HABERLER
Dini Haber
islamiyet etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
islamiyet etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

KUR'AN'DA ZİNANIN CEZASI

Yazan: Kainatta Toz Zerresi
KTZ, din, islamiyet, Zinanın cezası, Kur'an'da zina, İslam'da zinanın cezası, Nur 2, Nur suresi 2.ayet, Zina ayeti, Zina yapana dayak, 100 sopa cezası, Çağ ve mantık dışı ayetler, KUR'AN'DA ZİNANIN CEZASI

Nûr 2: Zina eden kadın ve zina eden erkekten her birine yüzer değnek vurun. Allah’a ve ahiret gününe inanıyorsanız, Allah’ın dini(nin koymuş olduğu hükmü uygulama) konusunda onlara acıyacağınız tutmasın. Mü’minlerden bir topluluk da onların cezalandırılmasına şahit olsun.

“Hayır İslâm böyle bir din değil, iftira atıyorsunuz” veya “Efendim bu ayetteki uygulama eski Araplara aittir. Cahiliye dönemindeki Araplarda fuhuş kol geziyordu. O dönemin insanlarını bu pis işlerden alıkoymak için böyle bir emir gelmiş olabilir ama bunu yaşadığımız dönem için geçerli kılmak mümkün değil. Şu an kanunlarımız var, kanunlar gerekeni yapıyor” diyebilirsiniz.

Cahillikle suçlanan İslâm ülkelerinde bu cezalar zaten rutin olarak uygulanıyor. Türkiye  müslümanları,  batıdan alınmış olan medeni kanunun hüküm sürdüğü bir ülkede yaşamaya alışkın oldukları  için  bizim  din Âlimlerimiz, iman ettirilmeye çalışılan  Kur’an’a  laf  söyletmemek  için yaşantımıza  uymayan ve bir çoğumuza  cahilce  ve canice  gelen ayetlerdeki hükümleri kendi kendilerine geçersiz kılabilirler.  Tamam da siz hâşâ kimsiniz ki Allah’ın zina konusunda size getirdiği hükümleri Allah adına geçersiz kılıyorsunuz? Peki o cahil ve cani  dediğiniz ülkelerde bu cezalar uygulandığı zaman neden o ülkeleri cehaletle ya da dinlerini bilmemekle suçluyorsunuz? Onlar İslâm’ın doğup yayıldığı yıllardan beri Kur’an’ın bu hükmünü uygulamayı hiç değiştirmediler, aksatmadılar. Ayetin hükmü ne ise aynı şekilde de uyguluyor ve Allah’ın hükmünü yerine getiriyorlar. Siz kime kızıyorsunuz?  Medeni bir ülkede  medeni bir hayat yaşadığınız için bu ayetin hükmünü gerici bulup Allah’a sesinizi çıkartmayıp bunun yerine cahil dediğiniz Arapları mı suçluyorsunuz?  Arapların ne suçu var ki? Bizim gibi medeni olmadıkları için mi? Neden olsunlar? Kur’an  müminlere medeni bir hayat yaşamalarını mı öğütlüyor? Bize Kur’an’dan bir ayet göstertin ki bu zinanın akıllara durgunluk veren cezasının gelişmiş medeniyetler seviyesinde yaşanırken kaldırılması gerektiğini belirtsin. (“Bu cümleleri kurarken hemen bazılarının aklına “hımmmm, bunun zihniyeti belli, bunu yazan Avrupa zihniyetindeki gibi zinayı olumlu karşılayanlardan” gibi önyargılı okuyanlar olacaktır fakat İslâm’da Zina, evli bir kadının veya evli bir erkeğin, eşi dışında birisiyle cinsel ilişki yaşamasıdır ki bunu hiç kimse tasvip etmez, ben de etmiyorum.)


Şimdi bu Zina cezasını farklı açılardan değerlendirelim.

  • Çok güzel evli bir kadın düşünün. Tesettürlü olmasına rağmen yüzünün açık olan bölümünden zümrüt yeşili gözleri, incecik kaşları, dolgun dudakları ve ay gibi parlayan beyaz teni görünüyor. Mahallesinde bilinen bir kadın. Evine, eşine bağlı terbiyeli ve iffetli. Kadın çok güzel olduğu için bir şekilde kenara sıkıştırmaya çalışan,“kocanı terk et, benimle evlen” diyen, beraber olmak isteyen vb. erkekler var. Bir gün bu güzel kadına, kendisi ile birlikte olmayı reddeden bir  erkek iftira atarak kadının zina yaptığı konusunda şikâyet ediyor. Şikâyet eden adam bu iftirasını kanıtlamak için dört tane yalancı  şahit bulmakta zorlanmıyor ve yanında getirdiği dört şahit ile kadının zina yaptığına kanaat getiriliyor. Bu kadına ne olacak? Zina yapan bu  kişi erkek de olabilir. (Böyle bir olasılığı neden mi yazdım? Günün birinde, olur da bir şeriat yönetimine mecbur bırakılırsak bu ayetin uygulanmayacağını söyleyebilir misiniz? İslâm ülkesinde yaşıyoruz.)
  • Zina iyi bir şey değil fakat insanlar da kusursuz, hatasız değil. Henüz 18 yaşında olmasına rağmen  kendisinden 35 - 40 yaş büyük bir erkekle yani neredeyse  dedesi yaşında  bir adamla ailesi tarafından evlenmek zorunda bırakılan  genç kız, birlikte olmaktan artık  tiksindiği  adamdan  boşanmasının hiçbir şekilde gerçekleşemeyeceğine kanaat getirdikten sonra bir gün kendisine karşı arzu duyan genç bir erkekle  bir veya birkaç cinsel birliktelik  yaşadığı zaman bu genç kadını çok fena bir şey yapmış olmakla mı  suçlayacaksınız? Tabi ki yaptığı doğru bir şey değil fakat o gencecik kızı, gencecik yaşındayken, yüzü gözü kırışmış, saçı sakalı ağarmış, dedesi yaşındaki  bir adamın koynuna sokan ailesine hiçbir ceza vermeyeceksiniz fakat o hayallerle dolu,  kendisiyle yaşıt bir genç erkeğin hayaliyle yaşayan bu genç kızın çaresizlik içinde işlediği  günahı, yaptığı hatayı  iffetsizlik ve çirkeflik olarak değerlendirip  topluluk önünde  sopaya mı çekeceksiniz?
  • Gelelim cezanın şekline. Bu yüz sopa, nasıl bir sopa? Küçük bir sopa mı büyük bir sopa mı? İnce mi kalın mı? Bu sopanın hiçbir şekilde tarifi yapılmamış. Çok mu abartıyorum? Bu detayı neden irdelediğimi de açıklayayım. Eğer bu sopa, sopayı vuracak olanların insafına kalmışsa ve bu sopa hayli uzun, kalın ve ağır bir sopa ise, sopayı yiyecek olan kadın veya erkeğin ölme ihtimali içten bile değil. Bu bir nevi linç gibidir. Bu tür cezaları veren kişiler özel seçilmiş ve böyle işleri kendisine adeta meslek edinmiş kişilerdir ve bu kişiler işlerini çok iyi yaparlar. Yani sopa, oldukça sert bir şekilde vurulur. Topluluk önünde bu sopayı atan şahıs  zaten sırf ceza amaçlı değil aynı zamanda topluluk önünde işini ne kadar iyi yaptığını göstertmek için adeta şov yapacaktır ve sopanın gücü daha da artacaktır. SONUÇ ÖLÜM.
  • Para için, mevkii için, şahsi çıkarı için insanları dolandıran, usülsüz işler yapan, kendi zevki için milyonları fakirliğe mahkûm eden  kişilere böyle bir ceza var mı? Küçük yaştaki çocuklara tecavüz eden sapıklara böyle bir ceza var mı? Yolsuzluk yapıp ülkesinin parasını kendi zevki için har vurup harman savuran  rezillere bu ceza hükmedilmiş mi(bırakın Hz Muhammed’in böyle birinin cenaze namazını kıldırmamış olmasına, bu tür insanlara Allah 100 sopa cezası vermiş mi)? Para karşılığında muska yazıp satan şarlatanlara bu ceza öngörülmüş mü? İki kadeh  şarabı devirdikten sonra karısının ağzını burnunu kırıp  kadını yerde  elli metre sürükleyen adama bu ceza hükmedilmiş mi?
Şimdi bana deyin ki İslâm’ın kılavuzu olan Kur’an-ı Kerim, 1400 sene önceki Araplar tarafından Arap gelenekleri ve tarihi  efsaneler  harmanlanarak yazılmadı. Aksine bütün yüzyılların, bütün insanların ve kâinatın hakimi olan Allah tarafından  son derece adil bir şekilde yazılıp gönderildi. Ben de inanayım.

ALLAH KÖLELİĞİ KALDIRMAYI TEŞVİK ETTİ Mİ?

Yazan: Kainatta Toz Zerresi
KTZ, din, islamiyet, İslam'da kölelik, Kur'an'da kölelik, Allah köleliği yasakladı mı?, Kuran köleliği yasaklıyor mu?, İslam ve kölelik, Maide 89, Nisa 92, Mücadele 3, Nur 32,

KUR'AN KÖLELİĞİ YASAKLIYOR MU?

Maide Suresi, 89. ayet: Allah sizi, yeminlerinizdeki rastgele söylemelerinizden, boş sözlerden' dolayı sorumlu tutmaz, ancak yeminlerinizle bağladığınız sözlerden dolayı sizi sorumlu tutar. Onun (yeminin) kefareti, ailenizdekilere yedirdiklerinizin ortalamasından on yoksulu doyurmak ya da onları giydirmek veya bir köleyi özgürlüğüne kavuşturmaktır. (Bunlara imkân) Bulamayan (için) üç gün oruç (vardır.)…

Nisa Suresi, 92. ayet: Bir mü'mine, -hata sonucu olması dışında- bir başka mü'mini öldürmesi yakışmaz. Kim bir mü'mini  'hata sonucu' öldürürse, mü'min bir köleyi özgürlüğüne kavuşturması ve ailesine teslim edilecek bir diyeti vermesi gerekir…

Mücadele 3: Kadınlarından zıhâr ile ayrılmak isteyip de sonra dediklerini geri alacaklar (için), birbiriyle temas etmezden evvel, bir köle azat etmek (lâzımdır), işte size bununla öğüt veriliyor. Allah, ne yaparsanız, hakkıyla  haberdardır.

Nur Suresi, 32. ayet: İçinizde evli olmayanları, kölelerinizden ve cariyelerinizden salih olanları evlendirin. Eğer fakir iseler Allah, Kendi fazlından onları zengin eder. Allah geniş (nimet sahibi)dir,  bilendir.

Köleliğin kesin olarak kaldırılması ile ilgili Kur’an’da hiçbir ayet yoktur. Bir çok yenilikçi Kur’an yorumcuları kölelik konusunda hep şunu savunurlar: “Eski zamanlarda kölelik çok yaygındı ve Araplar da kölelik sistemine çok bağlıydı. Eğer Kur’an o dönemlerde köleliği yasaklasaydı hiç kimse Müslüman olmazdı. Bu yüzden Allahü Teala köleliği kesin olarak yasaklamamış fakat köleliğin kaldırılması ve onların özgürlüklerine kavuşturulması için Müslümanları teşvik etmiştir.”

Köleliğin kaldırılabilmesine olanak sağladığı iddia edilen birkaç tane ayeti yukarıda paylaştım. Bütün ayetleri buraya eklemeye gerek görmedim. Yukarıdaki ayetlerde köleliğin kaldırılmasını teşvik etmeye yönelik bir durum  ya da niyet de  göremedim. Bir insan bir günah işlediğinde işlediği  günahın dört ya da beş farklı kefaret seçeneğinden birisi köle azat etmek. Hatta köle o kadar değersiz ki, bile bile yalan yemin eden birisinin ettiği yeminin kefareti olarak ailesine yedirdiğinin orta hallisinden on fakiri yedirmek ya da giydirmek, veya bir köle azat etmek ya da üç gün oruç tutmak. Yani köle azat etmek en fazla on fakirin birer öğünlük yemeğine eş değer tutulmuş durumda. Hz Muhammed’in döneminde insanların evinde o kadar çok köle ve cariye var ki müminin işlediği günahlar karşılığında bir köleyi azat etmesi bu sorunu çözmüyor. Eğer bir köle bu kadar ucuzsa kölenin birini özgür yapar bir başkasını alırsın. Yani biri gider biri gelir. Üstelik kölenin azat edilmesine yönelik ayetleri dikkatlice değerlendirdiğimizde niyet köle azat etmek değil, insanların günah işlemesine engel olmak. Hani bir erkeğin karısını üçüncü defa boşadıktan sonra aynı kadınla dördüncü kez evlenebilmesi için karısını başka bir adamla evlendirmesi ve ancak kadın o erkekten de boşanırsa evlenebiliyor ya. Yani erkeğe “aklını başına al, evliliğin çocuk oyuncağı değil, eğer karınla zırt pırt boşanırsan dördüncü sefer karını bu kez başka erkeğin koynuna sokmak zorunda kalırsın ona göre haaaa!” gibi bir ihtardan bahsediyorum. İçinde köle azat etmekle ilgili ayetlerde esasında kölelerin azat edilerek özgürlüklerini amaçlayan bir şey olmaktan çok mümin erkeklere bir ihtardır. “Doğru durun,  günah işlemeyin, şu şu yasakları çiğnemeyin yoksa şunu şunu yapmak zorunda kalırsınız ya da elinizdeki kölelerden birini özgürlüğüne kavuşturmak zorunda kalırsınız haaaa!”.

Eğer müminlerin kölelerini azat etmeleri teşvik edilmek istenseydi nasıl ayetler gönderilirdi hadi şimdi de ben ayet yazayım.(Hepimiz bir araya gelsek, Kur’an’daki gibi ayetler yazamayız ya!)

“Ey müminler, Ramazan bayramı, Müslümanlar için bir barış, bir sevinç,  köleler  ve cariyeler için de bir umuttur. Kim Ramazan bayramına girer de elinde bir  tane köle veya cariye bulunursa onu azat etsin ve kimin evinde birden fazla köle ve cariye bulunursa muhakkak ki onların yarısını azat etsin.”

Veya

“Ey müminler,  Allah, elinizdeki köleleri azat etmenizi emreder fakat isteyenlerin kölelerini şartlı olarak azat etmelerinde sakınca yoktur. İsteyen karşılıksız olarak kölelerini azat eder. İsteyen ise kölelerini belirli bir ücret karşılığında olmak üzere azat edebilir. Buna göre azat edilen köle, özgürlüğünden sonra çalışmaya ve kazanç elde etmeye başlar. Bu kazancının belirlenmiş miktarını düzenli olarak kendisini azat edene  verir ve anlaşmış olduğu ücretin tamamını ödedikten sonra artık özgürdür. Kişinin kölesi ile yapacağı bu anlaşma, civarda bulunan ailesi dışındaki 10  şahidin önünde yapılır.”

Veya

“Ey müminler, Allah, elinizdeki cariyeleri azat etmenizi emreder fakat isteyenlerin cariyelerini şartlı olarak azat etmelerinde sakınca yoktur. Eğer cariyenizle evlenmek isterseniz ve cariyeniz de sizinle evlenmek isterse onlarla evlenmenizde sakınca yoktur. Eğer onlarla evlilik gibi bir niyetiniz yoksa  sizin belirleyeceğiniz  bir mehir karşılığında  mümin erkeklerle, cariyenizin de rızasını alarak evlendirebilirsiniz. Eğer bu da mümkün değilse, sizin evinizde size ve ailenize yapacağı 7 yıllık hizmet sonucunda onları mutlaka azat ediniz.”

Ya da

“Ey müminler, Kur’an’ı Kerim’in bütün ayetlerinin indirilmesinden sonraki yüz  yıla kadar bütün kölelerinizi özgürlüğüne kavuşturunuz ve bu  yüz  yılın bitişinden kıyamete kadar geçen süre içerisinde de köle uygulamasına bir daha riayet etmeyiniz. Bu size Allah katından kesin bir uyarıdır.”

CENNET

Yazan: Kainatta Toz Zerresi
KTZ, din, Cennet, islamiyet, Cennet ayetleri, Cennet tasviri, İslamiyette cennet, Kur'an'da cennet, Cennet sureleri, Fussilet 31, Zuhruf 71, Bakara 25, Nisa 57, Ra'd suresi, Cennetten akan ırmaklar CENNET
Lütfen ayetleri sonuna kadar okuyun. İsterseniz sadece kırmızı renkli olanlarını da okuyabilirsiniz. Kur’an’da  cennet ile ilgili çok daha fazla ayet var fakat genellikle aynı şeylerden bahsettiği için   bazılarını yazdım.

  • Bakara Suresi, 25. ayet: (Ey Muhammed) iman edip salih amellerde bulunanları müjdele. Gerçekten onlar için altlarından ırmaklar akan cennetler vardır. Kendilerine rızık olarak bu ürünlerden her yedirildiğinde: "Bu daha önce de rızıklandığımızdır" derler. Bu, onlara, (dünyadakine) benzer olarak sunulmuştur. Orada, onlar için tertemiz eşler vardır ve onlar orada süresiz kalacaklardır.
  • Nisa Suresi, 57. ayet: İman edip salih amellerde bulunanları, altından ırmaklar akan, içinde ebedi kalacakları cennetlere sokacağız. Onda onlar için tertemiz kılınmış eşler vardır. Ve onları, 'ne sıcak-ne soğuk, tam kararında gölgeliğe' sokacağız.
  • Ra'd Suresi, 35. ayet: Takva sahiplerine vaadedilen cennet; onun altından ırmaklar akar, yemişleri ve gölgelikleri süreklidir. Bu korkup-sakınanların (mutlu) sonudur, inkar edenlerin sonu ise ateştir.
  • Hicr Suresi, 45. ayet: Gerçekten takva sahibi olanlar, cennetlerde ve pınar başlarındadır.
  • Hicr Suresi, 47. ayet: Onların göğüslerinde kinden (ne varsa tümünü) sıyırıp-çektik, kardeşler olarak tahtlar üzerinde karşı karşıyadırlar.
  • Kehf Suresi, 31. ayet: Onlar; altından ırmaklar akan Adn cennetleri onlarındır, orada altın bileziklerle süslenirler, hafif ipekten ve ağır işlenmiş atlastan yeşil elbiseler giyerler ve tahtlar üzerinde kurulup-dayanırlar. (Bu,) Ne güzel sevap ve ne güzel destek.
  • Hac Suresi, 23. ayet: Hiç şüphesiz Allah, iman edenleri ve salih amellerde bulunanları altından ırmaklar akan cennetlere sokar, orada altından bileziklerle ve incilerle süslenirler; ordaki elbiseleri ipek(ten)tir.
  • Fatır Suresi, 33. ayet: Adn cennetleri (onlarındır); oraya girerler, orada altından bileziklerle ve incilerle süslenirler. Ve orada onların elbiseleri ipek(ten)dir.
  • Fatır Suresi, 34. ayet: Derler ki: "Bizden hüznü giderip yok eden Allah'a hamd olsun; şüphesiz Rabbimiz, gerçekten bağışlayandır, şükrü kabul edendir."
  • Yasin Suresi, 56. ayet: Kendileri ve eşleri, gölgeliklerde, tahtlar üzerinde yaslanmışlardır.
  • Sad Suresi, 51. ayet: İçinde yaslanıp-dayanmışlardır; orda birçok meyve ve şarap istemektedirler.
  • Sad Suresi, 52. ayet: Ve yanlarında bakışlarını yalnızca eşlerine çevirmiş yaşıt kadınlar vardır.
  • Zuhruf Suresi, 70. ayet: "Siz ve eşleriniz cennete girin; 'sevinç içinde ağırlanacaksınız."
  • Zuhruf Suresi, 71. ayet: "Onların etrafında altın tepsiler ve testilerle dolaşılır; orada nefislerin arzu ettiği ve gözlerin lezzet (zevk) aldığı herşey var. Ve siz orada süresiz kalacaksınız."
  • Muhammed Suresi, 15. ayet: Takva sahiplerine va'dedilen cennetin misali (şudur): İçinde bozulmayan sudan ırmaklar, tadı değişmeyen sütten ırmaklar, içenler için lezzet veren şaraptan ırmaklar ve süzme baldan ırmaklar vardır ve orda onlar için meyvelerin her türlüsünden ve Rablerinden bir mağfiret vardır. Hiç (böyle mükafaatlanan bir kişi), ateşin içinde ebedi olarak kalan ve bağırsaklarını 'parça parça koparan' kaynar sudan içirilen kimseler gibi olur mu?
  • Rahman Suresi, 54. ayet: Astarları, ağır işlenmiş atlastan yataklar üzerinde yaslanırlar. İki cennetin de meyve-devşirmesi (ordakilere) yakın (kolay)dır.
  • Rahman Suresi, 72. ayet: Otağlar içinde korunmuş huri kadınlar.
  • Rahman Suresi, 74. ayet: Bunlardan önce kendilerine ne bir insan, ne bir cin dokunmuştur.
  • Rahman Suresi, 76. ayet: Yeşil yastıklara ve çarpıcı güzellikteki döşeklere yaslanırlar.
  • Vakıa Suresi, 15. ayet: 'Özenle işlenmiş mücevher' tahtlar üzerindedirler.
  • Vakıa Suresi, 16. ayet: Karşılıklı yaslanmışlardır.
  • Vakıa Suresi, 18. ayet: Kaynağından (doldurulmuş) testiler, ibrikler ve kadehler,
  • Vakıa Suresi, 24. ayet: Yaptıklarına bir karşılık olmak üzere (onlara sunulur);
  • Vakıa Suresi, 34. ayet: Yükseklere-kurulmuş döşekler (sedirler).
  • Vakıa Suresi, 36. ayet: Onları hep bakireler olarak kıldık,
  • Gaşiye Suresi, 13. ayet: Orda 'yükseklerde kurulmuş, tahtlar da vardır;
  • Gaşiye Suresi, 14. ayet: Konulmuş (içecek dolu) kaplar,

Şimdi de sizden 1400 yıl önce Arap çölünde yaşayan ve sık sık açlık-susuzluk  çeken Arap insanlarının  günlük yaşantılarını ve içinde bulundukları çölde olası hayallerini gözünüzün önüne getirin. Sonra da bu çöl hayatı hayallerini lütfen ayetlerde geçen cennetin özellikleri ile karşılaştırın.


Belki de İlâhiyatçıların sürekli olarak sarıldıkları ve artık bıkkınlık getiren şu açıklamaya sarılacaksınız: “Efendim 1400 yıl öncesinin insanlarına, hatta sıradan insanlar da değil bunlar,  dünyanın en cahil insanlarına islâmı kabul ettirme aşamasında cennet nasıl tarif edilecekti? Tabi ki de çölde yaşayan o insanların dünyalarına, hayallerine göre ayet inecekti…” Hadi bu açıklamayı değerlendirelim. Yani bütün dünya insanları, bütün teknolojinin, medeniyetin, gelişmişliğin ve daha da gelişecek olan insan yaşantısının ve birbirinden farklı hayallerinin içine,  ömrü boyunca sırf dünyanın en cahil insanlarının arasında islâm yayılabilsin diye  gönderilen 1400 yıl öncesinin çöl insanının  bilgi, birikim ve  zekâ seviyesine göre indirilen bir kitabı kendimize kılavuz mu yapacağız? Yüceler yücesi Tanrı’nın Yüceler yücesi zekâsı, eminim  daha uygun bir  çözüm bulabilirdi.

Bugün güneşin çok az olduğu ve serin hava şartlarının daha yoğun olduğu ülkelerde insanlar bırakın gölgeyi, yoğun güneş altında yaşamayı arzu ediyorlar. Bu insanların da belki şöyle bir hayali vardır: “Öyle bir yerde yaşayalım ki, güneş sürekli tepemizde olsun, hiç gölgelik olmasın. Veya günümüzde yaşayan çok fakir birisi cennette Jet Ski ile dolaşıp süper lüks bir yat ile gezinti yapmak isteyebilir. Veya bir başkası, kendisine ait bir uzay gemisi ile kâinatta hiç görmediği oluşumları, yapıları görmek isteyebilir. Bu tür arzular için tefsirciler aşağıdaki iki ayeti sık sık örnek göstertirler.

  • "... Orada nefislerinizin arzuladığı her şey sizindir ve istediğiniz her şey de sizindir." (Fussilet, 41/31)
  • "... orada nefislerin arzu ettiği ve gözlerin lezzet (zevk) aldığı her şey var. Ve siz orada süresiz kalacaksınız." (Zuhruf, 43/71)

Kur’an’da cennetle ilgili 200 ün üzerinde ayet var. Bunların 90 tanesinde cennetin nasıl bir yer olduğu ve cennette nelerin olduğu anlatılıyor ve bu anlatımların tamamı çölde yaşayan Arapların kurabileceği hayallerle ilgili ve siz diyorsunuz ki eğer cennette farklı şeyler yaşamak istiyorsanız yukarıdaki iki ayet size göredir. Ben de diyorum  ki bu cenneti tarif eden 90 tane ayetin 90’ı da çöl Araplarının hayallerine hitap ediyorsa muhtemelen yukarıdaki iki ayet de, olur da Araplardan birinin aklına gelmemiş olan bir zevk (farklı bir meyve, o dönem zengininin faydalandığı farklı bir lüks imkân gibi) kast ediliyordur.

Bir de Kur’an’ın evrensel olduğunu sürekli diline dolayanların  adeta zorlama ile yaptıkları şu açıklamaya da yer vereyim.

“Kur’an, tüm insanlığa gönderilmiş evrensel bir kitaptır. 1400 yıl önce yaşayan insanlara, bu günkü insanların bildiği, yaşadığı, geliştirdiği hayata yönelik şeyler gönderilse  idi o insanların hiç birisi inanmazdı, İslâm yayılmazdı. Ayrıca Kur’an’da, cennetle ilgili tasvirler semboliktir. Yani aslında hepimizin bildiği üzere,  öbür dünyada tabiî ki de ille de bu dünyaya ait olan şeyleri görüp yaşayacağız diye bir durum yoktur fakat  Allah, insanlara cenneti, anlayabilecekleri ve algılarının yetebileceği bir düzeyde tarif etmiştir. Dolayısıyla  Kur’an’da sürekli olarak altlarından ırmaklar akan cennetlerin tarif edilmesi,  öte aleme gidildiğinde yaşanacak olan cennet diyarının altlarından ırmaklar akan cennet diyarı olacağı  anlamına gelmez. Bunu böyle anlamamak gerekir.”  “Bunu böyle anlamamak gerekir… YERSEN!”

Bu açıklama eğer doğru ise Allah, Kur’an’ı anlaşılsın diye göndermemiş. En azından herkes anlayabilsin diye göndermemiş. Dahası Kur’an’ı okurken okuduğunuz şey,  cümlenin verdiği açık anlamdan çok daha farklı anlamlara gelebilir o yüzden anlamını tam olarak bildiğiniz ayetleri tekrardan göz geçirin.

Uzak doğuda yoğun meditasyon ve yoga yapan rahipler dünyaca bilinir. Bu rahipler, transa geçtikleri sırada düşünsel olarak çok farklı bir boyuta geçtiklerini ve algıladıkları bu farklı boyutun insanların fiziki duyu organları ile algılanamayacak ve hatta hayalî  bile olsa tahayyül edilemeyecek bir boyut olduğu ve ruhsal düzeyde insana dünyada hiç yaşayamayacağı muhteşem güzellikte hisler  yaşattığını söylerler ki hissi  anlamdaki bu durumlardan birisini ben bizzat rüyamda deneyimlemiştim.  Bu durum sadece Budist ya da Hinduizmin rahipleri tarafından değil, dünyanın çok çeşitli yerlerinde, çeşitli toplumlarında yaşayan insanların da deneyimlediği  bir durumdur. Hayat, bitmek bilmez  süprizlerle doludur ve insanlık yaşadığı sürece sürekli olarak gelişecek ve zorunlu olarak değişecektir.  Bu kadar gelişen ve değişen bir medeniyeti yaşatma becerisine sahip  insanoğluna, altlarından ırmakların aktığı, kolları bilezikli, tepsilerle ve testilerle gezen el değmemiş bakire eşlerin olduğu, ağır işlenmiş ve karşılıklı oturulan tahtların,  gölgeliklerin,  sütten ırmakların olduğu onlarca ayetin yerine aşağıdaki gibi bir tane ayet gönderilse idi hem okunması açısından zaman israfı hem de yazılması açısından kâğıt israfı olmazdı diye düşünüyorum.  Eminim böyle bir ayet  1400 yıl öncesinin çöl insanını da mutlu ederdi.

Kendi ayetim: Yeryüzünde iyi ameller işleyenler ve Allah’ın yasalarına uyan imanlı insanlar, içinde ebedi  yaşayacakları cennetlere alınacaklar. Bu insanlar cennet hayatında neyi ister, neyi arzularlarsa anında yerine getirilecek. Bu isteklerin, hayallerin, arzuların ve zevklerin sınırı ve sonu olmayacak. Orada ne bir hastalık, ne bir üzüntü ne de bir sıkıntı olacak. Orada sadece mutluluk, her türlü arzunun yerine  gelmesi  ve zevkler olacak. Cennet ehli olan insan, artık orada nasıl yaşamak ve ne yapmak istiyorsa o isteği bir sihir gibi hemen yerine getirilecek.

Gelelim, Cennet hayatındaki cinsiyet eşitsizliğine. Son dönem ilahiyatçılarının her türlü zorlama ya da “çeviri hatası söz konusudur”  gibi söylemlerine rağmen açıkça  görüldüğü üzere, CENNET ASLINDA ERKEKLERE CENNET.   Kolları bilezikli, ipekten elbiseli, otağlar içinde korunmuş, el değmemiş bakire eşler. Hadi yaşadınız Müslüman ERKEKLER…

Ben ve benim gibiler, ufkumuzun  ötesine geçmeye çalışıp, beynimizin  algılayamadığı hangi boyutlar, hangi oluşumlar var? Öldükten sonra o farklı boyutları, algılayabilecek miyiz, oralarda  farklı bir  formla  varlığımızı sürdürmeye devam edecek  miyiz  diye  düşünürken dini kitaplar, inananları, tıpkı Dünya hayatında olduğu gibi Cennet hayatında da 3 boyutlu yaşama hapseder.  Öte yandan ayet  tefsirinde sınır yoktur. Özellikle de kendi ülkemizin tefsircileri, zamana ayak uydurmak, Kur’an ayetlerini, yaşadığımız zamana ve  görüş açısını genişletmiş olan insan bilincine kabul ettirebilmek ve  muhtemelen bunu kendilerini inandırmak için de yapabilmek adına hayallerini zorlar, basit ve düz olarak  anlaşılan bir ayeti her türlü mecazi anlamla yorumlayabilecek düzeye erişirler. Tabi önemli olan sizin neye inandığınız.

KUR'AN'IN İKİNCİ KEZ DERLENMESİ VE KEÇİNİN AYET YEMESİ

Yazan: Mehmet W. Gündoğdu
MWG, din, islamiyet, Kur'an'ın ikinci kez derlenmesi, Osman döneminde Kuran'ın derlenmesi, Keçinin ayet yemesi, Kuran'ın Hafsa'daki kopyası, Kuran'ın derlenmesi, Keçinin yediği sayfalar, KUR'AN'IN İKİNCİ KEZ DERLENMESİ VE KEÇİNİN AYET YEMESİ

Osman döneminde Kuran’ın ikinci derlemesi yapılıp, kitap haline getirildiğini bazı hadislerden öğreniyoruz. (Buhari, e's- Sahih, Kitabu Fedaili'l-Kuran/3- Suyuti, el itkan, 2/32.)

İslam kaynaklarına göre Medine dışındaki farklı yerlerde, Kuran’ın farklı olması dolayısıyla yeni bir derlemeyle, standart bir kitabın oluşturulması gündeme gelmiş. Kendisine başvurulan Osman, yine Zeyt başkanlığında bir kurul oluşturup bu görevi onlara veriyor. Daha önce olduğu gibi Hafsa’nın elinde bulunan ayetler istenir. Yeni bir derleme yapılırken çıkartmalar ve ekler yapılır. Hatta bir de keçinin ayet yemesi öyküsü vardır. Ayşe’nin anlattığına göre; bir keçi gelip Ayşe’nin yatağı altında saklı bulunan bazı ayetleri yemiş. Ayşe, bu ayetlerin “eve gelen yabancı bir erkeğin orada sürekli kalabilmesi için, kadın tarafından on kez emdirilmesi” hakkında olduğunu söylüyor. Keçi işte bu ayetleri yemiş. (El-İtkan (Suyûtî), c.2, s.25.  Dar-e Kutni, c.4, s.105, İbn-i Mâce, c.1, s.625.  Muslim c. 4. s. 167.  Tirmizî, c.2, s.309.  Buhari 53/5- 54/9- 83/3- 93/21.  Muslim, Hudud 8/1431-Ebu Davut 41/1-Itkan 2/34).

“Andolsun ki recmetme ayeti ve yetişkin kişiyi on defa emzirme (sebebi ile nikahlamanın haramlığı) ayeti indi. Andolsun ki bu ayetler karyolamın altında bir yaprakta (yazılı) idi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) vefat edip biz Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in ölümü ile meşgul olunca, evde beslenen koyun veya keçi girip o yaprağı yedi.”
[İbni Mace 1944, Ahmed bin Hanbel 5/131, 132, 183 ve 6/269]

İyi ki keçi böyle alengirli ayetleri yemiş! Kim bilir, ayetleri keçi yemeseydi neler olacaktı? Zaten ayetlerin kendileri bir hoş iken, ortaya bir de keçi öyküsünün çıkarılmasına ne demeli?

Kuran’ı ezbere bilenler nerede? Vahiy kâtipleri nerede? Hiç kimsenin elinde Kuran ayetlerinin tam metni yok. Ayşe ve Hafsa’nın elindeki Kuran’ın doğruluğu, yanlışlığı nasıl ortaya çıkacak? Bu konuda herkes bir şeyler ortaya koymuş; ama mantık ve akıl, Kuran diye yazılı bir metnin ortada olmadığını görüyor. 23 yıl boyunca vahiy kâtiplerine yazdırıldığı söylenilen Kuran, Kuran’ın tamamını 3-5 kişinin ezbere bildiğini söyleyen hadisler, Kuran’ın tamamı bu değildir diyenler… Çok şeyler söyleniyor ama bütün bunlara karşın Kuran’ın hiç değişmeden Allah tarafından korunarak günümüze kadar gelebildiğini de söyleyebiliyorlar. Gerçek olan şu ki; ondan bundan toplanmış, konuları tartışılır ayetlerle, eksiltme ve çıkartmalardan Kuran diye bilinen bir kutsal kitabın ortaya çıkmayacağını dağdaki çoban da bilir, aklı sınırlı deli de bilir. Zaten bu ikinci derlemenin ilk derlemede esas alınan birebir kopyası olmadığı da uzmanlar tarafından açıklanmaktadır. Hicr suresi 9. Ayet “o Kuran’ı biz indirdik. Onun koruyucusu da elbette biziz”  diye dursun…  Madem öyle, tek kalıptan çıkmış bir Kuran’ın olduğunu, bir harfinin bile değişmediğini iddia edin. İddia edebilirseniz, Kuran derlenirken çıkan sorunlara ne diyeceksiniz? Durum böyleyken kutsal kitap Kuran’ın; Ezra’nın (Üzeyir) yazdığı Tevrat’tan, sayısı beş binden dört kişinin yazıp dörde indirilen İncil’den bir farkı kalıyor mu? Kısacası; Kuran’ın, öteki kitaplarla farkı yok ve bu kitapların hepsinde kutsallık aramak boşuna.


Ebubekir dönemi Kuran ayetleri başka yerlere kitap olarak gönderilmemiştir ki farklı okumalar ortaya çıksın! Dahası; ilk derlenen Kuran’ın aslı Ayşe ve Hafsa’daysa ve bu kaynaklardan kitap oluşturulmuşsa, Ebubekir’in derlettiği Kuran’ın aslı ne oldu? Demekki Bu derleme de ellerinde yok ve ikinci derleme için Hafsa’ya başvurulmuş. Osman’ın derlettiği Kuran da ortada yok. Kısaca ortaya şu gerçek çıkıyor: Kuran diye bir kitabın aslı olmadığı gibi, Muhammed ve akıl hocalarının uydurdukları ayetleri hasbelkader bir araya getirip kitap yapmak da insanları uyutmaktan başka bir şey değildir. Bir ayetin ak dediğine, öteki ayette kara denilebiliyorsa, anlatılanlar çelişkiliyse; Kuran’ın yazdıklarına inanabilmek olanaksızdır. Okuyup düşünen bir Müslüman, bu gerçeği görüp, bu kargaşa içinde neye, neden inanacağını bile şaşırır.

Kuran’ın kutsal kitap olarak Allah tarafından geldiğini kabul ettik diyelim. Öyleyse bu kitabın aslı nerede, astarı ne oldu? Ebubekir, Osman ve Mervan birçok ayeti yakıp yok etmişler. Kuran tekse, hak dinini anlatıyorsa, aslı bozulmamışsa neden farklı Kuranlar ortaya çıkmıştır? Bunları diyen biz değiliz. Bakın hadislerde de var:
“Nafî İbn-i Ömer’den nakleder ki: Hiç biriniz ben Kur’an’ın tümünü öğrendim demesin. Çünkü ne biliyor Kur’an’ın birçoğu kaybolup gitmiştir. Sadece desin ki ben Kur’an’dan ortada olan kısmını öğrendim.” [El-İtkan (Suyûtî), c.2, s.25]

Heytemî Mecme-üz Zevâid, kitabında Ebu Musa Eş'arî'den şöyle nakletmektedir: "Berâet (Tevbe) suresine benzer bir sure inmişti ki sonradan kaldırıldı ve ben ondan sadece şu cümleyi ezberledim: "Hiç şüphesiz Allah, bu dini öyle kavimlerle teyid eder ki (bu dinde hiçbir) payları yoktur."

Hüzeyfe dedi ki: "Sizin Tevbe suresi diye adlandırdığız, azap suresidir. Oysa siz şimdi bu surede bizim okuduğumuzun ancak dörtte birini okuyorsunuz. Mecme-üz Zevâid (Heytemî)

“Keçinin yemesi sonucu Kuran’dan çıkan taşlama ayetini Ömer Kuran’a tekrar sokmak istedi; ancak halkın dedikodusundan korktuğu için cesaret edemedi"

[Buhari 53/5; 54/9; 83/3; 93/21; Muslim, Hudud 8/1431; Ebu Davut 41/1; Itkan 2/34]

“Kenz-ül Ummal’da Ömer b. Hattab’ın Müsned’inden naklen, Ömer’in Hüzeyfe’ye şöyle dediği nakledilmiştir. Ömer b. Hattab bana dedi ki: Ahzap suresinin (ayetlerini) kaç olarak sayıyorsunuz? Ben de 72 veya 73 olarak dedim. O da şöyle dedi: Oysa (büyüklükte) Bakara suresine yakındı! Recm ayeti de onun içindeydi.”
[Kenz-ül Ummâl, c.2, s.480.Aynı rivayet şu Müsned-i Ahmed’de Ubeyy b. Ka’b'dan nakledilmiştir.; c. 5, s.132. Yine Beyhaki de nakletmiştir Sünen’inde: c. 8, s.211. Müstedrek-üs Sahihayn, c.2, s.415, c.4, s.359]

Ayşe’den şöyle nakledilir: “Gerçekten de Ahzab süresi Peygamberin zamanında 200 ayet olarak okunurdu. Oysa şu an ondan elimizde bu olanlar kaldı.” Rağıbın naklettiği ayette 100 olarak gelmiştir. (Muhazırat-ı Rağıb İsfahani, c.2, s.4 ve 434)

“Übeyy b. Kab bana şöyle dedi: Ey Zerr, Ahzap suresini kaç (ayet) olarak okuyorsun? Ben de yetmiş üç dedim. O zaman şöyle dedi: Oysa Bakara suresine benziyordu; ya da ondan da uzundu! Biz onda recm ayetini de okuyorduk.”

“O (Ahzap suresinin) sonunda şöyle diyordu: Evli erkek ve evli kadın zina ettiklerinde, onları elbette recm edin! Allah’tan bir ceza olarak ve Allah aziz ve hâkimdir! Bu hesaba göre Ahzap suresinden 200′ü aşkın ayet eksilmiştir.”
[Kenz-ül Ummâl, c.2, s.567, Ed-Dürr-ül Mensûr (Suyûtî), c. 5, s180]

Hz. Ömer (ra)’i hutbe verirken dinledim. Şöyle demişti: “Allah Teala hazretleri Muhammed (sav)’a hak (din ile) gönderdi ve O’na Kitaba indirdi. Bu indirilenler arasında recm ayeti de vardı! Biz bu ayeti okuduk ve ezberledik. Ayrıca, Resulullah (sav) zina yapana recm cezasını tatbik etti, ondan sonra da biz tatbik ettik. Ben şu endişeyi taşıyorum: Aradan uzun zaman geçince, bazıları çıkıp: “Biz Kitabullah’da recm cezasını görmüyoruz (deyip inkara sapabilecek ve) Allah’ın kitabında indirdiği bir farzı terkederek dalalete düşebilecektir. Bilesiniz, recm, kadın ve erkekten muhsan olanların zinaları, -delil veya hamilelik veya itiraf yoluyla- sübüt bulduğu takdirde, onlara tatbik edilmesi gereken Kitabullah’da mevcut bir haktır. Allah’a kasemle söylüyorum, eğer insanlar: “Ömer Allah Teala’ nın kitabına ilavede bulundu” demeyecek olsalar, recm ayetini (Kitabullah’a) yazardım.”
[Buhari, Hudud 31, 30, Mezalim 19, Menakibu’l-Ensar 46, Megazi 21, İ’tisam, 16; Müslim, Hudud 15]

Söz sırası Turan Dursun’a geldi.  Sağlam kaynaklara dayanarak Turan Dursun neler yazmış görelim.

“Kuran nüshaların ortaya çıkarırken, Hafsa'daki Mushaf'tan aynen kopya etmek söz konusu değildi. İleri sürüle gelen aynen kopya edildiği ileri sürülürken, neden kopya edildiğine de "ağız (şive) farklarından dolayi" diye gerekçe gösterilir. Ancak, Dr. Suphi e's-Salih, Mebahis Fi Ulumi'l-Kuran (Beyrut 1979) adlı eserinin 8O, 84, 85 sayfalarında bu gerekçenin inandırıcı olmadığını belirtiyor. Dr. Suphi'ye göre, o zaman aynı metni, aynı sözcükleri değişik okunacak nitelikte yazıp yansıtabilmek için gerekli işaret ve noktalama yoktu. O zamanki yazı harflerinin dışında işaretsiz harfler de noktasızdı. Kısacası, halife Ebubekir döneminde oluşturulan "mushaf", istenseydi bile, çeşitli kabile ağızlarını (şiveleri) içerir nitelikte yazılır olamazdı. Durum böyle olunca, şu sorular karşılıksız kalıyor: Ebubekir döneminde hazırlanan ve Hafsa'dan alıp getirilen "Mushaf" ile Osman döneminde meydana getirilen "nüshalar, mushaflar" arasındaki fark neydi? Yeni çalışma ile gerçekleştirilen nedir?... Birinci derlemenin yakılmasındaki amaç: Ölümüne değin sandığında saklayan ve alınıp yakılmasını önleyen Hafsa idi. Bu koruyucu ölünce, Kuran'ın Tanrısı "Kuşkusuz Zikr'i (Kuran'ı) biz indirdik; kuşkusuz koruyuculari da yine biziz" (Hicr, ayet:9) dese de koruyucusu kalmamıştı. Mervan Ibn Hakem, "sandıktan" aldırtıp getirmiş ve yaktırmıştı… Dayandığı kaynak: Ibn Ebi Davud, Kitabu'l- Mesahif, s.24.)… ilk derleme ile sonraki (Osman döneminde oluşturulan ve imam adı verilen) "Mushaf" arasında fark olmasa idi, ilkini yakma yoluna gidilir miydi? İlk derlemede bulunmayan eklemeler ya da Kuran'dan çıkarmalar yapılmamış olsaydı, neden korkulmuştu?” ( Turan Dursun’dan Seçmeler)

Bu işin aslı, faslı böyledir. Okuduğunuz gibi anlatılanların hepsi kaynaklara, İslam’ın kendi kaynaklarına dayanmaktadır ve sevgili okuyucularımız karar vermek yine size kalıyor.

YERYÜZÜNDE YÜRÜYENLERİN EN KÖTÜSÜ

Yazan: Kainatta Toz Zerresi
KTZ, din, islamiyet, Enfal suresi, Yeryüzünde yürüyenlerin en kötüsü,Kurayza oğulları , Kurayza Yahudileri, Enfal 55, Kur'an'daki çelişkiler, Tanrı kelamı, Sorgula, YERYÜZÜNDE YÜRÜYENLERİN EN KÖTÜSÜ

Enfal 55:  Şüphesiz Allah katında, yeryüzünde yürüyen canlıların en kötüsü, inkâr edenlerdir. Artık onlar iman etmezler.

Enfal 56: Onlar, kendileriyle antlaşma yaptığın, sonra da her defasında antlaşmalarını hiç çekinmeden bozan kimselerdir.

Enfal 57: Eğer onları savaşta yakalarsan, bunlar(a vereceğin ceza) ile arkalarındakileri de dağıt ki ibret alsınlar.

Enfal 58: (Antlaşma yaptığın) bir kavmin hainlik etmesinden korkarsan, sen de antlaşmayı bozduğunu aynı şekilde onlara bildir. Çünkü Allah, hainleri sevmez.

Enfal 59: İnkâr edenler, asla yakayı kurtardıklarını zannetmesinler. Çünkü onlar (sizi) âciz bırakamazlar.

Bu ayetlerin İslâmcılar tarafından yorumu ve açıklaması aşağıdaki gibidir:

“Medine Yahudilerinden Kurayza oğulları, Müslümanlarla savaşmayacaklarına ve onlara karşı bir saldırı vuku' bulduğu takdirde saldırganlara, savaş kapısını açanlara yardım etmeyeceklerine dair Hz. Muhammed (asv) ile bir antlaşma yapmışlardı. Çok geçmeden İslâm'a karşı durmadan hazırlanan Mekke müşriklerine silâh yardımında bulunarak antlaşmayı bozmuş, sonra da unutup hatâ ettiklerini söyleyerek antlaşmayı yenilemişlerdi. Ne yazık ki, aradan bir süre geçince Hendek Savaşı patlak verdi ve Medine kuşatıldı. Müslümanların en zayıf anını fırsat bilen Yahudiler derhal harekete geçtiler ve Mekkeli müşriklerden yana olduklarını bildirmek, gerekirse her türlü yardımı yapacaklarına dair bir taahhütte bulunmak üzere Kâb b.Eşrefi Mekke'ye gönderdiler. Böylece ikinci defa yapılan andlaşmayı da bozmuş oldular. O sebeple yukarıdaki âyetler indi.”

Enfal suresi 55 inci ayeti tekrar okuyalım.
Enfal 55: Şüphesiz Allah katında, yeryüzünde yürüyen canlıların en kötüsü, inkâr edenlerdir. Artık onlar iman etmezler.

Diğer ayetlerde de ele alınacak önemli konular var fakat şu an ki irdeleyeceğim konu Enfal Suresi 55’inci ayet. Yürüyen canlıların en kötüsü ya da en kötüleri kimlerdir? Sadece inkâr edenler mi? Allah’ı ya da yaptığı savaş antlaşmasını inkâr edenler mi? Bu gün yaptığı bir savaş andlaşmasını ve Allah’ı inkâr etmeyen, ona iman eden fakat farklı bir dini görüşe sahip olan ve sırf farklı bir meshepten  diye  genç kızların ırzına geçip onları öldüren mahlûkatları bir gözünüzün önüne getirin. Mahallenizde kendi karakteri adına çevresinde çok iyi bir imaj çizmesine rağmen komşusunun küçük kız çocuğunu istismar  edip öldüren bir mahlûkatı gözlerinizin önüne getirin. Eline av tüfeği alıp sokaktaki köpeklerin sayısı azalsın diye köpek öldürmeye çıkan mahlûkatları gözlerinizin önüne getirin. Kendisinden izin almadan bakkala gidip ekmek aldı diye karısını şişleyen mahlûkatları gözlerinizin önüne getirin. Demek yeryüzünde yürüyen canlıların en kötüsü inkâr edenler öyle mi? “Ya sen de çok sulandırdın konuyu. Yukarıdaki ayetleri yazmışsın ne güzel. Sen de biliyorsun bak o ayetler şu şu olay için inmiş.” Evet o ayetler belirli bir olay için inmiş. Şimdi konuyu mantık kurallarıyla irdeleyelim.  Size önce bir örnek  vereyim.


Sabri bey gazetecidir ve köşe yazarıdır. Doğup büyüdüğü köyde  bir adam yaban domuzlarının saldırısına uğramış ve ağır yara almıştır.  Sabri bey hem köylüsü ile ilgilenir hem de bu olayla ilgili köşesinde bir yazı yazar. Saldırı öncesinde, sonrasında olanı biteni bir gazetecinin gözüyle yazıp değerlendirir. Önlemlerin alınmadığından felan bahseder ve konu yaban domuzlarına gelir. Sabri bey şöyle bir cümle  ile yazısına başlamaktadır: “Yeryüzünün en tehlikeli hayvanı yaban domuzudur.”  Bu yazıyı okuyan okurlar mesaj üzerine mesaj yağdırırlar.
  • Sabri bey,  yaban domuzu saldırısından çok etkilenmişsiniz ama yer yüzünün en tehlikeli hayvanı yaban domuzu değil, ayıdır.
  • Siz tehlikeli hayvan görmemişsiniz, Afrika’ya bir gidin bakalım tehlikeli hayvan nasıl oluyormuş.  Bir  yaban domuzu haberi yapıldı diye abartmışsınız durumu ve yaban domuzunu en tehlikeli hayvan ilan etmişsiniz.
  • Yaralanan amcaya geçmiş olsun diyorum  Sabri bey ama son cümlenizde yanlışınız var. Dünyanın  en tehlikeli hayvanı sivrisinektir. Çok tehlikeli ve ölümcül hastalıkları taşımasına rağmen kişi bazen sivrisinek tarafından ısırıldığını bile anlamaz.
  • Deniz anası, dünyanın en zehirli ve en tehlikeli hayvanıdır. Yaban domuzuna gelinceye kadar ondan daha tehlikeli hayvanları saya saya bitiremezsiniz.
  • Son cümleniz son derece yanlış ve gereksiz olmuş. Zira dünyanın en tehlikeli hayvanı diye bir şey söz konusu olamaz çünkü bu durum insanın yaşadığı coğrafyaya ve alınan ya da alınmayan önlemlere göre de değişir. Yaban domuzu dünyanın en tehlikeli hayvanı olmadığı gibi dünyanın en tehlikeli hayvanını  seçebilmek de kolay değildir.
  • Sabri bey,  bir yaban domuzu saldırısı olayını güzelce anlatmışsınız ama bu durumu ifade ederken “Yeryüzünün en tehlikeli hayvanı yaban domuzudur.” Şeklinde bir ifadeyi galiba editörleriniz gazeteye yanlış geçirmiş. Doğrusu belki de şudur: “….  köyünün en tehlikeli hayvanı yaban domuzudur” şeklinde olmalıydı. Muhtemelen siz de farkında değilsinizdir. Gazetede çıkan yazınızı bir de siz okuyun.
Yukarıda, yıllardır gazetecilik yapan bir adamın, yazdığı bir haber içeriğinde kullandığı mantıksız bir cümleyi, okuyucular hemen fark edip tepki göstertiyorlar. Bu olaydan çıkan sonuç şudur ki bir yerde bir yaban domuzu  saldırısı olması, saldırıyı anlatan kişinin dünyanın en tehlikeli hayvanı olarak yaban domuzunu ilan etmesi anlamına gelmez. Çünkü akıl ve mantıkla bağdaşmaz.

Ayete gelecek olursak. Yahudiler ve Müslümanlar arasında yapılan bir anlaşmayı bir tarafın bozması, yeryüzünün en kötü varlıklarının yaptığı anlaşmayı inkâr eden canlılar olduğu anlamına gelmez. Bu olay anlatılırken böyle  bir cümle kurulmaz.  Böyle bir cümleyi,  Yüceler yücesi Yaratıcının ayet olarak gönderdiğine  ben  inanmıyorum. Belki de bu ayeti,  köylüsünün uğradığı saldırıdan etkilenen ve o etkiyi üzerinden atamamış Sabri bey gibi falanca antlaşmanın çiğnenmesinden kötü etkilenen bir fani yazmıştır.

ENFAL SURESİ 65-66

Yazan: Kainatta Toz Zerresi
KTZ, din, islamiyet, Enfal suresi, Enfal 65, Enfal 66, Allah sizde bir zaaf olduğunu bildi, Kurandaki çelişkiler, 10 kafire karşı 1 mümin, Allah'ın her şeyi bilmesi, Enfal suresindeki çelişkiler, Ayet incelemeleri,

ENFAL 65-66. AYETLER


Enfal Suresi 65. Ayet: Ey Peygamber, müminleri savaşa karşı hazırlayıp-teşvik et. Eğer içinizde sabreden yirmi (kişi) bulunursa, iki yüz (kişiyi) mağlup edebilirler. Ve eğer içinizden yüz (sabırlı kişi) bulunursa, kâfirlerden binini yener. Çünkü onlar (gerçeği) kavramayan bir topluluktur.

Enfal Suresi 66. Ayet: Şimdi, Allah sizden (yükünüzü) hafifletti ve sizde bir zaaf olduğunu bildi. Sizden yüz sabırlı (kişi) bulunursa, (onların) iki yüzünü bozguna uğratır; eğer sizden bin (kişi) olursa, Allah’ın izniyle (onların) iki binini yener. Allah, sabredenlerle beraberdir.

İlk ayette, Müslümanları savaşa teşvik etmek ve motive etmek için 20 müslümanın 200 kişiyi ve ardından 100  sabırlı müslümanın  1000 kâfiri yeneceği belirtiliyor yani savaş sırasında 1 müslüman 10 kâfire bedeldir. Yaşanan bazı savaşlardan sonra  Enfal Suresi 66 ıncı ayet iniyor  fakat anlaşılan o ki 1 müslüman 10 kâfire bedel olamamış, ALLAH da bunu bilmiş. Sonra bu 1’e 10 oranı birden bire düşüyor ve 100 sabırlı müslümanın 200 kâfire bedel olduğu yani 1 müslümanın 2 kâfiri yeneceği belirtiliyor.

Eskinin tanrılarının ve putlarının gelecekte yaşanan olayları bilebilmek gibi üstün özellikleri yoktu. Tabiat olaylarını yönetenler, güneşi yönetenler gibi çok önemli ve kudretli yetenekleri olan Tanrılara rağmen hiç birisi gelecekte neler olacağını bilmezdi. Allah ise diğerlerinden farklı olarak geçmişte ve gelecekte olacakların hepsini bilen bir Tanrı olarak lanse edilir. Allah, Enfal Suresi 65. Ayette 1 müslümanın 10 kâfiri yeneceğini söyledikten sonra bazı savaşlar sonucu bir şeyler ters gidiyor ve yaşanan bu hayal kırıklığının  ardından 66. Ayet geliyor ve bu kez “Allah, sizdeki bu zaafı bildi” şeklinde bir ifade kullanılıyor. Bu ifadeyi acaba ezeli ve ebedi her şeyi bilen bir Tanrı mı yazmıştır yoksa geleceği görme yetisi olmayan sıradan bir insan mı yazmıştır? Bu ayetin “Allah, sizdeki bu zaafı bildi” ifadesini araştırdığınız zaman  İlâhiyatçılar, anlaşılması açısından bazı yorumlar getirirler. Bu ayetler için kabul edilen yorumları irdeleyelim.
  • “Allah bu ayetiyle demek istiyor ki  Aslında 1 müslümanın içinde 10 kâfiri yenecek güç vardır fakat  Müslümanlar bunun farkına varamamışlar ve kendilerindeki bu gücü gerektiği şekilde kullanamamışlardır.”
Ben, ilahiyatçıların bu açıklamasından şunu anlıyorum: Allah, meramını ya da var olan bir durumu, bir bilgiyi, kullarına  anlaşılır kelimelerle, cümlelerle anlatma becerisinden yoksun. Ben bu ayetleri birleştirip daha anlaşılır hale getireyim. Aşağıdaki altı çizili yerleri ben ekledim.

Ey Peygamber, müminleri savaşa karşı hazırlayıp-teşvik et. Bir müminin içinde 10 kişiyi mağlup edecek güç vardır. Eğer müminler, kendilerindeki bu gücün farkına varırlarsa  içinizden  sabreden yirmi kişi,  iki yüz (kişiyi) mağlup edebilirler. Eğer bu müminler zaaflarına yenik  düşerler  ve kendilerindeki bu gücü kullanamazlar ise yüz mümin iki yüz kâfiri bozguna uğratır. Çünkü onlar (gerçeği) kavramayan bir topluluktur.


Şimdi, dürüst olarak cevap verin. Enfal Suresi 65 ve 66 ıncı ayeti, geleceği bilen bir Tanrının gönderdiğine inanıyorsanız bu Tanrı, Tanrı olmasının yani geleceği bilen bir varlık olmasının farkını ortaya koyarak  kırmızı renk ile yazdığım  ayeti tek seferde ve aynı anda tek parça halinde mi gönderir yoksa sanki gelecekte ne olacağını bilemeyen bir Tanrı algısı oluştururcasına  önce 1’e 10 oranını gönderip yaşanan savaştan sonra  müminlerde bir zaaf olduğunu bildiğini belirten bir ayetle birlikte sabreden yüz müminin iki yüz kâfiri bozguna uğratacağını söyleyip bu oranı düşürür mü? Görüldüğü üzere ayetlerin açıklamasına yönelik ilahiyatçıların ilk yorumu mantıklı değil.  Ayetlerin anlaşılmasına yönelik diğer bir izah şekli de aşağıdaki yorumdur.
  • “Allah zaten gelecekte olan her şeyi bilir fakat bilmekle olayın vukuu bulması farklıdır. Onun bildiği şeyin önce vukuu bulması ve kulların da bunu görmesi gerekir.”
İnsanların kendisine inanması için bir sürü peygambere mucize veren Allah, neden böylesi bir durumda bir Tanrı olmasının yani geleceği gören bir ilah olmasının farkını ortaya koymadı? Ya da şöyle söyleyelim, aklı başında insanların bu iki ayeti okuduktan sonra bu ayetleri bir Tanrı’nın değil ancak geleceği bilemeyen bir insanın yazacağını düşüneceklerini ve bunun da kendi kudretiyle   insana verdiği aklın ve mantığın doğal bir sonucu olacağını tahmin edemedi mi? O dönemde insanlar zaten İslâm’a davet ediliyor. Sorgulamanın en fazla yapıldığı o dönemlerde insanları kuşkuya düşürecek ve Peygambere,  “Ya bu nasıl ayettir, bunu kesin sen kendin yazmışsındır” dedirtecek bir ayeti göndermenin sonuçlarını, gönderdiği düşünülen kudret, hesap edemedi mi? Şimdi de diğer yorum ve açıklamaları irdeleyelim.
  • “Enfal Suresi 65. Ayet, Bedir Savaşı öncesinde nüzul olmuştur. Bedir Savaşı’nda Mekkeli müşrikler sayıca Müslümanlardan üstün idiler. Müslümanların böyle bir durumda savaştan çekinmemesi, Allah’ın izniyle bire on katı düşmanla dahi başarı elde edinileceği söylenmiştir. Ancak, oranın bire on olduğu durumlarda dahi savaşmanın farz olması ve savaştan kaçmanın yasaklanması, sonradan gelecek müminler için ağır bir hüküm olacaktı. Çünkü, İslam yayıldıkça İslam ile müşerref olan her kişinin iman kuvveti, beden gücü, sabrı aynı düzeyde değildi. Bedir Savaşı sonrasında nüzul olan 66. ayette de ‘savaşta sabretme, savaştan kaçmama’ yükümlülüğü iki katı düşman ile sınırlandırılmıştır. Böylece müminlerin yükleri hafifletilmiş, yüz kişinin iki yüz kişi karşısında kaçmaması farz kılınmıştır. Savaştan kaçanlar hakkında ‘Allah’ın gazabına uğrayıp, cehenneme varacağı’ (Enfal, 8/16) hükmü olduğu için, Enfal Suresi 66. ayet ile gelen hüküm, müminler için rahmet olmuştur. Şu halde bundan böyle bire karşı iki nispetinden daha fazlasına sabredemeyenler, sebat gösteremeyip savaşı terk edenler firari sayılmazlar. Fakat, silah ve mühimmatı bulunduğu halde bire karşı ikiden de yüz çevirip savaştan kaçanlar, ‘Allah’ın gazabına uğrayıp cehennemi boylayanlar’ ayeti kapsamına girerler. Yani, bu ayetin hükmünü hak ederler. Buradan anlaşılır ki, bu hafifletme birin ona karşı galip gelme ihtimalini ve imkânını ortadan kaldırmak için değildir. İkiden fazlaya karşı savaşı kabul etmenin ve direnmenin vacip olmadığını ve mendup -işlenilmesi tavsiye edilen iş- olduğunu bildirmek içindir. Nitekim, İslam tarihi boyunca bire on nispetinde ve daha fazla düşmana galip gelindiği nice savaşlar vardır. Ayette yer alan ‘Allah sizden o yükü, o teklifi çok hafifletti ve gerçekte sizde bir zayıflık olduğunu bildi.’ ifadesi, ‘savaş gücü bakımından içinizde bedenen veya sabır ve moral yönünden bir takım zaafları olanların varlığı sebebiyle, öylesine sabır ve tahammül zorunluluğunun bundan böyle herkes için uygun olmadığı kendini gösterdi’ manasına gelir.”
İmanlı kimseler için çok güzel gerekçeler ve açıklamalar ortaya konmuş. Savaşın farz olduğundan, yer, zaman ve savaşa katılan müminlerin imanlarının, sabırlarının kuvvet farklılığına, bire on oranındaki düşmanı ne olursa olsun kaçmadan yenmek için mücadele etmek gereğine ve ardından bire iki oranının Müslümanlar için bir müjde oluşuna kadar her şey harikulade açıklanmış fakat bir şey eksik. Yukarıdaki açıklamaların hiç birisi Enfal Suresi 66. Ayetteki “…Allah… sizde bir zaaf olduğunu bildi…”  ifadesinin mantıksal izahını vermiyor. Bu ifade “…Allah…sizde bir zaaf olduğunu biliyor…” gibi geniş zamanı yani bir Tanrı için geçmiş, şimdi ve gelecek zamanı kapsayan bir sonsuzluğu bilmek anlamına  gelebilecek bir ifade kullanılsaydı belki bu sorgulamayı yapmazdım.  Eeeeee?  “Ayşe, sende bir zaaf olduğunu biliyor” der isem bunun anlamı Ayşe sende bir zaaf olduğunu biliyor ama zamanı belli değil, belki de en başından beri biliyordur anlamı vardır fakat “Ayşe sende bir zaaf olduğunu bildi” der isem bunun anlamı, Ayşe daha önce sende bir zaaf olduğunu bilmiyordu ama sonrasında bir şekilde öğrendi yani bildi. Bu ifadeye göre anlam gayet açıktır. Geçmişi, şimdiyi ve geleceği yani tüm zamanları, gaybı bildiğine inanılan Allah, müminlerde bir zaaf olduğunu bilmiyordu fakat bir şeyler oldu ve Allah bu zaafın olduğunu öğrendi ya da olayları  insan gibi gözlemleyerek  görüp  anladı, en sonunda zaaf olduğuna kanaat  getirdi  yani  bildi.

MEKKE'DEN MEDİNE'YE TAŞINAN İSLAM

Yazan: Mehmet W. Gündoğdu
MWG, din, islamiyet, İslamiyetin göçü, Eski Mekke'de Allah inancı, Putperest Araplar, İslamiyetin doğuşu, Yağmalamaya izin veren ayetler, Kervan baskınları, Enfal suresi, Enfal 39, Hz.Muhammed'in yükselişi Muhammed doğmadan çok öncelerinde bile Mekke halkının çoğunluğu puta tapar olsa da; tek tanrı- Allah inancına sahip, kendilerine göre namaz kılan, oruç tutan, sadaka verip yardımlaşan, hac yapan, hatta gusül aptesini bile bilen bir topluluktu. Muhammed’in dedesi Abdulmuttalib, amcaları Ebu Talip, Ebu Leheb, Ebu Cehil, rüşvetle sonradan Müslüman olan Ebu Sufyan, Muaviye gibi tanınmış pek çok kişinin durumu da böyleydi.  Yardımlaşma, hatta bir tür ilkel komün sistemi bile vardı. Herkes barış içine işine gücüne bakıyordu. Kabileler arası soy üstünlüğü ve kan davalarının dışında adam öldürmek son derece azdı. Kızlar diri olarak toprağa gömülmüyorlardı ki böyle olsaydı tanınmış pek çok ailenin kızları da gömülürdü. Oysa tanınmış ailelerden doğmuş, tanınmış bir sürü kadının varlığı biliniyor. Evlilik ve boşanma belli kurallara bağlıydı ama ne kadar uyuluyordu bu tartışılır. Evet, eğlence düşkünlüğü, zina, hırsızlık gibi olumsuzluklar da eksik değildi. Ama en azından, kimse kimsenin inancına karışmıyordu.

Şimdi bir an düşünmelisiniz!

Şimdi düşününüz! Böyle bir toplumda, Muhammed peygamberliğini duyurup her şeyi alt üst ediyor. Muhammed yüzünden insanlar ikiye bölünüp, birbirleriyle kinleşiyorlar. O güne dek işleyip gelen düzen bozuluyor. O güne dek ufak tefek kabile baskınlarından başka savaş olmayan topraklara savaş tohumları atılıyor. Kervan yağmalanmasını meşrulaştırılıyor, ganimet için canlara kıyma kutsal savaş ve farz yapılıyor.

Böyle bir toplumda Muhammed’in derdi neydi ki, yeni bir din icat etmeyi ve ulaşabildiği her yere yaymayı düşünmüştü. Muhammed, başarmak için her yolu mubah gören doyumsuz birisiydi. Tek derdi; din üzerinden her şeyi ele geçirmek ve her şeye hükmetmek, yeryüzü nimetlerinden yararlanabildiği kadar yararlanmaktı.

Mekke’deki Gelişmeler ve Medine’ye Göç

Muhammed peygamberliğini duyurduktan sonra, on yıl Mekke’de kaldı ve ancak kendisine inananların sayısı 40- 50’yi geçmemişti. Bunlar da; ya akrabalık bağıyla ya da bazı çıkar hesaplarıyla Müslüman olmuşlardı.

 İbni Şehraşub’un verdiği bilgiye dayanan bir örnek: Muhammed’in kızı Rukiye çok güzeldir. Daha önce Ebu Leheb’in oğluyla evlendirilen Rukiye, baskı sonucu kocasından zorla ayrılmıştır. Osman Rukiye’ye göz koyarak, Ebubekir’i Muhammed’e gönderip; Rukiye’yi Osman’a verirse Müslüman olacaklarını söyler ve Muhammed de bunu kabul eder. Böylece ikisi de Müslüman olurlar. Osman’ın niyeti apaçık belli! Ebubekir’in gizli niyeti ise Muhammed’le bir şekilde daha yakın olmak, hatta daha sonra çocuk yaştaki kızını Muhammed’e rüşvet olarak sunarak; Muhammed’in peygamberlik ayrıcalığından yararlanmasının önünü açmaktır. Muhammed’in emeli; bu ileri gelenlerle çok yakın bağlar kurmak, hatta kız alıp vererek onları kendisine çekip, onların koruma ve arkalamalarıyla kendini güvence altında bulundurmak. İleride bu gizli emellerin hepsi gerçekleşecektir.

Mekke’de okur- yazar sayısı da, sözü geçen akıllı kişiler de çok. Hem maddi hem manevi olarak Muhammed’e karşı çıkabilecek güçleri de var. Yani Muhammed’in kalıcı olarak Mekke’de, peygamberlik yapması zordur; hatta olanak dışıdır.


Ömer, Ebubekir, Osman, Ali gibi ileri gelenlerin Müslüman olmalarıyla halk içinde açıktan din yayma girişimleri başlamış oldu. Ancak karşı taraftaki ileri gelen ve arkası güçlü olanlar bu girişimden rahatsız olmaya başlayınca; Muhammed’i birkaç kez uyarmak zorunda kaldılar. Halkın ikiye bölündüğünü, insanların kışkırttıldığını, sonunda mutlaka kan döküleceğini anlattılarsa da; Muhammed hiç oralı olmadı. Birkaç kez kurulan tuzaktan kurtulan Muhammed’i öldüremediler. Bu kez de Muhammed’in ve kendisine inanmış olanların Mekke’den çekip gitmeleri istendi. Hatta Muhammed ölümle korkutuldu. Hemen Mekke’den gitmeleri, gitmezlerse çok kan döküleceği Muhammed’e anlatıldı.

Amcalarından yeterli desteği bulamayan Muhammed, Medine ileri gelenleriyle gizli görüşmeler yapıp, bazı dinsel ve parasal vaatlerde bulunarak kendisini Medine’ye davet ettirdi. Medine ileri gelenlerinin de kendilerine göre bazı gizli emel ve beklentileri vardı. Aksi halde Muhammed’i de, ona inananları da Medine’ye sokmazlardı. Çünkü Medine, Mekke’den daha karışık, ama nüfusu az bir yerdi. Medine’de Museviler, İseviler, ateşe taparlar, eski Helen tanrılarına inananlardan başka; dışarıdan gelip yerleşenler de yaşamaktaydı. Medine dinler mozaiği gibiydi, üstelik halk cahildi, kimsenin Muhammed’e karşı koyacak gücü ve bilgisi yoktu. Muhammed gelinceye kadar, her dinden herkes barış içinde yaşıyordu. Medineliler yoksul, bilgisiz, ırgatlık yapıp alın teri dökerek yaşamaya çalışan kişilerdi. Muhammed, hem Mekkeli inananları için ayetler getirip, göçün farz ve zorunlu olmasının Allah emri olduğunu duyurdu; hem de Medineliler için getirdiği ayetlerle ebedi cennet, ebedi varsıllık vaadiyle beyinleri yıkadı. Muhammed’in Mekke ve Medinelilere duyurduğu bazı icat ayetlerinden örnekler: Enfal suresi 30-72, Nisa suresi 89-97, Nahl suresi 41, Cin suresi 23, Bakara suresi 216-217

 Konu uzayacağından bu ayetleri buraya almıyorum. Meraklı okurlarımız bu ayetleri mutlaka okuyup, üç elif miktarı düşünsünler.

Hadis ve dinsel kitapların yazdıklarına çok fazla inanmayın! Mekke’de İslam’ı yaymaya çalışan Muhammed ve arkadaşlarının, inanmayanlara hakaret ve sövmelerine bile fazla ses çıkaran olmadı. Kitaplarda yazıldığı gibi zulüm, baskı işkence olayları da görülmedi. Ancak; Mekkeliler ortamın daha fazla karıştırılıp, bu işin sonunda kan döküleceğinden korkuyorlardı. Evini barkını bırakıp göç edenlerin hemen hepsi yoksul kişilerdi. Bunlar isteyerek değil, Muhammed’in zorlamasıyla ve ayetlerin getirdiği korkuyla göç etmek zorunda kaldılar. Muhammed Medine’ye ayak basınca; huzur bozuldu, farklı inançlardaki insanlar birbirlerine karşı kinleşir oldular. Eski köye yeni âdet, Medine’ye de Muhammed gelince; kargaşa baş göstermeye başladı.

Medine Yoksulluğuna Çözüm: Kervan Baskınları

Bir süre Muhammed’in kuru vaatleriyle varsıllık ve cennet bekleyen Medineliler; içten içe homurdanmaya, rahatsızlık duymaya başladılar. Birinci neden; mozaik halkın arasında inanç üstüne kargaşaların çıkmaya başlamasıdır. İkinci neden; Muhammed’in vaat ettiklerinin gerçekleşmemesidir. Halk parasız pulsuz olduğundan Muhammed’in vaat ettiği ebedi varsıllıktan eser yoktu, ortada böyle bir işaret de görülmüyordu. Muhammed bu sorunu çözüverdi! Kervanların yolunu keserek baskın yapmaya başladılar. Baskın ganimetlerinin çoğu Muhammed’e, kalanı baskına katılanlara paylaştırılıyordu. Bunun adı, din için kutsal cihat olmuştu. Hatta Ebu Cehil’in koruduğu büyük kervana bile baskın yapılmış ama kaçmak zorunda kalmışlardı.

Kervan soygunlarından gelen ganimetler doyurucu gelmemeye başladığından, bu işi büyütmek gerekiyordu. Bir yandan da arkadaşları ve Müslümanlar vaat ettiği ganimet nimetleri için Muhammed’e baskı yapmaya başladılar. Çünkü tek geçim kaynağı ganimetlerden oluşmaktaydı. İşte bu yüzden Muhammed ayet üstüne ayetler duyurmaya başladı. Enfal suresi 39: “Baskı ve şiddet kalmayıncaya ve din tamamen Allah’ın oluncaya kadar onlarla savaşın. Eğer küfürlerinden vazgeçerlerse şüphesiz ki Allah onların yaptıklarını hakkıyla görendir.” gibi Muhammed tarafından icat edilip, Medinelilere duyurulan ayetler savaşın ve daha büyük yağmaların kapısını açtı. Başlangıçla kervan soymayla başlayan kan dökmeler böylece savaş ve işgallere dönüşecekti. Bu soygun ve işgallerin kılıfı da hazırdı; Allah yolunda savaşmak ve kutsal cihat! Bazı kaynaklara göre yalnızca bu savaşların sayısı yüzden fazladır.

KADINLARA İLİŞKİN 10 TARTIŞMALI AYET

Yazan & Çeviren: A.Kara
A,din, islamiyet, Kur'an'da kadın, İslam'da kadın, Erkek kadından üstündür, Kadının şahitliği, Kadınlarla ilgili hadisler, İslam'da evlilik, İslamda cariyelik, Cariyelerle ilişki, Kur'an'da dayak, Çocuk gelin,Evlenme yaşı ,

1) Adam karısı ile toprağı sürer gibi birlikte olur.

Bakara Suresi 223.Ayet (Diyanet meali): "Kadınlar sizin ekinliğinizdir; ekinliğinize hangi taraftan isterseniz oradan varın. Kendiniz için de önceden hazırlık yapın. Allah’tan sakının ve bilin ki O’na kavuşacaksınız. Müminleri müjdele."

Çeşitli şekillerde zorlama farklı yorumlamalarla anlamı değiştirilmeye çalışılan bu ayet açık bir şekilde cinsel ilişki pozisyonundan bahsetmektedir. Aşağıdaki hadis de bu konuya ışık tutmaktadır:

"Cabir (Allah ondan razı olsun) Yahudilerin şöyle dediğini açıkladı:
Bir erkek karısı ile vajinadan cinsel ilişkiye girdiğinde, fakat bunu yaparken kadının arkasında olduğunda çocuk şaşı olacak. Bu yüzden de bu ayet geliverdi: "Kadınlar sizin tarlanızdır; tarlanıza hangi taraftan isterseniz oradan varın"
[Sahih-i Muslim, Kitap içi referans: 16, Hadis 138, Referans: Hadis 1435a, İlgili Kur'an ayeti: Bakara 223]

2) Erkek kadından bir derece üstündür.

Bakara Suresi 228.Ayet (Diyanet meali): "Boşanan kadınların kendileri üç âdet görünceye kadar beklerler. Allah’a ve âhiret gününe iman ediyorlarsa, Allah’ın rahimlerinde yarattığını gizlemeleri onlara helâl olmaz. Eğer taraflar arayı düzeltmeyi istiyorlarsa kocaları, onları kendilerine geri çevirme hususunda başkalarından daha ziyade hak sahibidirler. Kadınların, mâkul ve meşrû ölçülerde ödevlerine denk hakları vardır; erkeklerin ise onların üzerinde bir dereceleri mevcuttur. Allah izzet ve hikmet sahibidir."

Burada cinsiyet eşitsizliği teolojik bir bağlamda ortaya çıkmaktadır. Aşağıdaki hadis cehennem sakinlerinin çoğunluğunun kadın olduğunu, çünkü kocalarına karşı nankör ve kaba olduklarını göstermektedir. Fakat kocaların sadakatsizliği veya kabalığı hakkında bir ifade yoktur.

"Abdullah bin Abbas anlatıyor:
...Peygamber daha sonra, “Güneş ve ay Allah'ın belirtileri arasındaki iki işarettir ve birisinin ölümü ya da doğumundan dolayı batmazlar, bu nedenle güneşin battığını gözlemlediğinizde Allah'ı hatırlayın (Güneşin batışı için dua önerisi)." Onlar (insanlar), “Ey Allah'ın Elçisi! bir şey almak için elinizi uzattığınızı, sonra da geriye doğru adım attığınızı gördük.” dediler.
"Cenneti gördüm ve bir demet (üzüm) koparmak için elimi uzattım, eğer onu kopardıysam bu dünya var olduğu sürece onu yerdiniz. "Cehennem Ateşi"ni gördüm ve daha önce hiç böyle korkunç bir manzara gördüm ve cehennem sakinlerinin çoğunun kadın olduğunu gördüm."
Halk, “Ey Allah'ın Elçisi! Bunun sebebi nedir?” diye sordu.
"Nankörlüklerinden dolayı" diye yanıtladı.
“Allah'a mı inanmıyorlar?” diye soruldu.
“Onlar kendilerine yapılan iyiliklerden dolayı kocalarına müteşekkir değiller ve nankörler. Hayatınız boyunca onlardan birine iyi davransanız bile sizden biraz sertlik gördükleri zaman “senden herhangi bir iyilik görmedim" diyeceklerdi." dedi."
[Sahih-i Buhari, Hadis 5197, Kitap içi referans  Kitap 67, Hadis 131]

3) Erkek mirastan kadına göre 2 kat fazla pay alır.

Nisa Suresi 11.Ayet (Diyanet meali): "Allah size, çocuklarınız hakkında erkeğe, iki kadın payı kadar (vermenizi) emreder. İkiden fazla kadın iseler bıraktığının üçte ikisi onlarındır. Eğer yalnız bir kadınsa yarısı onundur. Ölenin çocuğu varsa, ana-babasından her birinin mirastan altıda bir hissesi vardır. Eğer çocuğu yok da ana-babası ona vâris olmuşlarsa anasının hakkı üçte birdir. Ölenin kardeşleri varsa anasının payı, vasiyetten ve borçtan sonra altıda birdir. Babalarınız ve oğullarınızdan hangisinin fayda bakımından size daha yakın olduğunu bilemezsiniz. Bunlar Allah tarafından konmuş paylardır; şüphesiz Allah ilim ve hikmet sahibidir."

4) 2 Kadının şahitliği 1 erkeğin şahitliğine denktir.

Bakara Suresi 282.Ayet (Diyanet meali): "Ey iman edenler! Belirlenmiş bir zamana kadar bir borç ilişkisi kurduğunuzda bunu yazın. Aranızdan bir kâtip bunu adaletle yazsın. Kâtip Allah’ın kendisine öğrettiği gibi yazmaktan geri durmasın. Artık o yazsın, borçlu da yazdırsın; rabbi olan Allah’tan korksun ve borçtan hiçbir şeyi eksik bırakmasın. Eğer borçlu akılca zayıf veya eksik yahut kendisi yazdıramaz durumda olursa velisi adaletle yazdırsın. Erkeklerinizden iki şahidi de tanık tutun. Şahitler iki erkek olmazlarsa, rıza göstereceğiniz şahitlerden bir erkekle -biri yanılırsa diğerinin ona hatırlatması için- iki de kadın olsunlar. Çağrıldıklarında şahitler gelmezlik etmesinler. Borç küçük olsun büyük olsun vadesini belirterek onu yazmaktan üşenmeyin. Böyle yapmanız Allah katında daha adaletli, şahitlik için daha destekleyici ve şüpheye düşmemeniz için daha uygundur. Borç ilişkisinin, aranızda alıp vererek bitirdiğiniz peşin ticaret olması müstesnadır; onu yazmamanızda sizin için bir sakınca yoktur. Alış veriş yaptığınızda şahit tutun. Kâtip de şahit de zarar görmesin. Eğer bunu yapar da zarar verirseniz şüphesiz bu sizin yoldan çıkmanız demektir. Allah’tan korkun, Allah size öğretiyor, Allah her şeyi hakkıyla bilmektedir."

Bu hadis Bakara 282'deki kadınların şahitliği ile ilgili her türlü belirsizliği ortadan kaldırıyor:

"Ebu Said El-Hudri: Peygamber "Bir kadının şahitliği bir erkeğin yarısına eşit değil mi?" Dedi. Kadınlar "Evet" dediler. Dedi ki, "Bunun nedeni kadının aklındaki eksikliktir."
[Sahih-i Buhari, Dar-us-Salam referansı Hadis 2658, Kitap içi referans Kitap 52, Hadis 22]

5) Bir kadının eski kocası ile tekrar evlenebilmesi için başka bir erkekle evlenip ilişkiye girmesi ve sonrasında bu ikinci adamın onu boşaması gerekir.

Bakara Suresi 230.Ayet (Diyanet meali): "İkinciden sonra koca eşini bir daha boşarsa, bundan sonra kadın, boşayandan başka bir koca ile evlenmedikçe ona helâl olmaz. İkinci koca da onu boşarsa, birinci kocası ile bu kadının, Allah’ın kurallarına riayet edeceklerini zannederlerse, tekrar evlilik hayatına dönmelerinde bir sakınca yoktur. Bunlar Allah’ın kurallarıdır, bilmek isteyenler için onları açıklamaktadır."

Görüldüğü gibi kadının kocası ile tekrar evlenmesine izin verilmiyor, öncesinde başka bir adamla evlenip birlikte olması ve o adamın onu boşaması şartı koşuluyor. Neden ikinci bir evlilik eski kocaya dönmek için gerekli bir basamak olarak şart koşulsun ve bir çözümmüş gibi sunulsun?

6) Köle kızlar, sahipleri için cinsel mülktür.

Nisa Suresi 24.Ayet (Diyanet meali): "Elinizin altında bulunan câriyeler müstesna, evli kadınlar da size haram kılındı; Allah’ın size emri budur. Bunlardan başkasını, iffetli yaşamak ve zina etmemek kaydıyla, mallarınızla (mehir ile) istemeniz size helâl kılındı. Onlarla karı-koca ilişkisi yaşamanıza karşılık kararlaştırılmış olan mehirlerini verin. Mehir kesiminden sonra karşılıklı anlaşmanızda size günah yoktur. Şüphesiz Allah ilim ve hikmet sahibidir."

Saygı duyulan geleneksel bir yorumcu ve bilgin olan Mevdudi (d. 1979) ayet yorumunda Müslüman savaşçıların kocaları hala hayatta olan köle kadınlarla (cariye) bile evlendiklerini ve bunun yasal olduğunu söyler:

Mevdudi, Cilt. 1, Sayfa. 319
"Başkalarının eşi olan evli kadınlar yasaktır, eline düşenler hariç (Savaş esirleri, cariyeler)"

Ama kocalar karılarıyla birlikte esir düşerse ne olur? Mevdudi, Müslümanların onlarla evlenemeyebileceğini söyleyen bir hukuk ekolünden bahsediyor ancak diğer iki ekol esir kocalarla eşleri arasındaki evliliğin bozulduğunu söylüyor (not 44).
Peki neden bu zulüm üzerine bir tartışma başlarda ortaya çıkıyor? Savaş mahkumları ile tutsakları arasında evli olsun olmasın, evlilik yapılmamalıdır. Esasında kadın esirlerle Müslümanların üst düzey yöneticileri arasında bir cinsel birliktelik olmamalıdır. İslam bu şekilde çaresiz durumda olan kadınlara karşı büyük bir ahlaksızlığa izin vermiş oluyor. Bunu kınayabilirsiniz ancak yine de Allah buna razı olur çünkü Kur'an öyle diyor.
Hadis, Müslümanların cihatçıların evli olsun olmasın esir düşen kadınlarla gerçekten seks yaptığını göstermektedir. Sonraki hadiste Humus savaş ganimetinin beşte birinden bahseder. Muhammed'in kuzeni ve damadı olan Ali rahatlatıcı bir banyodan yeni çıkmıştı. Niye? Hadise bakınız:

Bureyda anlatıyor: "Peygamber Humus ganimetini getirmesi için Halid'i Ali'ye gönderdi ve ben Ali'den nefret ettim çünkü Ali banyo yapmıştı (Humus'tan köle bir kızla cinsel ilişki sonrası). Ben Halid’e “Bunu görmüyor musun (yani Ali'yi)?” dedim. Peygamberin yanına vardığımızda ona bundan bahsettim. "Ey Bureyda! Ali'den nefret mi ediyorsun?" dedi. Evet dedim." "Ondan nefret mi ediyorsunuz, çünkü o Humus'ludan daha fazlasını hak ediyor" dedi."
[Sahih-i Buhari, Hadis 4350, Kitap içi referans  Kitap 64, Hadis 377]

Aynı kaynaktan çıkan hadis Muhammed'in köle kadınlarla da yakın olduğunu gösteriyor:

Ayşe anlatıyor: "Hz. Peygamber bu Kutsal Ayeti okuduktan sonra (Mümtehine Suresi 12.Ayet) kadınlardan bağlılık sözü alır. Allah'ın elçisinin eli o kadının dışında hiçbir kadın eline dokunmadı, sağ eli ile ele geçirdikleri hariç (yani esirleri veya kadın köleleri)."
[Sahih-i Buhari, Hadis 7214, Kitap içi referans  Kitap 93, Hadis 74]

7) Bir erkek dört kadınla evlenebilir.

Nisa Suresi 3.Ayet (Diyanet meali): "Yetimlerin hakkına riayet edemeyeceğinizden korkarsanız, beğendiğiniz kadınlardan ikişer, üçer, dörder nikâhlayın. Haksızlık etmekten korkarsanız tek kadın veya mülkiyetinizde bulunan câriye ile yetinin; bu, adaletten ayrılmamanız için en uygun olanıdır."

'Beğendiğiniz kadınlardan ikişer, üçer, dörder nikahlayın' maddesi bir savaştan sonra yakalanan köle kadınları ifade eder. Erkekler onlarla 'evlenebilir' çünkü köleler özgür kadınlar kadar masrafa neden olmazlar. Bu da "dört eş" üzerindeki sınırın yapay olduğu anlamına gelir. Erkekler istedikleri kadar köle kızla cinsel birliktelik-evlilik yapabilir.

Mevdudi ayeti şöyle ifade eder:

“Birden fazla kadına ihtiyacınız varsa, ancak özgür insanlar arasından seçtiğiniz eşinize adaletli davranamayacağınızdan korkuyorsanız bu durumda daha az sorumluluğu olan köle kızları tercih edebilirsiniz (Bkz. Nisa Suresi 24.Ayet). Bununla birlikte, Muhammed damadı Ali için çok eşliliğe izin vermeyecekti çünkü fazladan bir eş Hatice tarafından Muhammed'in ilk kızı Fatima'ya zarar verecekti. Çünkü Fatima (Fatma) Ali ile evliydi."
[Sahih-i Buhari, Hadis 5230, Kitap içi referans  Kitap 67, Hadis 163]

8) Bir koca, arzu etmediği eşlerden birinden kurtulabilir.

Nisa Suresi 129.Ayet (Diyanet meali): "Ne kadar üzerine düşseniz de kadınlar arasında âdil davranmaya güç yetiremezsiniz; bari birine büsbütün kapılıp da diğerini askıda imiş gibi bırakmayın. Eğer arayı düzeltir ve Allah’a itaatsizlikten sakınırsanız bilin ki Allah çok bağışlayıcıdır, engin rahmet sahibidir."

Mevdudi bu ayeti şöyle yorumlar [Cilt. 1, Sayfa. 383-84, Not 161]:
"Allah, kocanın kelimenin tam anlamıyla iki veya daha fazla eş arasındaki eşitliği koruyamayacağını açıkça belirtti çünkü kendileri her bakımdan eşit olamazlar. Bir kocadan güzel bir eşe ve çirkin bir eşe, genç bir eşe ve yaşlı bir eşe, sağlıklı bir eşe ve yararsız bir eşe eşit bir muamele göstermesini istemek çok fazla. Bu ve benzeri şeyler doğal olarak kocanın bir eşe daha fazla meyillenmesini etkiler.
Bu da bir erkeğin eşlerinin hepsine eşit muamele gösterememesinin kaynağı olduğu anlamına gelir. Biri güzel, diğeri çirkin gibi. Bu durumda Allah eşlerindeki değişen bu şartlar altında bir erkekten insanüstü bir gücü nasıl talep edebilir? (Tüm kadınları aynı anda memnun edebilmek)

Bu gibi durumlarda İslam hukuku şefkat ve sevgi içinde onlar arasında eşit muamele talep etmez. Talep ettiği şey bir kadının kocası olmayan bir kadın konumuna pratik olarak indirgenmesi nedeniyle ihmal edilmemesi gerektiğidir. Eğer kocası herhangi bir sebeple veya kendi isteği üzerine onu boşanmazsa en azından yine de karısı olarak görülmelidir. Bu şartlar altında kocanın doğal olarak en sevdiği karısına doğru eğilimli olduğu doğrudur, ancak diğer bir deyişle diğer kadınları karıları değil gibi bir gerginlik durumunda tutmaması gerekir."

9) Kocalar baş kaldırmasından endişe ettikleri eşlerine vurabilirler.

Nisa Suresi 34.Ayet (Diyanet meali): "Allah’ın insanlardan bir kısmını diğerlerine üstün kılmasına bağlı olarak ve mallarından harcama yapmaları sebebiyle erkekler kadınların yöneticisi ve koruyucusudurlar. Sâliha kadınlar Allah’a itaatkârdırlar. Allah’ın korumasına uygun olarak, kimsenin görmediği durumlarda da kendilerini korurlar. (Evlilik hukukuna) baş kaldırmasından endişe ettiğiniz kadınlara öğüt verin, onları yataklarda yalnız bırakın ve onları dövün. Eğer size itaat ederlerse artık onların aleyhine başka bir yol aramayın; çünkü Allah yücedir, büyüktür."

Bu hadis Muhammed zamanında Müslüman kadınların evlilik yasalarını karıştırmama bağlamında aile içi şiddete maruz kaldıklarını söylüyor:

“İkrime anlatıyor:  Rifâa karısından boşandı sonra da Abdurrahman b. Zübeyr el-Kurazî onunla evlendi. 'Hz.Ayşe, kadının yeşil bir örtü takarak yanına geldiğini ve ona kocasının uyguladığı şiddetten dolayı yeşile dönen yerlerini göstererek şikayet ettiğini söyledi. Birbirlerini desteklemek kadınların alışkanlığıydı, bu yüzden Allah'ın elçisi geldiğinde Ayşe ona “İnanan kadınlar kadar acı çeken bir kadın görmedim. Bak! Teni kıyafetlerinden daha yeşil!” dedi."
[Sahih-i Buhari, Hadis 5825, Kitap içi referans  Kitap 77, Hadis 42]

Bu hadis ise Muhammed'in çocuk yaşta onunla evlendirilen Ayşe'ye vurduğunu gösteriyor:

"Muhammed b. Kays dedi ki (insanlara): Size yetkim ve annemin yetkisi hakkında (Kutsal Peygamberin bir hadisini) söylememeli miyim? Biz, onu doğuran annesini kastettiğini düşündük. O (Muhammed B. Kays) daha sonra bunu anlatanın 'Hz. Ayşe' olduğunu bildirdi: Size kendim ve Allah'ın elçisi hakkında bilgi vermeli miyim? diye sordu. Evet dedik. Dedi ki: Allah'ın resulünün geceyi benimle geçirme zamanı geldiğinde (sıram geldiğinde) kendi tarafına döndü, mantosunu giydi, ayakkabılarını çıkardı ve ayaklarının yanına koydu, şalını yatağına aldıktan sonra uyuduğuma inanana kadar uzandı. Mantosunu yavaşça tuttu ve yavaşça ayakkabılarını giydi, kapıyı açtı, dışarı çıktı ve hafifçe kapattı. Başımı örttüm, peçemi taktım ve bel sargıcımı sıktım ve Baki'ye ulaşana kadar adımlarını izledim. Orada durdu ve uzun süre ayakta dikildi. Sonra üç kez ellerini kaldırdı, sonra geri döndü ve ben de geri döndüm. Adımlarını hızlandırınca ben de adımlarımı hızlandırdım. Koştu ve ben de koştum. O geldi (eve) ve ben de (eve) geldim. Eve ondan önce geldim ve yatağa uzanırken O (Kutsal Peygamber) eve girdi ve şöyle dedi: Ayşe neden nefesin kesildi? 'Hiçbir şey yok' dedim. Dedi ki: Söyle ya da beni bilgilendir. 'Allah'ın Elçisi, anam babam sana kurban olsun dedim ve sonra ona tüm hikayeyi anlattım. Dedi ki: Önümde gördüğüm karanlık senin gölgen miydi? 'Evet' dedim. Bana acı veren bir şekilde göğsüme vurdu."
[Sahih-i Muslim, Kitap içi referans  Kitap 11, Hadis 132, referans  Hadis 974b]

10) Yaşlı erkeklerin ergenliğe girmemiş kızlarla evlenmesine izin verilir.

Talak Suresi 4.Ayet (Diyanet meali): "Kadınlarınızdan âdetten kesilmiş olanlarla, henüz âdet görmeyenler hususunda tereddüt ederseniz, onların bekleme süresi üç aydır. Hamile olanların bekleme süresi ise, doğum yapmalarıyla sona erer. Kim Allah’a karşı gelmekten sakınırsa, Allah ona işinde bir kolaylık verir."

Mevdudi, boşanma bağlamında görünen 4. ayetin sade anlamını doğru bir şekilde yorumlamaktadır:

Mevdudi, Cilt. 5, Sayfa. 620, Not 13:
"Henüz adet görmemiş olan kızların bekleme süresinden bahsetmek sadece erkeğin bu yaştaki kızdan kurtulmasına (boşanmasına) izin verilmediğini aynı zamanda kocanın onunla olan evliliğini devam ettirmesine izin verildiğini açıkça göstermektedir. Şimdi, açık bir şekilde, hiçbir Müslüman Kuran'ın izin verdiği bir şeyi yasaklama hakkına sahip değildir."

Ergenliğe girmemiş kızlardan boşanmak, onlarla evlenildiği anlamına gelir. Evlenmediğin biriyle boşanamazsın değil mi? Öyleyse ergenliğe girmemiş kızların babaları onları veriyor ve yeni kocalarının onlarla evlenmelerini sağlıyor olabilir."
(Arap kültüründe kız çocuklarının eşe-dosta evlenmeleri için verildiğini kaynaklardan biliyoruz).

Tüm bunlara bakıldığında Diyanet veya bir hoca tarafından "9 yaşındaki kızla evlenilebilir dendiğinde" kimse şaşırmamalıdır çünkü hem Arap gelenek ve kültürü hem de Kur'an buna açık kapı bırakmakta ve onaylamaktadır.



PEYGAMBERLERİN GÖBEK ATTIĞI YER : ORTA DOĞU

Yazan: Mehmet W. Gündoğdu
MWG, din, islamiyet, Neden tüm peygamberler Orta doğu'dan, Tüm peygamberler Arap topraklarından, Hep aynı yerden peygamber çıkması, Peygamberler ve orta doğu, yahudilik, Peygamberler, PEYGAMBER MEKANI ORTA DOĞU
Neden hep peygamberler Orta doğu’dan çıkmıştır? Bu sorunun yanıtını ileride vereceğiz. Din kitaplarının yazdıklarına göre, korkunç felâketler de hep bu topraklarda olmuştur. Bu felâketlerin yaşandığı çağlarda yeryüzünün en sapkın ve ahlakı düşüklerin hepsi Orta doğu’da mıydı ki, bu cezaları hak ettiler? Bugün bu topraklarda yaşananlar; Nuh zamanında, Hut zamanında, Lut zamanında yaşananlardan daha kötü, daha pis olmasına karşın; tanrı neden böyle cezalar vermiyor? Diyeceksiniz ki; “Bu toprakların her yeri kan gölü oldu, akla gelebilecek en pis ahlaksızlıklar bu topraklarda yaşanmaktadır. Bundan ağır ceza olur mu?” Bu sorunun yanıtı bu değil. Bu olanlar ceza değil; dinlerin, mezheplerin, inançların altına gizlenmiş inanç sömürme savaşıdır. Kutsal kitaplara göre bu savaşın adı cihattır.

Kullarına cennet vaat eden tanrıya inananlar, cennete kolayca girebilmek için dünyayı cehenneme çeviriyorlar. Hem de Müslüman’ı Müslüman’a kırdırarak yapılan bu savaşın arkasında yeryüzünün egemenleri, bu egemenlerin yanında da en şeriatçı ve Müslüman olarak bilinen Suudi Arabistan’ın petrol paraları var. Bu paralara katkıda bulunan Dubai, Kuveyt ve Katar’da bu savaşı ha bire körüklemektedir. Bunların bankaları, para akışını ellerinde tutan kurumları Türkiye’de boşuna çalışmıyorlar. Dinsel ve ekonomik sömürünün en sağlam ayakları da işte bu kurumlardır. Ayrıca “Dinde zorlama yoktur” (Bakara-256) diyen de aynı Kuran’dır. “Bulduğunuz yerde öldürün” (Tevbe- 5) diyen de aynı Kuran’dır. Üstelik dinlerin kendi kitapları savaşı ibadet olarak görüp, insanları savaşa kışkırtmaktadır. (Kuran’dan birkaç örnek ayet: Bakara,144-216. Nisa,71-76- 84- 89. Enfal: 39- 65. Tevbe: 5- 29- 123)

Kuran’dan Maide suresi ayetleri: “33 - Allah ve Resulüne karşı savaşan ve yeryüzünde fesat çıkarmaya çalışanların cezası, ancak öldürülmeleri veya asılmaları yahut ayak ve ellerinin çaprazlama kesilmesi, ya da yer yüzünde başka bir yere sürgün edilmeleridir. Bu, dünyada onlar için bir zillettir. Ahrette ise onlar için büyük bir azap vardır. 34 - Ancak kendilerini yakalamanızdan önce tövbe edenler başka. Bilin ki Allah, çok bağışlayan ve çok merhamet edendir.”

Bu ayetler düşünebilen bir insanın kanını dondurur.

Tevrat’ın Tesniye (Yasanın Tekrarı) kitabındaki 20. Bölümündeki 10 ile 15 arası anlatılanlar:
“Bir kente saldırmadan önce, kent halkına barış önerin. Barış önerinizi benimser, kapılarını size açarlarsa, kentte yaşayanların tümü sizin için angaryasına çalışacak, size hizmet edecekler. Ama barış önerinizi geri çevirir, sizinle savaşmak isterlerse, kenti kuşatın. Tanrınız Rab kenti elinize teslim edince, orada yaşayan bütün erkekleri kılıçtan geçirin. Kadınları, çocukları, hayvanları ve kentteki her şeyi yağmalayabilirsiniz. Tanrınız Rabbin size verdiği düşman malını kullanabilirsiniz. Yakınınızdaki uluslara ait olmayan sizden çok uzak kentlerin tümüne böyle davranacaksınız. Ancak Tanrınız Rabbin miras olarak size vereceği bu halkların kentlerinde soluk alan hiçbir canlıyı yaşatmayacaksınız. Tanrınız Rabbin size buyurduğu gibi, onları -Hitit, Amor, Kenan, Periz, Hiv ve Yevus halklarını- tümüyle yok edeceksiniz. Öyle ki, ilahlarına taparken yaptıkları iğrençliklere uymayı size öğretemesinler, siz de Tanrınız Rabbe karşı günah işlemeyesiniz…”


Bu “kutsal yazıların” hangi vicdana sığdığını merak eden yok mudur?

Üzülerek bildiriyorum; Arap topraklarında yaşayanları dini bütün, ahlakına düşkün, inancı sağlam Müslümanlar sanıyorsanız yanılırsınız. İşin önemlisi; her yerde, her türlü pislikler din kılıfıyla yapılmaktadır. Kutsal kabul edilen din kitapları bile bu rezilliklere yer vermişse, gerisini siz düşününüz.

Evet, onca pislikler yaşanırken, onca doğal felaketler de oluyor ama başımıza taş falan yağdığı da yok. Şimdi sormalı: İlahi adalet yalnızca o zamanların toplumları için mi geçerliydi?

Bütün peygamberler Mezopotamya ve Arap topraklarında ortaya çıkmıştır.

Oysa Yunan kültürünün yapı taşlarından olan, felsefeciler neden peygamber olarak kabul görmemişlerdir? Hatta içlerinde tam ya da yarı tanrı olarak benimsenenler de çıkmıştır. Ama batıda hiçbir felsefeci ya da din adamı “ben peygamberim” diye ortaya çıkmamıştır. Eski Mısır’da bile insanlar tanrı olabiliyorlardı, ama peygamber olan yoktu.

Buna karşın, sözünü ettiğimiz Orta doğu topraklarında her yaygın dinden yüzlerce peygamber çıkmıştır. Bunların kimisi kabul görmüş, kimisi yalancı olarak nitelendirilmiştir. Çünkü bu topraklarda peygamberlik gibi bir gelenek vardır. Ağzı biraz laf yapan “ben peygamberim” diye ortaya çıkmıştır. Peygamber olarak ortaya çıkıp dinlerin kutsal kitaplarında adı geçen ve ne yapıp ettikleri ballandırılarak anlatılan peygamberler de bizlere anlatıldığı gibi saf, masum, adalette kılı kırk yaran ya da hoşgörüleri sınırsız olan Allah elçileri değillerdi. Üstelik kişisel düşkünlüklerini tanrı ve din kılıfıyla kapatarak, toplumları uyutmuşlardır. Hemen her peygamberin hak ve adaletli işi olmamıştır.

Madalyonun bir başka yüzü daha var. Orta doğu’da bilim ve felsefe yeterince gelişmediğinden; efsaneler, insanüstü olaylar için çok fazla malzeme vardır. Bu topraklarda yaşayanlar yeterince bilgiye sahip olamadıklarından dolayı peygamberleri benimsemek için zorluk çekmemişlerdir. Peygamber olarak ortaya çıkanları uçurup kaçıran, onlara insanüstü sıfatlar ve olaylar yükleyenler de bu toprakların insanlarıdır. Ortam böyle işlere uygun bir ortamdır. Peygamberlerin sözde inanç yayma girişimleri için verdikleri mücadelenin onda dokuzu siyasidir, çıkar kavgasıdır, soy üstünlüğünü ön plana çıkarmadır. Peygamberliğini ilan edenlerin hiç birisi de gariban, arkasız, parasız pulsuz değildi. Yalnızca İsa; parasız pulsuz, arkasız, üstelik babasız doğmuş bir garibandır ki zaten sağlığında 12 kişiyi zor inandırabilmişti.

ORUÇ

Yazan: Kainatta Toz Zerresi
KTZ, din, islamiyet, Oruç, Oruç tutmak, Nefis terbiyesi, Aç insanın halinden anlamak, Oruç faydalı mı?, Oruç tutan ve tutmayan ülkeler, Oruç ve günümüz, Oruç tutmanın faziletleri, Orucun zararları, Ramazan ayı geldiği zaman, oruç tutulmasına mani bir rahatsızlık yok ise bütün Müslümanlar oruç tutmak zorunda. Allah’ın kesin emri olan ve islâm camiasında çok  önemsenen orucun faydalarına  geçelim.

Aç insanın halinden anlamak:  Dünya üzerinde aç insanlara yardım edenler sadece Türkiye’de yaşamıyor.  Diğer  İslâm  ülkelerinin çoğunluğunda zaten durum tam tersi. Zenginlerle fakirler arasında uçurum var. Aç insanın halinden anlamak için ille de oruç tutmak mı gerekiyor?  Gayrımüslim  ülkelerde yardım yapan insanlar o insanların halinden anlamak için aç mı kalıyorlar? Eğer bir insan açın halinden anlamak için empati yapmak istese ve sabahtan akşama kadar aç kalsa buna diyecek bir şeyimiz yok. Fakat benim ülkemde yaşayıp oruç tutmayan insanların da ihtiyacı olanlara yardım ettiği bir gerçektir. Üstelik aç insanın halinden anlamak için aç kalmak durumu şöyle bir garipliği de peşinden sürüklüyor: Tecavüze uğrayan birinin halinden anlamak için tecavüze mi uğramalıyız? Dayak yiyenin halinden anlamak için birilerinden dayak mı yemeliyiz? Dalga geçmenin kötü bir şey olduğunu özümsemek için birilerinin bizimle dalga geçmesine izin mi vermeliyiz?
Özel NOT: Ben Tanrı olsaydım eğer,  hali vakti yerinde olan insanların, aç insanların halinden anlamalarına yardımcı olmak için oruç tutmalarını istemez fakat bütün insanların ya da Müslümanların varlık konusunda eşit olmalarını sağlayacak toplumsal bir sistem emrederdim. Böylelikle  fakir insan kalmazdı.   Günümüzde öyle ülkeler var ki, bütün yurttaşları tahsilli ve üst düzey statüde. Bu halkların içinde yoksulluk çekenler yok. Hatta insanların statüsü o kadar yüksek ki, sokakları, tuvaletleri temizleyecek işçi bulunamıyor ve bu tür işleri yapmaları için gelişmemiş ülkelerden işçi ithal ediliyor. Yani,  fakirliği daha derin ve daha akılcı bir düzeyde ele alacak olursak ve bunu İslâm inancı şeklinde hayal etme  ihtiyacına  girersek ben şahsen diyebilirim ki, eğer Bir Allah varsa keşke Kur’an’ı Kerim’in içine bir birini tekrarlayan geçmiş zamanları anlatan  yüzlerce ayet  yerine tahsil ve eğitime yönelik, aynı zamanda insanların eşit kazanca sahip olmasını, çok kazananın, ihtiyacı olana gıdım gıdım azıcık değil de bol miktarda vermesini emreden ayetler gönderilseydi ve bu ayetler çokça tekrar edilseydi.

Nefis Terbiyesi: Bizim ülkemizdeki çoğu insan gerçekten de Ramazan ayında oruç  tutuyor. Nefis terbiyesi konusu yaptığınızda kendi yaşadığımız ülkeye on üzerinden kaç verirsiniz? Böyle bir araştırma yaptınız mı? Yani oruç tutulan ülkelerde suç  çok azdır. İnsanlar nefislerine hakim olurlar. Daha sakindirler, daha sabırlı ve daha anlayışlıdırlar gibi bir araştırma sonucu var mı? Sadece Ramazan ayından bahsetmiyorum. Bir ay oruç tutman,  senin nefsini terbiyen için etkili ise bu etki bir sene boyunca devam etmeli. Tam aksine Yabancı ülkelerde(yabancı ülke deyince her zaman Avrupa ülkeleri kast edilmiyor) televizyon muhabirleri  hiç  çekinmeden  sokaktaki insanlara kamera şakası yapabiliyorken bizim ülkemizde hiçbir şeye tahammülü olmayan insanımızın arasında değil şaka, röportaj yapmak bile bazen tehlikeli olabiliyor.


Sağlığa faydalı: Güneşin doğuşundan önce başlayan ve güneşin batışına kadar süren zamanda yemek yemeden  durabiliriz  fakat su içmeden durmak sağlıklı mı? Ramazan ayı, sıcak yaz aylarına denk geldiğinde güneşin altında çalışmak zorunda kalan işçilerin bir  çoğu oruç tutamıyor. Ağır işlerde çalışan beden işçilerinin normal insanlara göre çok daha fazla yemek yemeleri gerekiyor çünkü normal insana oranla yaptıkları iş gereği çok daha fazla enerjiye ihtiyaçları var. Bu insanların bırakın günde en az üç öğün yemek yemeleri gerektiğini  belki  açlığa dayanabilen çıkar ama  bu ağır iş şartları altında susuzluğa dayanmaları çok zor. Bu aylarda çekilen susuzluktan dolayı baygınlık geçiren insanlar da hayli fazla. Üstelik işin diğer bir önemli yanı daha var ki, muhasebe, çek senet gibi çok kritik işlerin başında duran insanların, açlığın ve susuzluğun verdiği etki ile yanlış hesap yapma ihtimalleri de oldukça fazla. Mesela bankada çalışan bir insanın susuzluğun verdiği sersemlikle  yapacağı ufak bir sıfır hatası, 1-2 senelik hatta 10 senelik maaşına neden olabilir ki bunun örnekleri de yaşanıyor. Bir diğer husus ise akşama kadar aç ve susuz kalan insanların iftar vakti ezan okunduktan sonra boş kalan mideye, açlığın verdiği etki ile birden bire ve fazla yemek yiyerek normalden fazla yük bindiriliyor.  İlâhiyat profesörleri ne kadar rahat konuşuyor bu konuda fark ettiniz mi? “Efendim, iftarda birden yememek lazımdır. Kıtlıktan çıkmış gibi yemek yiyip mideyi ve bağırsakları yorarsak orucun ruhuna aykırı hareket etmiş oluruz”. Dalga mı geçiyorsunuz kardeşim. İnsanın iştahını düzenleyen hormonlardan haberiniz yok herhalde. Akşama kadar yorucu bir işte çalıştıktan sonra aç ve susuz kalan bir insan ne yapar? Nasıl tutar kendini? Bari kolay bir şeymiş gibi bahsetmeyin bundan.

Oruç tutan ile tutmayan ülkeler: Oruç tutan ve tutmayan ülkelerdeki insanların sağlığı ile ilgili bir araştırma yapıldı mı? Oruç tutan ülkelerin insanları, oruç tutmayan ülkelerin insanlarından daha mı sağlıklı? Yoksa oruç tutan insanlar, oruç tutmayan insanlardan daha mı uzun yaşıyor? Herkesin bildiği çok basit bir bilgiyi paylaşalım.  Sağlıklı beslenme bilincine sahip olan  ve spor yapan insanların bulunduğu, arabaların değil de bisikletlerin daha çok olup daha çok kullanıldığı ülkelerde hem insanlar daha sağlıklıdır hem de bu insanların yaşam süreleri daha uzun ve daha kalitelidir.

Oruç tutmanın faziletleri ile ilgili yayınlar: Bu konu ile ilgili çeşitli haber programlarında, dini programlarda,  İslâmi internet sitelerinde orucun faziletleri, sağlık üzerine faydaları ile ilgili bir sürü yalan yanlış bilgiler okursunuz. Hatta size öyle bilgiler verilir ki mesela önemli bir imtihana girecek olan öğrencinin imtihan günü oruç tutmaması günah mıdır? Şeklindeki soruya “günahtır” şeklinde cevap verilir. Bu cevabı veren insanların, sağlık hakkında bir profesör kadar bilgiye sahip olduğu izlenimi edinirsiniz.  Beynin yüzde 75’i sudan oluşur. Hafif seviyelerdeki  susuzluk bile  her türlü bilişsel işlevlerde bozulmalara neden olabiliyor. Susuzluk sonucu konsantrasyon azalırken, kısa süreli hafıza gibi bilişsel işlevin performansı önemli ölçüde düşer. El-göz motor koordinasyonu bozulabildiğinden, hassas veya detaylı işlerin yapılması zorlaşır.  Kanın yüzde 90’ı sudan oluşuyor. Kan hacmi ve kan basıncı su tüketiminden doğrudan etkilendiğinden, yeterli su tüketimi olmaması durumunda kan basıncı dengesi ayarlanamıyor, tansiyonda yükselişe neden olabiliyor. Ailesi tarafından  bir sürü para verilerek kurslara gönderilen, özel öğretmen tutularak sınavlara hazırlanan ve sınav günü geldiğinde  tek bir yanlış işaretlenmiş sorunun bile öğrenciyi puan derecesinde  yüzlerce binlerce çocuğun gerisine atan bir sistemden bahsediyoruz. Bu öğrencinin bu sınavda diğer öğrencilere fark atabilmesi için öncelikle sabah erkenden,  ağır olmamak kaydıyla iyi bir kahvaltı yapması(kahvaltıdan kasıt ne mideyi tamamen boş bırakmak ne de doldurmaktır), kahvaltıdan yarım saat önce su içmiş olması ve kahvaltıdan sonra ve sınav esnasında gerektiğinde mutlaka su içme ihtiyacını gidermesi gerekir. Bu durum sadece sınava girecek öğrenci için değil aynı zamanda imtihana benzer derecede hassas beyin aktivitesi gerektiren işlerde çalışan insanlar için de geçerlidir.

Oruç tutmak ve yaşadığımız yüzyıl: Eski dönemlerde yaşamıyoruz. Çok farklı ve hızlı bir hayatımız var. Keyif olsun diye de çalışmıyoruz. Sadece erkekler değil artık kadınlar da çalışmak zorunda. Sırf  kendimizin ve ailemizin temel ihtiyaçlarını bile karşılamak için uzun saatler çalışmak zorundayız. Hepimiz kendi işimizde çalışmıyoruz, bu yüzden bir rahatlık söz konusu değil. İnsanların çoğunluğu özel sektörde çalışıyor. Çalışma koşulları, çalışan kişinin aklen, bedenen dinç olmasını gerektiriyor. İş bulmanın zaten zor olduğu bu dönemde, sırf oruç tutuyorsun diye yeteri kadar verim sağlayamıyorsan, senin yerine elbette verim sağlayan insanlar alınacaktır. Altlarında hususi araçları olan,  hali vakti yerinde ve en fazla klimanın karşısında masa başında yazı yazan İslâm yorumcuları belki oruç tutmakta zorlanmıyorlardır. Bu yüzden de oruç tutmak ile ilgili bol keseden atmaları son derece normal. Ne yazık ki herkes benzer şekilde iş yaparak para kazanmıyor.

Oruç tutmaya karşı önyargı: Oruç tutmaya karşı önyargım  elbette yok fakat her işte olduğu gibi oruç tutmakta da belirli koşulların sağlanması gerekir. Özür dilerim  ama oruç tutanlar koyun sürüsü değil, insanlardan bahsediyoruz. Her birinin kendine göre farklı yaşam ve çalışma  koşulları var. Allah tarafından gönderildiğine inanılan Kur’an’ın indirildiği eski dönemlerde bu kadar meslek çeşitliliği yoktu. Günümüzde binlerce farklı çalışma alanı var. Bu bir birinden farklı koşulda çalışan insanların hepsini, her bir insanın müsait olup olmadığını ya da o zaman diliminde oruç için  uygun olup olmadığına bakmadan senenin belirlenmiş tek bir ayında oruç tutulması için zorlarsan bu işe Tanrı’nın emri demenin hiçbir anlamı kalmaz. Bir insan, ilime bilime, akıl ve mantığa ne kadar uyması gerekirse yüceler yücesi Tanrının da bir emri kullarına gönderirken bu emre kullarının ne şartlar altında riayet edebileceğini elbette tahmin edebilmesi gerekir. Aksi bir tutum, kullar arasında açık bir adaletsizlik anlamına gelir.