HABERLER
Dini Haber
DP etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
DP etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

MU KITASI VE MEDENİYETİ

DP, Mu Kıtası, Mu Medeniyeti, Naacal tabletleri, Lemur, Mu kıtasının keşfi, Mu kıtası sahtekarlığı, mitoloji, Mu kıtası efsanesi,
Bir Anglo-Amerikan okültisti olan James Churchward (1851-1936) 1920 yılında Pasifik Okyanusu’nda Mu adında bir batık kara kütlesini bulduğunu iddia ederek Teozofi’ cilere ait batık karaların listesine yeni bir kayıp kıtayı da eklemiş oldu. Churchward; Hatherley’de (Devon) doğdu ve “Yarbay” olarak anılmayı tercih ediyordu (ve hiç kimse nerede hizmet verdiğini görmediğine rağmen, Hindistan ve/veya Tibet hakkındaki bilgilere sahip olduğuna dair ortaya attığı Britanya Hindistanı’nda olduğunu gösteriyor. Sadece bir yazar (Kolosimo 1971 [1969], 56) 1868'te onu Hindistan'da albay olarak gösteriyor, 17 yaşında Albay olmak imkânsızken.)

1872 yılında, (Churchward) Sri Lanka’da yaşıyordu ve 1879’da bir çay tesisini finanse etmek için para ödünç aldı (1878 yılında Colombo’da yayınlanan bir dizinde bir tesis sahibi olarak görünüyor). İki yıl sonra, İngiltere’ye döndü ve bir çay-ekici olarak 1881 nüfus sayımında yer aldı. O zamanlar Croydon’da yaşıyordu (Surrey), ancak on-yılın sonuna gelmeden de Brooklyn’de (ABD) yaşamıştı.

1898 senesinde basılan “Big Game & Fishing Guide to Northeastern Maine” (Büyük Oyun & Kuzeydoğu Maine Balıkçılık Kılavuzu) yazdıktan sonra 1920 ve 30'larda 5 cilt yayınladı ve bunlar ‘Kayıp Kıta’ Mu ve onun ‘keşfi‘ ile ilgiliydi.

Bu kitaplar sırası ile The Lost Continent of Mu (Kayıp Kıta Mu), The Children of Mu (Mu’nun Çocukları), The Sacred Symbols of Mu (Mu’nun Kutsal Sembolleri), The Cosmic Forces of Mu (Mu’nun Kozmik Güçleri), The Second Book of the Cosmic Forces of Mu (Mu’nun Kozmik Güçlerinin İkinci Kitabı)

1926’da yayınlanan ilk cildi, MU medeniyetine ait olan bu bilim dünyasının görkemini yeniden yaratmak için "bilim, antik sanat ve tarih, mitoloji ve okült ile ilgili geniş bir bilgi birikimi" teorisini sergilemektedir.

Churchward okuduğu antik metinlerden uzun süredir kayıp kıta Mu’nun varlığını bulduğunu iddia etmişti. Şimdi Pasifik Okyanusu olarak bilinen bölgede, gelişmiş bir uygarlığa ev sahipliği yapmıştı. Mu yaklaşık olarak 60.000 yıl önce tamamen battı ve Hawaii Adaları ile Paskalya Adası bunun geriye kalan izleri olarak görüldü. Bilgilerinin ana kaynağına “Naacal tabletleri” olarak adlandırdı. 1866 senesinde (onları Tibet’te de gördüğünü iddia etmesine rağmen) Hindistan’daki kıtlık sırasında bir Hindu rahibesi tarafından Naacal dilini (görünüşte tüm insanlığın asıl dili) öğrenerek bunları (tabletleri) deşifre ettiğini söyledi. O zamana göre yaşı 14 ya da 15 olurdu! Rahip tabletlerin neler içerdiği konusunda bir fikri olmadığı halde ve hiçbir şekilde resmi dil bilgisi eğitimi almamasına rağmen, Churchward yine de tabletleri (kısmen psişik ilham yoluyla) tercüme etmeyi başarabilmişti ve böylece kayıp kıtanın da tarihini öğrenmiş oldu.


Naacal Tabletleri’ ne ilave olarak, Churchward’ın kendisi, San Miguel Amantla’da (Meksika) bulunan jeolog William Niven’in (1850-1937) aynı hikâyeyi iddia etmesiyle halka duyuruldu. O bunları Orta Amerika'daki seyahatleri sırasında görmüştü ki bunlar Hindistan ile Tibet'te yaptığı seyahatlerden daha kötü belgelenmişti. Orta Amerika’da bulunan bir ormanın bir yerinde görünüşe göre uçan bir yılan tarafından saldırıya uğramıştı!

Tabletlerin Churchward’ın okumasına göre, ilk insanlar iki milyon yıl önce Mu’da ortaya çıkmıştı; nüfusu 64 milyon büyüdü ama neredeyse tamamı kıta ile birlikte yok olmuştu. Kurtulanlar kültür ögelerini taşıyan ve dünyanın geriye kalan bütün insanların atalarıydı. Kıtanın dayandığı yeraltı 'gaz kemerleri' çöktüğünde kıtanın kendisi dalgaların altına sürüklendi. Farklı yerlerde gazın patlaması dağlar oluşturdu (ki, Churchward'a göre, bunlar daha önceden yoktu).

İlginç olan şey, bundan bahsetmemesine rağmen, Churchward’ın Mu’yu keşfeden ilk kişi olmamasıdır. Ignatius Donnelly ve Auguste le Plongeon’nun (1826-1908) onu Atlantis’le ilişkilendirmesine rağmen Brasseur de Bourbourg’un çevirisine göre batan adanın adı Troano Codex idi. Churchward’a göre Mu’nun konumu daha çok teozofistlerin Lemuria’sına aittir.

İkinci adı “Lemur” olan Naacal Tabletleri’nde daha zorlu bir problem yer almaktadır. Churchward, onları (tabletleri) görüp çevirdiği ‘gizli’ Hint manastırının yerini hiç söylemediği için ve aynı zamanda hiçbir manastır da bu tabletlere sahip olduğunu iddia etmedikleri için, onların (tabletlerin) varlığı ne teyit edilebilir ne de Churchward’dan bağımsız olarak incelenebilirdi. Bir arkadaşına tabletleri gösterdiğini söylemişti; arkadaşının kimliğini ise paylaşmadı, ya da hiç kimse bu kimlikle ortaya çıkmamıştı. Hint (veya Tibetli) örneklerine benzemeyen Meksikan tabletleri tespit edilebildi, ancak Churchward hariç hiç kimse bunların “tablet” olduğunu iddia etmiyordu: bunlar duada ve ibadete yardımcı olabilmek için yakın zamanlarda yerliler tarafından yapılan düzleştirilmiş figürlerdi.

Churchward’ın aşırı verimli hayali dışında Naacal Tabletleri’nin var olduğuna dair bir kanıt yok: Onlara dair her referans hep Churchward’a dayanmaktadır –kimse nerede ya da ne zaman yaşadıklarını bilmiyor ve Churchward’ın deşifre ettiğini iddia ettiği tabletlerin haricinde var oluşlarına dair hiçbir kanıt geriye bırakmamışlardır. Üstelik tabletlerin var olduğuna dair kanıt da yoktur, ancak (Churchward’ın) torunun oğlundaki websitesinde yer alan yeni bir iddiaya göre bunlar (tabletler) Thomas Ritter tarafından Kanchipuram’daki (Tamilnadı, Hindistan) Sri Ekambaranatha tapınağının altındaki bir tünel sistemine taşınmıştır.

Churchward’ın her türlü savını doğrulayabilecek şeyleri aramaya başladığımız zaman herhangi bir şey bulamıyoruz ve Churchward’ın kendi kitabındaki her şeyi icat ettiği sonucunu çıkarıyoruz. Diğer bir deyişle, çalışmalarıyla bilgiden çok kurguya hizmet eden bir sahtekardı. Yine de Mu sahtekarlık literatüründe yer edinmiştir ve yazarlar da doğrulayabilmek için kaynaklarını kontrol etmeleri konusunda nadiren telaşlanmaktadırlar.


Mu Dirildi Mi?
1970’de Kland adındaki bir çocuk tarafından derlenmiş bir günlüğün çevirisini sunduğunu iddia eden bir kitap, Tony Earll tarafından yayımlandı. Mu Revealed (Açığa Çıkarılan Mu) kitabı M.Ö. 21,050 yıllarında çocuğun nasıl Meksika’ya taşındığını ve yanındaki parşömen tomarın bir depremde yıkılan tapınağın kalıntıları arasında sıkışıp kaldığı hikâyesini anlatıyordu. Churchward’ın Mu ile ilgili hipotezini test etmek için yola çıkan arkeolog Reedson Hurdlop’ın 1959’da yaptığı kazılarda bunları (parşömeni) çıkarttı ve içeriği de Churchward’ı sadece doğrulamakla kalmadı, daha fazlasını da anlatıyordu. Kapaktaki yazıda şunları iddia etmektedir: “Günlük parşömeni Mu’nun zirvede bulunduğu ve felakete sürüklenecek kültüründeki günlük yaşantısına nefes kesici bir bakış atmaktadır.” Giriş kısmındaki kelimelerde ise kitap şunları açığa çıkarmaktadır:

“Uzun süre önce kaybolmuş Muror (Medeniyeti). Bu kitabın ana kısımları boyunca parşömenlerin çevirileri mümkün olduğunca günümüz İngilizce diline uyarlanmaya çalışılmıştır, ancak şiirsel stili mümkün olduğunca korunmaya çalışılmıştır. Kland’ın tarzı ise oldukça yapmacık görünüyor. Ama parşömenler uzun uzadıya alıntılanmıştır çünkü onlar bizlere seslenen gerçek “geçmişin sesleridir”. Yazara göre, o uzak günlerde bulunmuş olan ve günümüzde ölü sayılan bir kıtadaki kişinin yaşamına dair kendisine özgü sözlerini okumak, basitçe onun sözlerini çevirmekten daha çok anlam içermektedir. Araya girerek… oluşturulmuştur, ancak o ana kısım “geçmişten gelen sestir” – Muror’un kayıp kıtasındandır.”

Ne yazık ki bu hikâye bir aldatmacaydı. Yazarın adı Tony Earll ‘Not Really’ (Gerçekten Öyle Değil)’ nin anagramdır, yani edebiyatta bir sözcüğün harflerinin değişik düzenle başka bir sözcüğü oluşturmasıdır. Arkeologun kendisi ‘Rednose Rudolph’ adlı kişi iken, 1976’da bu aldatmacanın Raymond Buckland (1934 - ) yani neo-paganizm ve cadılık hakkında yazan kişi tarafından yürütüldüğü gösterilmiştir. Kendi sitesinde bunu kitap listesinin arasında olduğunu göstermektedir. Ancak açıklığa kavuşulamayan şey ise bugün bunu nasıl değerlendireceğidir? Bu bir şaka mıydı? Geri tepen bir kurgu çalışması mıydı? Yazar şimdi söylentinin bir kanal yoluyla (vahiy gibi) elde edildiğini mi iddia edecek? Yine de, bunlar Churchward’in kurgularını destekleyecek yeni kanıtlar değildir.

Yazar Notu: Daha önce hiç mitoloji hakkında yazmamıştım ve ısrarla bu dala girmemeye gayret gösteriyorum. James CHURCHWARD’a ait tüm kitapları okudum. O kitaplar örnekler ile yanlışlamaya çalışmayın. Bir dönem o kitapların ve CHURCHWARD’ ın ateşli bir savunusu idim. Maalesef Bilim ve Arkeoloji dünyası Mu Uygarlığı efsanesini artık sorgulamıyor. Ancak inanmak istiyorsanız bu inanç dünyasında başarılar dilerim.

Neden bu konuda yazdığımı merak ediyorsanız, ben kanıtlanmamış, bir veya birkaç kişinin beyni ile -- kanıtsız olarak ve bilimsellikten uzak - üretilmiş her türlü inanca karşıyım. İster adına Din deyin ister Mitoloji. Kanıt yoksa bilim de yoktur. Bilimin olmadığı yerde de cehalet işler.
Kanıtı olmayan her türlü bilgi ve varsayım’da benim için sadece ve sadece ZIRVA’ dır.
Sağlıcakla kalın.

Kaynak:
badarcaeology.com

Yazan: Demon Product

İSTER SEMAVİ İSTER UZAYLI İNSANIMSI TANRILAR

DP, din, islamiyet, Uzaylılar var mı?, Şeytanın osurması, Musa'nın Azrail'e tokat atması, Allah'ın el sıkışması, Allah'ın baldırı olması, Cebrail'in kollarıyla peygamberi sıkması, Uzaylılar,
Dünyalar Savaşı, yani orijinal adı ile War Of The World, uzaylıların dünyayı istilasını konu alan, H.G.WELLS’ in yazdığı kitap. Bu kitap kaleme alındığı 1898 yılında büyük ses getirmişti. Jules VERNE akımı ile süregelen bilim-kurgu yaklaşımına yeni bir açı kazandırmıştı. Dünya dışı zeki varlıklar ile tanışmıştı dünya. Bu kitaptan esinlenen birkaç film ve dizi çekildi. Ancak en çok hafızalarda kalanı, Steven SPIELBERG tarafından 2005 yılında çekilen ve başrolünü Tom CRUISE’ un oynadığı versiyonuydu. Bu filmde uzaylıların komuta ettiği üçayaklı, yani tripod makineler her yerde ortaya çıkıyor ve terör estiriyordu. Filmin sonlarına doğru makineden çıkan uzaylıların da üç ayağı olduğunu görüyorduk. Yani uzaylılar, kendi suretlerinde savaş makinelerini tasarlamıştı. Bu yaklaşım Roland EMMERICH’ in 1996 yılı yapımı Özgürlük Günü filminde de (Independence Day) gözümüze çarpmıştı. Uzaylılar dünya gezegenine uyum sağlayabilmek için kendi suretlerinde biyomekanik bir giysi kullanıyorlardı. Yani görsel algıları ve buna bağlı olarak tasarımları, kendi fizyolojik yapılarına göre şekilleniyordu. Transformers’lar? Voltran?... Hep insan vücudu baz lınmıştı.

Yaptığımız yapay zekâ sahibi robotlara bir bakın. Örneğin Honda firmasının ürettiği ASIMO robotu. Adeta insanımsı. Çünkü bize göre insan vücudu çok işlevsel. Neden? Sebebi çok açık. Mevcut yapımız, bizim dünyayı anlama veya değiştirme konusunda bize bir öngörü sunuyor. İş makinelerine bakın. Bir Ekskavatöre. Şekli insan kolu gibidir. Kepçe mekanizması avucunu kazıma moduna almış bir çocuğun ki gibidir. Yani plajda çukur kazmak için avucunu kazma moduna alıp kumu çeken bir çocuktan esinlenilmiştir. Bu konuda çok örnek sunulabilir.

İstisnalar da bol miktarda olmak üzere genel tasarımlarımız bu şekildedir. İnsan vücudu ve fizyolojik yetileri tasarımlarımızda geniş yer tutar.

Bu husus çağlar boyu her açıdan insanoğlunu etkiledi. Dinlerde bile ister Tanrı ister diğer ilahi varlıklar hep insan gibi düşünüldü. Hominid (İnsanımsı) özellikler yüklendi.

Örneğin:
Şeytana, sindirim yapan canlılara has bir hususun atfedilmesi:
Şeytan ZART diye osurur.
Hadis-i Şerif [1]

Azrail’in insan gibi düşünülmesi ile tokat yediğinin söylenmesi:
Musa, Azrail’e tokat attı.
Hadis-i Şerif [2]

Allah’ın el sıkışması:
Allah benimle görüştü el sıkıştı.
Hadis-i Şerif [3]

Allah’ ın baldırı olması:
"Allah ahirette Peygamberlere kimliğini kanıtlamak için bacağını açıp baldırını gösterir." Hadis-i Şerif [4]


Cebrail’in kolları olması ve peygamberi kolları arasında sıkması:
"Melek bana okumamı emretti. Kendisine okuma bilmediğimi söyledim. Beni kollarının arasına alıp kuvvetle sıktı; sonra 'Oku!' dedi. Ben yine, 'Okuma bilmem.' dedim. Beni tekrar kollarımn arasına aldı, kuvvetle sıktı ve 'Oku!' diye tekrar etti. Ben yine 'Okuma bilmem.' dedim. Üçüncü defa kollarının arasına alıp daha kuvvetlice sıktıktan sonra bıraktı ve şöyle dedi:

"Yaratan rabbinin adıyla oku; O, insanı alaktan (asılıp tutunan zigottan) yarattı. Oku! Rabbin sonsuz kerem sahibidir. O, kalemle (yazmayı) öğretendir. İnsana bilmediklerini öğretmiştir." Hadis-i Şerif [5]

Daha örnek o kadar çok ki… Sadece birkaç tanesini koydum.
Dini olmayan inançlarımızı bile bu tetikliyor. Mesela uzaylılar. Dünya üzerinde kaçırılma fenomenlerine dikkat edin. UFO’ lar hakkında yazılan çizilen tasarımlara bir bakın. Hepsi hominid yani insanımsıları tarif ediyor. İki ayak üzerinde yürüyen, iki kol, iki göz, iki kulak burun, ağız, el ve parmaklar, ayaklar... Kısacası kendi formunun farklı versiyonlarını tarif ediyor.

Kaçırılma (alıkonma) fenomenine uğrayanlara dikkat edin:
"Gözleri siyahtı, kafaları kocamandı, insana benziyorlardı…"

Hatta İsviçreli bir adam ki kaçırılma fenomenlerinde başı çekiyor, hemen hemen tüm UFO teorisyenlerinin gözdesi. Sarışın kadın ve erkek uzaylılardan bahsediyordu. Billy MEIER adlı bu yaşlı dostumuz, Pleiades takımyıldızından gelen uzaylılarla temasını ballandıra ballandıra anlatır. Normal olarak bu hikâyenin hiçbir bilimsel yönü yok. Hatta bilimsel açıdan zırva olarak nitelendirilen, Benzerine ancak la Fontaine masallarında denk gelebileceğimiz hikâyeler. Kendi ailesi bile adamı bozmamak için “Aslında gördük sanırım ama bizim hafızamızı sildiklerinden bilmiyoruz.” Diyorlar. Yani kıvırmanın bir diğer taktiği.

Şimdi UFO hikayelerine inanmak istiyorsanız bunda sorun yok. İstediğinize inanın. Ancak elinizdeki kanıtlar ile dini inancına sıkı sıkıya bağlı birisinin elindeki kanıtlar çok farklı değil. Hatta onlar biraz daha önde.

Evrende yalnız mıyız veya ziyaret ediliyor muyuz? Bilmiyorum. Ancak tüm hikâyelerde Dünya gezegenine özel evrimsel mekanizmanın ön planda olması hiç aklınızı kurcalamadı mı?

İyi evrendeki en kusursuz tasarım biz miyiz? Kusursuz tasarım için iki kol ve iki bacak mı gerekli?
Algı için illa göz mü olmalı? Farklı organlar bu vazifeyi üstlenemez mi?

Şimdi evrimci yaklaşımla bakarsak eğer, evrim kuralları gereği organizmayı çevresel şartlar ve ihtiyaçlar şekillendirir. Mesela ahtapot kendi için kusursuz bir tasarıma sahiptir. Aynı şekilde kuşlar. Kendileri için kusursuz bir tasarıma sahiptirler. Eksik olan tek faktör “düşünme” yetisidir.

Şeytanı betimlerken insan formunu baz alıyoruz. Meleği tasvir ederken insanı baz alıyoruz. Uzaylıyı tasarlarken insanı baz alıyoruz.

Hâlbuki dünyada oksijen seviyesi kademe kademe değişse bakın bakalım insan nasıl evrimleşiyor. Örneğin 350 milyon yıl önce dünyanın oksijen oranı ne idi? Yaklaşık %32. Neden sauropod cinsi dinozorlar devasa boyutta idiler? Büyük olasılıkla oksijen oranı ve besin kaynaklarının yüksekte olması. Kısaca canlıyı oluşturan motor faktörden ziyade çevresel faktörler evrimsel tasarımda rol oynuyor. Yiyecek kaynakları, yaşam döngüsünü sağlayan gazın varlığı ve oranı. Bize göre organik yaşam için oksijen şart. Ya da canlı yaşamı için oksijen şart. Ya değil se? Ya farklı gazlar yaşamı destekleyebiliyorsa? Ya da farklı oranlar. Hadi oksijen gerekliliğini öne sürelim. Her yerde oksijen oranı sabit olmayacaktır.

Uzaylı yaşam formlarını hep hominid, yani insanımsı olarak ön gördük. Dünyamızı ziyaret ediyorlardı. O halde yaklaşık, düşük tolerans aralığı ile %21 oksijen oranı onlar için de ön koşul.

Şöyle bir varsayımda bulunalım. Uzaylılar bizi ziyaret ediyor ise neden evrendeki tüm akıllı varlıklar insanımsı? Neden Stephanie MEYER’in The Host (Göçebe) romanındaki gibi küçük ipeğimsi uzaylılar olmasın?

Tüm tanrı mitolojilerine bakın. Hatta uzaylı tanrı mitolojilerine. Hepsi hominid. Madem uzaylılar hominid ve dünyada yaşamı başlattılar, neden diğer insanımsı memeliler ile hatta diğer canlılar ile inanılmaz derece de ortak yanımız var?

Madem bizi uzaylılar kendileri gibi yarattı, o halde bize benzeyen bu kadar canlıyı aksesuar olsun diye mi yarattılar? O halde evrim teorisi çöktü. Yaratılışçı teori gerçek. Tek fark yaratıcı bir tanrı değil de patlak gözlü bir uzaylı. Evrim teorisi bilimsel bir gerçek olduğuna göre bu sav gerçekten çok uzak.

Diyelim ki uzaylı teması ile insan ırkı diğer hominidlerden ayrıldı. Yani genlerimizi mıncıkladılar. O halde bizim genimizi mıncıklayan uzaylılar neden insanımsı? Antik betimlemelere bir bakın. Uzaylı tanrı betimlemelerine bir bakın. Tanrılar hep hominid. Yani insanımsı. Tekrar yani kelimesi ile başlarsak, Koskoca evrende akıllı bir yaşama sahip olmak için illa hominid mi olmak lazım?  O halde Gibon ve Orangutanlar?

Tanrı olmak için veya Uzaylı Tanrı olmak için illa insanımsı mı olmak lazım? Dört ayak üzerinde yürüyen ama ayrıca Hint tanrısı gibi birkaç kolu da olan tanrı olamaz mı? Böyle bir tanrı olması hakkında yasak mı yayınlandı? Genelge mi var?

Rotayı delillere kıralım ki üç beş “hiçbir bilimsel dayanağı olmayan” deliller arasında en meşhuru olan Roswell olayını bilmeyen yok. 1947 yılında bir UFO Amerika’da Roswell adlı bir kasaba yakınlarına düşer. Uzaylılar çıkar. Otopsi yapılır. Bunlar da ne kadar ilginçtir ki insanımsıdır.

Tabii ki elde hiç delil yok. Çünkü gizli dünya düzeni otoritesi, CIA, Mossad gibi yapılanmalar bunu bizden saklıyorlar. Hatta Amerika teknolojisini uzaylılara borçlu. 51. Bölge zaten onların üssü… Çok seviyoruz komplo teorilerini. Hep varsayıyoruz.

Şu gerçek unutulmamalıdır ki teori üretmeden, varsaymadan da bilim yapılmıyor. Ancak bilimsel veriler ile hiç mi hiç uyuşmayan inançlar da maalesef gerçekçi gelmiyor.

Uzaylılar alternatif bir yaratıcı gibi gelebilir. Ancak Gezegenimizin tarihi, Evrimsel biyoloji, Evrim sistemi, Yaşamsal ön gereklilikler gibi faktörler göz önüne alındığında cevap çok ortada.

Madem uzaylılar var, var olsunlar. İkram edecek bir bardak çayımız var. Tabi ağızları varsa. Paylaşacak oksijenimiz var. Tabi oksijen ile solunum yapıyorlarsa. Soğuk suyumuz var. Tabi su onlar için ön gereklilik ise. Güzel kızlarımız, yakışıklı delikanlılarımız var. Tabi gözleri varsa. Halı sahamız da var. Tabi ayakları varsa. Tavlamız da var. Tabi zar atacak elleri varsa. İki lafın belini de kırarız. Konuşacak dilleri varsa.

İlla akıllı olmak için insanımsı olmaya gerek yok. Eğer sizin inandığınız yaratıcılar ister Tanrı olsun ister uzaylı, eğer iki ele ve iki ayağa, göze, kulağa, buruna ve dile sahip ise, yani dünya gezegenine has bir evrimsel sistemden geçmişler ise, hiç kusura bakmayın. Beyninizde yarattığınız tanrılara/tanrıya inanıyorsunuz.


Tanrı veya ilahi varlıklar var ise ne insan gibidir ne de ona benzerdir. Hadislerde söylendiği gibi kolları, bacakları olmaz. Hominid olmazlar. Yok eğer mantığınıza yatıyorsa size de saygım sonsuz.

Madem uzaylı Sümerler ve Babiller işi yürüttü. Neden bu vatandaşlar insanımsı?

Hepsi bir kenara neden hiçbir delil yok? Neden arkeolojik kazılarda üstün teknoloji göstergesi bir şeyler ile karşılaşılmadı? Evet anladım. Amerikalılar saklıyor.

Şöyle bir teori de var. Uzaylı dediklerimiz dünya kökenli. Yani bizimle aynı evrimsel aşamalardan geçtiler. Ancak onlar daha erken akıllanan bir hominid türü idi. Dünyaya döndüler ve genimizi mıncıklayarak bizi de zekâ sahibi yaptılar. Bu bir teori. Ancak asla cevap değil. Kanıt yok. Test edilemiyor. Yanlışlanamıyor.

Anaksimendros ve Anaksimenes’ in tartışmasında olduğu gibi cevabı bulmuyor, başka sorular doğuruyor.

Sadece bir düşünün. Madem uzaylılar var, neden onlar insanımsı? Bu soru yeterli olur sanırım. Koskoca evrende yaşam üreten tüm gezegenlerin aynı evrimsel akışa sahip olmaları sizce mümkün mü? Böyle bir tesadüf nasıl açıklana bilir? 19. Yüzyılın en büyük icadı tüm evrenin keşmekeş olduğudur ki (Prof. A. C. ŞENGÖR) böyle bir tesadüf imkânsızdır.

Din dışı alternatif yaratılış teorilerini eleştirmiyorum. Bunda bir sorun yok. Şahsen beni ilgilendirmiyor. Benim hayatıma müdahale etmedikleri sürece. Ancak “şahsi” olarak fikrimi sorarsanız, semavi dinlerin tanrısı ile sizin uzaylı tanrılarınız arasında çok fark yok. Sadece semavi dinlerin tanrısı kitap yolluyor, sizin ki kendi gezegenine basıp gitmiş.

Peki, bir yaratıcı yok mu diye soruyorsanız, inananlara göre cevap belli: Allah şüphesiz tek yaratıcıdır. Alternatif uzaylı tanrıcılara göre cevap Sümer ve Babil de gizli ki benim tavsiyem Mu medeniyetine de bir göz atsınlar. J. Churchward’ın kitapları ve araştırmaları oldukça güzel.

Şahsen bu noktada agnostik kalmayı tercih ediyorum. Ama varsa… İşte bu durumda size tavsiyem site başyazarı ve yöneticisi A. KARA dostumun “Benim Tanrım” adlı yazısını okuyun. Cevap bence orada gizli.

Bu arada Roswell olayı başta olmak üzere neden mi tüm uzaylı kanıtlarına bilim dışı dedim? Bilim dışılar da ondan. Bana SETI projesini söyleyip güldürmeyin. O projeye Amerikan bütçesinden ayrılan paya bakın. Bu payın bölüşümüne bakın. O projenin amacı uzaylıları mı dinlemek yoksa başka bir şey mi? Roswell safsatası ile manipüle edilenler ne? O kadarını da siz araştırıp bulun.

Neden bilimsel çevrelerde bu mevzuya kimse kafa yormuyor? Ha Cüppeli Bilmem ne Hoca, Ha Uzaylı uzmanı UFOlog bilmem ne… Hepsi aynı geminin yolcusu.

Size tavsiyem kitap okuyun. Araştırın. Bilimsel yayınları takip edin. Kafanızı kaldırın. Eğer varlarsa zaten karşınıza çıkarlar.

Neyse Demon Product’tan bu kadar deli saçması yeter. Cahilce yazdım, çizdim bir şeyler.
Sağlıcakla kalın.

Kaynaklar:
[1] Buhari, Ezan/4 ; Tecrid 360; Müslim, Kitab us-salat 369
[2] Müslim 10/176
[3] Hanbel 5/243; Tirmizi 3231
[4] Müslim-İman 302; Buhari 97/24, 10/29; Hanbel 3/1
[5] Buhârî, Bed'ü'I-vahy, 3; Müslim, İmân, 252

Yazan: Demon Product

KUR'AN VE KADIN : KADININ ADI YOK

din, din ve kadın, DP, İslam ve kadın, İslamda kadın, İslamda kadının adı yok, islamiyet, Kadının adı yok, Kadınla ilgili ayet ve hadisler, Kur'anda cariye, Kur'anda Kadın, Kur'anda kadına dayak,
Yazının başlığını atarken değerli gazeteci/yazar Duygu ASENA’ya atıfta bulunmak istedim. Geçen bir yazıma başlarken ünlü Fransız oyuncu Sophie MARCEAU’ nün bir filminden bahsetmiştim. 1980 ve 1982 yıllarında çekilen La Boum 1 ve La Boum 2, Vic adlı genç kızlığa yeni adım atan ergen bir kızın arkadaşlarıyla olan maceraları, ailesi olan ilişkileri ve ilk aşkını anlatıyordu. Ülkemizde Patlarsam Yanarsın adıyla TRT dönemlerinde gösterilen bu film, 80’ lerde video dükkânlarında da bulunuyordu. Bir nevi çocukça masumane aşkı anlatıyordu. Bir genç kızın yaşamından o dönemleri gayet güzel aktarılmıştı.

Anneliğin ne kadar kutsal bir duygu olduğunu anlatan filmler arasında 1973 yılı yapımı “Hayat mı Bu” adlı Türk filmi gösterilebilir. İzzet GÜNAY, Semra SAR, Zeynep DEĞİRMENCİOĞLU ve daha sonraları gerçek hayatta eşi olacak Serkan ACAR’ın başrollerini paylaştığı film adeta başyapıt niteliğindedir. Semra SAR’ın canlandırdığı Selma karakteri, gerçek çocuğunun kim arama peşinde iken üvey evladına kötü davranan, ancak daha sonra karşı koyamadığı annelik içgüdüsü ile üvey çocuğunu da kendi evladıymışçasına bağrına basan ve seven birisidir. Filmin bu ana konusu etrafında diğer olaylar şekillenir.

Hele ki 1971 yılı yapımı Anneler ve Kızları filminde usta oyuncumuz Yıldız KENTER’in canlandırdığı Fatma ana karakteri.

2001 yapımı Sweet November (Ülkemizde ki adı Kasımda Aşk Başkadır) filminde aşkı farklı bir açı ile tanımıştık. Charlize THERON ve Keanu REEVES, dramatik bir aşkı, en delikanlının bile boğazını düğümleyen bir şekilde bizlere aktarmıştı.

Neden mi farklı konular içeren bu filmleri örnek verdim? Birazdan anlarsınız zaten. Yazımı biraz kendim gibi erkek okuyuculara yönelik yazacağım. Yapacağım ayrımdan dolayı şimdiden bayan okuyuculardan özür dilerim.

İlk aşkınızı hatırladınız mı? Hani okul sırasında kalbinizi hızlı hızlı artıran, bir başkasına gülüp onunla konuştuğunda tüm psikolojinizi alt üst eden, bir başkasının elini tuttuğunu gördüğünüzde gözlerinizin dolduğu? Hatırladınız mı? Hani size bir selam verdiğinde, “Hadi beraber oynayalım” dediğinde mutluluktan havaya uçtuğunuz o kızı hatırladınız mı?

Ya Ortaokul ve Lise aşklarınız, o masumane duygularınız tavan yaptığı, delikanlı gözükeceğim diye yırtındığınız, etrafınıza “Boşver Be Oğlum! Bize yakışır mı la ağlak bebe gibi karı kız peşinde koşmak? Onun kalbinde yer yoksa olsun ayakta da gideriz” diye aforizmalar patlattığınız ama içinizde küçük bir kedi yavrusuna döndüğünüz zamanlar?

Eğer evli iseniz eşinizi ilk göz göze geldiğiniz, ilk elini tuttuğunuz, ilk “seni seviyorum” dediğiniz an?

Anneniz? Hasta iken başınızdan ayrılmayan, size bir şey olacak korkusu ile üzerinize titreyen anneniz? Siz üzüleceksiniz diye bir anda kaplan kesilen annelerimiz? Adeta bizim uğrumuzda kendilerini feda eden annelerimiz?


Kız kardeşiniz veya ablanız var mı? Hani her şeyinizi paylaştığınız sırdaşınız. Yaşınız yakın ise, sevdiğiniz kızın çıktığı olup olmadığını öğrenmek için casus yaptığınız. En zor anlarında yanında olduğunuz. Koruyup kolladığınız.

İşte değerli biraderlerim. Onların hepsi karşı cins. Yani Bayan. Bir zarımsı yapı onların kız mı ya da kadın mı olduğuna karar veriyor. Bizim bakış açımızda ona göre şekilleniyor ya da şekillenmiyor.

Her ne yaparsak yapalım. Onlarsız olmuyor. Onları hayatımızın her yerinde. Onlarsız yapamıyoruz. Onlar bizim diğer yarımız. Onlarsız eksiğiz. O olmasaydı sende olmazdın çünkü onlardan biri doğurdu seni.

Annemiz, eşimiz, ilk aşkımız… Onlar kalbimizin en temiz ve en güzel yerinde…

Aslında bir bütünün iki parçasıyız. Ne onlar bizsiz, ne de biz onlarsız. Bizi biz yapan ise ortak noktamız yani insan oluşumuz. Bir türün iki farklı, birbirini tamamlayan parçasıyız sadece o kadar. Akıl aynı, fikir aynı. Ha fiziksel bir takım farklılıklar var ki bunun sebebi de zaten açık. İster Yaratılışçı açıdan bakın, ister evrimci açıdan. Neticede insanız. Ne birimiz ne de diğerimiz daha üstün.

Müslüman bir ülkede yaşıyoruz. Büyük çoğunluğumuz bu öğreti ile büyüdü. Küçükken, aslında sadece küçükken değil birkaç yıl öncesine kadar kadınlara saygı duyan, onlara değer veren mükemmel bir dinin mensubu olduğum için gurur duyuyordum. Cennet annelerin ayakları altında idi. Onlar bizim emanetimizdi. Onlar bizim kutsalımızdı.

Peki, ya karısını kızını döven ve hakir görenler? Onlar şerefsiz, haysiyetsiz, İslamiyet’ten zerre nasibini almamış, şüphesiz şeytanın kandırdığı, Yahudi, Hristiyan, Mason, Illuminati uşağı, kandırılmış ve yozlaşmış edilmiş yığınlardı. İngiliz uşağı idiler. Gâvurlardan görüp görüp kendi karılarını ve kızlarını dövüyorlardı. Hiç Elhamdülillah Müslüman adam karısına, kızına ilişir mi? Onlara el sürer mi? Delkanlı Müslüman adam kız arkadaşına, eşine dokunur mu? Ona zarar verir mi? Haşa. Bizim dinimiz hoşgörü ve kadınlara verilen yüksek değer üzerinedir.

En azından böyle düşünüyordum. Dinleri araştırıp sorguladığım dönemler beni şoka sokan diğer husus İslamiyet’ te kadın faktörü olmuştu. Neyse. Bu noktadan sonra yorum yapmayıp size alenen Kuran-ı Kerim ve Sahih Hadis Külliyatından örnekler vereceğim. Yorum ve karar sizin.

Maalesef ülkemizde yaşanılan İslamiyet ile Kuranda ve Hadislerde geçen İslamiyet arasında farklar var. Bu konuyu daha önce “Türk Tipi İslamiyet” adlı yazımda işlemiştim.

Okurken size tavsiyem, haybeye reddiye geliştirmeyin. Ayetleri ve Sahih hadisleri eğip bükmeye kalkmayın. Boşuna inandığınız dinde mürtet olmayın. Bizim gibi şüphesiz zalimlerden ve döndürülmüşlerden olmayın.

Bakara 228:
Boşanmış kadınlar üç kur (üç ay hali müddeti) kendi kendilerine beklerler (hamile olup olmadıklarına bakarlar). Eğer Allah’a ve yevm’il âhire îmân ediyorlarsa, rahimlerinde Allah’ın yaratmış olduğu şeyi gizlemeleri onlar için helal olmaz. Şayet onların kocaları barışmak (arayı düzeltmek) isterlerse, bu (bekleme süresi) içinde onlara tekrar geri dönmeye (başkasından) daha çok hak sahibidirler. Erkeklerin, kadınları üzerinde (hakları) olduğu gibi, kadınların da erkekleri üzerinde maruf (hakları) vardır. Erkeklerin, kadınların üzerindeki (hakkı) bir derece daha üstündür. Ve Allah, Azîz’dir, Hakîm’dir.

Bakara Süresindeki dereceyle anlatılmak istenenin ne olduğunu, Kur'an yorumcular ve İslam hukukçular açıklarlarken su görüşleri savunmuşlardır:

Erkek kadından birçok yönden üstündür: [5]
1- Erkeğin akılca üstünlüğü vardır.
2- Diyette (kurtulmalıkta) üstünlüğü vardır.
3- Miras konularında üstünlüğü vardır.
4- Erkek, "kadı (yargıç)", hükümdür olur, kadın olamaz. Erkek tanıklığa da daha elverişlidir.
5- Erkek, kadının üstüne evlenebilir. Dilerse karısının, karılarının üstüne cariye de alabilir. Kadın için kocasının üstüne evlenmek gibi bir hakkı yoktur.
6- Mirasta erkeğin payı daha çoktur.
7-Erkek kadını boşayabilir; kadın erkeği boşayamaz. Erkek karısını boşadıktan sonra da süresi içinde dönüş yapabilir, kadının bu yönde bir hakkı yoktur.
8- “Erkeğin ganimetten payı, kadınınkinden çoktur..." İslam dünyasının ünlü ve en yetkili Kur'an yorumcularından Fahreddin Razi böyle sayar. [1]
Öteki yorumcular da benzer sıralamalar yaparlar ve Bakara Suresinin, "erkeğin, kadından derece yönünden üstün olduğunu" anlatan 228. ayetini böyle yorumlarlar. [2]

Şimdi bu kadar Kuran tefsir alimi Bakara 228’ den saçma sapan fikirler çıkarmışlar diyorsanız sizi inancınızla baş başa bırakmak isterim. Çünkü mevcut yaşadığınız dini onların tefsir ve açıklamaları şekillendirdi.

Hadi Bakara 228 de eğme ve bükme yapabildiniz. Bakalım ne diyor Nisa 34?


Nisa 34:
"Erkekler, mallarından (kadınlar için mehir ve nafaka olarak) harcamaları sebebiyle ve Allah’ın, onların bir kısmını, diğerlerine üstün kılmasından dolayı, kadınların üzerinde daha çok kâimdirler (koruyup gözetici, idare edicidirler). Bu bakımdan salih amel (nefs tezkiyesi) yapan kadınlar itaatkârdırlar, Allah’ın (onların haklarını ve iffetlerini) korumasıyla, onlar da gaybde (kocalarının yokluğunda hem kendilerini, hem kocalarının mal ve şerefini) koruyucudurlar. İtaatsizliklerinden (baş kaldırmalarından) korktuğunuz (kadınlara) ise (önce) nasihat ediniz. Ve (sonra da) yataklarında yalnız bırakınız. Ve (hâlâ itaat etmezlerse) onları dövünüz. Bundan sonra eğer size itaat ederlerse, artık onların aleyhine başka bir yol aramayın. Muhakkak ki Allah Âli’dir (yücedir), Kebîr'dir (büyüktür)."

Nisa Suresinin 34. ayetinin, Diyanet tercümesi şöyle:
"Allah'ın kimini kimine üstün kılmasından ve erkeklerin mallarından harcama yapmaları sebebiyle erkekler kadınların yöneticisi ve koruyucusudurlar. Sâliha kadınlar Allah’a itaatkârdır; Allah’ın korumasına uygun olarak, kimsenin görmediği durumlarda da kendilerini korurlar. (Evlilik hukukuna) baş kaldırmasından endişe ettiğiniz kadınlara öğüt verin, onları yataklarda yalnız bırakın ve onları DÖVÜN. Eğer size itaat ederlerse artık onların aleyhine başka bir yol aramayın; çünkü Allah yücedir, büyüktür."

Kur'an'da kadını dövme var, ama bu dövmenin bir koşulu da var: İncitmeden (eza vermeden) dövme. [3]

Kadının incitilmeden dövülebileceğini savunanlar, ayetteki "dövmenin gerekçesini anlatırken, bunun bir "ilaç" olduğunu da savunurlar. "Kadını yola getirmenin bir ilacının da DÖVMEK olduğunu" yazarlar. [4]

Biraz örnekleri çoğaltalım birkaç hadise bakalım:
"Eğer bir kimsenin bir kimseye secde etmesini emretseydim, erkeklerin kadınlar üzerinde olan haklarından dolayı kadınların erkeklere secde etmelerini emrederdim." [6]

"Kocanın vücudu irin ile kaplı dahi olsa ve karısı onu yalayarak temizlese yine de kocasının hakkını ödemiş olmaz." [7]

"Ey kadınlar! Eğer kocalarınızın size olan haklarını bilseydiniz, ayaklarının tozunu yüzlerinizle silerdiniz." [8]

"Kadınların dinleri ve akılları eksiktir." [9]

"Kadınlar arasında iyi kadın, yüz tane karga arasında alaca bir karga gibidir." [9]

"Ey kadınlar topluluğu! Sadaka veriniz ve çok istiğfar ediniz. Çünkü ben Cehennem halkının çoğunun sizler olduğunu gördüm." [10]

"Bir kadın kocası kendisinden razı olduğu halde ölürse cennete girer." [11]

"Kadınların hayırlısı, erkeklerin yaramazlıklarına, kötü huylarına sabredendir, bu sabır onların cennete girmesine sebeptir." [12]

Peki ya diğer haklar:
Nisa suresi 7: Ana-baba ve akrabanın geriye bıraktığından erkeklere bir pay vardır. Ana-baba ve akrabanın geriye bıraktığından -onun azından da çoğundan da- farz kılınmış bir nasip olarak kadınlara da bir pay vardır.

Ne diyor Nisa 7, “Kadınlara da”. Kadınları neden erkekler ile aynı şekilde yazılmıyor? Hadi bunu geçelim neden erkek kadın ayrı ayrı belirtiliyor? Çocukları yaz geçsin gitsin. Neden çocukları denmiyor? Evrensel ilahi bir yaratıcı neden cinsiyet ayrımı yapma gereği hissediyor?

Hadi Bakara 282’ ye de bir bakalım:

Bakara 282:
"Ey iman sahipleri! Belirli bir süre için birbirinize borç verdiğinizde onu yazın. Aranızda bir yazıcı adaletle yazsın. Yazıcı, Allah`ın kendisine öğrettiği şekilde yazmaktan kaçınmasın, yazsın. Borç altına giren kişi de onu kayda geçirtsin ve Rabbinden korksun da borcundan hiçbir şey eksiltmesin. Borç altına giren, aklı ermez yahut zayıf-çaresiz biri ise yahut yazdırmaya gücü yetmiyorsa, velisi adaletle yazdırsın. Erkeklerinizden iki kişiyi de tanık tutun. Eğer iki erkek yoksa rızanızla kabul edeceğiniz tanıklardan bir erkek ve iki kadın gerekir. Bu kadınlardan biri şaşırırsa/unutursa ötekisi ona hatırlatsın diyedir. Tanıklar, çağırıldıklarında çekimser davranmasınlar. Küçük veya büyük, borcu, süresine kadar yazmaktan üşenmeyin. Böyle yapmanız Allah katında adalete daha yakın, tanıklık için daha sağlam, kuşkuya düşmemeniz için daha elverişlidir. Ancak aranızda döndürüp durduğunuz tamamen peşin bir ticaret söz konusu ise onu yazmamanızda sizin için bir sakınca yoktur. Karşılıklı alış-veriş yaptığınızda da tanık bulundurun. Yazıcıya da tanığa da zarar verilmesin. Böyle bir şey yaparsanız bu, kendinize kötülük olur. Allah`tan korkun. Allah size öğretiyor. Allah, her şeyi en iyi biçimde bilendir."

Bu ayet ile ilgili yorumu da size bırakıyorum. Bir erkek iki kadına bedel. Neden iki kadın? Birisi diğerine hatırlatsın diye.

Hadi Nisa 15’e bir bakalım:
"Kadınlarınızdan eşcinsellik/sevicilik yapanlara karşı içinizden dört tanık getirin; eğer tanıklık ederlerse o kadınları, ölüm canlarını alıncaya ya da Allah kendileri için bir yol açıncaya kadar evlerde tutun."

Şimdi bu ayete bakarak şunu diyebilirsiniz. “iyi de kadın sapkınlık yapmış. Cezası da belirlenmiş. Ne var bunda?”. Şöyle ifade edeyim değerli salak: sen kim oluyorsun da hem savcı hem yargıç oluyorsun? Bu yetkiyi nereden buluyorsun? Hapishane mi kurdun sen? Dört tanık için ne yapacaksın? Kadın baktı senin uzuvda bir iş yok ya da başka bir hemcinsine ilgi duyuyor. SANA NE?

Şimdi bu ayetle ilgili bu kadar eleştiri yapabildiğimi düşündünüz kabul edin. Yok, en önemlisini sona sakladım. Ayet nasıl başlıyor: “Kadınlarınızdan,” kaç kadının var paşam senin? Tenasül uzvunun şehvetini kaç kadın giderebiliyor? Ayet resmen kadınlarınızdan diyor. Çoğul yani kaç tane alırsan al. Helal sana paşam. Ondan sonra eğme bükmeler başlasın. “Yok, efendim bir kadın bize helal. Ondan sonrasının kuralı kaidesi var. O zaman ki şartlar, ama o dönem savaş vardı…” Sıkın paşam sıkın. Alan boş nasıl olsa. Sen mevcut kadın ya da kadınların üzerine savaş ganimeti cariye bile alıyorsun bol bol. Ona hesap soran yok.

Ne? Olmaz mı öyle şey? Cariyeler sadece hizmetçi işi mi görüyor?
Mürtet oldun dinden çıktın değerli Tatlısu Müslümanı kardeşim. Buyur:

Nisa 3:
"Ve eğer yetimler konusunda adalete riayet edemeyeceğinizden korkarsanız, o takdirde hoşunuza giden (size helâl olan diğer) kadınlardan ikişer, üçer, dörder nikâhlayın. Fakat eğer (onlara da) adaletle davranamayacağınızdan korkarsanız o zaman bir tane ile veya elinizin altındaki sahip olduklarınızla (cariyelerinizle) yetinin. İşte bu, adaletten ayrılmamanız için daha uygundur."

Müminun 5-6:
"Ve onlar, iffetlerini (ırzlarını) koruyanlardır. Zevcelerine (eşlerine) veya ellerinin altında sahip olduklarına (Cariyeler) hariç. O takdirde muhakkak ki onlar, levmedilmiş (kınanmış) değildirler."

Mearic 29-30:
"Ve onlar, iffetlerini (ırzlarını) koruyanlardır. Zevcelerine (eşlerine) veya ellerinin altında sahip olduklarına (Cariyeler) hariç. O takdirde muhakkak ki onlar, levmedilmiş (kınanmış) değildirler."
Hayda. Olmadı. Siz şimdi diyeceksiniz ki: “Sayın yazar yakaladım seni. Kopyala Yapıştır yaparak cımbızla seçtiğin bilgileri yapboz gibi birleştirip yazı yazıyorsun. Deşifre ettim seni! Müminun 5-6 ile Mearic 29-30 da kopyala yapıştır yapma hatası yaptın. Hiç Kuranda birbirinin aynısı ayet mi olur? Sapkın seni!” Yakalandım ne diyeyim.

Evet, sayın ahmak. Buyur istediğin Kuran-ı Kerim, istediğin tefsir, istediğin meale bak. Bu ayetler birbirinin aynısı. Koyan da ben değilim. Bu hususu o ayeti kim koyduysa ona soracaksın. Ben olanı aktarıyorum.
Neyse ayetleri yazmaya devam. Yorum sizin.


Ahzab 50:
"Ey Peygamber! Biz sana mehirlerini verdiğin eşlerini, Allah'ın sana ganimet olarak verdiklerinden elinin altında bulunan kadınları; seninle beraber hicret eden, amcanın kızlarını, halalarının kızlarını, dayının kızlarını ve teyzelerinin kızlarını sana helal kıldık. Ayrıca, diğer mü'minlere değil de, sana has olmak üzere, mehirsiz olarak kendini Peygamber'e bağışlayan, Peygamber'in de kendisini nikahlamak istediği herhangi bir mü'min kadını da (sana helal kıldık.) Mü'minlere eşleri ve sahip oldukları cariyeleri hakkında farz kıldığımız şeyleri elbette bilmekteyiz. Bütün bunlar, sana herhangi bir zorluk olmaması içindir. Allah çok bağışlayıcıdır, çok merhamet edicidir."

Ahzab 51:
"Ey Muhammed! Bunlardan (hanımlarından) dilediğini geri bırakırsın, dilediğini yanına alırsın. Uzak durduklarından dilediklerini yanına almanda da sana bir günah yoktur. Bu onların gözlerinin aydın olması, üzülmemeleri ve hepsinin de kendilerine verdiğine razı olmaları için daha uygundur. Allah kalplerinizdekini bilir. Allah hakkıyla bilendir, halimdir. (Hemen cezalandırmaz, mühlet verir.)"

Ahzab 52:
"Bundan sonra, güzellikleri hoşuna gitse bile, başka kadınlarla evlenmek, eşlerini boşayıp başka eşler almak sana helal değildir. Ancak sahip olduğun cariyeler başka. Şüphesiz Allah her şeyi gözetleyendir."

Nisa 24:
"Ve evli kadınlarla evlenmeniz (haram kılınmıştır), elinizin altında bulunan (harp esirleri) cariyeler müstesna. (İşte bunlar) Allah'ın size yazdıklarıdır (farz kıldığı hükümlerdir). Ve bunların dışında olanlar, iffetli olmak ve zina yapmamak şartıyla mallarınızla istemeniz (mehirlerini verip almanız) size helâl kılındı. Artık onlardan faydalanmak isterseniz o takdirde farz olan mehirlerini onlara verin. Ve bu farzdan sonra, razı olduğunuz konuda onunla anlaşmanızda sizin üzerinize bir günah yoktur. Muhakkak ki Allah Alîm'dir, Hakîm'dir."

Şimdi Nisa 24 hakkında biraz hadislere de bakalım. Yorumları yine size bırakıyorum:

Muhammed b. Abdirrahman b. Bünanî, Muhammed b. Ahmed b. Hamdan’dan, o Ebû Ya’la’dan, o Amr en-Nakıd’dan, o Ebû Ahmed Zübeyri’den, o Süfyan’dan, o Osman el-Bettî’den, o Ebu’l-Halil’den, o da Ebû Said el-Hudrî’den şöyle dediğini bize rivayet etti: “Evtas Gazvesi’nin olduğu gün kocaları olan esir kadınları ele geçirmiştik. Onlara mücamaatta bulunmayı çirkin bulmuştuk. Peygamber (s.a.v.)’e bunu sorduk da bu âyet nazil oldu. Biz de o kadınları böylece helal bulduk.” [13]

Ahmed b. Muhammed b. Ahmed b. el-Haris, Abdullah b. Muhammed b. Cafer’den, o Ebû Yahya’dan, o Sehl b. Osman’dan, o Abdurrahim’den, o Eş’as b. Sevvar’dan, o Osman b. Bettî’den, o Ebu’l-Halil’den, o da Ebû Said el-Hudrî’den bize şöyle dediğini haber verdi: “Rasulullah (s.a.v.) Evtas ahalisini esir alınca dedik ki: “Ey Allah’ın Rasulü, soylarını, kocalarını tanıdığımız esir kadınlarla nasıl mucamaatta bulunabiliriz?” Bunun üzerine bu âyet nazil oldu.” [14]

Ebû Bekr Muhammed b. İbrahim el-Farisî, Muhammed b. İsa b. Amraveyh’ten, o İbrahim b. Muhammed b. Süfyan’dan, o Müslim b. Haccac’dan, o Ubeydullah b. Ömer el-Kavarirî’den, o Yezid b. Zuray’dan, o Said b. Ebî Arube’den, o Katade’den, o Ebû Salih Ebû Halil’den, o Ebû Alkame el-Haşimî’den, o da Ebû Said el-Hudrî’den bize şu rivayette bulundu:“Rasulullah (s.a.v.) Huneyn Günü, Evtas Kabilesi’ne bir grup ordu gönderdi. Bu grup bir düşman birliğine rastlayıp onlarla savaştılar da onlara galip gelerek, kadın esirler elde ettiler. Rasulullah (s.a.v.)’ın Ashabı’ndan bir grup, müşrik kocalarından dolayı o esir kadınlarla münasebette bulunmaktan sakındılar. Allah Teala da bu âyeti indirdi,” [15]

Ebu Saîd Hudrî’den Nesâî, Tirmizî, Ebu Davut ve Buharî rivayet etti. Ebu Saîd:Bize, Evtâs esirlerinden esirler isabet etti. Kadınların kocaları vardı. Biz onlarla birleşmeyi çirkin gördük, Nebî Aleyhisselâm’a sorduk., Nisa: 4/24 âyeti indirildi. Ancak Allah’ın sizin üzerinize Efa ettiği şeydir, biz onların ferclerini helal kıldık, buyurdu. [16]

İbnu Abbas’tan (r.a.) Taberânî anlattı. İbnu Abbas (r.a.): Huneyn gününde indi. Allahü Teâlâ, Huneyn günü Müslümanlara fetih müyesser kılınca, ehli kitabın kadınlarından müslümanlara kadınlar isabet etti. Onların kocaları vardı. Bir erkek, kadınlardan biri ile olmak istediğinde, Kadın: Benim kocam var, derdi. Bundan Rasûlullah’a soruldu. Allahü Teâlâ, Nisa: 4/24 âyetini indirdi, dedi. [17]

Şimdi Cariyeler ile ilgili görüş nedir, Prof. Dr. Hayrettin KARAMAN Hoca şöyle söylüyor: “Cariyeler ile cinsel ilişki günah mıdır? Nikah akdi, ikisi de hür olan (bu sebeple vücutlarına da malik bulunan) bir erkekle bir kadının, karşılıklı olarak bir aile kurma ve cinsî yönden birbirinden yararlanma konulu -şartlarına uyarak yaptıkları- bir sözleşmeden ibarettir. Cariyeye sahip olmayı sağlayan akit ve tasarruf da (satın alma, miras, ganimet veya bağış yoluyla elde etme…) bir hukuki işlemdir ve bu hukuki işlem, sahibi ile cariye arasında karı-koca gibi yaşama hakkını da vermekte, nikah akdinden daha güçlü ve kapsamlı olarak onun yerine de geçmektedir.” Yorum sizin.

İslam âlimlerine göre, bir kadınla birlikte olmak ancak iki şekilde helal olur; nikâh akdi ve milkü’l-yemin (cariyenin mülkiyetini elinde tutma) akdi ile olur. [18] Yani eğer Cariyeniz/Cariyeleriniz ile ilişki yaşayacaksanız mülkiyetini elinizde bulundurmanız gerekiyor.

Neyse son bir bombadan daha bahsedip konuyu kapatalım:

Nitekim hür eşi de olsa kocası kendisini cimaya çağırdığında, karısının bunu özürsüz olarak reddetmesi, caiz değildir. Hatta adetli olması da bir özür değildir. Çünkü kocası onun, adetli iken haram olan bölgesi dışında bir yerinden yararlanabilir. [19]

Buradan ne anladınız diye sormayacağım. Zaten açık ve seçik. Erkek, ilişkiye girdiği eşinin başka yerlerinden de yararlanabilir diyor. Bahsettiğim hadisler sahih hadisler. Boşuna reddiye dizmeyin.

Yok, ben illa eğip bükeceğim. “Bu ayetlerde ve hadislerde anlatılmak istenen aslında şu, o dönemin şartları bunu gerektiriyordu, 1400 yıllık İslam âlemin âlimleri yanıldılar. Aha da ben doğrusunu buldum. Aslında orada bir ilim var. Eşitlik var.” Diyorsanız size de eyvallah.

Yorumsuz olarak önünüze ayetleri ve sahih hadisleri koydum.

Bakın bakalım inandığı dinin kitabını tamamen anlayarak ve özümseyerek yaşayan İslam/Arap ülkelerinde kadın hakları ne âlemde? Kaç kadın alıyorlar? Nasıl yaşıyorlar?

Boşuna onlar sapmış demeyin. Adamlar dinlerini okuyup anlayarak yaşıyor. Aynen Kuran-ı Kerim’de ve sahih hadislerde yazdığı gibi…

Şimdi sizlere soruyorum. Yazıma başlarken annelikten, ilk aşkınızdan, sevdiğinizden, eşinizden bahsettim. Onlara toz kondurmaya kıyamazsınız. Hele ki bir kızınız veya kızlarınız varsa, onları uçan kuştan sakınırsınız. Kaçınız annenizi, karınızı, sevdiğinizi, aşkınızı, kız kardeşinizi, kızınızı SAVAŞ DURUMUNDA YENİLİRLERSE CARİYE OLARAK ALINABİLECEĞİNİ VE CİNSEL OLARAK YARARLANABİLECEĞİNİ SÖYLEYEN bir inancı savunabilir?
Sağlıcakla kalın.

Kaynaklar:
[1] Râzî, e't-Tefsiru 1-Kebîr, 6/95
[2] Taberi, Camiu'l-Beyân, 2/275-276; Tefsiru Ibn Kesîr, 1/271; Dr. Kâmil Musa, Derece, Beyrut, 1987, s. 15-26.
[3] Dr. Kâmil Musa, Me-sail fi'il-Hayati'l-Zevciyye, Beyrut, 1985, s. 126
[4] Muhammed Ali e's-Sabuni, Revayiu'l-Beyan Tefsiru Âyati'l-Ahkâm, 1/474-475.
[5]Turan DURSUN - Din Bu 1
[6] Tirmizi, Rada, 10/1159; Ebu Davud, Nikah 40/2140 Ahmed b. Hanbel, Müsned VI, 76; İbn Mace, Nikah 4/1852
[7] İbni Hacer El Heytemi 2/121 Ahmed b. Hanbel, Müsned, V, 239
[8] Hafız Zehebi Büyük Günahlar Sayfa 187
[9] Sahihi Buhari
[10] Müslim, İman, 34/132 İbn Mace, Fiten 19/4003
[11] Riyazus Salihin.
[12] Kadınlara Dini Bilgiler sayfa: 88
[13] Müslim; er-Rada’: 35, 35 mükerrer/1456 s. 1080, Tirmizi; Nikah: 11/32; İmam Ebu’l-Hasen Ali bin Ahmed el-Vahidi, Esbâb-ı Nüzul, İhtar Yayıncılık: 120; Muhammed Ali Es-Sabuni, Safvetü’t-Tefasir, Ensar Neşriyat: 2/509.
[14] Müslim;er-Rada’:35, 35mükerrer/1456 s.1080, Tirmizi;Nikah:11/32.
[15] Müslim; Rada’: 33, 34/1456 s. 1079, Ebu Davud; Nikâh: 1132.
[16] İmam Celaleddin es-Suyuti, Lubabu’n-Nukul Fi Esbabi’n-Nuzul, Fatih Yayınevi: 1/183.
[17] İmam Celaleddin es-Suyuti, Lubabu’n-Nukul Fi Esbabi’n-Nuzul, Fatih Yayınevi: 1/183.
[18] Reddu’l-Muhtar, 3/163
[19] Fetâvây-i Hindiyye (yazma) 611/45 Müslim, hayz 16, Nesâî, taharet 180; Ibn Mâce, taharet 124
[20] Kur'an-ı Kerim

Yazan: Demon Product

DİN VE BİLİM 4 | GÖZ TEDAVİSİ MUCİZESİ - ŞEFAATİN GÜCÜ

DP, din, islamiyet, din ve bilim, Göz tedavisi mucizesi, Kur'an ve şefaat, Şefaat var mıdır?, Göz tedavisi hadisi, Peygamber şefaat edebilir mi?, Şefaat ve Allah, Din çelişkileri, İslam çelişkileri,

PEYGAMBERİN GÖZ DOKTORLUĞU, ŞEFAAT VE GÖZ MUCİZESİ (!)


Ünlü Fransız aktris Sophie MARCEU’ yu dünya sinemasına kazandıran meşhur “La Boum” film serisinin ikinci filminin soundtrack parçalarından birisi de Vladimir COSMA’nın seslendirdiği “Your Eyes” yani “SENİN GÖZLERİN” adlı şarkıydı. Film, ergenliğe yeni adım atan bir genç kızın aşk maceralarını konu alıyordu. Bu şarkı, sonlardaki dans sahnesinde öne çıkıyor ve filme damgasını vuruyordu. İzlemiş olanlar hemen hatırlar. Eğer Romantik şarkılardan oluşan bir Top 10 listesi yapmaya kalksam herhalde ilk 3 sırada yerini alır. Şarkının sözleri de inanılmaz anlamlı ve güzeldir. Dinlemenizi tavsiye ederim. Göz romantiktir, aşk unsurudur (Yazar Notu: İlk tanıştığımızda eşimin bakışları beni duman etmişti).

Bakışlar çok şey ifade eder. Göz hareket ve refleksleri sizin o anki psikolojik modunuz hakkında da veriler sunar. Sevinç, korku, mutluluk, panik, acı gibi hisleri gözlerden anlayabilirsiniz. Bizim müzik kültürümüzde de Selami Şahin seslendirmemiş miydi: “Gözler Kalbin Aynasıdır”…

Biyolojik açıdan ele alırsak Göz en hassas organlardandır. Karmaşık bir yapıya ve işleyişe sahiptir. Evrim karşıtı kimi yaradılışçının ya da akıllı tasarımcının tutunduğu “İndirgenemez Karmaşıklık” faktörüne dayanaklardan biridir. Neydi kısaca İndirgenemez Karmaşıklık, “Tek bir parçası çıkarıldığında işlevini yitiren sistem”. Yani sistem ne kadar kusursuz olursa olsun tek bir parça devre dışı kaldığında çöker. Bu nedenle gözü ele alırlar. Gözü bir sistem olarak düşündüğümüzde en küçük bir yapısı dahi devreden çıkarılırsa/oluşmaz ise işlevini yitirir.

Prof. Michael J. Behe indirgenemez karmaşıklığı bir makalesinde şöyle tanımlamıştır:
“İndirgenemez karmaşıklıkla söylemek istediğim birçok etkileşimli parçadan oluşan, temel bir görevi yerine getiren ya da katkıda bulunan tek bir sistemdir. Bu tür bir sistem, tedricen, küçük, başarılı öncü değişikliklerle üretilemez. Çünkü doğal seçilim işleyen bir görevi seçmeye dayanır. Bir indirgenemez karmaşık sistemin, eğer böyle bir şey varsa, doğal seçilim için tam bir bütün olarak çalışır halde aniden oluşması gereklidir”

Akıllı Tasarımı savunanlar şöyle bir yaklaşım geliştirirler:
İnsan gözü, 40 kadar küçük dokunun uyum içinde çalışması sayesinde işlev yapar. Gözü dış etkilerden koruyan göz kapakları, gözü nemlendiren ve yağlayan özel salgı bezleri, ışığın kırılarak içeri alınmasını sağlayan mercek, bu merceği odaklayan küçük kaslar, göze girecek ışık miktarını ayarlayan iris, antibakteriyal göz sıvısı ya da ışığı "yorumlayan" retina tabakası, bu 40 ayrı parçanın bazılarıdır. Önemli olan gözün tüm parçalarının doğru yerde, doğru büyüklükte, doğru işlevde olmasıdır. Eğer bu parçaların biri bile olmasa, ya da işlev göremese, insan kör olur. Gözün bu özelliği, bilimsel literatürde "indirgenemez komplekslik" denen özelliktir. Bu görüşe göre gözü daha basite indirgeyemez, daha ilkel hale getiremezsiniz; tek bir eksiklik, körlükle sonuçlanır.


Neyse şu akıllı tasarım ve yaratılışçı teorileri bir kenara bırakalım. Evrim süreci ve ilerleyişi bilimsel olarak –gözün dahi- ne şekilde ve nasıl evrildiğini mantıklı ve akla uygun bir biçimde açıklayabiliyor. Kısaca bilimsel çevrelerde bu husus tartışılmıyor. Ayrıca eğer Richard DAWKINS’in “Tanrı Yanılgısı” ve “Kör Saatçi” adlı kitaplarını okursanız söylemek istediğim hususu daha rahat anlarsınız.

Bu kadar karmaşık yapıya sahip, hassas, dış ortamdan kaynaklı tehlikelere karşı dikkat edilmesi gerek bu organda meydana gelen rahatsızlıklar hepimizin yaşam kalitesini olumsuz yönde etkiliyor.

Günümüz yeme alışkanlıkları, hastalıklar, yaşam ve iş koşulları gibi birçok faktörden dolayı göz rahatsızlıkları ile karşılaşırız. Bu rahatsızlıklardan korunmak için türlü yöntemler deneriz. İnternet ortamında denk geldiğimiz kürlerden tutun da göze iyi gelen meyvelere kadar. Birçoğumuz kaçınılmaz olarak doktora gider. Rahatsızlığın türüne ve boyutuna bağlı olarak bir tedavi süreci başlar. Kimilerinde gözlük bir rahatlama unsuru iken, yaşam kalitesini artırma adına bir kısmımız ameliyat olur.

Gözde meydana gelebilecek en tehlikeli durum görme yetisinin kalkmasıdır. Görme yetisinin kalkmasına karşı bir takım tedavi süreçleri yürütülür. Kimi hafif kimisi ise ağırdır. Eğer neticede görme yeteneğiniz ortadan kalkar ise en kötü senaryo gerçekleşmiş demektir.

Bazı insanlar görme yeteneğinden mahrum olarak doğar. Hayatın renklerini, biçimini hiç bilemezler. Dünya algıları duydukları, dokundukları ve hissettikleri ile sınırlıdır.

Görme yeteneğini tekrar kazanabilmek için de ayrı tedavi mekanizmaları vardır. Nakiller, ilaçlı veya ilaçsız tedaviler bunlardan bazılarıdır.

Etrafımızı gözlemlediğimizde bu durumdan mustarip çok insan görebiliriz. En basitinden ailemizdeki yaşlılar. Özellikle katarakt, görme yeteneğini önemli ölçüde azaltabiliyor.

Göz tedavisi maalesef oldukça pahalı. Devlet imkânları bir yana eğer yüksek kalitede bir tedavi süreci başlatmak istiyorsanız paraya kıymak zorundasınız.

İşte bu noktada devreye “Şüphesiz gaflet içinde olan!”, kesinlikle iş ve ortaklık yapmamamız gereken, dost edinmememiz gereken Yahudi ve Hristiyanların ya da daha da fenası Allah’ı tanımayan ateist ve deist gibi kâfirlerin icat ettiği makineler ve tedavi formatları ile ilaçlar devreye giriyor.

Bu şekilde, iman edenler, mümin ve mümineler kandırılmaktadırlar. İnananlar için hiç şüphesiz Kuran-ı Kerim’de gözde meydana gelebilecek sorunlara karşı çözümlere dair örnekler bulunmakla birlikte, İslam Peygamberi Muhammed’in sahih hadislerinde de göz’ de meydana gelebilecek en ağır rahatsızlık olan körlüğe tedavi bulunmaktadır.

Okumayan, iman etmeyen, zalimlerin ve saptırılmışların peşinde olanlar bunları görmemekte ve büyük bir yanılgıya düşmektedirler.

Peki, son hak din olan İslamiyet’te gerçekten bu hususta neler var bir inceleyelim. İlk örnek Kuran-ı Kerim’in bizzat kendisinden. Kör olan bir göz nasıl iyileşir?

Hadi Yusuf Suresi 2. Ayete bir göz atalım:
“Muhakkak ki Biz, O'nu Arapça Kur’ân olarak indirdik. Böylece siz akıl edersiniz.”

Şimdi bu ayete bakarak akıl edebilmek için Kuran-ı Kerim’i okumamız gerekiyor. Alak suresinin de ilk beş ayeti bunu destekliyor. Bu tamam. Yani Kuran ve İslamiyet her konuda cevap veriyor.

Şimdi Yusuf 93:
“Bu gömleğimi götürün, sonra da onu babamın yüzüne sürün. Görme hassası (geri) gelir. Ve ailenizin hepsini bana getirin.”

Şimdi Yusuf 96:
“Böylece müjdeci geldiği zaman onu (Yusuf’un gömleğini), onun (babasının) yüzüne sürdü. Görme hassası hemen geri döndü. Yâkub (a.s): “Ben size demedim mi? Gerçekten, ben sizin bilmediğiniz şeyleri Allah’tan (vahiy olarak) biliyorum.” dedi.”

Buradan çıkartacağımız sonuç, Allah’ın izni ile Yusuf babasına şefaatçi olarak gömleğini göndermiş, onun gömleğini yüzüne ve gözüne süren babası Yakub’un görme yeteneği yerine gelmiştir. Kuran-ı Kerim’e göre bu husus sabit. Şüphesiz inananlar için bir mucize.

Yani, Allah’ın izni ve şefaatçi vasıtası ile görme yeteneğinin geri kazanılabildiği, Kuran’da yer alan bir gerçek. Peki, İslam peygamberi Muhammed bu mucizeyi gösterebilmiş midir? Kuran-ı Kerim’de böyle bir ayet yok.

Bu durumda Ehl-i Sünnet Vel Cemaat olmamızdan sebep, ikincil kaynak olarak “sahih” hadis kaynaklarına yönelelim.

Şimdi sakın bu hadisler için “Yok efendim onlar sahih değil, peygamberimize atfedilmiş saçmalıkları hadis diye yutturup güzel dinimizi karalamayın!” diye Karadeniz ağzı ile “Afkurmadan!” önce şunu düşünün. Siz namazınızı ve diğer İslami ibadetlerinizi de sahih hadislere ve sünnete göre yapıyorsunuz. Suç ve ceza mekanizmalarınızı, Cuma namazınızın vaktini ve şeklini, hac görevinizi kısaca tüm İslami pratiklerin çoğunu sahih hadis ve sünnete göre yapıyorsunuz. Boşuna inkar ederek inandığınız dinden çıkıp “Mürted” olmayın. Biliyorsunuz Mürted’liğin cezası açık ve seçik bir şekilde Kuran-ı Kerim’e göre ÖLÜM’dür.

Konumuza geri dönersek, sahih hadislere baktığımızda şunu görürüz:
Tirmizi ve Nesai’nin (Sünen) kitaplarında diyor ki, iki gözü a’ma bir kimse gelip, ya Resulallah, Allahü teâlâya dua et, gözlerim açılsın dedi. (Kusursuz bir abdest al! Sonra Ya Rabbi! Sana yalvarıyorum. Sevgili Peygamberin Muhammed aleyhisselamı araya koyarak, senden istiyorum. Ey çok sevdiğim Peygamberim Muhammed aleyhisselam! Seni vesile ederek, Rabbime yalvarıyorum. Senin hatırın için kabul etmesini istiyorum. Ya Rabbi! Bu yüce Peygamberi bana şefaatçi eyle! Onun hürmetine duamı kabul et!) duasını okumasını buyurdu. Adam, abdest alıp dua etti. Hemen gözleri açıldı. Bu duayı Müslümanlar, her zaman okumuşlar ve maksatlarına kavuşmuşlardır.

Bu olayı detaylı olarak incelersek:
Âmâ Hadisi
Sunen-i Tirmizi, Nesai ve diğer kaynaklar tarafından Osman bin Huneyf el Ensari r.anh'ten sahih olarak rivayet edilen aşağıdaki hadisi delil olarak göstermektedirler.

Hadiste ravi şöyle anlatmaktadır:
"Âmâ bir adam Peygamber (s.a.v.)'e gelerek "bana sıhhat ve afiyet vermesi için Allah'a dua et" dedi.
Rasulullah (s.a.v.) : "istersen senin için dua ederim. Ama dilersen sabredersin. Bu senin için daha hayırlıdır" buyurunca, adam: Dua et dedi.

Peygamber (s.a.v.) 'de güzelce abdest almasını ve şu şekilde dua etmesini emretti:
"Allah’ım senden istiyorum ve rahmet peygamberi olan peygamberin Muhammed ile Sana yöneliyorum. Ben şu ihtiyacımı gidermesi için seninle Rabbime yöneldim. Allah’ım, O'nu benim için şefaatçi kıl" Bu sayede Âmâ adam şifa buldu ve iyileşti." [1]

Tüm bu bilgiler ışığında, Allah’ın izni ile bir peygamberin (Yusuf) gömleğini kullanmak sureti ile körlüğü iyileştirdiğini öğrendik.

Sahih hadisler ışığında bu ilahi sırra Muhammed’in de nail olduğunu, onun şefaati ile körlüğün tedavi edilebildiğini öğrendik. Yine bu sahih hadis ışığında görme yeteneğinin, yukarıdaki duanın okunması şartı ile gerçekleşebildiğini öğrendik.

Cübbeli Ahmet Hoca efendinin de göz tedavisi için bol bol duası mevcut. Kendi site ve kaynaklarında yer alıyor. İnanmıyorsanız araştırıp bakabilirsiniz. Adam hem Kuran-ı Kerimden hem de sahih hadisler ile sünnetten detay veriyor.

Evet? Aklınızda bir soru kaldı mı? Kalmamıştır diye umut ediyorum.

Yazıma burada son verirken…
Bir dakika bir dakika. Tüm inançlı arkadaşlardan özür dilerim. Bir kere “Allah dışı şefaatçi” kavramı tümden Kuran dışıdır. Nasıl olur da dilime dolar ve şefaat işinin peygamber dahi olsa başkaları tarafından aracı kılınarak yapılabileceğini söylerim. İnançlı arkadaşlar bu konuda haklılar. Neden mi? Hadi Zümer Suresine bakalım:

Zümer 43:
Yoksa onlar, Allah’tan başka şefaatçiler mi edindiler? De ki: "Onlar bir şeye (bir güce) malik olmasalar ve akıl etmeseler de mi?"

Zümer 44:
De ki: "Şefaatin hepsi Allah’a mahsustur. Göklerin ve yerin mülkü O’nundur. Sonra O’na döndürüleceksiniz."

Kısacası Allah’tan başkası şefaatçi olamaz. Şefaat sadece Allah’a mahsustur. Zümer 43 ve 44 açık ve seçik belirtmiş.

Hatta Müşrikler için sorun da buydu. Kureyşli Müşrikler Allah’a inanıyor, ancak araya şefaatçi olsun diye putları koyuyordu. İslamiyet Öncesi Allah inancı ve Arabistan yarımadasındaki din ile ilgili bu sitede ibadullah kaynak mevcut.

Peygamberin babasının isminin dahi Abdullah olması (Abdullah Allah’ın kulu demektir) bir örnek teşkil ediyor. (Site başyazarı ve yöneticisi A.KARA’nın bu konuda makalelerine bakabilirsiniz)

Pardon ne dediniz? Aracılar şefaat edebilir mi dediniz? Kuran’da var mı dediniz? Olamaz ki? Allah ile arasına şefaatçi koyanlar putperest müşriklerdi. Bizim dinimizde Allah ile kul arasına kimse girmez. Giremez. Biz dinimizi böyle öğrendik kusura bakmayın. Allah ile kul arasına peygamber dahi girmez diyen bizim hocalar değil miydi? İyi de o zaman bu yazıda daha önce bahsettiğim hadis patladı?

Ama bir dakika. O hadiste peygamberin şefaati söz konusuydu. Ben de tümden sapkın olup her şeyi çarpıttım. Objektif olmam lazım.


Toparlayalım. Zümer 43 ve 44 ışığında sadece Allah şefaat edebilir. Anladım.
Hadise göre peygamber şefaatçi olabiliyordu ki peygamber herkes değildir. O Rabbin elçisidir. Yusuf suresi de bu kapsamda mantıklı geldi şimdi.

O halde sadece peygamber/peygamberler şefaat edebilir. Her ne kadar Zümer ve 43 ve 44 olsa da orada bahsedilen hususu ben anlayamamışım demek ki. Yani hadise göre peygamber edebilir ama gerisi edemez. Yani hacılar ve hocalar şefaat edemez. Tamam, şimdi gönlüm huzurla doldu.

Ne? Var mı? Bakara 255’ mi? Ne diyor ki Bakara 255:
Allah ki, O’ndan başka ilâh yoktur (Sadece O vardır). Hayy’dır Kayyum’dur. O’nu ne bir uyuklama ve ne de bir uyku hali tutmaz. Göklerde ve yerde olan herşey O’nundur. O'nun izni olmadan, O’nun katında kim şefaat etme yetkisine sahiptir? Onların önlerinde ve arkalarında olanları (geçmiş ve geleceklerini) bilir. Ve O’nun lminden, O’nun dilediğinden başka bir şey ihata edemezler (kavrayamazlar). O’nun kürsüsü gökleri ve yeri kaplamıştır. Ve o ikisini muhafaza etmek (yerlerin ve göklerin dengesini korumak, gözetmek), Kendisine zor gelmez ve O Alâ’dır (çok yücedir), Azîm’dir (çok büyüktür).

Yani Allah’ın izni ile biri ya da birileri şefaatçi olabiliyor. Hacılar Hocalar şefaatçi olabiliyor. İyi de Zümer 43 ve 44 böyle demiyordu? Ayetleri cımbızla seçmeyip tüm sureleri, hatta Kuran-Kerim’in bütünü ele alındığında da böyle anlam çıkmamalıydı. Çelişki mi var? Yok, zannetmem. Benim sapkın zihnim bunları algılayamadı o kadar.

Bakara 255’e göre şefaatçi olanlar kimler? Seçilme kriterleri neler? Onları kim nasıl tanıyacak? Kuran-ı Kerim ve hadislerde :”Şefaatçileri Tanıma Rehberi” olabilecek kıstaslar var mı?

Yahu beynim yandı. Konuyu Göz’den açtık, tedaviye para vermeyin. Yapın Duanızı geçsin dedik, konu şefaate kaydı.

Tam Zümer 43-44’e göre Allah’tan başkası şefaatçi olamaz dedik karşımıza Yusuf 93-96 çıktı. Ayrıca peygamberin şefaatçi olabildiğine dair sahih hadiste çıktı ki Göz tedavisinin sırrı bu hadiste idi.

Hadi peygamberler olabilir dedik karşımıza Bakara 255 çıktı ki peygamber haricinde başkaları da şefaatçi olabilirmiş onu öğrendik.

İyide Bakara 255 ile Zümer 43-44 birbiri ile çelişti?
O da benim cahilliğimden anlaşılamamış olsun.

Ben çıkamadım işin içinden. Şüphesiz apaçık zalimlerden olduğum için ve zır cahil olduğum için olabilir. Bu hususu size bırakıyorum. Sonuçta cımbızla seçip çarpıttığım ayetler ile sizin zihninizi bulandırmak istemem. Karar sizin. Benim gibi sapkın, apaçık ayetleri görüp de ibret alamayan bir zalim ehlinin deliliğine verin.

Amacım Göz organı ve tedavisi ışığında Din ile Bilim uçurumundan bahsetmekti, konu kaydı da kaydı. Sapkın ve cahil olduğum kadar yazarlıktan da anlamıyorum ki önceki yazılarımı okuyanlar bunu rahatlıkla anlayabilir. Bir türlü konuyu yakalayamıyorum (!). Hiçbir yazımda cevap üretmiyor, sadece saçma sapan sorular soruyorum.

Dedim ya, cahilliğime verin.
Her şeyi bir kenara bırakın. Neye inandığınız önemli değil. Sadece “Bir Dua” ile iyileşen kaç tane kör tanıyorsunuz? Kaç hastalığın iyileştiğine tanık oldunuz?

Kuran ve Hadisler ışığında iyileştiren duaları internette veya dini kaynaklarda araştırın bakalım böyle dualar var mı yok mu? Bunların hurafe olmayıp gerçekten dinde olduğunu göreceksiniz. İnkara kalkmayın. Unutmadan imkan bulursanız ayrıca tatbik edin. Bakalım sonuçlar neler olacak. Bunlar hurafe demeyin. Değiller. İnandığınız dine göre bunlar güvenilir ve sabit. Açın artık “GÖZ” ünüzü.
Sağlıcakla kalın.

Kaynaklar:
[1] Ahmed (4/138) Tirmizi : No 3578) Nesai es Sunenu'l Kubra (No 10419 10420) İbn Mace (No 1385) İbn Huzeyme-es Sahıhun (No 1219) Taberani el,Mu'cemu'l-kebir (9/No 8311-rivayetin merfu olan son bölümü), el-Mucemu,s-sağır, (er Ravdu-d Dani No :508 rivayetin merfu olan son bölümü)
[2] Kur'an (Yusuf 2,93,96, Zümer 43,44, Bakara 255)

Yazan: Demon Product

CENNET VE CEHENNEME GİRİŞ ŞİFRESİ

Yazan: Demon Product
DP, din, islamiyet, Allah'ın cehennemlik yaratması,Allah'ın cennetlik yaratması,Kur'an'da kader çelişkisi,Kur'an'da öteki dünya çelişkisi,Cennete gitmek,Cennete gidemeyenler, Hidayete erdirilmemiş

CENNET VE CEHENNEME GİRİŞ ŞİFRESİ


Arkadaşlar arasında bir muziplik yapana hemen yapıştırırız: “Ulan cehennemlik adamsın, hiç öyle yapılır mı?” ya da iyi bir şey yapanı görünce: “Tam cennetlik maşallah” deriz. Yani bir tarafta ödül âlemi, diğer tarafta ceza âlemi. Burası sınav âlemiydi. Burası geçici bir yer. Neye göre geçici? Sonsuz âleme göre. Ölümden sonraki sonsuz yaşam. Peki, sonsuz yaşamda bizi nereleri bekliyor? Cennet ve Cehennem.

Bir düşünün. Sonsuz huzur, huriler, cennet şarapları, her türlü mutluluğun yaşandığı bir yer… Cennet… Ve diğer taraf. Sonsuz ızdırap, acı, kötülük, hüsran… Yani cehennem…

Hangisini tercih edersiniz? Elbette cennet. Kim bu imkânları ve nimetleri reddedebilir ki? Aklı başında olan biri acı ve ıstırap ister mi? Tabii ki cenneti ister.

Şimdi inançlı olan herkes cennete gitmek ister ve dünyevi hayatını buna göre şekillendirir. Çok kısa bir semavi din sıralaması yapacak olursak, bildiğimiz üzere önce hanif bir din vardı. Onu bilmiyoruz. Allah kelamı idi. Ardından Sabiilik geldik. Sabiilikte Allah’ın yeryüzüne indirdiği dinlerdendi. Sonra Yahudilik, Hristiyanlık ve son olarak Müslümanlık. Eğer yaşadığınız dönemde geçerli olan dine mensup iseniz sorun yok.
Ama örneğin Yahudisiniz. Yaklaşık 45-50 yaşlarındasınız. Tevrat’ta müjdelenen cennete kavuşmak için tüm ibadetlerinizi yapıyorsunuz. Sonra bir marangoz çıka geliyor. “Dininizi saptırdınız. Sizlere müjdeci olarak yeni yaklaşımı sunuyorum. Artık böyle yapacaksınız çünkü son peygamber benim. Sözlerim ile cennete gideceksiniz (İsa)” diyor. Tepkiniz ne olurdu? Diyelim ki onun sözlerini deli saçması nitelendirdiniz. İşte şimdi ayvayı yediniz çünkü cennet gitti.

Diyelim ki doğru bir Hristiyan’sınız. Amacınız cennet hayatı. Bütün ibadetlerinizi yapıyorsunuz. Kiliseden dışarı çıkmıyor, bütün ritüelleri yerine getiriyor, incilinizi elinizden düşürmüyorsunuz. Sonra biri gelip diyor ki ”Son peygamber benim. Son uyarıcı da benim. Bana tabi olun. Yoksa cennete gidemezsiniz. Ayrıca cizye verene kadar sizinle savaşırım!”. Eğer bu kişiye tabi olmazsanız, yani ona inanmaz ve sihirbaz olarak nitelendirirseniz cennet yine gitti.

Bu bahsettiklerimi inkâr mı ediyorsunuz? Yani, şüphesiz âlemlerin rabbinin rahmeti yücedir. O kimlerin cennete veya cehheneme gideceğini bilir, başka din bile olsa belki gider. Abuk sabuk yorum yapma mı diyorsunuz? Hadi ayete bakalım:

Al-i İmran/85: "Kim İslamiyet’ten başka bir dine yönelirse onun ki kabul edilmeyecektir."

Tamam mı? İslamiyet dışındakiler cennet görmeyecek. Anlaşıldı sanırım. Şimdi başka bir ayete göz atalım:

Bakara-62: "Şüphe yok ki, iman edenler, yani Yahudilerden, Hıristiyanlardan ve Sabilerden Allah’a ve ahiret gününe inanıp salih amel işleyenler için, Rab’leri katında mükâfatları vardır. Onlar için bir korku yoktur. Onlar mahzun da olmazlar."

Şimdi bilmem anlatabildim mi? Siz de haklısınız. Yani hem onlar da gidebilecek, hem de gidemeyecek. Karar sizin. İster Al-i İmran-85’i baz alıp “Onlar cennet göremeyecek, cehennem yakıtı olacaklar!” deyin. İsterseniz de Bakara-62’ yi baz alıp, “Onlardan da mükafat alacak olanlar vardır!” deyin. Seçim sizin.

Kısaca tüm semavi dine mensup insanlar, hatta olmayanlarda, kendi inanç dünyasının cennetine kavuşmaya çalışır. Dünya hayatını buna göre şekillendirir. Ancak sizin ne derece azgın, ne derece sapkın olduğunuz önceden yazılmış. Yani figüransınız.
Değil misiniz?

Bakara / 30: "Ve düşünün ki; Rabbin meleklere, “Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım” dediği vakit; “Orada fesat çıkaracak ve kanlar dökecek bir mahlûk mu yaratacaksın? Biz hamd ile tesbih ve seni takdis edip dururken?” dediler. “Her halde ben sizin bilemeyeceğiniz şeyler bilirim.” Buyurdu."

Yani siz yaratılmadan önce ne olduğunuz belli. Fesat çıkaran ve kanlar döken mahlûklarsınız.
 Şimdi burayı bir inceleyelim,

Şüphesiz gaybı bilen tek varlık olan Allah iken nasıl oluyor da daha siz yaratılmadan melekler sizin hakkınızda hüküm veriyor? Sizin ne yapacağınızı nereden biliyorlar?

Bakara Suresi, 33. ayet: (Allah) "Ey Âdem, bunları onlara isimleriyle haber ver" dedi. O, bunları onlara isimleriyle haber verince de dedi ki: "Size demedim mi, göklerin ve yerin gaybını gerçekten Ben bilirim, gizli tuttuklarınızı ve açığa vurduklarınızı da Ben bilirim."

Melekler sürekli ibadet eden ve sorgulamayan, nurdan yaratılmış varlıklarken nasıl olurda Allah’ın emrini sorgularlar? “fesat çıkarıp kanlar dökecek mahlûk” tabiri ile neden onun kararını eleştirirler? Melekler daha sonra “Tamam” dedikleri için affedildiler de, sadece şeytan uymadığı için mi lanetlendi? Allah şüphesiz gaybı biliyorken neden melekler ile diyalog ihtiyacı duysun? Sonsuz kudret sahibi yaratıcının fikir danışmasına neden gerek olsun?

Şimdi vaad edilen Cennet’e ulaşmaya çalışıyorsunuz diyelim. Eğer hidayete erdirilmemiş iseniz durum yine kötü.

En’am/125: "Allah kimi doğru yola koymak isterse, onun kalbini İslamiyet’ e açar. Kimi de saptırmak isterse kalbini dar ve sıkıntılı kılar. Allah inanmayanları küfür bataklığında kılar."

Diyelim ki ben inanmak istiyorum. Neden kalbime hidayet düşürülmüyor? Neden kalbim İslamiyet’e açılmıyor? Neden küfür bataklığında bırakılıyorum ki? Hiç bile bile ceza almaya veya sonsuz acıya tıpış tıpış gider mi insan?

A’raf/178: "Allah kimi hidayete erdirirse, doğru yolu bulan odur. Kimi de şaşırtırsa, işte asıl ziyana uğrayanlar onlardır."

Zümer/22: "Allah kimin kalbini İslam’ a açmışsa, o Rabbinden bir nur üzerinde değil midir? Allah’ı anmak konusunda kalpleri katılaşmış olanlara yazıklar olsun! İşte bunlar apaçık bir sapıklık içerisindedirler."

Şüphesiz beni yaratan, kaderimi bir kılan âlemlerin rabbi neden benim kalbimi daha doğmadan katılaşmış kılsın ki? Beni neden şüphesiz müminlerden yaratmadı?

Nahl/93: "Allah dileseydi sizi tek bir ümmet yapardı, ama o istediğini saptırır, istediğini doğru yola eriştirir. İşlediklerinizden ant olsun ki sorumlu tutulacaksınız."

Ayrıca bakınız: Fatır/8, Müdessir/31-42 vb.

Kısacası ne yaparsanız yapın. Eğer hidayete erdirilenlerden değilseniz. Ne yapsanız boş. O halde ne yapmalıyız? Hidayetin gönlümüzde hâsıl olması için bekleyecek miyiz? Neden hiç şüphesiz sonsuz nimetler ile nimetlenenlerden olamıyoruz?

Araf 178’ de bahsedildiği gibi şaşırtılmak kim ister? Kim kalbini hidayetten uzak tutmak ister ki? Bu noktada bir sıkıntı var.
Peki, neden herkes bu nimetlerden faydalanamıyor? Bir göz atalım:

Secde/13: "Biz dileseydik, herkese hidayet verirdik, fakat cehennemi tamamen cin ve insanlarla dolduracağıma dair benden söz çıkmıştır."

Neden biz cehenneme yakıt olarak tasarlandık ki? Tüm hayatını iyiliğe ve güzelliğe adayanların tek suçu Müslüman olmamak mı? Mükâfatları cehenneme yakıt olmak mı? Madem biz tüm yaratılmışlara –Hatta Meleklere bile- üstün kılındık, neden cehenneme yakıt olarak piyasaya sürülüyoruz?
Neden Yakıt olacağıma dair bir söz veriliyor?

Hud/118-119: "Eğer Rabbin dileseydi insanları tek bir ümmet kılardı. Fakat Rabbinin merhamet ettikleri bir yana, hala ayrılıktadırlar; esasen onları bunun için yaratmışızdır. Rabbinin, andolsun ki hep insan ve cinlerle dolduracağım, sözü yerine gelmiştir."

Neden tüm varlıklara üstün kılınan insanoğlu ayrılık için yaratıldılar? Bizler neden melekler gibi bir fıtrat üzerine yaratılmadık? Bu bizim üzerimize bir lanet mi? Eğer kaderimde yakıt olmak varsa neden bu dünyaya geldim? Ben kimin sınavıyım? Yakıt olacağım kesin ise bu dünyada ki amacım ve hedefim ne olabilir? Herkes iyilik ve güzellik üzerine olsa ne olurdu? Sorun mu çıkardı? 6 yaşındaki bir çocuk tecavüze uğrayıp öldürüldüğünde bunu yapan aminoasit yığını yakıt ise neden baştan hiç yaratılmamış kılınmadı? O yaratılmasaydı kötülüklerde olmayacaktı. Bu kimin sınavı? (Bkz. A.KARA makaleleri)

A’raf/179: "Andolsun ki biz cin ve insanlardan birçoğunu cehennem için yaratmışızdır.
Daha önce belirttiğim gibi birçoğumuz yakıtız. O halde cennetlik olanların sınavı olarak mı tasarlandık. Yani bu dünyada cennetlik olanlar benim üzerimden sınav olacak, sonra yaradılış gayem gereği cehenneme yakıt olacağım. Bu mudur? Hiç insanların çoğunu yakıt yapacağım diye ant içip söz vermek sonsuz merhamet sahibi, kudret sahibi yaratıcıya yakışıyor mu? Siz yakıştırıyor musunuz?"

Zuhruf/32: "Dünya hayatında ki geçimlerini aralarında böldük ve bazılarını, bazılarından üstün kıldık."

Evet, yoruma gerek yok sanırım. Parası olan parası olmayanı ezer. Onlar üstün kılındı çünkü. Eğer parası olan ezerse fakir onun sınavı olduğundan zengin cehennemlik. Eğer zenginin parasını görüp bende niye yok derse bir fakir, o halde isyandan cehennemlik. Yani zenginler, fakirin sınavı. Kısacası Zengin zenginliğini bilecek, fakir de fakirliğini bilecek. Herkes haddini bilecek.

Benim kafam karıştı, sizi bilmem. Gerçi kafamın karışması normal. Şüphesiz sapmışlardan ve zalimlerden olduğumdan olsa gerek…

Neyse Cennet’e kimler girebilecek? Bir bakalım:

"İşte bütün bu hükümler, Allah'ın koyduğu hükümler ve çizdiği sınırlardır. Kim Allah'a ve Peygamberine itâat ederse Allah onu altlarından ırmaklar akan cennetlere koyar. Onlar, orada ebedî olarak kalacaklardır. İşte büyük kurtuluş budur." (NİSA/13)

"Muhacir ve Ensar'dan İslâm'a ilk önce girenlerin başta gelenleri ve iyi amellerle onların ardınca gidenler var ya, işte Allah onlardan razı oldu, onlar da Allah'dan razı oldular ve onlara, altlarında ırmaklar akan cennetler hazırladı ki, içlerinde ebedi kalacaklar. İşte büyük ve muhteşem kurtuluş budur." (TEVBE/100)

"İman edip salih ameller işleyenler, işte öyleleri de cennet ehlidirler ve orada ebedî kalıcıdırlar."(BAKARA/82)

"Allahtan korkanlar, elbette cennetlerde ve pınarların başındadırlar." (HİCR/45)

"Allah mümin erkeklere ve mümin kadınlara, altlarından ırmaklar akan cennetler vaad buyurdu. Orada ebedi kalacaklardır. Hem de Adn cennetlerinde hoş meskenler vaad etmiştir. Allah'ın rızası ise hepsinden büyüktür. İşte asıl büyük kurtuluş da budur." (TEVBE/72)

Bir dakika bir dakika. Adn Cennetlerinden mi bahsedildi? Kaç tane cennet var? Aden benim bildiğim şu an Irak coğrafyasında kalıyor. Kaç cennet var? Aden cennetleri acaba başka hangi inançlarda vardı? Kopya mı? Baş harfi Sümer ve Babil desem? Muazzez İlmiye ÇIĞ desem? Bu sitede bir ton makale var desem?

"Allah, müminlerden, canlarını ve mallarını, kendilerine cennet vermek üzere satın almıştır: Allah yolunda çarpışacaklar da öldürecekler ve öldürülecekler. Bu, Tevrat'ta da, İncil'de de Kur'ân'da da Allah'ın kendi üzerine yüklendiği bir ahittir. Allah'dan ziyade ahdine riayet edecek kim vardır? O halde yaptığınız alış-veriş ahdinden dolayı size müjdeler olsun! Ve işte o büyük kurtuluş budur." (TEVBE/111)

Gerçekten durum karışık. Önceden benim ne olduğumu melekler biliyor ve bizi fesat çıkaran ilan ediyor; üstelik gaybı şüphesiz Allah bilmesine rağmen. Sonra her ne yaparsam yapayım eğer bana hidayet verilmediyse iman edemeyeceğim ve cennete kavuşamayacağım söyleniyor. Ardından benim aslında cennete yakıt olarak yaratıldığım söyleniyor. Müslüman olmayanların cennete gidemeyeceği söyleniyor, ama başka bir yerde Müslüman olmayanlarında mükâfat alacakları söyleniyor yani, yakıt olmayacaklar. Ben niye yakıtım o zaman? Ardından Cennet’e kimlerin girebileceği anlatılıyor. Aklıma “Kibar Feyzo” filminden Kemal Sunal’ın meşhur amele pazarı repliği geldi. Hani amele pazarında kamyonete adam seçme sahnesi:

-Ee Beeeeeennn???,
-Sen gelme ulan ayı!

Şimdi beni cımbızla seçip ayıkladığım ayetler ile milleti kandırmak ile suçlayacaksınız. Eyvallah. Örnek verdiğim ayetlerin bulunduğu surelerin tamamını bir okuyun. Ama anlayarak sağlam okuyun. İnanmak istiyorsanız elbette inanın. Din inanç işidir. Ancak sadece neye inandığınızı bilin. Bildiğinize inanın. Sağlıcakla kalın.

YUNUS SURESİNİ KİM YAZDI? YAZDIRDI?

Yazan: Demon Product
DP, Yunus suresi,Yunus suresini kim yazdı,Kur'an çelişkileri,Yunus suresi orjinal bir sure değildir,Yunus suresinin kökenleri,Kur'an'ın kökeni,Vişnu ve Manu efsanesi,Hint efsanesinde büyük tufan,Manu ve Yunus, islamiyet,

Birkaç ay önce yazdığım “Alak Suresini Kim Yazdı, Yazdırdı” adlı makalemin başlığına benzer şekilde bu yazıya da başlık yaptım. O yazı sonrası yediğim küfrün ve hakaretin haddi hesabı yoktu. Çok eleştiri aldım ancak hiç biri antitez değildi. Herkes kendince akıl verdi. Yalnız gözden kaçan bir husus, o yazıda ben yorum yapmamıştım? İddiaları ve yazılanları ortaya koydum, ancak cevap vermedim. Sadece herkesçe ortak olan soruları sordum. Bu yazıda da aynı olacak. Sorular bol, kaynaklar bol, ama cevap yok. Cevabı siz bulacaksınız.

Küçükken dini filmlere bayılırdım. 1976 yılı yapımı Mısırlı Mustafa AKKAD’ın yapımcılığını üstlendiği Çağrı filmi özellikle önemli bir yere sahipti benim için. Sanatsal olarak hala aynı diyebilirim. O filmi TV’de ilk izlediğimde o küçük bedenimde mevcut olan bütün tüyler diken diken olmuştu. Anthony QUEEN’in canlandırdığı Hamza karakterinin, Usta Yunanlı oyuncu Irene PAPPAS’ın canlandırdığı Hind karakteri tarafından Vahşi adlı köleye öldürtülmesi ve sonrası çok etkilemişti beni. Sadece bu mu? Hayır. Müzikler, İlahiler, Bilal-i Habeşi ve ilk ezan, Ebu Sufyan’ın dahi İslamiyet’e dönüşü… Bir Din daha güzel anlatılamazdı. Bu nedenle büyük gurur duyuyor, inanmayanalar ve başka dine mensuplara acıyordum. Nasıl olurda bunca ayete, örneğe ve ispata rağmen inanmıyorlardı?

Özellikle O meşhur müziği çaldığında neredeyse gözlerimin dolduğunu hissediyordum. İşte bu nedenle dini filmlere yönelmiştim. Hiç kimsenin anlatamadığı, gösteremediği, öğretemediği bir biçimde dinimizi anlatıyorlardı. Bunların arasında bir Türk filmi de vardı. Usta oyuncumuz Cüneyt GÖKÇER’in canlandırdığı Hz. Ömer filmi… Bu filmde beni en çok etkileyen sahne, Hz. Ömer’in tam kardeşini Müslüman olduğu için öldürecekken duyduğu Kurandan etkilenmesi idi. İçeri elinde kılıcı ile giriyor, Kuran okuyan adama “Sen ne okuyorsun öyle?” diye soruyor. Arkasından da “Okudukların adeta kalbime dokundu!” diyor. Sonuç mu? Kelime-i Şehadet getirip Müslüman oluyor.


Özetle birçoğumuzda olduğu gibi ama az ama çok bu filmler oldukça etkilemişti ve dinimi bunlardan da öğrenmiştim. Doğru bir Müslüman olarak yaşadığım söylenemezdi. Önceki yazılarımı okuyanlar zaten kendi hayatımdan sunduğum kesitlerden bu çıkarımda bulunabilirler. Açıkçası doğru bir Müslüman olmak için uğraşıyordum. Cennetle müjdelenen, peygambere komşu olacak müminlerden olmalıydım. Kimisi cennet hurileri ve cennet şarabı ile dalga geçiyordu. Onlarla zaten baş edilemezdi ki, ne söylesek illa bir karşıt savunma mekanizması geliştiriyorlardı. Apaçık ayetleri reddediyor, bunca ibrete rağmen ders almıyorlardı. Nasıl olurda Allah’ın kelamı ve kitabı ile dalga geçilir ki? Hiç mi beyin yok bunlarda derdim. Ramazan aylarında bu filmler kaplıyor ekranları. Nasıl ibret almıyorlardı?

Ne zaman tekrar tekrar Çağrı filmi ve benzeri dini filmleri izlesem büyük pişmanlıklar duyuyordum. Namazımı düzenli kıldığım çok zaman dahi olmuştu. Ama arada sapıyordum. İçime bir kıskançlık düşmüştü. Şeytan vesvese düşürmüştü kalbime. Aklıma Hz. Ömer geldi. Onu etkileyen o sahnede ki gibi neden Kuran ayetleri okunduğunda benim “kalbime dokunmuyordu?”. Siz ce sıkı sıkı sarılsam olacak mıydı? Değme hocalara taş çıkartacak kadar sarılıyordum. Belki de sarıldığımı sanıyordum. Beni eleştireceklere açık kapı kalsın.

“Eeee! Demek ki istememişsin, kalben isteseydin olurdu. İman isteyene verilir!” geyiğini bir kenara atın. En azından inandığını dinin ve kitabın ayetine ters düşmeyin. Neden mi?

Hadi Yunus Suresi 100. Ayete bir göz atalım:
"Ve mâ kâne li nefsin en tu’mine illâ bi iznillâh(iznillâhi), ve yec’alur ricse alâllezîne lâ ya’kılûn(ya’kılûne). Ve Allah’ın izni olmaksızın, bir kimsenin (bir nefsin) mü’min olması (mümkün) olamaz. Ve (Allah), akıl etmeyen kimselerin üzerine ceza (azap) verir."

Şimdi bu ayeti cımbızla seçtiniz, aslında orada anlatılmak istenen o değil, şu söylenmek istemiş, o sürenin tamamı okunmadan, hangi dönemde ve ne için indiği bilinmeden yorum yapılmaz gibi saçma sapan ayet bükme operasyonlarınızı bir kenara atın. Ayette her şey açık ve seçik. Allah’ın izni olmaksızın bir kimsenin mümin olması mümkün olamaz diyor. Var mı ötesi? İstediğiniz meallere bakın, istediğiniz boyuttan ve açıdan bakın. Hatta imkân varsa Avengers Marvel Evrenindeki THANOS edasıyla evrenin tüm boyutlarından bakın. İsterseniz FRINGE dizisinde Profesör Walter gibi paralel evrene geçip bakın ya da Stranger Things dizisindeki veletler gibi diğer alt boyuta geçip bakın. Anlam açık ve seçik. Yani ne yaparsanız yapın, ne düşünürseniz düşünün. Allah izin vermedikçe OLMAZ!

Yok, hatalı isem, yani aslında eğip büken sizler haklıysanız bir de şu ayete bir göz atın derim. Bu arada verdiğim ayetleri bulundukları sureleri ile baştan sonra anlayarak, tüm tefsirleri ile siz de okuyun. Kasas 56’ ya bir bakalım:

Kasas-56: “Sen sevdiğini hidayete erdiremezsin; bilakis, Allah dilediğine hidayet verir ve hidayete girecek olanları en iyi O bilir.”

O halde ümit etmeye devam. Allah bizi de “dilerse” doğru yola koyar. O halde neden cehennem ile cezalandırılıyorum? Ömer’in, ayrıca onca sahabe ve Müslüman kanı dökmüş, işkence etmiş olan Ebu Süfyan’ın, hatta ve hatta Hamza’nın azmettiricisi, Hamza’nın ciğerini (bazı rivayetlerde kalbi) çiğneyerek yiyen Hind’in bile hidayete erdirildiği, sahabe olarak cennet ile müjdelendiği bir dünyada ben neden hidayetten yoksun bırakılıyorum? Cevap var mı?


Neyse bu konu da o kadar çok örnek verildi ki, o kadar çok makale yazıldı ki bu konuda, Site başyazarı ve Yöneticisi A. KARA dostumun “Neden Deist Oldum?” yazı serisinde bu konuyu gayet güzel işlemişti. Bir göz atmanızı tavsiye ederim.

Sanırım buraya kadar sadece bu hususu irdeleyeceğimi düşündünüz. Açıkçası giriş bile yapmadım sayılır. Yunus 100’den kapıyı açtım ancak ana konu Yunus’un bizatihi kendisi.

Hani şu kocaman bir Yunus balığının (İncil ve Tevrata göre büyük bir balık veya balina) bir vakit karnında taşıdığı, diyar diyar gezdirdiği ve daha sonra sahile bıraktığı Peygamber. Üç aşağı beş yukarı çoğunuz bilir hikâyeyi.

Şimdi Yunus hikâyesinin kökeni ne? Açıkçası Yahudi kökenli bile değil. Bu efsane Asurlulara dayanıyor. Ninova’lı Yunus’un hikâyesi (Tevrat’ta Johannes ve İncil’de Jonah, Sümer ve Babil’de Oannes).

İslami literatüre baktığımızda, Ninovalı Yunus’u Allah (Rab) uyarıyor git insanları uyar doğru yola ulaştır diye (Yunus 100 ve Kasas 50 ile çelişmedi mi?).

İnanca göre Yunus Ninova halkına gönderilen peygamberdir ve azaptan kurtulan tek halk Ninova halkıdır. Azap yaklaşmaktayken tövbe ettikleri ve tövbelerinin Allah tarafından kabul edilerek affedildiklerine inanılır.

Ninova halkına peygamber olarak gönderilen Yunus, 33 yıl onları tanrının dinine davet etmiş, kendisine bu süre içerisinde sadece iki kişi inanmıştır (Sahihi Buhâri ve Tecridi Sarih Tercümesi, IX, 152) . Bu durum kendisinin canını sıkmış, ALLAH'ın izni olmadan Ninova'dan ayrılıp Akdeniz’e kadar giderek bir gemiye binmiştir.

DP, Yunus suresi,Yunus suresini kim yazdı,Kur'an çelişkileri,Yunus suresi orjinal bir sure değildir,Yunus suresinin kökenleri,Kur'an'ın kökeni,Vişnu ve Manu efsanesi,Hint efsanesinde büyük tufan,Manu ve Yunus, islamiyet,
Hikâyeye göre Yunus’un bindiği gemi denizin ortasına geldiğinde fırtına çıkar, gemidekiler orada günahkâr birinin olduğunu, O'nu denize atarak fırtınadan kurtulacaklarını düşünürler. Çekilen kur'a sonucu Yunus peygambere çıktığı için denize atarlar ve (Saffat 141-146) O'nu büyük bir balık yutar. Yunus hatasını anlayıp balığın karnında dua eder ve duası kabul edilir. Ama balığın karnında bizi andı, tespih etti, biz de onu hasta bir halde ağaçsız, boş bir yere attık ve üzerine kabak türünden bir ağaç bitirdik.” (es-Saffat 145- 146)

Balık Yunus’u sırasıyla Nil nehrine, Fars denizine, el-Betâik Denizi'ne ve Dicle'ye götürüp, Nusaybin topraklarında düz ve geniş bir yere atar (Râzî, XXVI, 165).

Bir başka rivayete göre, balık O’nu önce Eyle’ye sonra Dicle’ye götürmüş, sonra da Ninova’ya atmıştır (Taberî, XXIII, 125, Kurtubî, XV, 80). Yunus tekrar kavmine döndürülür ve 100 bin kişi O’na inanır.

Hikâyeye farklı bir yaklaşıma bakalım, “Hazret-i Yunus Aleyhisselâm'ın kıssa-i meşhuresinin hülâsası: Denize atılmış, büyük bir balık onu yutmuş. Deniz fırtınalı ve gece dağdağalı ve karanlık ve her taraftan ümid kesik bir vaziyette münacatı, ona sür'aten vasıta-i necat olmuştur” (Bediüzzaman Said Nursi Lem’alar, 1. Lema).

Şimdi şöyle bir isimler eşitlemesi ya da evrimi yapalım. Yok, eğer bu isim eşitlemesine inanmıyorsanız istediğiniz teoloji ve “sağlam kaynaklı” ilahiyat kitaplarına bakabilirsiniz.

Oannes = Ohannes = Johannes = İōnas = Yōnah = Yonah = Yunus
Şimdi bu isimler eşitlemesinde ya da isim evriminde ilk faz olan OANNES kimdir? Nedir?

Bir göz atalım:
Sümer tradisyonunda ilah Enki’nin sularda olduğu söylenir. Bu ilah balık kuyruğuyla tasvir edilir ve Oannes denilen balık insanlarla ilişkilendirilir. Sümero Semitik tradisyonda balık teni, derinlerin lordu Ea Oannes rahipleri tarafından hayvan formunda bir elbise olarak kullanılırdı; Oannes aynı zamanda balık-keçi ya da balık-koç olarak tasvir edilir. Oannes’ lerin yeryüzünde daha önceleri yaşamış bilge varlıklar olduğu söylenir. Sümer tradisyonuna göre tufandan önce yedi bilge kişi denizden çıkıp şehirlere dağılmış ve oralarda insanlığa uygarlığı öğretmişler.

Dogon tradisyonuna göre ise her şeyi var eden ve tek olan Amma, kâinatın sevk ve idaresiyle uğraşmaz, âlemimizin sevk ve idaresiyle nommo agonnolar denilen bir üçlü meşkuldür ve bu üçlü balık biçiminde tasvir edilir, ayrıca içlerinden “O-nommo” hem balık hem insan biçiminde temsil edilir. Babil tradisyonunda ise Oannes’in adı akılla donatılmış varlık anlamına gelir. Bazı tradisyonlarda ruhsal planlar balık-insan olarak tanımlanmışlardır.

Babil tarihçisi Berosus M.Ö.4.üncü y.y.’da bu balık adam inancının kökeni ile ilgili kayda sahiptir. En eski geleneklere göre Kalde ve Babil, sudan gelen “yarı balık-yarı insan” birisinin yönetimindeydi. Hz. Yunus zamanında insanlar onun peygamberliğine inanırlardı. H. Clay Trumbull şöyle yazar:
“…Tarihçe kayıtlara geçen ani ve yaygın Ninova inancı ile Yunus’un mucizesi bir tesadüf değildir..”

Berosis bu tanrının adını Odacon’un çeşitli tezahürlerinden bahsederken, Asur Balık Tanrısı “OANNES” olarak verir. Ünlü Asurolog Dr. Herman V. Hilprecht, Yunancaya geçmiş şekliyle aynı olan Oannes’in Yunus’tan geldiğinden bahseder.

“Yunas” kelimesinin Ninova’da kalıntıları da Yunus kıssasının doğruluğuna işaret eder.
Kısacası Asurlulara (ki onlar İsrail oğlu değiller) dayanan mitolojik bir hikâye söz konusu.

Sümerlerde olan OANNES efsanesi Babil’e, oradan Asur’a, oradan da İsrail oğullarına ve dolayısı ile semavi dinlere giriş yaptı.

DP, Yunus suresi,Yunus suresini kim yazdı,Kur'an çelişkileri,Yunus suresi orjinal bir sure değildir,Yunus suresinin kökenleri,Kur'an'ın kökeni,Vişnu ve Manu efsanesi,Hint efsanesinde büyük tufan,Manu ve Yunus, islamiyet,
Hadi rotayı Ortadoğu’dan Hindistan’a çevirelim. Vişnu ve Manu efsanesine:
Manu Tufanı’nda (Yani azgın dalgalar Yunus’taki gibi coştuğunda) Tanrı, Vişnu adında başka bir Tanrı’yı balık olarak gönderir. Başta küçük bir balık olan Vişnu’yu Manu yakalar, Manu oltayı çektikçe Vişnu büyümeye başlar, en sonunda denizi kaplar. Vişnu daha sonra gerçek kimliğini Manuya açıklar. Vişnu Manu’ya hayvanları ve tohumları koruması için bir de gemi yapmasını söyler. Yani Vişnu balığın adeta içinden çıkarak insanımsı bir formda Manu’ yu, dolayısı ile insanları uyarır:

“İyi yürekli adam, şimdi iyi dinle! Çok yakında dünya sular altında kalacak, herşey kaybolacak. Güçlü bir gemi inşa etmelisin. Büyük bir ip de al gemiye. Yanına 7 Bilge al. Bütün bitkilerin tohumunu ve her hayvandan bir çift al gemiye. Sana bir balık olarak geleceğim. Kafamda boynuzlarım olacak. Beni iyi dinle, yoksa kurtulamazsın bu tufandan.”

Bu konu ile ilgili antik hint rölyef ve çizimlerine; ayrıca hikâye detaylarına bakıldığında Yunus hikâyesi ile büyük benzerlikler göze çarpar.

Bu arada Hint tufan hikâyesinde Manu’nun 3 oğlu olduğu anlatılmaktadır… Bir dakika… Dejavu mu oldunuz? Bu hikâye tanıdık mı geldi? Biz Yunus’ tan bahsediyorduk?

  • Manu’nun olayı Tufan’da geçiyor.
  • Manu’nun 3 oğlu var,
  • Manu’ya gemi yapması söyleniyor,
  • Manu’ya her cins canlı alması söyleniyor,
  • Manu insanlığın yeni atası kabul ediliyor,
  • Manu’nun gemisi Malaya dağlarında karaya oturuyor ve canlı hayat yeniden çoğalıyor.

Yahu bu hikâye bir yerden tanıdık geldi ama çıkartamadım. Yunus’ tan bahsederken konu ne oldu da buralara geldi anlamadım. Manu acaba bir peygamberin hayatı ve hikâyesi ile benzerlik mi gösterdi ne?

Çağrı filminden yola çıktık, bizim çabamız mümin olmamıza yeter mi? Yoksa hidayet mi verilmeli den sağa döndük, Yunus kıssasına hem mitoloji hem de dini kaynaklardan bir göz attık.

Yunus kıssasının bir benzerinin Hint Mitolojisinde Manu ve Vişnu iletişimi ile benzerlik taşıdığını gördük ki bu benzerliği ben kurmadım, istediğiniz yerde istediğiniz araştırmayı yapın.

Oradan Manu’nun tufan hikâyesine geçtik.


Biraz Puzzle (Yap-Boz) gibi oldu özür dilerim. Kafanızı kaldırın, antik mitolojileri detaylıca inceleyin, Sümer ve Babil’den kalma efsaneleri iyice okuyun ki Muazzez İlmiye ÇIĞ’ ın bu konudaki kitapları adeta hazine niteliğinde. Bu sitede de Antik Ortadoğu mitolojileri ile ilgili makale ve bilgiler ton ile mevcut. Parçaları birleştirdiğinizde göreceksiniz.

Yunus 100 ve Kasas 50’ de belirtildiği üzere gün olurda kalbime hidayet verilirse ne mutlu bana… Ne mutlu bize…

Geçenlerde bana ders vermek isteyen birisi şöyle söyledi: “Tek başına kitap yetmez, nasıl ders kitabını okumak yetmiyor ve öğretmene ihtiyaç duyuyorsan, sağlam hocaya git ki imanın kuvvetlenip doğru yola girsin!”. Yahu iyide bana hidayeti Yunus 100 ve Kasas 50 deki gibi vermiyorsa çabalar beyhude değil mi? Onu da geçtim bu ders veren arkadaş keşke inandığı dinin kitabını bir açıp okusaydı, o kitapta aracı kabul etmediğini, şüphesiz, apaçık uyarı niteliğinde anlayalım diye gönderildiğini yazmıyor mu? Dininden çıktın be arkadaş. Ayete ters düştün. Adam tuttu inandığı dinin kitabını ortaokul Fen kitabı ile bir tuttu iyi mi? Eğer kitap evrensel ise ne aracıya ne de hocaya ihtiyaç duyarsın. Eğer kitap söylediğin gibi ise onu söyleyen de, ileten de, dikte ettiren de sana yeter. Yok, yetmiyorsa illa hoca lazım diyorsan beni geç sen kendi imanını kontrol ettir.
Sağlıcakla kalın.

Yazar notu: Son derece sığ, gereksiz yere uzun, cahilce ve yüzeysel yazmaya ısrarla devam edeceğim. Cahilliğime verin.

Kaynaklar:
1. Ambrose John Wilson, "The Sign of prophet Jonah and its Modern Confirmations"The Princeton Theological Review 25 (1927):638
2. H. Clay Trumbul ,"Jonah in Nineveh", Journal of Biblical Literature

Yazan: Demon Product