HABERLER
Dini Haber
Saffat suresi etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Saffat suresi etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

HZ.YUNUS'UN ÜMMET SAYISI

Yazan: Kainatta Toz Zerresi
KTZ, din, islamiyet, Hz Yunus, Hz.Yunus'un ümmet sayısı, Allah bilmiyor mu?, Kur'an insan ürünüdür, Saffat suresi, Saffat 147, Yüz bin veya daha fazla insana peygamber olarak gönderdik, YUNUS'UN ÜMMET SAYISI

Saffat Suresi 147. Ayet: Biz onu yüz bin veya daha fazla insana peygamber olarak gönderdik.
Bu ayette bahsedilen Peygamber Hz Yunus’dur. Ayette geçen “yüz bin, veya  daha fazla” gibi mantıksız ve kararsız ifadenin  Kur’an tefsircileri tarafından açıklamaları genel olarak şu şekildedir:

“Allah, bir Peygamberi kaç kişiye gönderdiğini elbette bilir ve eğer Allah istese idi tam sayıyı verirdi fakat tam sayıyı bildirmemeyi tercih etti.”

Ayetin ikinci izah şekli de şöyledir:

Aslında Hz Yunus, yüzbin insandan daha az insana Peygamber olarak gönderilmiştir ama zamanla bu sayı artmış ve yüzbin sayısını geçmiştir. Bu yüzden de bu ayeti “Onu yüz bine peygamber gönderdik. Hattâ artıyorlardı da.” Şeklinde anlamak daha doğrudur.

Fakat ayetin orijinal Arapçası bu ayetin bu şekilde anlaşılmasını olanaksız kılıyor. Eğer Allah, ayetin bu şekilde anlaşılmasını istese idi yani peygamberin önce yüz bin kişiye ya da daha azına gönderilip daha sonra bu kişilerin sayısının  arttığını  anlatmak isteseydi aşağıdaki gibi kesin  ifadelerden birini  gönderirdi.

“Onu yüz bin civarında insana peygamber olarak gönderdik.” Derdi.

Ya da aşağıdaki gibi bir ifade kullanılabilirdi.

“Onu yüz bin kişilik bir insan topluluğuna gönderdikten sonra sayıları daha da arttı ve artık daha kalabalık bir topluluğa hitap etmeye başladı.” Diyebilirdi.

Veya “Onu yüz bin civarında kalabalık bir insan topluluğuna gönderdik ve o topluluk  daha da kalabalıklaştı.” Şeklinde de ifade edebilirdi.

BU AYETİ  BİR TANRININ DEĞİL DE KARARSIZ KALMIŞ BİR İNSANOĞLUNUN YAZDIĞI O KADAR AÇIK Kİ!

ALLAH'IN EKSİK GÖNDERDİĞİ AYETİ DÜZELTMESİ

AY, din,islamiyet,Kuran,Allah,Allah'ın eksik gönderdiği ayeti düzeltmesi,Mü'minun suresi,Patr suresi,Saffat suresi,Allah'tan başka yaratıcı,Zümcr suresi, Kur'an'daki çelişkiler, Hz Ömer,
Mü'minûn Suresi'nin 14. ayeti ilk önce, "Sonra onu (nutfeyi) bir kan pıhtısı haline soktuk; daha sonra kan pıhtısını bir lokmacık et yaptık. Bu bir lokmacık eti, kemiklere çevirdik; bu kemikleri etle kapladık... Sonunda onu bambaşka bir yaratık (insan) olarak teşekkül ettirdik" şeklinde iner. Bu ayet Muhammed tarafından anlatılırken, o anda orada bulunan Ömer, hayretini dile getirip "Yapıp yaratanların en güzeli olan Allah pek yücedir" der. Ömer’in bu ifadesinden bir süre sonra Muhammed Ömer’e, "Az önce Cebrail geldi ve Mü’minûn Suresi’nin 14'üncü ayetinin sonunda şu cümleciğin de var olduğunu söyledi. (Ömer’in az önce ifade ettiği cümlenin tıpa tıp aynısını okuyor) Artık bundan sonra biz ayeti, bu şekilde bilmeliyiz" diyor ve daha önce farklı inen ayetin son kısmına, "Yapıp YARATANLARIN güzeli olan Allah pek yücedir" anlamındaki ifade eklenmiş oluyor ki, Cebrail ilk ayeti getirdiğinde Ömer onu kullanmış ve Muhammed de dinlemişti. Cebrail bir daha inmiş, eksik getirdiği ayeti bu şekilde tamamlamış oluyordu. Evet, burada haklı olarak şunu sormak lazım:

Acaba Allah neden bu çok kısa olan ayeti önce eksik gönderdi de, Ömer'in iyi bir ifade kullanması sonucu bir daha Cebrail'i yollayıp tekrar düzenleme ihtiyacını duydu?

Bu olaya bakıldığında ilk etapta, Ömer'in söylediği bir sö­zün, ayet olarak şekillenmesi dikkat çekiyor. Oysa bu cümlenin Kur'an'a girmesiyle, kelamcılar, itikadı ekol temsilcileri... ara sıra önemli tartışmalara sebebiyet veren bir durum ortaya çıkmış oluyordu ki, böylece İslam felsefesinin temel prensiplerin Ben birinin şiddetle eleştirilmesine imkan sağlanıyordu. Örneğin; İslamiyetin dayandığı temel paradigmaya göre, hem Allah birdir, onun eşi-benzeri yoktur, hem de yaratma işi, onun zatına mahsustur (başkası tarafından paylaşılamaz). Halbuki, konumuz olan Mü’minûn Suresi'nin 14. ayeti, bu temel prensibe ters düşüyor. Özellikle, "Mutezile" ekolüne bağlı kelamcılar, Mü'minûn Suresi’nin 14. ayetinin bu sonradan inen paragrafını delil göstererek, yaratmayla ilgili Eş’ari ve Matüridilerden farklı bir fikir öne sürmüşler. Kaldı ki bu paragraf, yaratma konusunda Kur'an'da var olan diğer ayetlerle de çelişki teşkil etmektedir. Şöyle ki, geliş sırası itibariyle 43. sırada olan ve zamanlama açısından Mü’minûn Suresi'nden epey önce inen Patır Suresi'nin 3. ayetinde, Allah'tan başka yaratıcı olmadığı çok net bir ifa- deyle beyan ediliyor. Yine bundan epey önce 56. sırada inen Saffat Suresi’nin 96. ayetinde, "Allah sizi ve yaptıklarınızı yarattı” deniyor. Yine daha önce 59. sırada inen Zümcr Suresi'nin 62. ayetinde, "Allah her şeyin yaratıcısıdır” şeklinde ayrımsız bir şekilde Allah'ın her şeyin yaratıcısı olduğu gayet açık bir ifadeyle dile getiriliyor. Oysa, söz konusu olan Mü'minûn Suresi'nin bu 14. ayetinde, başka yaratıcıların varlığı da kabul edilerek, Allah hakkında, "Yapıp yaratanların en güzeli" deniyor ve yaratma konusunda Allah'a ortaklar kabul ediliyor. Ancak, Allah'la diğer yaratıcılar arasında şu fark kalıyor: Allah, en güzel yaratıcı; diğerleri ise, Allah kadar güçlü olmayan yaratıcılar... İşte bütün bu tartışmalara yol açan olay, deminden beri açıklamasını yapmaya çalıştığımız Mü’minûn Suresi'nin 14. ayetin de Ömer'in temennisi üzerine daha sonra inen bölümdür. Bu sure az önceki surelerden sonra inip iniş sırası ise 74 tür. Şunu da hemen belirteyim ki, az önceki farklı ayetler arasında uyum sağlansın diye zoraki yorumlara başvurulmamış değildir; ancak gerçekle ilgisi olmadığı için bu tür yorumlan gündeme getirmedik. Bu konudaki yorumlar için tüm uzun tefsirlerin Mü'minûn Suresi 14. ayetle ilgili açıklamalarına bakılabilir.

Kaynaklar:
Teaid-i Sarih. Diyanet tercemesi. No: 261-2/251; Osman Keskioğlu, Kuran'ı Kerim BUgiIeri, Diyanet yayını, s.37; Vahidi, Esbab ı Nüzul, Mü'minûn Suresi, 14. ayet; Suyuti, Tarib-i Hulefa. 123; el-İlkan, 10. bölüm; Uibab..., Mü minûn Suresi ,14, ayet; Heysemi, Mecmeu'z-Zevaid. 9/68; Fahrettin er-Razi, Tefsir-i Kebir, Müminun Suresi, 14. ayet. 33 Ebu Davud. Nikah, 41, No: 2146 dipnotunda. Buhari'nin de Tarib-i Kebir'de yazdığım belirtiyor; jbn-i Mace. Nikah, No; 1985; Nesai, Üşret-i Nisâ, s. 166;
Beyhakı, Sünen-i Kübra, 7/30.5; Abdurrazzak, Mu.sannaf, 9/442, No: 17945; Stİnen-i Daremi, 2/147; Müslim. Fedail. No; 2396‘da farklı bir jekilde değinmiş; Hakim. Müstedrek, 2/188; Taberani, Mucemi Kebir, 1/270, No: 748,81