaşındaydı,Ayşe ile Muhammed'in evliliği,Aişe'nin yaşı,Hz Ayşe'nin yaşı,din, islamiyet, GF, İslamda kadın, Çocuk gelin

AİŞE MUHAMMED'LE EVLENDİĞİNDE KAÇ YAŞINDAYDI?

Bugün, İslam dünyasında , özellikle Arap Müslümanlar dışında kalan Müslüman coğrafyasında , ciddi bir tartışma konusu olan Aişe'nin evlilik yaşı üzerine , sahih kabul edilen hadisler ve kaynaklar üzerinden bir tespitte bulunmaya çalışacağız..
(Tabi bu yazıyı hazırlarken bu hadis ve siyer kaynaklarının doğru olduğuna inanmamakla birlikte , doğru olduğunu varsayarak hareket ettiğimi belirtmeliyim zira bugün 1.5 milyar Müslümanın inandığı erken İslam tarihinin tek kaynağı bunlar )
Önce Aişe kimdir kısaca ona bakalım ;
Ummu'l-mu'minîn Âişe bint Ebî Bekr es-Sıddîk el-Kureşiyye (ö. 58/678)
Ebû Bekir'in kızı ve Muhammed'in eşidir.
Annesi Ummi Rûmân binti Âmir İbn Umeyr'dir.
Babası Ebû Bekir b. Ebû Kuhâfe, es-Sıddîk lakabıyla tanındığı için kendisine Âişe es-Sıddîka (es-Sâdıka) binti's-Sıddîk denilmiştir. Annesi; Kinâne kabilesinden Ummu Rûmân bint Âmir b. Uveymir'dir.

Bi'setin yani Muhammed'in peygamberliğinin 4. yılında (614) Mekke'de doğdu. Onun daha önce doğduğunu ve dolayısıyla Peygamber ile evlendiğinde 14 ile 18 yaşlarında olduğunu ileri süren batının psikolojik saldırıları karşısında tutunamayan bazı çağdaş (!) araştırmacıların (Suleyman Nedvî, V, 12-25; Akkâd, s. 39, 59, 60) dayandıkları rivayetler sağlam değildir.
İbn İshak, Ebû Bekir'in daveti ile müslüman olanları sıralarken Âişe'nin de adını verir ve o sıralarda yaşının küçük olduğunu zikreder.
Âişe'nin, “Ben ebeveynimi bildim bileli onları Müslüman buldum” (Buhârî, “Kefalet”, 4) ifadesinden kendisinin bi'set-i nebeviyyeden sonra doğduğu anlaşılmaktadır. Çocukluğu hakkında fazla bilgi yoktur.

Babası Muhammed ile daha önce hicret ettiği için aynı yıl (622) annesi, ağabeyi Abdullah, kız kardeşi Esma, Peygamber'in hanımı Sevde, kızları Fâtıma ve Ummu Kulsum ile birlikte Medine'ye hicret etti.
Önceleri Medine'nin havasına alışamadığı için babası gibi rahatsızlandı. Ancak kısa bir süre sonra sağlığına tekrar kavuştu. Hicretin 2. yılı Şevval ayında (Nisan 624, iki bayram arasında) Peygamber'le evlendi. (Zehebî, II, 141-142.) Düğün tarihini hicretin 1. yılı Şevval ayı (Nisan 623) olarak kabul edenler de vardır.
Ebû Bekir , düğünü neden geciktirdiğini Peygamber'e sormuş, mehir parasını temin edemediği için tehir ettiğini öğrenince ihtiyacı olan 500 dirhemi ona ödünç vermişti.

18 yaşında dul kalan Âişe ,  Peygamber hanımlarının başkalarıyla evlenmelerini yasaklayan Kur'an hükmüne uyarak bir daha evlenmediği rivayet edilir.
Peygamberden sonra 47 yıl daha yaşadı ve 65 (veya 66) yaşında iken 17 Ramazan 58 (14 Temmuz 678) Çarşamba gecesi, vitir namazını kıldıktan sonra Medine'de vefat etti.
56, 57 veya 59 yıllarında 19 veya 13 Ramazan'da vefat ettiği de rivayet edilmiştir, ölümü Medine'de büyük bir üzüntüyle karşılanmış, cenazesi aynı gece kaldırılmıştır.

Aişe'nin hayatı hakkında kısaca bilgi verdikten sonra , Kur'an da kadınların evlilik yaşları ile ilgili bilgi sunan ayetlere bakalım bir de ;
“Kadınlarınızdan âdetten kesilenlerin iddetinde tereddut ederseniz, onların iddet süreleri 3 aydır. Henüz âdet görmeyenlerin de süreleri böyledir.” (Talak, 4)

“Henüz âdet görmeyenlerin de süreleri böyledir.” 
ifadesi, adet görmemiş kız çocuklarının da evlendirilebileceğini açıkça göstermektedir.

“İçinizden evli olmayanları evlendiriniz.” (Nur, 32)
Ayette ergenlik çağı veya yaş sınırı konulmamıştır.

Şimdi de İslam dünyasında Kur'an dan sonra en güvenilir kaynak kabul edilen Kütübü Sitte'ye ve sahih hadislere bakalım ;

Aişe (r. anhâ) anlatıyor:
"Rasûlullah (aleyhissalâtu vesselâm), ben 6 yaşında iken benimle evlendi. Medine'ye geldik. Beni'l-Hâris İbnu'l-Hazrec kabîlesine indik. Ben hummaya yakalandım. Saçlarım döküldü. (İyileşince) saçım yine uzadı. 
Annem Ummu Rûman, ben arkadaşlarımla salıncakta oynarken, bana geldi, benden ne istediğini bilmeksizin yanına gittim. Elimden tuttu. Evin kapısında beni durdurdu. Evimizde, ensârdan bir grup kadın vardı. "Hayırlı, bereketli olsun!", "Uğurlu mubarek olsun!" diye dualar, tebrikler ettiler. Annem beni onlara teslim etti. Onlar kılık kıyafetime çeki düzen verdiler. 
Beni, [kuşluk vakti aniden] Rasûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)(ın gelişinden) başka bir şey şaşırtmadı. Annem beni O'na teslim etti. O gün ben 9 yaşında idim." 
(Buhârî, Nikâh 38, 39, 57, 59, 61; Muslim, Nikâh 69, (1422); Ebu Dâvud, Nikâh 34, (2121); Edeb 63, (4933,4934,4935, 4936, 4937); Nesâî, Nikâh 29, (6, 82). Ayrıca Kutub-i Sitte Tercüme ve Şerhi, Akçağ Yayın: 15/486.)

Evet Aişe"nin Muhammed  ile evlenme yaşı ihtilaflıdır.
Fakat yapılan tahkiklere göre en ziyade kabul gören ve en sahih addedilen rivayetlere nazaran 6 yaşında iken nikahlanmış, 9 yaşında iken zifaf edilmiş olmasıdır.
Muhammed'le evlendiği zaman Aişe'nin 16-17 ve hatta 18 yaşlarında olduğuna dair yapılan bazı açıklamalar varsa da tatminkâr değildir. Sahih rivayetlerin zahirine uygun gelmemektedir. Bu sebeble ihtiyatla karşılanması daha doğrudur.
Muhammed vefat ettiği zaman Aişe 18 yaşında idi.
İbni İshak'a göre ; Muhammed ,  Hatice'nin vefatından sonra Sevde ile evlenmiş, Sevde'den sonra Aişe ile evlenmiştir. Ancak bazı rivayetlere göre, Hatice'den sonra Aişe  ile evlenmiştir. Yapılan tahkikler, İbn-i İshak'ın kaydını haklı çıkarmıştır. Muhammed, henüz hicret etmeden önce Sevde ile evlenmiştir. Aişe'nin evliliği hicretten sonra Medine'de olmuştur.

Bu hadise dayanan İslâm ulemâsı, küçük yaşta bulunan kız çocuğunun babası tarafından nikahlanabileceği hükmünü çıkarmıştır. Nevevî, bu cevaz hususunda İslâm ulemâsının icma ettiğini belirtir.
Hanefî'lere göre bu câizdir. Ancak kızın buluğa erince seçme hakkı vardır, dilerse kabul etmeyebilir. Bu hakkını daha önce kullanamaz.
Şâfiî, Mâlikî gibi Hicaz ulemâsı bu seçme hakkını tanımazlar. İmam Şâfiî, Mâlik, Ahmed, Ebu Yusuf gibi bir kısım ulemâ buluğa ermeyen küçüğü nikahlama yetkisine sadece babanın sahib olduğunu, diğer velilerin bu hakka sahib olmadığını söylerler. Ebu Hanife, Evzâi ve diğer bir kısım ulemâ velilerin de evlendirebileceğine hükmetmiştir.

Hadis, gerdekten önce gelinin hususî bir hazırlığa tabi tutularak süslenmesinin mustehab olduğunu gösterir. Başka rivayetlerde, câhiliye devrinde, mâşıta denen kadın berberlerinin varlığını, bunların gerdeğe girecek kadınları -aynen günümüzde olduğu gibi- hususî bir hazırlık ve süslemeden geçirdiklerini, İslâm'dan sonra, aynı mesleğe devam edip edemeyeceklerini Muhammed'e sorduklarını, Muhammed'in de "kadınları süsleyin, kocalarına hazırlayın" diyerek cevaz verdiği rivayet edilir.

Gerdeğe girecek kızın yanında kadınların toplanıp ilgi göstermeleri, zifaf âdâbını öğretmeleri, hayır ve bereket duasında bulunmaları mustehabtır.

Bu hadisin bazı vecihlerinde, Peygamberin kuşluk vakti zifafa girdiği tasrîh edildiğine göre, gündüzleyin de zifaf caizdir. (Kutub-i Sitte Tercume ve Şerhi, Akçağ Yayın: 15/486.)

Âişe radiyallahu anhâ'dan:
"Allah Rasulu , benimle ben 6 yaşımdayken evlendi (nişanlandı). Medine'ye geldik. Haris bin el-Hazrecoğullarında konakladık. Sıtmaya yakalandım. Saçlarım döküldü, (iyileşince) yine uzadı. Ben salıncakta arkadaşlarımla sallanıp oynarken annem Ummu Rûmân bana geldi. Benden ne istediğini bilmeden yanma vardım. Elimden tutup beni evin kapısında durdurdu. Ben soluk soluğa idim. Nerdeyse kalbim duracaktı. Biraz su alıp yüzüme ve başıma sürdüm. Beni eve soktu. Evde bir takım Ensâr hanımları vardı.
«Hayırlı, uğurlu ve bereketli olsun!» dediler. 
Annem beni onlara teslim etti. Üstümü başımı düzelttiler. Çok geçmeden Allah Rasulu  orada görünce irkildim. Beni hemen ona teslim ettiler. Ben o zaman 9 yaşındaydım."
(Bu hadisi Buhârî (nikâh 38-39, VI, 134; 57-59, VI, 139; 61, VI, 140), Muslim (nikâh no. 69-72, s. 1038-9), Ebû Dâvud (no. 2121,4933-7), Nesâî (nikâh 29/1-3, VI, 82) ve İbn Mâce (no. 1876), Hisâm b. Urve an ebîhî an Âişe asl-ı senedi ile tahrîc ettiler. Rudani, Büyük Hadis Kulliyatı, Cem’ul-fevaid, İz Yayıncılık: 2/226-227.)

4066- Urve dedi ki:
"Hatice, Peygamber , Medine'ye gitmeden 3 yıl önce vefat etti. Ondan sonra 2 veya 2 seneye yakın bir müddet bekledikten sonra Âişe ile 6 yaşındayken evlendi, 9 yaşına bastığında onunla zifafa girdi."
(Bu hadisi Buhârî (nikâh 38-39, VI, 134; 57-59, VI, 139; 61, VI, 140), Muslim (nikâh no. 69-72, s. 1038-9), Ebû Dâvud (no. 2121,4933-7), Nesâî (nikâh 29/1-3, VI, 82) ve İbn Mâce (no. 1876), Hisâm b. Urve an ebîhî an Âişe asl-ı senedi ile tahrîc ettiler. Rudani,Büyük Hadis Kulliyatı, Cem’ul-fevaid, İz Yayıncılık: 2/227)

4067- Diğer rivayet: "Onunla 9 sene birlikte oldu."
(Bu hadisi Buhârî (nikâh 38-39, VI, 134; 57-59, VI, 139; 61, VI, 140), Muslim (nikâh no. 69-72, s. 1038-9), Ebû Dâvud (no. 2121,4933-7), Nesâî (nikâh 29/1-3, VI, 82) ve İbn Mâce (no. 1876), Hisâm b. Urve an ebîhî an Âişe asl-ı senedi ile tahrîc ettiler. Rudani, Büyük Hadis Kulliyatı, Cem’ul-fevaid, İz Yayıncılık: 2/227)

4068- Diğer rivayet: "Benimle, 7 yaşımdayken evlendi."
[Buhârî, Muslim, Ebû Dâvud ve Nesâî.]
(Bu hadisi Buhârî (nikâh 38-39, VI, 134; 57-59, VI, 139; 61, VI, 140), Muslim (nikâh no. 69-72, s. 1038-9), Ebû Dâvud (no. 2121,4933-7), Nesâî (nikâh 29/1-3, VI, 82) ve İbn Mâce (no. 1876), Hisâm b. Urve an ebîhî an Âişe asl-ı senedi ile tahrîc ettiler. Rudani, Büyük Hadis Kulliyatı, Cem’ul-fevaid, İz Yayıncılık: 2/227)

Tüm hadis ve rivayetleri dikkatli şekilde analiz edince Aişe'nin evlendiği yaşta net şekilde tespit edilebilir aslında ..
Evet çok uzak bir dönemden bahsediyoruz , insanların doğum tarihleri günü gününe kayıt altına alınamıyor fakat yaralandığımız kaynaklarda ki tespit yöntemine göre hareket edersek ;
Aişe’nin vefat tarihinden, yaşı çıkarıldığında yaklaşık olarak doğum tarihi bulunabilir. İslam tarihçileri, Aişe’nin vefat tarihi olarak genelde H. 58 yılını, vefatı sırasındaki yaşı olarak da 66 yaşını vermektedirler. Bir kısmı, vefat tarihi olarak H.56-59′u, vefatı sırasındaki yaşı olarak da 65-67 yi belirtseler de, çoğunluğu birinci görüşte müttefiktirler. Böylece  Aişe’nin vefat esnasındaki yaşından, vefat tarihini çıkardığımızda (66-58=8) Hicret sırasında Hz. Aişe’nin yaşının 8 olduğu ortaya çıkar. Hicretten bir yıl sonra evlendiğine göre ise evlilik yaşı 9 olacaktır.
İbn Kesir bu yaşta evlendiği konusunda hiçbir ihtilafın olmadığını belirtir.

Hicretin ilk yılında evlendiği sırada 9 yaşında olduğuna göre, doğum tarihi Nübüvvet’in IV. yılına tekabül etmektedir. Hz. Aişe’den gelen “Ben kendimi bildim bileli İslam'ın içindeyim” sözü de bunu kanıtlamaktadır. Bazı İlahiyatçılar ,  Aişe’nin vefat ettiği sırada 74 yaşında olduğunu belirtse de bu rakamı (yaşı), tarihsel olarak kabul etmek mümkün değildir. Çünkü hiçbir tarihi kayıtta  Aişe’nin bu yaşta vefat ettiği belirtilmemektedir. Müellifin,  Aişe’nin 74 yaşında öldüğü konusundaki görüşü yalnızca Aişe’nin 17 yaşında evlendiği yalanını haklı çıkarmaya çalışmak için  yaptığı yanlış bir kıyaslamanın sonucudur.

Sonuç olarak Hatice’nin Nübüvvetin 10. Yılında vefat etmesi üzerine Havle’nin teklifi ile söz kesilmiş ve Hicretin I. Yılında ise evlilik gerçekleşmiştir. Bizzat Aişe’den gelen rivayetlerde 6 yaşında sözlendiği ve 9 yaşında da evlendiği belirtmektedir.

Her daim umut ve sevgi ile kalın dostlar.

KUR'AN VE KADIN : KADININ ADI YOK

din, din ve kadın, DP, İslam ve kadın, İslamda kadın, İslamda kadının adı yok, islamiyet, Kadının adı yok, Kadınla ilgili ayet ve hadisler, Kur'anda cariye, Kur'anda Kadın, Kur'anda kadına dayak,
Yazının başlığını atarken değerli gazeteci/yazar Duygu ASENA’ya atıfta bulunmak istedim. Geçen bir yazıma başlarken ünlü Fransız oyuncu Sophie MARCEAU’ nün bir filminden bahsetmiştim. 1980 ve 1982 yıllarında çekilen La Boum 1 ve La Boum 2, Vic adlı genç kızlığa yeni adım atan ergen bir kızın arkadaşlarıyla olan maceraları, ailesi olan ilişkileri ve ilk aşkını anlatıyordu. Ülkemizde Patlarsam Yanarsın adıyla TRT dönemlerinde gösterilen bu film, 80’ lerde video dükkânlarında da bulunuyordu. Bir nevi çocukça masumane aşkı anlatıyordu. Bir genç kızın yaşamından o dönemleri gayet güzel aktarılmıştı.

Anneliğin ne kadar kutsal bir duygu olduğunu anlatan filmler arasında 1973 yılı yapımı “Hayat mı Bu” adlı Türk filmi gösterilebilir. İzzet GÜNAY, Semra SAR, Zeynep DEĞİRMENCİOĞLU ve daha sonraları gerçek hayatta eşi olacak Serkan ACAR’ın başrollerini paylaştığı film adeta başyapıt niteliğindedir. Semra SAR’ın canlandırdığı Selma karakteri, gerçek çocuğunun kim arama peşinde iken üvey evladına kötü davranan, ancak daha sonra karşı koyamadığı annelik içgüdüsü ile üvey çocuğunu da kendi evladıymışçasına bağrına basan ve seven birisidir. Filmin bu ana konusu etrafında diğer olaylar şekillenir.

Hele ki 1971 yılı yapımı Anneler ve Kızları filminde usta oyuncumuz Yıldız KENTER’in canlandırdığı Fatma ana karakteri.

2001 yapımı Sweet November (Ülkemizde ki adı Kasımda Aşk Başkadır) filminde aşkı farklı bir açı ile tanımıştık. Charlize THERON ve Keanu REEVES, dramatik bir aşkı, en delikanlının bile boğazını düğümleyen bir şekilde bizlere aktarmıştı.

Neden mi farklı konular içeren bu filmleri örnek verdim? Birazdan anlarsınız zaten. Yazımı biraz kendim gibi erkek okuyuculara yönelik yazacağım. Yapacağım ayrımdan dolayı şimdiden bayan okuyuculardan özür dilerim.

İlk aşkınızı hatırladınız mı? Hani okul sırasında kalbinizi hızlı hızlı artıran, bir başkasına gülüp onunla konuştuğunda tüm psikolojinizi alt üst eden, bir başkasının elini tuttuğunu gördüğünüzde gözlerinizin dolduğu? Hatırladınız mı? Hani size bir selam verdiğinde, “Hadi beraber oynayalım” dediğinde mutluluktan havaya uçtuğunuz o kızı hatırladınız mı?

Ya Ortaokul ve Lise aşklarınız, o masumane duygularınız tavan yaptığı, delikanlı gözükeceğim diye yırtındığınız, etrafınıza “Boşver Be Oğlum! Bize yakışır mı la ağlak bebe gibi karı kız peşinde koşmak? Onun kalbinde yer yoksa olsun ayakta da gideriz” diye aforizmalar patlattığınız ama içinizde küçük bir kedi yavrusuna döndüğünüz zamanlar?

Eğer evli iseniz eşinizi ilk göz göze geldiğiniz, ilk elini tuttuğunuz, ilk “seni seviyorum” dediğiniz an?

Anneniz? Hasta iken başınızdan ayrılmayan, size bir şey olacak korkusu ile üzerinize titreyen anneniz? Siz üzüleceksiniz diye bir anda kaplan kesilen annelerimiz? Adeta bizim uğrumuzda kendilerini feda eden annelerimiz?


Kız kardeşiniz veya ablanız var mı? Hani her şeyinizi paylaştığınız sırdaşınız. Yaşınız yakın ise, sevdiğiniz kızın çıktığı olup olmadığını öğrenmek için casus yaptığınız. En zor anlarında yanında olduğunuz. Koruyup kolladığınız.

İşte değerli biraderlerim. Onların hepsi karşı cins. Yani Bayan. Bir zarımsı yapı onların kız mı ya da kadın mı olduğuna karar veriyor. Bizim bakış açımızda ona göre şekilleniyor ya da şekillenmiyor.

Her ne yaparsak yapalım. Onlarsız olmuyor. Onları hayatımızın her yerinde. Onlarsız yapamıyoruz. Onlar bizim diğer yarımız. Onlarsız eksiğiz. O olmasaydı sende olmazdın çünkü onlardan biri doğurdu seni.

Annemiz, eşimiz, ilk aşkımız… Onlar kalbimizin en temiz ve en güzel yerinde…

Aslında bir bütünün iki parçasıyız. Ne onlar bizsiz, ne de biz onlarsız. Bizi biz yapan ise ortak noktamız yani insan oluşumuz. Bir türün iki farklı, birbirini tamamlayan parçasıyız sadece o kadar. Akıl aynı, fikir aynı. Ha fiziksel bir takım farklılıklar var ki bunun sebebi de zaten açık. İster Yaratılışçı açıdan bakın, ister evrimci açıdan. Neticede insanız. Ne birimiz ne de diğerimiz daha üstün.

Müslüman bir ülkede yaşıyoruz. Büyük çoğunluğumuz bu öğreti ile büyüdü. Küçükken, aslında sadece küçükken değil birkaç yıl öncesine kadar kadınlara saygı duyan, onlara değer veren mükemmel bir dinin mensubu olduğum için gurur duyuyordum. Cennet annelerin ayakları altında idi. Onlar bizim emanetimizdi. Onlar bizim kutsalımızdı.

Peki, ya karısını kızını döven ve hakir görenler? Onlar şerefsiz, haysiyetsiz, İslamiyet’ten zerre nasibini almamış, şüphesiz şeytanın kandırdığı, Yahudi, Hristiyan, Mason, Illuminati uşağı, kandırılmış ve yozlaşmış edilmiş yığınlardı. İngiliz uşağı idiler. Gâvurlardan görüp görüp kendi karılarını ve kızlarını dövüyorlardı. Hiç Elhamdülillah Müslüman adam karısına, kızına ilişir mi? Onlara el sürer mi? Delkanlı Müslüman adam kız arkadaşına, eşine dokunur mu? Ona zarar verir mi? Haşa. Bizim dinimiz hoşgörü ve kadınlara verilen yüksek değer üzerinedir.

En azından böyle düşünüyordum. Dinleri araştırıp sorguladığım dönemler beni şoka sokan diğer husus İslamiyet’ te kadın faktörü olmuştu. Neyse. Bu noktadan sonra yorum yapmayıp size alenen Kuran-ı Kerim ve Sahih Hadis Külliyatından örnekler vereceğim. Yorum ve karar sizin.

Maalesef ülkemizde yaşanılan İslamiyet ile Kuranda ve Hadislerde geçen İslamiyet arasında farklar var. Bu konuyu daha önce “Türk Tipi İslamiyet” adlı yazımda işlemiştim.

Okurken size tavsiyem, haybeye reddiye geliştirmeyin. Ayetleri ve Sahih hadisleri eğip bükmeye kalkmayın. Boşuna inandığınız dinde mürtet olmayın. Bizim gibi şüphesiz zalimlerden ve döndürülmüşlerden olmayın.

Bakara 228:
Boşanmış kadınlar üç kur (üç ay hali müddeti) kendi kendilerine beklerler (hamile olup olmadıklarına bakarlar). Eğer Allah’a ve yevm’il âhire îmân ediyorlarsa, rahimlerinde Allah’ın yaratmış olduğu şeyi gizlemeleri onlar için helal olmaz. Şayet onların kocaları barışmak (arayı düzeltmek) isterlerse, bu (bekleme süresi) içinde onlara tekrar geri dönmeye (başkasından) daha çok hak sahibidirler. Erkeklerin, kadınları üzerinde (hakları) olduğu gibi, kadınların da erkekleri üzerinde maruf (hakları) vardır. Erkeklerin, kadınların üzerindeki (hakkı) bir derece daha üstündür. Ve Allah, Azîz’dir, Hakîm’dir.

Bakara Süresindeki dereceyle anlatılmak istenenin ne olduğunu, Kur'an yorumcular ve İslam hukukçular açıklarlarken su görüşleri savunmuşlardır:

Erkek kadından birçok yönden üstündür: [5]
1- Erkeğin akılca üstünlüğü vardır.
2- Diyette (kurtulmalıkta) üstünlüğü vardır.
3- Miras konularında üstünlüğü vardır.
4- Erkek, "kadı (yargıç)", hükümdür olur, kadın olamaz. Erkek tanıklığa da daha elverişlidir.
5- Erkek, kadının üstüne evlenebilir. Dilerse karısının, karılarının üstüne cariye de alabilir. Kadın için kocasının üstüne evlenmek gibi bir hakkı yoktur.
6- Mirasta erkeğin payı daha çoktur.
7-Erkek kadını boşayabilir; kadın erkeği boşayamaz. Erkek karısını boşadıktan sonra da süresi içinde dönüş yapabilir, kadının bu yönde bir hakkı yoktur.
8- “Erkeğin ganimetten payı, kadınınkinden çoktur..." İslam dünyasının ünlü ve en yetkili Kur'an yorumcularından Fahreddin Razi böyle sayar. [1]
Öteki yorumcular da benzer sıralamalar yaparlar ve Bakara Suresinin, "erkeğin, kadından derece yönünden üstün olduğunu" anlatan 228. ayetini böyle yorumlarlar. [2]

Şimdi bu kadar Kuran tefsir alimi Bakara 228’ den saçma sapan fikirler çıkarmışlar diyorsanız sizi inancınızla baş başa bırakmak isterim. Çünkü mevcut yaşadığınız dini onların tefsir ve açıklamaları şekillendirdi.

Hadi Bakara 228 de eğme ve bükme yapabildiniz. Bakalım ne diyor Nisa 34?


Nisa 34:
"Erkekler, mallarından (kadınlar için mehir ve nafaka olarak) harcamaları sebebiyle ve Allah’ın, onların bir kısmını, diğerlerine üstün kılmasından dolayı, kadınların üzerinde daha çok kâimdirler (koruyup gözetici, idare edicidirler). Bu bakımdan salih amel (nefs tezkiyesi) yapan kadınlar itaatkârdırlar, Allah’ın (onların haklarını ve iffetlerini) korumasıyla, onlar da gaybde (kocalarının yokluğunda hem kendilerini, hem kocalarının mal ve şerefini) koruyucudurlar. İtaatsizliklerinden (baş kaldırmalarından) korktuğunuz (kadınlara) ise (önce) nasihat ediniz. Ve (sonra da) yataklarında yalnız bırakınız. Ve (hâlâ itaat etmezlerse) onları dövünüz. Bundan sonra eğer size itaat ederlerse, artık onların aleyhine başka bir yol aramayın. Muhakkak ki Allah Âli’dir (yücedir), Kebîr'dir (büyüktür)."

Nisa Suresinin 34. ayetinin, Diyanet tercümesi şöyle:
"Allah'ın kimini kimine üstün kılmasından ve erkeklerin mallarından harcama yapmaları sebebiyle erkekler kadınların yöneticisi ve koruyucusudurlar. Sâliha kadınlar Allah’a itaatkârdır; Allah’ın korumasına uygun olarak, kimsenin görmediği durumlarda da kendilerini korurlar. (Evlilik hukukuna) baş kaldırmasından endişe ettiğiniz kadınlara öğüt verin, onları yataklarda yalnız bırakın ve onları DÖVÜN. Eğer size itaat ederlerse artık onların aleyhine başka bir yol aramayın; çünkü Allah yücedir, büyüktür."

Kur'an'da kadını dövme var, ama bu dövmenin bir koşulu da var: İncitmeden (eza vermeden) dövme. [3]

Kadının incitilmeden dövülebileceğini savunanlar, ayetteki "dövmenin gerekçesini anlatırken, bunun bir "ilaç" olduğunu da savunurlar. "Kadını yola getirmenin bir ilacının da DÖVMEK olduğunu" yazarlar. [4]

Biraz örnekleri çoğaltalım birkaç hadise bakalım:
"Eğer bir kimsenin bir kimseye secde etmesini emretseydim, erkeklerin kadınlar üzerinde olan haklarından dolayı kadınların erkeklere secde etmelerini emrederdim." [6]

"Kocanın vücudu irin ile kaplı dahi olsa ve karısı onu yalayarak temizlese yine de kocasının hakkını ödemiş olmaz." [7]

"Ey kadınlar! Eğer kocalarınızın size olan haklarını bilseydiniz, ayaklarının tozunu yüzlerinizle silerdiniz." [8]

"Kadınların dinleri ve akılları eksiktir." [9]

"Kadınlar arasında iyi kadın, yüz tane karga arasında alaca bir karga gibidir." [9]

"Ey kadınlar topluluğu! Sadaka veriniz ve çok istiğfar ediniz. Çünkü ben Cehennem halkının çoğunun sizler olduğunu gördüm." [10]

"Bir kadın kocası kendisinden razı olduğu halde ölürse cennete girer." [11]

"Kadınların hayırlısı, erkeklerin yaramazlıklarına, kötü huylarına sabredendir, bu sabır onların cennete girmesine sebeptir." [12]

Peki ya diğer haklar:
Nisa suresi 7: Ana-baba ve akrabanın geriye bıraktığından erkeklere bir pay vardır. Ana-baba ve akrabanın geriye bıraktığından -onun azından da çoğundan da- farz kılınmış bir nasip olarak kadınlara da bir pay vardır.

Ne diyor Nisa 7, “Kadınlara da”. Kadınları neden erkekler ile aynı şekilde yazılmıyor? Hadi bunu geçelim neden erkek kadın ayrı ayrı belirtiliyor? Çocukları yaz geçsin gitsin. Neden çocukları denmiyor? Evrensel ilahi bir yaratıcı neden cinsiyet ayrımı yapma gereği hissediyor?

Hadi Bakara 282’ ye de bir bakalım:

Bakara 282:
"Ey iman sahipleri! Belirli bir süre için birbirinize borç verdiğinizde onu yazın. Aranızda bir yazıcı adaletle yazsın. Yazıcı, Allah`ın kendisine öğrettiği şekilde yazmaktan kaçınmasın, yazsın. Borç altına giren kişi de onu kayda geçirtsin ve Rabbinden korksun da borcundan hiçbir şey eksiltmesin. Borç altına giren, aklı ermez yahut zayıf-çaresiz biri ise yahut yazdırmaya gücü yetmiyorsa, velisi adaletle yazdırsın. Erkeklerinizden iki kişiyi de tanık tutun. Eğer iki erkek yoksa rızanızla kabul edeceğiniz tanıklardan bir erkek ve iki kadın gerekir. Bu kadınlardan biri şaşırırsa/unutursa ötekisi ona hatırlatsın diyedir. Tanıklar, çağırıldıklarında çekimser davranmasınlar. Küçük veya büyük, borcu, süresine kadar yazmaktan üşenmeyin. Böyle yapmanız Allah katında adalete daha yakın, tanıklık için daha sağlam, kuşkuya düşmemeniz için daha elverişlidir. Ancak aranızda döndürüp durduğunuz tamamen peşin bir ticaret söz konusu ise onu yazmamanızda sizin için bir sakınca yoktur. Karşılıklı alış-veriş yaptığınızda da tanık bulundurun. Yazıcıya da tanığa da zarar verilmesin. Böyle bir şey yaparsanız bu, kendinize kötülük olur. Allah`tan korkun. Allah size öğretiyor. Allah, her şeyi en iyi biçimde bilendir."

Bu ayet ile ilgili yorumu da size bırakıyorum. Bir erkek iki kadına bedel. Neden iki kadın? Birisi diğerine hatırlatsın diye.

Hadi Nisa 15’e bir bakalım:
"Kadınlarınızdan eşcinsellik/sevicilik yapanlara karşı içinizden dört tanık getirin; eğer tanıklık ederlerse o kadınları, ölüm canlarını alıncaya ya da Allah kendileri için bir yol açıncaya kadar evlerde tutun."

Şimdi bu ayete bakarak şunu diyebilirsiniz. “iyi de kadın sapkınlık yapmış. Cezası da belirlenmiş. Ne var bunda?”. Şöyle ifade edeyim değerli salak: sen kim oluyorsun da hem savcı hem yargıç oluyorsun? Bu yetkiyi nereden buluyorsun? Hapishane mi kurdun sen? Dört tanık için ne yapacaksın? Kadın baktı senin uzuvda bir iş yok ya da başka bir hemcinsine ilgi duyuyor. SANA NE?

Şimdi bu ayetle ilgili bu kadar eleştiri yapabildiğimi düşündünüz kabul edin. Yok, en önemlisini sona sakladım. Ayet nasıl başlıyor: “Kadınlarınızdan,” kaç kadının var paşam senin? Tenasül uzvunun şehvetini kaç kadın giderebiliyor? Ayet resmen kadınlarınızdan diyor. Çoğul yani kaç tane alırsan al. Helal sana paşam. Ondan sonra eğme bükmeler başlasın. “Yok, efendim bir kadın bize helal. Ondan sonrasının kuralı kaidesi var. O zaman ki şartlar, ama o dönem savaş vardı…” Sıkın paşam sıkın. Alan boş nasıl olsa. Sen mevcut kadın ya da kadınların üzerine savaş ganimeti cariye bile alıyorsun bol bol. Ona hesap soran yok.

Ne? Olmaz mı öyle şey? Cariyeler sadece hizmetçi işi mi görüyor?
Mürtet oldun dinden çıktın değerli Tatlısu Müslümanı kardeşim. Buyur:

Nisa 3:
"Ve eğer yetimler konusunda adalete riayet edemeyeceğinizden korkarsanız, o takdirde hoşunuza giden (size helâl olan diğer) kadınlardan ikişer, üçer, dörder nikâhlayın. Fakat eğer (onlara da) adaletle davranamayacağınızdan korkarsanız o zaman bir tane ile veya elinizin altındaki sahip olduklarınızla (cariyelerinizle) yetinin. İşte bu, adaletten ayrılmamanız için daha uygundur."

Müminun 5-6:
"Ve onlar, iffetlerini (ırzlarını) koruyanlardır. Zevcelerine (eşlerine) veya ellerinin altında sahip olduklarına (Cariyeler) hariç. O takdirde muhakkak ki onlar, levmedilmiş (kınanmış) değildirler."

Mearic 29-30:
"Ve onlar, iffetlerini (ırzlarını) koruyanlardır. Zevcelerine (eşlerine) veya ellerinin altında sahip olduklarına (Cariyeler) hariç. O takdirde muhakkak ki onlar, levmedilmiş (kınanmış) değildirler."
Hayda. Olmadı. Siz şimdi diyeceksiniz ki: “Sayın yazar yakaladım seni. Kopyala Yapıştır yaparak cımbızla seçtiğin bilgileri yapboz gibi birleştirip yazı yazıyorsun. Deşifre ettim seni! Müminun 5-6 ile Mearic 29-30 da kopyala yapıştır yapma hatası yaptın. Hiç Kuranda birbirinin aynısı ayet mi olur? Sapkın seni!” Yakalandım ne diyeyim.

Evet, sayın ahmak. Buyur istediğin Kuran-ı Kerim, istediğin tefsir, istediğin meale bak. Bu ayetler birbirinin aynısı. Koyan da ben değilim. Bu hususu o ayeti kim koyduysa ona soracaksın. Ben olanı aktarıyorum.
Neyse ayetleri yazmaya devam. Yorum sizin.


Ahzab 50:
"Ey Peygamber! Biz sana mehirlerini verdiğin eşlerini, Allah'ın sana ganimet olarak verdiklerinden elinin altında bulunan kadınları; seninle beraber hicret eden, amcanın kızlarını, halalarının kızlarını, dayının kızlarını ve teyzelerinin kızlarını sana helal kıldık. Ayrıca, diğer mü'minlere değil de, sana has olmak üzere, mehirsiz olarak kendini Peygamber'e bağışlayan, Peygamber'in de kendisini nikahlamak istediği herhangi bir mü'min kadını da (sana helal kıldık.) Mü'minlere eşleri ve sahip oldukları cariyeleri hakkında farz kıldığımız şeyleri elbette bilmekteyiz. Bütün bunlar, sana herhangi bir zorluk olmaması içindir. Allah çok bağışlayıcıdır, çok merhamet edicidir."

Ahzab 51:
"Ey Muhammed! Bunlardan (hanımlarından) dilediğini geri bırakırsın, dilediğini yanına alırsın. Uzak durduklarından dilediklerini yanına almanda da sana bir günah yoktur. Bu onların gözlerinin aydın olması, üzülmemeleri ve hepsinin de kendilerine verdiğine razı olmaları için daha uygundur. Allah kalplerinizdekini bilir. Allah hakkıyla bilendir, halimdir. (Hemen cezalandırmaz, mühlet verir.)"

Ahzab 52:
"Bundan sonra, güzellikleri hoşuna gitse bile, başka kadınlarla evlenmek, eşlerini boşayıp başka eşler almak sana helal değildir. Ancak sahip olduğun cariyeler başka. Şüphesiz Allah her şeyi gözetleyendir."

Nisa 24:
"Ve evli kadınlarla evlenmeniz (haram kılınmıştır), elinizin altında bulunan (harp esirleri) cariyeler müstesna. (İşte bunlar) Allah'ın size yazdıklarıdır (farz kıldığı hükümlerdir). Ve bunların dışında olanlar, iffetli olmak ve zina yapmamak şartıyla mallarınızla istemeniz (mehirlerini verip almanız) size helâl kılındı. Artık onlardan faydalanmak isterseniz o takdirde farz olan mehirlerini onlara verin. Ve bu farzdan sonra, razı olduğunuz konuda onunla anlaşmanızda sizin üzerinize bir günah yoktur. Muhakkak ki Allah Alîm'dir, Hakîm'dir."

Şimdi Nisa 24 hakkında biraz hadislere de bakalım. Yorumları yine size bırakıyorum:

Muhammed b. Abdirrahman b. Bünanî, Muhammed b. Ahmed b. Hamdan’dan, o Ebû Ya’la’dan, o Amr en-Nakıd’dan, o Ebû Ahmed Zübeyri’den, o Süfyan’dan, o Osman el-Bettî’den, o Ebu’l-Halil’den, o da Ebû Said el-Hudrî’den şöyle dediğini bize rivayet etti: “Evtas Gazvesi’nin olduğu gün kocaları olan esir kadınları ele geçirmiştik. Onlara mücamaatta bulunmayı çirkin bulmuştuk. Peygamber (s.a.v.)’e bunu sorduk da bu âyet nazil oldu. Biz de o kadınları böylece helal bulduk.” [13]

Ahmed b. Muhammed b. Ahmed b. el-Haris, Abdullah b. Muhammed b. Cafer’den, o Ebû Yahya’dan, o Sehl b. Osman’dan, o Abdurrahim’den, o Eş’as b. Sevvar’dan, o Osman b. Bettî’den, o Ebu’l-Halil’den, o da Ebû Said el-Hudrî’den bize şöyle dediğini haber verdi: “Rasulullah (s.a.v.) Evtas ahalisini esir alınca dedik ki: “Ey Allah’ın Rasulü, soylarını, kocalarını tanıdığımız esir kadınlarla nasıl mucamaatta bulunabiliriz?” Bunun üzerine bu âyet nazil oldu.” [14]

Ebû Bekr Muhammed b. İbrahim el-Farisî, Muhammed b. İsa b. Amraveyh’ten, o İbrahim b. Muhammed b. Süfyan’dan, o Müslim b. Haccac’dan, o Ubeydullah b. Ömer el-Kavarirî’den, o Yezid b. Zuray’dan, o Said b. Ebî Arube’den, o Katade’den, o Ebû Salih Ebû Halil’den, o Ebû Alkame el-Haşimî’den, o da Ebû Said el-Hudrî’den bize şu rivayette bulundu:“Rasulullah (s.a.v.) Huneyn Günü, Evtas Kabilesi’ne bir grup ordu gönderdi. Bu grup bir düşman birliğine rastlayıp onlarla savaştılar da onlara galip gelerek, kadın esirler elde ettiler. Rasulullah (s.a.v.)’ın Ashabı’ndan bir grup, müşrik kocalarından dolayı o esir kadınlarla münasebette bulunmaktan sakındılar. Allah Teala da bu âyeti indirdi,” [15]

Ebu Saîd Hudrî’den Nesâî, Tirmizî, Ebu Davut ve Buharî rivayet etti. Ebu Saîd:Bize, Evtâs esirlerinden esirler isabet etti. Kadınların kocaları vardı. Biz onlarla birleşmeyi çirkin gördük, Nebî Aleyhisselâm’a sorduk., Nisa: 4/24 âyeti indirildi. Ancak Allah’ın sizin üzerinize Efa ettiği şeydir, biz onların ferclerini helal kıldık, buyurdu. [16]

İbnu Abbas’tan (r.a.) Taberânî anlattı. İbnu Abbas (r.a.): Huneyn gününde indi. Allahü Teâlâ, Huneyn günü Müslümanlara fetih müyesser kılınca, ehli kitabın kadınlarından müslümanlara kadınlar isabet etti. Onların kocaları vardı. Bir erkek, kadınlardan biri ile olmak istediğinde, Kadın: Benim kocam var, derdi. Bundan Rasûlullah’a soruldu. Allahü Teâlâ, Nisa: 4/24 âyetini indirdi, dedi. [17]

Şimdi Cariyeler ile ilgili görüş nedir, Prof. Dr. Hayrettin KARAMAN Hoca şöyle söylüyor: “Cariyeler ile cinsel ilişki günah mıdır? Nikah akdi, ikisi de hür olan (bu sebeple vücutlarına da malik bulunan) bir erkekle bir kadının, karşılıklı olarak bir aile kurma ve cinsî yönden birbirinden yararlanma konulu -şartlarına uyarak yaptıkları- bir sözleşmeden ibarettir. Cariyeye sahip olmayı sağlayan akit ve tasarruf da (satın alma, miras, ganimet veya bağış yoluyla elde etme…) bir hukuki işlemdir ve bu hukuki işlem, sahibi ile cariye arasında karı-koca gibi yaşama hakkını da vermekte, nikah akdinden daha güçlü ve kapsamlı olarak onun yerine de geçmektedir.” Yorum sizin.

İslam âlimlerine göre, bir kadınla birlikte olmak ancak iki şekilde helal olur; nikâh akdi ve milkü’l-yemin (cariyenin mülkiyetini elinde tutma) akdi ile olur. [18] Yani eğer Cariyeniz/Cariyeleriniz ile ilişki yaşayacaksanız mülkiyetini elinizde bulundurmanız gerekiyor.

Neyse son bir bombadan daha bahsedip konuyu kapatalım:

Nitekim hür eşi de olsa kocası kendisini cimaya çağırdığında, karısının bunu özürsüz olarak reddetmesi, caiz değildir. Hatta adetli olması da bir özür değildir. Çünkü kocası onun, adetli iken haram olan bölgesi dışında bir yerinden yararlanabilir. [19]

Buradan ne anladınız diye sormayacağım. Zaten açık ve seçik. Erkek, ilişkiye girdiği eşinin başka yerlerinden de yararlanabilir diyor. Bahsettiğim hadisler sahih hadisler. Boşuna reddiye dizmeyin.

Yok, ben illa eğip bükeceğim. “Bu ayetlerde ve hadislerde anlatılmak istenen aslında şu, o dönemin şartları bunu gerektiriyordu, 1400 yıllık İslam âlemin âlimleri yanıldılar. Aha da ben doğrusunu buldum. Aslında orada bir ilim var. Eşitlik var.” Diyorsanız size de eyvallah.

Yorumsuz olarak önünüze ayetleri ve sahih hadisleri koydum.

Bakın bakalım inandığı dinin kitabını tamamen anlayarak ve özümseyerek yaşayan İslam/Arap ülkelerinde kadın hakları ne âlemde? Kaç kadın alıyorlar? Nasıl yaşıyorlar?

Boşuna onlar sapmış demeyin. Adamlar dinlerini okuyup anlayarak yaşıyor. Aynen Kuran-ı Kerim’de ve sahih hadislerde yazdığı gibi…

Şimdi sizlere soruyorum. Yazıma başlarken annelikten, ilk aşkınızdan, sevdiğinizden, eşinizden bahsettim. Onlara toz kondurmaya kıyamazsınız. Hele ki bir kızınız veya kızlarınız varsa, onları uçan kuştan sakınırsınız. Kaçınız annenizi, karınızı, sevdiğinizi, aşkınızı, kız kardeşinizi, kızınızı SAVAŞ DURUMUNDA YENİLİRLERSE CARİYE OLARAK ALINABİLECEĞİNİ VE CİNSEL OLARAK YARARLANABİLECEĞİNİ SÖYLEYEN bir inancı savunabilir?
Sağlıcakla kalın.

Kaynaklar:
[1] Râzî, e't-Tefsiru 1-Kebîr, 6/95
[2] Taberi, Camiu'l-Beyân, 2/275-276; Tefsiru Ibn Kesîr, 1/271; Dr. Kâmil Musa, Derece, Beyrut, 1987, s. 15-26.
[3] Dr. Kâmil Musa, Me-sail fi'il-Hayati'l-Zevciyye, Beyrut, 1985, s. 126
[4] Muhammed Ali e's-Sabuni, Revayiu'l-Beyan Tefsiru Âyati'l-Ahkâm, 1/474-475.
[5]Turan DURSUN - Din Bu 1
[6] Tirmizi, Rada, 10/1159; Ebu Davud, Nikah 40/2140 Ahmed b. Hanbel, Müsned VI, 76; İbn Mace, Nikah 4/1852
[7] İbni Hacer El Heytemi 2/121 Ahmed b. Hanbel, Müsned, V, 239
[8] Hafız Zehebi Büyük Günahlar Sayfa 187
[9] Sahihi Buhari
[10] Müslim, İman, 34/132 İbn Mace, Fiten 19/4003
[11] Riyazus Salihin.
[12] Kadınlara Dini Bilgiler sayfa: 88
[13] Müslim; er-Rada’: 35, 35 mükerrer/1456 s. 1080, Tirmizi; Nikah: 11/32; İmam Ebu’l-Hasen Ali bin Ahmed el-Vahidi, Esbâb-ı Nüzul, İhtar Yayıncılık: 120; Muhammed Ali Es-Sabuni, Safvetü’t-Tefasir, Ensar Neşriyat: 2/509.
[14] Müslim;er-Rada’:35, 35mükerrer/1456 s.1080, Tirmizi;Nikah:11/32.
[15] Müslim; Rada’: 33, 34/1456 s. 1079, Ebu Davud; Nikâh: 1132.
[16] İmam Celaleddin es-Suyuti, Lubabu’n-Nukul Fi Esbabi’n-Nuzul, Fatih Yayınevi: 1/183.
[17] İmam Celaleddin es-Suyuti, Lubabu’n-Nukul Fi Esbabi’n-Nuzul, Fatih Yayınevi: 1/183.
[18] Reddu’l-Muhtar, 3/163
[19] Fetâvây-i Hindiyye (yazma) 611/45 Müslim, hayz 16, Nesâî, taharet 180; Ibn Mâce, taharet 124
[20] Kur'an-ı Kerim

Yazan: Demon Product