Artık hayatımda yeni bir dönem başlamış ve Kuran’ı farklı bakış açıları ile okuma dönemine girmiştim. Birçok ayetin kilitleri birer birer önümde açılıyor ve o ayetlerin aslında ne demek istediğini çok net bir şekilde anlayabiliyordum.
Örneğin “ Zinaya yaklaşmayın” diye emrediyor. Neden zina yapmayın değil de “yaklaşmayın”. Yani aklından bile geçirme demek istiyordu. Veya Fatiha suresi tamamen Allah’ın bizden ne istediğini ve bizim neler yapıp nelerden kaçınmamız gerektiğini net bir şekilde izah ediyordu.
Yalnız O’na kulluk edecektik. Yani O’nun haricinde hiç kimse kutsal falan değildi. Sadece O’ndan yardım isteyecektik. Yani başımıza gelen her beladan bizi ancak kurtaracak olan yüce Allah’tı. Ayetler hakikaten de muhteşem anahtarlar içeriyordu.
Kesin olan bir şey vardı, Şirk koşmayacaksın !
İşte olayın sırrını çözmüştüm. Yüce Allah’a şirk koşmamak imanın sırrı idi. Ancak insanlar farkında olmadan şirk koşuyorlardı. Hadisler mesela.. Adamlar Allah Resulu vefat ettikten 250 yıl sonra oturmuş hadis adı altında bir sürü iftirayı Peygamberimize atmışlardı. Ve günümüz Müslümanı ise bu hadisleri dinin kaynağı kabul edip ona göre dini yaşıyorlardı. Halbuki Allah bizi Kuran’dan sorguya çekecekti. Buhari’nin, Tirmizi’nin yazdığı kitaplardan değil.
Aman Allah'ım.. İslam dünyası büyük bir yanılgı içindeydi. Ve ben bunun farkına varmıştım.
O günlerde bu duygularla ve bu gözlükle insanlara bakıyor ve göz göre göre nasıl uyanmadıklarını hayretler içerisinde izliyordum. Komşum bir emekli memur, sürekli camiye gider, namazlarını orada kılar, bazen camide oturup saatlerce Kuran okuyan birisi idi. Ahmet bey diyelim. Ahmet beye gerek whatsapp’tan paylaşımlar la gerek yüz yüze sohbetlerimizde bu konudan bahsettim. Karşı görüşlerini ifade etti. Kuran anayasa, hadisler yasa kitabı dedi. Ayetler gösterdi ve bak burada Allah’a ve Resul’üne uyun diyor. Yani hadisler işte Resul’ün bize bıraktığı usulleri öğretiyor. Gibi argümanlar ile reddetti. Ben hüsran içerisindeyim tabi ki.
Bu arada ben Kuran araştırmalarıma daha yoğun bir şekilde devam ediyorum ve Allah resulünün vefatından sonraki dönemi iyice öğrenmem gerektiğine karar verdim. Başladım o dönemi anlatan bir sürü PDF kitap indirip okumaya. Muaviye’nin ne menem bir adam olduğu, Aslında Ümeyyeoğulları’nın taa en baştan Allah resuluna karşı çıktığı, Ebu Süfyan’ın ancak Mekke fethi sırasında Kabenin örtüsünün altına sığınıp, oda işe yaramayınca da islamı kabul ederek kelleyi kurtardığını okudum.
Hımm..
Bu durumda Allah resulü zamanında ve Osman’a kadar olan zaman diliminde islam tam olarak yaşanmış ancak Osman ile ( Ümeyye oğullarından ) ilk çözülme daha doğrusu kuralları değiştirme çabası başlamış.
İşte bu noktadan sonra yavaş yavaş İslama eklemeler yapılmış ve günümüze kadar taban tabana zıt bir İslam bize sunulmuş. Yani Kuran değiştirilememiş ancak hadis adı altında binlerce yeni emirler hayata sokulmuş. Gerek o dönemlerim büyük imamları vasıtası ile gerekse halifeler vasıtası ile. Ancak anlaşılan o ki, dinimiz değiştirilmiş!
Bir keresinde çok dindar bir kuyumcuya aile ziyaretinde anlatmak istemiştim, hadislerin dinin kaynağı olamayacağı hususunu. Adam o kadar hiddetlendi ve suçlamaya başladı beni;
“Sen peygambere iman etmiyorsun o zaman, sen kâfir olmuşsun haberin yok “ dedi ve ben orayı terk etmek zorunda kaldım.
Onların inanışına göre ben kâfir olmuştum :)
Benim aydın ve mantıklı inancıma göre ise onlar kafir olmuşlarda haberleri yoktu. Zaten yüce Allah onlar hakkında şöyle diyordu : “ Onlar şirk koşmadan inanmazlar” Ve evet bir ayetin mucizesine daha tanık oluyordum. Şirk koşmadan iman etmeyen insanların ne kadar çok olduğunu bizatihi gözlerimle görüyordum.
Ben burada durmamalıydım. Allah’ın gerçeğine doğru yaptığım yolculuğa devam etmeliydim. Ancak bu ilk temaslarımdan sonra anladım ki, bu insanlar konu din olunca tanınmayacak hale geliyorlar ve mantık-akıl devreden çıkıyor tamamen kutsal başlığı altında ezberletilmiş emirler devreye giriyordu. Bu nedenle bundan sonra öğrendiklerimi kendime saklamaya karar verdim. Artık şundan iyice emindim ; 1,5 milyar Müslümanın %99’u şirk içerisinde. Ve kitaplarını okumadan hocaların sözleri ile iman ediyorlar. Ve çok fanatikler.
Beni en çok sevindiren ne idi derseniz ; Abdest almak için akrobatik hareketler yapmanın aslında dinin emri olmaması veya namazın(Salatın) vaktinin aslında benim için uygun olan sayı ve zamanda olabiliyor olması vs. Yani ağır gelen eylemler hafiflemişti.
Bu seviyede yaklaşık 1 yıl geçirdim. Ancak bir kere yola çıkmıştım. Ve yola çıkarken ben secdeye varıp “Allah’ım ben gerçeğin peşindeyim. Ve senin bana yol göstermeni diliyorum. Bana senin gerçeğini öğret ne olur” diye dilekte bulunmuştum.
Belki de bu yakarıştan dolayıdır, yolculuğumun bittiğini ve gerçeği bulduğumu düşünüp aylar boyu öyle yaşarken Yakup Deniz’in Youtube videosu karşıma çıktı.
“Kuran Tanrı kelamı değildir” diyordu.
İzlemek isterseniz YouTube'de yazdığınızda kolayca ulaşabilirsiniz.
Bugüne kadar bir çok ateist görüş aldım, tartıştım ve o insanlar çok donanımlı olmadıkları
için absürd şeyler söylüyor, söylediklerinin altını dolduramıyorlardı. Ancak Yakup abide bir
başkalık vardı. Kuranın Tanrı kelamı olmadığı görüşünü çok içtenlikle savunuyor ve
argümanları çok sağlamdı. O gece bedenen uyudum ancak fikren sürekli bu önermeler,
iddialar beynimde dolaştı durdu.
Diyordu ki Yakup abi, “ Kuran’da çelişki bulamazsınız diye yazdığına göre çelişki olmaması
lazım. Ancak çelişkiler var, buyurun bakın…” diyor ve bir sürü örnek ayetler veriyor ve
hakikaten çelişki içerisinde. Bir konu hakkında tamamen zıt şeyler söylenir mi ? Ancak var. Ve
bu çelişkileri arayıp bulmak için Kuran’a çok hakim olmak lazım. Çünkü 6 bin küsur ayetin
içerisine serpilmiş durumda bu ayetler. Yani ortasını okurken başını unutuyorsunuz. Ancak
defalarca okumuş olmanız gerekiyor bu çelişkili ayetleri farkedebilmek için.
Ve sonuç itibarı ile çelişkili ayetler barındıran bir kitap Tanrı kelamı olamaz !
…..
Haydiiiii… buyur burdan yak !
Ben ne olacağım şimdi ? O kadar uğraştım, emek harcadım hadisleri reddettim, detaylara
indim vs. Doğru dini buldum derken..
Kafam çok karıştı.
Yakup abinin bu önermesini reddetmek içimden gelmiyor. Hak veriyorum çünkü.
Beynimde ki 2 ben tam bir çatışma haline geldi. Bir taraftaki ben, uzun yıllarımı vererek ve
kendimce cesur davranarak hadisleri reddetme yolu ile dinimi hurafelerden, yobazlardan,
hocalardan kurtarmış ve bu noktaya gelebilmek için yıllar harcamış,
Diğer taraftaki ben ise 10 dakikalık bir video ile bütün inandıklarını gözden geçirmesi
gerektiğine inanmış..
Bu nedir arkadaş yahu! Yok mu bu işin doğrusunu izah edecek kimse? Tanrı neden kendini bu
derece saklıyor ? Yani direk görsek kendini, iman etsek ne olur ki? İmtihan olmaz ama o
zaman.. Hımm doğru. E madem her şeyi yapmaya gücü yetiyor neden test etme ihtiyacı
duyuyor ki? Zaten biliyor olması lazım değilmi? Ayrıca yaratan kendisi zaten. Yaratmaz olur
biter. Bir kitap gönderiyorsun, önce inanıp sonra yolan çıkıyorlar, bu sefer başka bir kitap
gönderiyorsun ondada sonuç aynı oluyor. Bir tane daha gönderiyorsun sonuç yine aynı.
Kendimi laboratuvar faresi gibi hissediyorum. Yani uygulayıcı da sonucu merak ediyor gibi.
Kafam çok karıştı.. Devam edeceğim.
Yani bu durumda Tanrı yok mu?
Saçmalama oğlum biraz bir şeyler okuyunca hemen yoldan çıktın!
Allah’ım ne olur beni doğru yola ilet..
2 yıl önce….
Durun bir dakika, daha eskiye gitmem gerekiyor, yaklaşık olarak 35 yıl önceye..
16 – 17 yaşındayım. Cuma namazına henüz başlamış olduğum dönemler. Zıpkın gibi bir delikanlıyım. Din ile ilgim henüz başlamış. Babam peygamberimizin hayatını anlatan 15 ciltlik bilmemne yayınlarının bilmemne hocanın anlatımıyla o yıllara göre oldukça sade bir dille yazılmış hayatı.
Birkaç kere baştan sona okuyup cuma namazına başladığım yıllar. Güneydoğunun o artık aydınlanması mümkün olma şansını çoktan kaybetmiş atmosferinde, kendimce mezhepleri reddederek modern çizgiyle bağımı koparmamış bir gençtim.
Bu sitede okuduğum bir çok arkadaşımın aksine ailemin görüntüsü şöyle idi ; Babam cumadan cumaya esnafla birlikte camiye giden ancak birçok kadınla sürekli dostluk kuran bir baba. Annem bildiğiniz başı açık ev hanımı. Ve çevremizde yaklaşık olarak böyle tipler.
32-33 yıl içerisinde Allah ve peygamber sevgisi içimden hiç eksilmedi. Hatta iyice pekişti. Öyle anlar oldu ki 4 halifeyi eleştiren bir misafirimi evden kovmuştum.
(Şimdi düşünüyorum da, ben ki okumaya, kültüre değer veren birisi olarak bu tepkileri koyuyorsam eğer, günümüzdeki kitlenin tepkisine bir psikolog edasıyla yaklaşmak gerektiğine inanmaya başladım)
Bu süre zarfında ben 1 – 2 kez eşimin başını kapatmadığı için boşanma düşüncesine kapılmış olduğum günler geçirdim, veya sahip olduğum tek mal varlığım olan arabamı satıp hacca gitmeyi düşündüm. Ve saire..
Beynimde öyle bir peygamber imajı oluşmuştu ki yıllar içinde, O şu anda hepimizi görebiliyor biz dualarımızda O’na seslenirsek bu mesajlar O’na ulaşıyor. O bizi tek tek ismen tanıyor ve Muhammed peygamber yarı ilah bir görünüm arzediyordu.
Yolculuğum ilk defa Ahmet Murat Sağlam’ın yazdığı “Neden yalnız Kuran” isimli kitabı okumakla başladı. Hadislerin dinin kaynağı olamayacağını sağlam argümanlarla ortaya koyuyordu. Bu vesile ile Edip Yüksel’le tanıştım. Bir çok kez 19 mucizesi üzerine fikir alışverişinde bulundum. Ancak Tevbe suresi son 2 ayeti konusunda O’na katılmadığımı farkettim.
Oh be! Artık ben gerçek Müslümandım. Hadisleri red ederek dinimi bir çok yanlış ritüelden sıyırmış ve tertemiz yapmıştım. Bu büyük ve radikal gelişme benim iç dünyamda muhteşem bir aydınlanmaya neden olmuştu. Artık gaz kaçırınca abdestimin bozulmadığını biliyordum.
Veya camide Allah yazılı tabelanın hemen aynı hizasına Muhammed yazılı tabela astıkları için ve Müslümanların camiye gidip Muhammed yazılı tabelanın önünde secde etmesinin şirk olduğu çıkarımında bulunuyordum.
Heyt beee, yahu bunca yıldır meğer ne çok günaha girmişim muhterem (!)
Neyse Allah affeder inşallah..
Artık hayatımda yeni bir dönem başlamış ve Kuran’ı farklı bakış açıları ile okuma dönemine girmiştim. Bir çok ayetin kilitleri birer birer önümde açılıyor ve o ayetlerin aslında ne demek istediğini çok net bir şekilde anlayabiliyordum.
Sorularla İslamiyet sitesinde "Allah isminin okunuşu tam olarak nasıldır?" başlığı altında şöyle bir soru sorulmuş:
-Kuran-ı kerim okurken Allah ismini tam Allah diyerek okumuyoruz.. Yanlış bilmiyorsam e-a arası okuyoruz .. Ama yazılırken neden Allah diye okuyoruz söylüyoruz..
- Bir de Ömer ve Osman isimleri de Arapça’da ö ve o harfleri yok neden böyle okuyoruz?
Sorularla İslamiyet'in cevabı:
Değerli kardeşimiz,
"Allah" lafza-i celalin başında buluna Elif harfi Arapçada “E”dir, öyle okunur. Fakat bunun kişilere göre telaffuz tarzı E ile A arasında olursa bir şey olmaz.
-Türkçe’de “Ellah” yerine, “Allah” yazılıp okunmasının sebebi, Lafza-i celalin Lamlarının kalın okunmasını sağlamaya yöneliktir. Bunu Latin harfleriyle E yazarsanız, kimse onu kalın okumaz. Oysa bu ismin kalın okunması -ismin manasının azametine uygun olduğu için- (bazı durumlar hariç) kalın okunur ki, lafız ile mana “azamet/büyüklük” çerçevesinde bütünleşmiş olsun.
Aslı Umar ve Usman olan isimlerin, Ömer ve Osman şeklinde söylenmesi, Türkçe’nin özelliğinden ve dile daha kolay gelmesindendir...
Eğer dini kuru kuruya savunmak ve gerçekleri asla kabullenmemek veya bu tarz soruların üzerinde samimi olarak düşünmemekte iseniz ne açıklarsam açıklayayım faydalı olmayacaktır. Fakat ben yine de konu hakkındaki görüşümü ve bazı gerçekleri yazayım.
Aslında Allah diye bir yaratıcı adı yok İslam'da, yani Kur'an da falan da Allah diye bir ilah yok! Ne var peki? ELLAH (الله) Çünkü baştaki harfElif.
Ellah'ı Allah diye okuyamazsın çünkü başındaki harf Elif yani "E" dir. Yani Sorularla İslamiyet'in süslü cevabına bakarsanız söylemek istediği şu, "eğer ince harfle yani E ile okursan ismin bir karizması bir gücü, ihtişamı kalmaz" Onların Ellah isminin Allah diye okunmasına verdiği mantık dışı cevaba göre Allah diye okuyacaksın çünkü büyüklüğünü, azametini göstermen gerekecek.
İyi de bu hile değilse nedir?
Yazılan bir şeyi o dil nasıl gerektiriyorsa öyle okursun, çarpıtmaya kimsenin hakkı yokki. Şimdi diyelim ki Emel adında bir kadın diğer kadınlardan daha güçlüdür diyorsun, tutup da Emel olan bu adı Amel diye okuyabilir misin? Sırf ihtişamlı olsun, güçlü göstersin diye?
Gelelim en önemli meseleye, Allah her şeye gücü yetendir, her şeyi bilir diyenler kimler? Sizlersiniz. O halde Allah adını Ellah olarak belirtip vahiyle iletirken adının sırf bir E harfi yüzünden güçsüz görünebileceğini düşünemedi de yarattı kulları mı düşündü?
Hani şu sürekli "Allah'ın ilmi sonsuzdur" diyen, iki gıdımcık çamurdan yaratıldıklarını söyleyen kulları tutup ta Ellah'ın düşünemediği şeyi mi düşündü? "Tüh ya bak adı Ellah'mış, böyle olmaz söylerken ağzı doldurmuyor haşmetli durmuyor, Allah olsun adı, biz Allah diye okuyalım" diye karar verme yetkisini müslümanlar kendilerinde nasıl görüyorlar? İnandıkları dine göre bunun yeri nedir?
Müslümanların da, Sorularla İslamiyet gibi insanların gözlerini açmasını engellemek isteyen dini kuruluşların da bir şeyi iyi bilmesi gerek aksi halde kendi dini inançları ile çelişiyorlar. Allah dediğiniz yaratıcının hikmeti sonsuz ise, adını da Ellah olarak bildirdi ise (bildiren yok ya neyse) sen bunu değiştiremezsin.
Peki Kur'an'da neden Ellah yazıyor yani Kur'an'ın yaratıcısının adı neden Ellah?
Hep söylüyorum, antik dönem tanrılarının tümü zamanın birçok tanrısından türeyerek, bazı tanrı ve tanrıçaları kendş bünyesinde toplayarak, onların özelliklerini emerek tek ilah haline gelmiştir. Bu süreci gerçekleştiren de o çağda ve o coğrafyada seçtiği ilaha tapan toplumdur. Başka toplumlarda daha güçlü veya iyi özellikleri olan bir ilah gördüklerinde onu kendi tanrıları ile birleştirirler ki yeni tanrıları daha yüce ve kudretli olsun.
El normalde Kenanlıların bir tanrısıydı ve oradan museviler tarafından alındı. El "Şefkatli El", "Canlıların yaratıcısı" gibi isimlerle anılıyordu ve Kenan tanrılarının reisiydi. Al (El) İlah ise eski putperest arapların kabe içinde tapmakta olduğu baş tanrının (Ay tanrısı, diğer isimleriyle SİN, Hubal) adıydı, putların en yücesinin.
Hem Kenanlı ve Musevilerin eski tanrılarından El'i hem de putperest Arapların eski baş putu Al-ilah'ı (El-ilah) birleştirerek yeni oluşturulan tanrının adının Ellah olduğunu söylemek, kabullenmek zorunuza mı gidiyor?
Nasıl ki siz şuan daha güçlü görünsün diye adını değiştirip E yi A yapmaya çalışıyorsanız (pardon çalışmıyorsunuz, yaptınız bile) ayni şekilde antik çağlardaki insanlar da tanrı-tanrıçalarında onlara yeni güçler ekleyerek güncellemeler yapıyorlardı. Antik dönem insanlarının ilahlarını sürekli güncellediğini ispatlayan binlerce antik metin, piramit yazısı gibi kanıtlar sapasağlam duruyor.
He bazılarınız ısrarla şunu diyebilir, yok yahu Allah yani Ellah eski arap putperestlerin taptığı put değildir, bu başka Ellah'tır. İyi de canım kardeşim isim kıtlığı mı vardı da senin inandığın dinin tanrısı kantrilyonlarca isim seçebilecekken (yada isme sahip olabilecekken) gidip kabedeki eski bir ay tanrısı putun adını alacaktı (üstelik putlardan nefret edip onları lanetlemesine rağmen) ?
İsim mi kalmamıştı koca evrende? Muhammed yeni dini ilan ederken kabenin baş putunu tek tanrı ilan etti ve adını bile değiştirmedi bu kadar basit, çünkü Allah'ı da yaratan zaten Muhammed. Bir putu alıp ilah ilan ederek onu Muhammed yaratmış oluyor.
Bak şimdi sizin gibi ısrarla kabul etmeyen tipler için Ellah yani Allah'a İslamiyet öncesi Araplar tarafından tapılıyor muydu bir bakalım:
Muhammed'in babasının ismi Abdullah. Dolayısı ile Abdullah döneminde Arapların inanmakta olduğu bir tanrı var. Aksi halde ismi nasıl Abdullah olabilir? Çünkü anlamı Ellah'ın kulu (sizin üstünü örttüğünüz şekli ile Allah'ın kulu)
Muhammed'in babasının adına bir bakalım: (ellah)عبد الله (aebd) Yani Aebd-Ellah, yani Ellah'ın kulu.
Abdullah bir şeyin kulu olduğuna göre demekki İslamiyet öncesinde taptıkları bir ilah var yani ateist yada dinsiz değiller. Zaten o devirde dinsiz insan ara ki bulasın.
Peki inandıkları din neydi?
Hristiyanlık? Musevilik? Tabi hiçbiri değildi.
Geriye hangi ihtimal kalıyor? Muhammed'in babasının putperest olması ihtimali. Dolayısı ile putperest bir adamın putu olmalı yoksa neye tapacak?
Putunun adı ise zaten yukarıda da gösterdiğim gibi isminde gizli "Ellah". Kur'an'da yazanda zaten Ellah, Allah değil demiş ve göstermiştim.
Bazılarınız yanıldığımı söyleyebilir, o zaman beyin fırtınası yapalım.
Diyelim ki yanılıyorum (gerçi yanılacak birşey yok herşey gün gibi ortada) diyelim ki Ellah-Allah put değildi. O zaman Muhammed'in babasının putu neydi?
Eğer babasının bir putu yoksa dini neydi?
Adam Yahudi değil, Hristiyan değil, ne peki?
Diyelim ki dinsizdi, o halde adı nasıl "Ellah'ın kulu" olacak? Dinsiz biri nasıl bir putun kulu olur?
Yani ne kadar çırpınırsanız çırpının Muhammed'in babası da İslamiyet öncesi Araplar'da putlara tapıyorlardı ve bunlardan biri aynı zamanda en güçlüsü de (panteonun başı) ay tanrısı Ellah-Allah'tı (İslamiyetin sembolünün ay olmasının nedeni).
Amerika'ya gidenler bilir. Uçak ile 11-12 saat sürer. Eskiden THY bu kadar gelişmiş değildi. Amerika'ya, genellikle Frankfurt ya da Londra üzerinden giderdik.
Uzun ve yorucu yolculuk sırasında istemeseniz de yanınızdaki ile konuşmak durumunda kalınıyordu. Yanınızda oturan yabancı "Türk olduğunuzu" anladığı andan itibaren "sessizlik" başlıyordu. Bir bahane uydurup, konuşmak istemiyordu.
Bir gün yanıma Yunanlı bir yolcu oturdu. Kırık Almancası ile anlaşmaya çalışıyoruz. Beni Alman sanıyor. Kendisine, Türkler hakkında fikrini sordum. Adam bir coştu, burada anlatmak mümkün değil.
Tevrattan girdi, İncil'den çıktı "Türkler Magok soyundan geliyor" diye söze başladı. "Tevratın Hezekiel Süresinde Gog (yecüc) ve Magog (mecüc) diye tarif edilir. Oradan İncile de geçmiş" dedi.
Gog ve Magok'un özelliklerini sordum. "Allah'ın emrine uymayan Yahudileri ve Hristiyanları, Tanrı Gok ve Magokları göndererek cezalandırıyor" diye açıkladı. Türk komutan Atillayı "Tanrının kırbacı" diye örnek verdi.
Roma ve Bizans'ın "günahkar oldukları için" Türkler tarafından cezalandırıldıklarını söyledi. 400 yıl Avrupa'da aynı akıbetten kendini kurtaramadı dedi.
Kansas'da Arap bir bakkal vardı. Türk ürünleri satardı. Beyaz peyniri ve zeytini ondan alırdım. Türk olduğumu anlayınca, bana ters davranmaya başladı. Sebebini sordum.
"Kusura bakma arkadaşım, Arap kültüründe Türklerden nefret edilir. Burası Amerika ama, böyle yetiştim diyerek" özür diledi. Sebebini sordum. "Kuran'daki Kehf ve Enbiya Sürelerini" oku diye beni uyardı. Türkler ile ne alakası var dedim.
"Kuran'ın Kehf ve Enbiya sürelerinde bahsedilen Yecüc-Mecüc'ün bize Türk olduğu öğretildi" demez mi? Şaşırıp kaldım. Aklıma, uçakta karşılaştığım Yunanlının sözleri geldi.
Yahudi, Hristiyan ve şimdi de Müslüman Arap bizlerden nefret ediyordu. Sebebi ise din kitaplarına dayanıyordu.
Peki biz Müslümandık, nasıl olur da "Yecüc-Mecüc olarak" tarif edilebilirdik. Hadislere de bakmalıydım.
Hadislerde de Türkler hakkında hoş sözler yok.
Ebu Davut"un hadis kitabında "Türkler, basık burunlu, yayvan suratlı ve Araplara felaket getirecek Yecüc-Mecüc ırkıdır" diye yazıyor.
Buhari, kitabında "Türkler dünyadan yok edilmedikçe, kıyamet kopmayacak...." diye yazıyor.
Böyle bir kültür ile yetişen Arap milleti Türkleri sevemez. Nitekim sevmiyor.
Eleştirisel bakış açısı ile her din ve inanca ait yazılarınızı, inancınızın değişim sürecini anlattığınız sorgulama süreçlerinizi dinvemitoloji@gmail.com adresine gönderebilirsiniz.
Bu yazılar biz-siz gibi sorgulama evresine girmiş herkese mutlaka biraz olsun ışık tutacaktır.
Gönderdiğiniz yazılar sitemizde adınızla veya takma adınızla yayınlanacaktır.
Gönderdiğiniz yazının başka bir internet sitesinde yayınlanmamış olması gerekmektedir. (KOPYA içeriğe karşı olduğumuzdan, sitemizdeki tüm içerikler özgündür)
Sorusuna Sorularla İslamiyet'in verdiği cevaba bakarak konuya başlayabiliriz.
- “Yasin” sözcüğü, diğer yirmi sekiz surenin başında bulunan mukattaat harflerindendir. Bu harfler “müteşabih” (manaları kapalı, değişik anlamlara gelebilecek) harflerdir. Bu sebeple, diğer harfler için olduğu gibi, “Ya Sin” harfleri için de muhtemel manalar doğrultusunda yorumlar yapılmıştır.
- Bu yorumlardan birisi de “Ey İnsan!” dır. Bu yorumu yapanlar şunu düşünmüş olmalılar: Yasin harflerinden sonra Hz. Muhammed (a.s.m)’e bir hitap vardır: “Kur’an-ı Hakime yemin olsun ki, sen gönderilmiş peygamberlerdensin”. Kur’an’ın bu ifadesi, kendisinden önce gelen “Ya-Sin” kelimesinin bir “nidâ = çağrı” olduğunu gerektirir. Bu harfler de (ya; çağrı edatı, sin ise, insan kelimesinin “Sin” harfini çağrıştırdığı için) böyle bir manaya uygundur. O halde, bütün insanların peygamberi ve onların temsilcisi olan Hz. Muhammed (a.s.m)’e “Ey İnsan!” diye hitap edilmiştir. Bu pek çok yorumlardan sadece biridir.
- Yasin kelimesi için şu yorumlar da yapılmıştır:
Habeş dilinde “ya insan!” anlamına gelir. “ya Recül! = Ey erkek” manasına gelir. Bu bir kasem/yemin üslubudur; bu kelime Allah’ın bir ismidir. Kur’an’ın bir ismidir. Allah’ın, kelamının girişi için kullandığı bir şifre anahtardır.(bk. Taberî, ilgili ayetin tefsiri).
Bazılarına göre, Yasin, Hz. Peygamber’e hitaben; “Ya Seyyid = Efendi!” manasına gelir.(İbn Aşur).
- Aslında “Y” harfi, Meryem Suresi'nin başında da geçmiştir; “Kâf-Ha-Ya-Ayn-Sad". “Y” harfinin burada bir nida edatı olmadığı kesindir.
- Unutmayalım ki, Kur’an’ın ifadeleri çok geniş kapsamlıdır, aynı lafızla pek çok manaya işaret edilmiştir. Çünkü, Kur’an Allah’ın sonsuz ilmini yansıtmaktadır. Bu açıdan bakıldığında, yirmi sekiz surenin başında bulunan şifreli(esrarlı) harflerin bir çok manayı ifade etmesi, bu esrarlı üslubun bir gereğidir. Bu cümleden olarak, heca harflerinin ismi olarak kullanıldığında, Arapça şekliyle “YÂ=(Y-elif- hemze)nin ebced değeri; on iki’dir, “Sin” harfinin ebced değeri ise, yüz yirmi’dir. Bunun toplamı; yüz otuz iki olup, Hem “Muhammed” kelimesinin, hem de “Kalb” kelimesinin ebced değeridir. Bu tevafuk, bu harflerin Hz. Muhammed’e baktığını söyleyen alimlerin görüşlerini desteklediği gibi, “Yasin Suresi Kur’an’ın kalbidir” hadisi şerifinde geçtği üzere, “kalb” ile olan ilişkisine ışık tutmaktadır.
Canlı yayın yaptığım dönemlerde bir yayınımda bu konudaki görüşümden bahsetmiştim fakat o gün canlı yayınımı izleyen sayısı 130 civarıydı dolayısı ile bu söylediklerimden çoğunuzun haberi olmadı. O yüzden bu makaleyi yazarak sizlerle paylaşmak istedim.
Bildiğiniz gibi Kur'an'ın kendisi de, camideki hocalar da, alim dediğiniz adamlar da bir konuda ortak söylem içindedir. Eğer onlara "Kur'an'da anlamı olmayan şeylerin neden anlamı yok, hani Kur'an apaçık bir kitaptı, apaçıksa neden şifre içerdiği düşünülüyor?" derseniz size klasik cevap olarak "Allah'ın söylediklerini anlamaya her zaman insanın aklı yetmez" ve türevi cevaplar olacaktır.
Bu cevabı verirken tabi ki "Kur'an apaçık bir kitaptır" ayetini göz ardı ediyor yada bilmezden geliyorlar sanırım. Neyse, bu yazıdaki ana konu bu değil, şimdi "şifreli", "anlamazsın sen", "onda bir hikmet vardır" vb. cevaplar verilen sorulardan biri hakkında kendi görüşümü yazayım.
Her şeyin bir anlamı olduğu gibi surenin isminin yani YA'SİN'in de bir anlamı olmalı değil mi? (Ama Kur'an apaçık bir kitap olduğunu söylediğine göre anlamı da Müslümanlar için anlaşılır olmalıydı ya neyse)
Onlar anlam sorulunca yukarıda yazdığım cevaplara başvuradursun ben şöyle açıklayayım (Sorularla İslamiyet'in verdiği cevaba yazının ilerleyen sürecinde cevap vereceğim).
Bildiğiniz gibi nasıl ki İsrail'in tanrısı Yahweh eski İsrail tanrısı olan EL'den türedi ise (İsraEL) aynı şekilde İslamiyetin tanrısı Allah'da eski pagan arapların tanrısı olan El-ilah (Al-ilah) dan türedi. Tabi bu birden olmadı, tıpkı mitoloji dediğimiz tanrıların gelişim sürecinde birçok tanrı ve tanrıçayı bünyesinde toplayıp sonrasında sadece ona tapınılması gibi Allah da tek ilah ilan edilene kadar El, İştar ve El-İlah yani diğer adıyla SİN'in özelliklerini ele geçirdi, Muhammed onu tek ilan edip diğer pagan uygulamalarını da reddetmeyip (tavaf, namaz, hac vs.) yeni oluşturduğu dinin içine katarken eski pagan tanrıları da yeni ve tek diye anlattığı Allah'ın bünyesinde topladı.
Bu sayede insanlar yeni tanrıyı daha kolay kabul edecekti çünkü o eski tanrılarının birleşimiydi ve alışılagelmiş ibadetlerine ters düşmüyordu.
Ne hikmettir ki SİN adlı tanrıya tapıldığı bir gerçekken Kur'an'daki bir surenin adı da YA'SİN'dir!. Rastlantıya bak sen...
Peki YA'SİN ne demek olabilir?
Neden konmuştur ki Kur'an'a?
Arapçada YA ne demek?
Birine seslenirken kullanılan bir ön ektir Arapçada "YA".
Ya Ali, Ya Ömer vb. şekillerde kullanılır.
Bu konuda Dinimiz İslam sitesinin cevabı için aşağıdaki tuşa tıklayabilirsiniz.
Arapça ya kelimesinin Türkçesi yoktur. Türkçede buna ihtiyaç da yoktur. Ya kelimesini biz de her zaman ey diye yazıyorsak da, karşılığı değildir. Telefonda konuşurken hitap sözü olarak alo kullanılıyor. Arapçada da, birine hitap ederken, “Ya falanca” denir. Türkçede böyle bir hitap şekli yoktur. Biz, “Ali buraya gel” deriz. Araplar, “Ya Ali buraya gel” derler.
Alo, İngilizce merhaba anlamında kullanılan hello kelimesinin Türkçedeki söyleniş şeklidir. Alo için Türkçe başka bir kelime olmadığı gibi, Arapça ya için de başka bir kelime yoktur. Araplar bile, telefonda alo diyorlar. Bu bakımdan ey Ali yerine ya Ali demek daha güzeldir.
Peki, "YA" birine seslenmek için kullanılan bir ön ek ise, YA'SİN kelimesi Mezopotamya'nın ünlü tanrılarından SİN ve onun türevlerine bir sesleniş değilse nedir? Muhammed yeni dini oluştururken çevresindeki putperestleri dine daha sıkı bağlamak için bu şekilde bir kullanım tercih ederek Kur'an'da onun adına yer vermiş olamaz mı?
SORULARLA İSLAMİYET'İN AÇIKLAMASINA CEVAP
Diyorlar ki Ya'Sin deki bu harfler manaları kapalı, değişik anlamlara gelebilecek harflerdir.
E hani Kur'an herkesin anlayabilmesi için apaçık bir kitaptı?
Neden manası kapalı, "siz bunu anlayamazsınız" gibisinden kitap ve mesaj göndersin bir yaratıcı? Anlamamızı istiyor mu istemiyor mu?
Daha yanlış olan "anlamını bilemeyiz" denen şeye makul anlamlar yüklemektir. Yani keyfine göre bilmediğin bir şeye anlam yüklenebilir mi?
Çince'de 苹果 (Píngguǒ) elma demek. Şimdi ben bunu anlayacak, bilecek bir bilgiye sahip değil isem tutup bu kelime şu anlama gelebilir, makul anlamlar şunlar olabilir diyerek ona "araba tekerleği" anlamına geliyormuş gibi bir yaklaşımda bulunabilir miyim? Yanlış bir yöntem değilse nedir?
Sorularla İslamiyet aslında benim "Ya" için söylediğim şeyi kendisi de ilk paragrafta söylemiş. Diyor ki: "Ya-Sin" kelimesinin bir "nidâ = çağrı" olduğunu gerektirir.
Fakat işlerine geldiği gibi açıkladıkları kısım SİN ile ilgili kısım.
"Sin ise, insan kelimesinin "Sin" harfini çağrıştırdığı için Ya'Sin insan demek olabilir" diyorlar. Harfi çağrıştırıyor diye kelimeye anlam yüklenir mi?
Tabi ki dinlerini korumak adına hiçbir hoca "buradaki SİN, Arapların duyup haberdar olduğu, güçlü Mezopotamya tanrılarından biridir" demedi, diyemez. Daha İslamiyet yokken nasıl ki Muhammed'in babasının adı Abd-Al-İlah yani Al-ilah'ın kulu anlamına geliyor yani bu ismi çocuklarına koyarak inandıkları tanrıyı yüceltmeyi amaçlıyorlardı diyemiyorlar ise SİN'de Kur'an'a girmiştir diyemiyorlar.
Sorularla İslamiyet benim de yazının başında söylediğim klasik cevaplardan birini vererek beni haklı çıkarmış. "Allah'ın sonsuz ilminden dolayı Kur'an'da yazılanlar şifrelidir, üslubun bir gereğidir" gibi cevaplar vermiş. Yani klasik "siz anlayamazsınız" bölümüne hoş geldiniz. Bir yaratıcı hem kendini anlatmak için kitap gönderecek hem de o kitapta anlaşılmamaya çalışarak şifreli bir dil kullanacak öyle mi? :)
Aslında Kur'an'ın söylediklerine bakılırsa anlaması zor olmayan mesajlar içeriyor olmalıydı ama maalesef görüldüğü üzere durum öyle değil.
Peki bakalım Kur'an bu konuda ne diyor: "Biz Kur'an'ı sana her şeyin apaçık bir beyanı olarak indirdik." (Nahl, 16/89)
Yukarıdaki ayette öyle diyor fakat anlamak için 40 takla atmak, yada bu şifrelidir demek gerekiyor öyle mi?
Andolsun ki Kur’an’ı düşünülsün diye kolaylaştırdık. Düşünecek yok mu? (Kamer Suresi 32)
Kolaylaştırıldık denen kitabı anlamak için çırpınan milyonlarca Müslüman var ?!
"Anlayıp düşünsünler diye Kur’an’ı senin dilinde kolaylaştırdık." (Duhan 58)
Maalesef hiçbirimiz için kolaylaştırılmış olmadı çünkü dilimiz Arapça değil. Daha tuhaf olan ise Arapların bile tam olarak anlayamadıkları kısımlar olması.
Yasin kelimesinin anlamı nedir? sorusunun net bir cevabı olmasa da benim düşündüğüm ihtimalin ilahiyatçıların verdiği belirsiz cevaplardan aşağı kalır bir ihtimali yok. Tabi ki ille de "benim dediğim doğrudur" diyemem fakat onların dediklerinin akla yatmadığı ve net olmadığı kesin.
Hangi dinden olursa olsun inançlı olan bir çok insan inandığı dini ve tanrısını tasdiklemek ve gördüğü, yaşadığı olaylara dinine toz kondurmadan makul bir cevap bulabilmek, inanmak için neden arıyor. Yaşadığımız ülkedeki egemen dine inanlardan örnek vereyim.
Bu hafta bir haber vardı, yaşlı bir teyzenin evine araba girdi, araba bildiğin duvara çarpıp kafayı eve sokmuş içeriyi dikizlercesine duruyor. Rastlantı ya, teyze de o sırada namaz kılmak için abdest almaya gitmiş. Röportaj yapıyorlar teyzeyle, "Allah beni korudu, abdest almaya gönderdi kurtuldum" gibi sözler sarf ediyor. Böyle düşünen çok insan var eminim, yani haberi izlerken "baksana mübarek! Allah nasıl korumuş teyzeyi görüyor musun?, İşte abdest almaya gitmiş ya, bak imanı sayesinde nasıl kurtuldu" falan gibi sözler sarf ediyorlar...
Hiç demiyorlar ki teyzeyi abdest alması sayesinde ölümden kurtaran Allah aynı şekilde imanlı olan yüzbinlerce müslümanı neden kurtarmıyor? Hiç demiyorlar ki rastlantı icabı araba teyzeyi ezmedi diye bunda keramet arayıp dinimin yaratıcısını yüceltiyorum da her gün yüzbinlerce müslüman katledilirken onları korumayan yaratıcım hakkında neden düşünmüyorum?
Yani eğer Allah kullarını bu kadar gözetiyor olsa, bir insanı sırf namaz kılacak, abdest almaya gitti diye kurtaracak kadar ilgili olsa, sahillerde boğulan çocukların o duruma düşmesine, Kabe'yi tavafa gidenlerin vinç altında kalarak ölmesine, birçok Avrupa ülkesi tarafından müslümanların katledilmesine ile falan neden ilgilenmiyor?
Hadi bu teyze namaz kılacağı için kurtuldu, Allah yardım etti diyelim. Ee, namaz sırasında bombalı saldırılardan yada çeşitli kazalardan dolayı ölen binlerce müslüman var onlar ne olacak? Onlar neden korunmadı? He onlar başka di mi? Onlara kılıf hazır ama iş keramet aramaya gelince g-te bala ölmeyen birini görüp "bak Allah nasıl korudu" demek kolayınıza ve işinize geliyor.
Maalesef bakış açısı hep dini çelişkileri temize çıkarmak adına. En basiti bu zamana kadar Kabe'nin başına onlarca olay geldi, istila edildi, mancınıklarla yıkıldı vs. vs. En son bu hafta gördük ki bu sefer de Kabe'yi ve tavaf alanını böcekler basmış. Görevlendirmişler insanları, böcekleri ilaçlayıp toplu halde öldürüp süpürüyorlar.
Burada bile yine aynı durum ortaya çıkıyor. Kur'an'da Kabe'nin güvenilir bir ibadet yeri olduğunu söyleyen Allah tarih boyunca Kabe'yi koruyamamıştır, Kabe'nin başına gelenler bunu gösterir. Şimdi de bu böcek baskını olayı var. Bu olaydan dolayı "Allah Kabe'yi neden korumuyor?" demesin diye müslümanları uyutmak için çeşitli masallar çıkardılar hemen.
Bunlardan ilki kıyametin yaklaştığı, Kabe'deki bu böcek istilasının da kıyametin habercisi olduğu. Bu kaçıncı "kıyamet yaklaştı" geyiğidir sayanınız var mı? Eminim Kabe mancınıklarla yıkıldığında o dönemin müslümanları da "bunlar kıyamet alamati, kıyamet yaklaştı" demişti ama üzerinde yüzlerce yıl geçti ve dünya hala sağlam.
İkinci masal ise bir hayli komik. Mescidi haram ve çevresini çekirge ve hamam böceklerinin basmasının nedenini o günki Suud imamına yıktılar :) Yani böcek istilasından dolayı Kabe imamı Abdurrahman Sudeysi'yi günah keçisi yaptılar. İşin komik yanı bu ya, bu böcek istilasının sebebinin Abdurrahman Sudeysi'nin daha önce yaptığı açıklamalar olduğuna inanıyorlar. New York'ta yaptığı bir konuşmasında "Allah'a hamd olsun Amerika ve Arabistan dünyaya liderlik ediyorlar" dediği için ayrıca Suudi Arabistan kralı Selman bin Abdülaziz'e ve ABD başkanı Donald Trump'a dua ettiği için bu olayın yaşandığını söyleyen ve inananlar mevcut.
Yani inanıyorlar ki koskoca sonsuz evreni yaratan Allah işi gücü yok ufacık dünya gezegenindeki kişilerin siyasi faaliyetlerini, partilerini falan takip ediyor, İslama uygun konuşmayan kişilerden dolayı da işaretler falan gönderiyor. Fakat ne hikmetse buna inanan binlerce müslüman Allah'ın katledilen yüzbinlerce müslüman için neden kılını kıpırdatmadığını merak etmiyor...
İşte din budur, sizi sadece işinize gelene inanmaya iter aksi halde sorgulamanız ve üzerinde düşünmeniz gerekir. Fakat sorgular ve düşünürseniz inandığınız din ve ilahlar tehlikeye gireceği için bunun yerine her olaya bir kulp bulup inancınızı pekiştirmekte kullanmak, onları bir nevi japon yapıştırıcısı yapmak daha tercih edilesi ve kolaydır.
DİYANET VAKFI'NIN KURULUŞU Diyanet Vakfı, 429 sayılı kanunla, Mustafa Kemal Atatürk'ün emriyle kurulmuştur. Başlarda T.C. Başkanlığı'na bağlı olan vakıf daha sonra 9 Temmuz 2018'de başkanlık sistemine geçilmesinden dolayı T.C. Cumhurbaşkanlığına bağlanmıştır.
Diyaneti kuran kişinin ve Kur'an'ın Türkçe tercümesini yaptıranın Atatürk olması özellikle yobaz kesimi bir hayli şaşırtmıştır. Çünkü çoğu Kur'an'ı bile okuyup bilmiyor, kaldı ki Diyanet'i kuran kişinin kim olduğunu bilsinler...
Atatürk'ün bunu yapma sebebi ise ülkeyi inci-cinci hocalardan, kafasına göre tarikat kurup halkı yönlendiren, sömüren kişilerden kurtarmak, devlete tehlike arz edebilecek dini örgütlenmelerin önüne geçmek ayrıca halkın inandığı kitabı kendi dilinde okumasını sağlamaktı.
Bir deist olduğunu düşündüğüm Atatürk'ün bunu yapmasının en büyük nedeni dediğim gibi hem inançlı halkı sahtekarların elinden kurtarmak, hemde halkın Kur'an'ı anlayacakları dilde okumalarını sağlamaktı. İçinde yazanlardan haberleri olmalarını, yani inanıyolarsa da en azından kendi dillerinden, anlayarak okuduktan sonra inanmalarını amaçlıyordu.
Ayrıca dini bir kurum yada ruhban sınıfı bağımsız olamazdı. Çünkü tarih bunun ne kadar tehlikeli olduğunu insanlığa defalarca göstermişti (Örneğin devletten bağımsız kilise veya tarikatların iktidarları yıkması, kraliyetleri devirmesi vs.)
DİYANET VE ANAYASANIN 136.MADDESİ
Peki, Diyanet Vakfı kurulurken anayasaya konmuş olan 136.madde ne diyor bir bakalım: "Genel idare içinde yer alan Diyanet İşleri Başkanlığı, laiklik ilkesi doğrultusunda, bütün siyasî görüş ve düşünüşlerin dışında kalarak ve milletçe dayanışmayı ve bütünleşmeyi amaç edinerek, özel kanununda gösterilen görevleri yerine getirir"
Yani yasada; Diyanet İşleri Başkanlığı din ile devlet işlerini birbirinden ayırmalı, dolayısı ile siyasi meselelere karışmamalı, milli dayanış ve bütünleşmeyi amaç edinmeli, yani insanları bölmemeli, ayırmamalıdır denmektedir.
Peki öyle midir? Anayasa maddesinde yer alanları madde madde inceleyelim:
İLK BÖLÜM "Laiklik ilkesi doğrultusunda, bütün siyasi görüş ve düşünüşlerin dışında kalarak"
Bu bölümün demek istediği çok açık, sen dini öğretmekle görevli bir kurumsun dolayısı ile siyasete falan dahil olma, işine bak denmiş. Neticede islami inanca göre sorgu melekleri "hangi partiyi destekliyordun" diye sormayacak değil mi? Yada Kur'an'da "bu partiyi seçenleri cennete alırım" diye bir ibare bulunmamakta.
Anayasada siyasete bulaşması yasaklanan Diyanet günümüzde bırakın siyasete bulaşmamayı, siyasetin içinde kulaç atıyor bildiğiniz.
Çünkü bakıldığında Diyanet Vakfı'nın artık bir partinin yancısı-destekçisi olduğu açıkça ortadadır. Hatta siyasi idolojisi olduğu ve bunu çekinmeden, bariz bir şekilde gözler önüne serdiği açık ve nettir. Bunun en basit örneklerinden biri de Diyanet Başkanının 10 Kasım gelirken Kadir Mısıroğlu denen şarlatana, keşke Yunan galip gelseydi diyen, Diyanet'i bizzat kuran Atatürk'ün kendisine hakaretler eden, hatta ve hatta Atatürk'ün annesine terbiyesiz ithamlarda bulunan o yobaz Atatürk düşmanına yaptığı ziyaret dini öğretsin diye kurulan bu kurumun artık siyasette rol aldığının bir göstergesidir. Bir yandan "kul hakkı" hakkında fetvalar verirken diğer yandan bir liderin annesi hakkında iftiralar atabilen birinin yanında yer alması ise ayrıca dini değer ve öğretilerden ziyade Diyanet'in artık tamamen siyaset amaçlı bir kurum haline geldiğinin en büyük örneğidir.
İKİNCİ BÖLÜM "Milletçe dayanışmayı ve bütünleşmeyi amaç edinerek"
Diyanet milletçe dayanışmayı sağlıyor mu hakikaten? Yani Diyanet Vakfı'nın açıklama yada eylemleri insanları birleştiri türden mi?
Eğer öyle ise yazdırabilecek onlarca güzel-farklı söz varken neden Ramazan Bayramı'nda cami süslerine "Sizden olmayanları dost edinmeyin" ayetini yazdırıyor?
E hani halkı birleştirip bütünleştirecekti? Bu ülkede Alevi, Hristiyan, Yahudi vb. farklı inanca sahip insanlar da yaşamıyor mu? Neden onları dost olarak edinmeyeceksin? Onlar halkın bir parçası değil mi?
Bunlar bile Diyanet'in Anayasaya uymadığının, günümüzde bu maddeye aykırı işlediğinin ispatı olmaya yeter.
DİYANETİN FETVALARI Diyanetin şaşırtan, çağ dışı, insanları ayrıştırıcı fetvalarından bazıları: A) "İslâm hukukçularınca bulûğ çağının alt sınırı, erkekler için 12, kızlar için 9 yaş olarak belirlenmiştir" diyerek bariz bir şekilde 9 yaşındaki kız çocuğunun evlenmesine, dolayısı ile çocuk gelin denen saçmalığa kapı aralamış, yapanların sırtlarını sıvazlamıştır.
Ocak 2016'da Diyanet'e "Bir babanın öz kızına duyduğu şehvet, karısıyla olan nikâhını düşürür mü?" diye soru sorulmuştu (soran kişinin sapık olduğu aşikar).
Bu soruya ise Diyanet'in cevabı şu şekilde oldu: "Babanın kızını kalın elbiselerden tutarak ya da vücuduna bakıp düşünerek, şehvet duyması, bu tür bir haramlık oluşturmaz" "Babanın kendi öz kızını öperken şehvet duyması durumunda nikâhın ne olacağı konusunda görüş ayrılığı vardır. Bazı mezheplere göre, babanın şehvetle kızını öpmesi ya da şehvetle ona sarılmasının nikâha bir etkisi yoktur." "Hanefilere göre ise; babanın, kızını şehvetle öpmesi, kızına şehvetle sarılması durumunda kızın annesi bu babaya haram olur. Ancak bu tür sonuç doğuracak tutmanın, teni tenine değerek olması ya da altının sıcaklığını iletecek kadar ince bir örtüden olması gerekir. Ayrıca kızın, 9 yaşından büyük olması gerekir. Şehvet duymanın işareti, erkeğin organında bir uyanma, uyanıksa uyanışının artması, kadının da kalbinin heyecanla çarpmasıdır."
Günümüzde Tdv'nin ne kadar faydalı bilgiler paylaştığını göstermeye (Araştır: ironi nedir?) devam ederken, imanlı olduğunu iddia eden bazı kesimin de içlerindeki sapık hislere sorularla nasıl cevap aramaya çalıştığını göstermeye devam edeyim:
B) 6 Aralık 2017'deki, bir erkeğin telefon, faks, sms veya internet üzerinden eşiyle boşanıp boşanamayacağı sorusuna ise: 'Telefon, faks, SMS ve internet ile eşinizden boşanabilirsiniz' şeklinde cevap verdi.
Yani erkek (kadın da kimmiş, ayrılırsa erkek ayrılır) bu yollarla da boşanabilir. İmam nikahı ile yaşayan dini bütün bacılarımız bir gün telefonlarına gelen "BOŞOL" mesajını görünce şaşırmasınlar.
Gelelim Diyanet Vakfı'nın bu konuda yaptığı açıklamanın detaylarına: "Bir kimse, yüzüne karşı 'seni boşadım, benden boş ol' gibi boşamayı ifade eden sözleri şifahî olarak söylemek suretiyle, eşini boşayabileceği gibi, bu sözleri telefon, mektup, mesaj, internet ve faks yoluyla bildirerek de boşayabilir. Söz konusu iletişim vasıtalarıyla boşamak, sözlü olarak yüz yüze boşamak gibi geçerlidir. Ancak, bu durumda kocanın, boşamış olduğunu inkar etmemesi gerekir." "Boşamanın yazılı olması halinde ise boşanan kimse, yazının veya mesajın eşinden geldiğinden emin olmalıdır. Bu durumda boşama hükümleri, kadının mektubu okuduğu andan itibaren başlar. Fakat koca eşini daha önce gıyaben boşamış da bunu mektupla haber veriyorsa, boşamanın hükümleri, kocanın boşadığı andan itibaren başlar."
C) Yazının başlarında Anayasanın 136.maddesindeki "Milletçe dayanışmayı, bütünleşmeyi amaç edinerek" kısmını inceleyip Diyanet buna uymuyor demiştim, bakın kuruluş amaçlarına, anayasaya uymadıklarının bir başka kanıtı:
3 Ocak 2016'daki "Cemevleri kırmızı çizgimizdir" açıklaması. Bariz bir şekilde ayrıştırı, milletçe dayanışmaya zarar verici bir söylem değil ise nedir bu?
Bakalım açıklamanın detayına:
"Biz dini statü veremeyiz, statüyü ancak bu yolun bizatihi sahipleri belirleyebilirler. Alevilik meselesini teolojik bir tartışma zeminine çekmeden, sadece sosyal, hukuki zeminde konunun ele alınması gerektiğini hep ifade etmişimdir. Bizim daima iki kırmızı çizgimiz olmuştur, bundan hiçbir zaman vazgeçmedik."
"Bir tanesi; Aleviliğin İslam'ın dışında bir yol olarak tarif edilmesi. Çünkü bin yıllık tarih bunu yalanlıyor, doğru olmadığını ortaya koyuyor. İkincisi de; cemevlerinin caminin alternatifi, başka bir inancın mabedi gibi gösterilmesi. Ama kendi tarihinde var olduğu şekliyle ocakların talepleri doğrultusunda özgürce kendi geleneklerini, kendi kültürlerini, kendi inançlarını yaşamalarının da hem İslam'ın, hem hukukun onlara verdiği bir hak olduğunu düşünüyorum"
D) Ayrıştırmaya, ötekileştirip etiketlemeye, yaftalamaya devam. Bakın bir başka örneği:
8 Mart 2008'de Dünya Kadınlar Günü'nde Diyanet Vakfı resmi internet sitesine kendilerinin hazırladığı İlmihal 1-2 adlı kitabın Kadın Hakları ile ilgili olan 14 sayfalık bölümünü koydu. Bu bölümde ise şöyle yazıyordu: "Feminizm Ahlaksızlıktır"
Aldığı tepkilerden dolayı ise daha sonra aşağıdaki gibi bir açıklama yayınladı: "Başkanlık olarak kadın haklarını ve toplumda bu konuda bilinç ve duyarlılık oluşmasını çok önemsediğimizi, bunun için de kadın haklarını güçlendirmeye yönelik etkinlikleri her geçen gün artırdığımızı bütün kamuoyu bilmektedir. Diyanet İşleri Başkanlığı olarak kadın hakları, cinsiyet ayrımcılığı, kadınlara yönelik şiddet, kadınların eğitimi ve benzeri konularda yanlış anlaşılmaya meydan verecek her türlü söz ve tavırdan kaçınmakta duyarlı olacağımızı da bilmenizi isteriz."
E) 2018'de yapılan "Deizm sapıklıktır" açıklaması ise "kul hakkı"ndan bahseden Tdv'nin başkalarına, farklı inanca sahip kişilere ne kadar rahat iftira atabildiğinin, onlara "sapık" ifadesini rahatça yapıştırabildiğinin göstergesidir. Ülkede nonteist yani dinsiz sayısı azımsanmayacak seviyededir, bu tür söylemler ise yine milleti birbirine düşman edip ayrıştırmaktan öteye gitmemektedir.
Diyanet'in işi kendi kesimine (müslümanlara) İslamiyet'i öğretmek, Kur'an çalışmaları yapmak olmalıdır, başkalarını karalamak, çirkin yakıştırmalar yapmak, iktidarın peşinde koşup dediğini tasdik etmek, vatan düşmanlarını hasta yatağında ziyaret etmek değil. Kaldı ki "sapıklık" vakalarının daha çok hangi kesimden geldiği açıkça ortadadır.
İslam'ın kutsal olduğunu iddia ettiği Kur'an'da adı geçen 25 peygamber vardır. Adı geçen peygamberlerin kimler olduğunu çoğumuz biliyoruz fakat ben yinede bilmeyenler için bu 25 peygamberin kimler olduğunu, haklarında kısa bilgiler vererek sıralayacağım.
Bu sayede 124.000 peygamber gönderildiği söylenen İslamiyet dininin kitabında İsrailoğlu dışında hiçbir milletten bir tane bile peygamber ismi bulunmadığını (Türk, Kürt, Moğol, Rus, Alaskalı, Boşnak, İngiliz, Fransız vs.) ayrıca hiç kadın peygamber de olmadığını görmüş olacaksınız.
Makaleyi hazırlama amacım Kur'an'da adı geçen 25 peygamber hakkında kısa bilgiler vermek olduğundan Hz.Muhammed hakkında çok yazmayacağım çünkü hem kısaca anlatılacak bir konu değil, hem de sitede Muhammed hakkında bilgi veren onlarca makale bulunmakta.
1) HZ ADEM
Kur'an'a göre kendisi ilk insandır ve ismi 25 kere geçer. Allah onun yalnızlığına çare olması için daha sonra ona eş olarak Havva'yı yaratır. Sonra Adem ve Havva çocuk yaparak insan soyunu başlatırlar (Bu konu oldukça çelişkilidir, ilgili yazıyı okumak için: Adem ve Havva Masalı Artık İşlemiyor)
Bazı kesimler Adem'e kitap, daha doğrusu 10 sayfalık bir suhuf inmiştir deseler de İslam alimleri bu olaya kaynak olarak belirtilen rivayeti bizzat kendileri "zayıf" olarak nitelendirmektedirler.
Bu rivayette Ebû Zer el-Gıfârî’nin Allah’ın resullerine kaç kitap gönderdiği sorusuna Muhammed 104 cevabını vermiş, bunlardan on sayfanın Âdem’e, elli sayfanın Şît’e, otuz sayfanın İdris’e, on sayfanın İbrahim’e verildiğini, ayrıca Tevrat, İncil, Zebur ve Kur’an’ın indirildiğini belirtmiştir.
2) HZ İDRİS
Kur’an’da adı 2 defa geçer. Şit'in oğlunun oğlu olan İdris'in kumaşı bulduğu için döneminde yaşayan insanların hayvan derilerini giymekten kurtulduğu söylenir. İslam mitolojisine göre ise İdris hala 4.kat gökte yaşamaya devam etmektedir.
Bir iddiaya göre MÖ 14.000lerde yaşadığı düşünülen İdris, Yunan mitolojisindeki Hermes ve Mısır Mitolojisindeki Thoth ile aynı kişi olabilir. Çünkü Mısır mitolojisine baktığımızda günümüzden 5.000 yıl önce Mısır'da bir terzi yaşadı, parşömenlerde adı Hermes Tut olarak geçiyor.
Bir diğer iddia ise İdris'in Tanah'taki Hanok (Enoch) ile aynı zat olduğudur. Kitaba göre Hanok 365 yıl yaşar ve sonrasında ölmez, tanrı ile yürüyerek kaybolur, yani Tanrı onu katına alır.
Yunanlılara göre o astroloji ve simyanın kurucusu, kalemle yazı yazıp dikiş diken ilk insan olan Hermes Trismegistus'tur.
3) HZ NUH
Özellikle Nuh suresi ile bilinen Nuh'un adı Kur'an’da 43 defa geçer. Efsaneye göre kavmini sapıklıktan kurtarmak istemiş, fakat başaramamış, eşi ve çocukları bile ona iman etmemiştir. Efsane ya, Nuh bir gemi inşa edip yeryüzündeki tüm canlılardan dişili erkekli olarak bu gemiye doldurur ve büyük tufan sırasında hayatta kalmalarını sağlar.
Fakat bilinmelidir ki, Nuh ve Nuh tufanı da İslam'a özgü, Kur'an'da ilk kez bahsedilen olaylar değillerdir. Bu olay İslamiyet'ten çok daha uzun yıllar önce var olan antik efsanelerden alıntıdır.
4) HZ HUD
İslamiyet'e göre Hz Hud, Allah tarafından bir uyarıcı olarak Ad kavmine gönderilmiştir. Kur’an’da Hud farklı surelerde göze çarpar.
Bunları sıralayacak olursak:
Hud, eski Ahitteki Eber isimli peygamber ile aynı kişi olarak görülmektedir. Eski Ahit'in en eski Yunanca versiyonlarından birine bakıldığında Eber'in yaşadığı dönem Hud'un yaşadığı döneme denk düşmektedir. Anlatımlara göre geçimini ticaretle sağlayan Hud, yüksek binalar inşa etme yarışı içerisinde olan, sapkınlık içindeki Âd isimli kavme gönderilmiştir.
5) HZ SALİH
Ticaretle uğraşan Hz Salih'in adı Kur'an'da 8 kez geçer. Semud isimle kavmi Allah’a iman ettirmek için gönderilmiştir. Fakat Kur'an'da bu kavmin neresi olduğu ile ilgili bir bilgi geçmemektedir. Fakat buranın doğu Arabistan halklarından biri veya Ürdün'deki antik Petra kenti ile ilişkili olduğu yönünde iddialar mevcuttur.
Midraş metinleri baz alındığında MÖ. 2800lü yıllarda yaşadığı tahmin edilmektedir.
Tevrat'a bakıldığında Salih, Sam oğlu Arpakşad oğlu Şilah diye geçer. Tevrat araştırmacıları Salih'in, Eber'in yani Kur'an'daki adıyla Hud'un babası olduğunu söylerler fakat Araf Suresi 73-74'de Semud kavminin Ad kavminden sonra geldiği söylenmektedir.
6) HZ İBRAHİM
Muhammed'in büyük dedesi olan İbrahim'in adı Kur'an'da adı 69 kere geçer, hatta İbrahim isimli bir sure de vardır. Kur'an'a göre bir peygamber olan İbrahim, İncil ve Tevrat'a göre peygamber değil önemli bir kişi, bir din büyüğüdür. Onun İsmail ve İshak'ın babası olduğuna, Yahudilerin de İshak'ın soyundan geldiğine inanıldığı gibi, oğullarından İsmail'in de Muhammed ve Arapların atalarından olduğu görüşü yaygındır.
Oğlu İsmail ile birlikte Kabe’yi inşa ettiği anlatılır.
Efsaneye göre Firavun tarafından ateşe atılırken ateş suya dönüşerek onu yakmamıştır (bkz: tüm mucizeler kameraların olmadığı çağda olur).
Bir diğer olay ise kurban meselesidir. Bilindiği gibi kurban ayininin doğuşu Kur'an'da İbrahim'in oğlu İsmail'i kesmeye kalkması üzerine doğar. Fakat hayvan veya insan kurban etmek hem Arap putperestlerde (İslam öncesi Araplar), hem de birçok pagan toplumda mevcuttu ve Babil uygulamalarından birçoğu gibi hayvan kurban etmek de efsaneleşerek İslam'a taşınmıştır.
Ek olarak İbrahim, Brahma ve Abraham arasında bir bağ kurulmaktadır. Bu görüşe göre İbraniler Hindistan'dan batıya göç ederken İbrahim Brahma unvanını taşıyan bir rahiptir.
Bir diğer benzerlik ise Brahma'nın 4 kollu binek kuşunun olması, İbrahim'in de bir kuşu dörde bölüp dört bir yanda farklı tepelere bırakması, İbrahim o kuşa seslendiğinde gelip birleşerek dirilmesi aralarındaki bariz benzerliklerdendir.
Ek olarak ikisinin de eşlerinin isimleri benzerdir ve her ikisi de halkın babası olarak sıfatlandırılmıştır.
7) HZ LUT
Kur'an'da adı 27 defa geçen Lut'un, İbrahim’e iman edip onunla hicret ettiği söylenir. Kendisinin günümüzdeki İsrail ile Ürdün sınırının arasında yaşamakta olan bir kavme peygamber olarak gönderildiği anlatılır.
Kur'an'daki anlatılara göre amcası İbrahim'in çobanları ile anlaşmazlık yaşayıp kavga edince peygamber olarak görevlendirilip Sodom'a gitmiştir.
Efsaneye göre orada halkının Allah'a itaat etmelerini, erkekler yerine kadınlarla cinsel birliktelik yaşamaları gerektiğini anlatmıştır. Kavmi de ona "eğer doğru diyorsan Allah bizi helak etsin", yoksa seni buradan süreriz deyince Lut Allah'a dua etmiş, Allah 3 melek görevlendirerek kavmini helak etmiştir (Eşcinsel olduğu halde İslam'ı savunmaya çalışanlar burada mı? Sizin öldürülmeniz gerektiğini düşünen bir dini savunmak nasıl bir duygu...?)
Bu 3 Melek Lut'a kavminin helak olacağını haber vermeye gitmeden önce İbrahim'e gitmiş ve ona bir oğlu olacağını (İshak) haber vermişlerdir.
İslamiyet'e göre peygamber olarak görülen Lut, Hristiyanlık ve Musevilikte peygamber değildir.
8) HZ İSMAİL 25 peygamberden 8.si olan İsmail'in adı Kur'an'da 12 kere geçer. İsmail çobanlık yaparak geçimini sağlamıştır. Babası İbrahim ile Kabe'yi inşa ettiği anlatılır. İbrahim onu Allah’a kurban etmek istediği sırada Allah İbrahim’e bir koç göndermiş ve İsmail kurban olmaktan kurtulmuştur. (Her şeyi bilen, kaderi yazan Allah'ın, zaten bu sınav sonucunda İbrahim'in onun emrine uyarak oğlunu kurban etmeye kalkacağını da bilmesi gerekir. Bildiği şeyi, olacakları bildiği halde yine de yapması ve oldurması bir çelişkidir)
İsmail'in kurban edilmesi hadisesi Kur'an'da şu şekilde geçmektedir: "Ey Rabbim! Bana salihlerden olacak bir çocuk bağışla. Biz de ona uysal bir oğul müjdeledik. ''Çocuk kendisiyle birlikte koşup yürüyecek yaşa gelince İbrahim ona, “Yavrum, ben rüyamda seni boğazladığımı gördüm. Düşün bakalım, ne dersin?” dedi. O da, "Babacığım, emrolunduğun şeyi yap. İnşaallah beni sabredenlerden bulacaksın" dedi. Nihayet her ikisi de boyun eğip, İbrahim de onu yüzüstü yere yatırınca ona, şöyle seslendik: "Ey İbrahim! Gördüğün rüyayı yerine getirdin. Şüphesiz biz iyilik yapanları böyle mükafatlandırırız." "Şüphesiz bu apaçık bir imtihandır." Biz, (İbrahim'e) büyük bir kurbanlık vererek O'nu kurtardık. Sonradan gelenler arasında ona güzel bir ad bıraktık. İbrahim'e selam olsun''(Saffat suresi, 100 -107)
İsmail ismi İbranice "İşmael" dir. İşma: duymak, el: tanrı anlamlarına gelir. Yani isminin anlamı "Allah duydu-duyacak" dır. Bu ismin konulmasının sebebi ise anlatılara göre İbrahim'in uzun süre çocuğu olmaması üzerine Allah'a defalarca dua etmesi, sonunda çocuk sahibi olması ve bunun üzerine İbrahim'in "Allah duamı kabul etti (İşmael)" ismini çocuğuna uygun görüp koymasıdır. Bu isim Arapçaya ise İsmail olarak geçmiştir.
Tevrat'ta İsmail şöyle geçer: İbrahim burada (Kenan) yaşadı. İbrahim 86 yaşındayken Hacer'den oğlu İsmail doğdu. Daha sonra İbrahim 100, Sara 90 yaşına ulaşmışken Sara'dan da İshak doğdu.(Yaratılış 17:17-27)
9) HZ İSHAK
Güler yüzlü anlamına gelen İshak, 3 ibrahimi dinin de atası olarak kabul görmüş olan İbrahim'in küçük oğludur ve Kur’an’da adı 15 defa geçer. Hz. İsmail’in kardeşidir, İbrahim'in kısır olan eşi Sara'dan mucizevi bir şekilde doğduğu anlatılır.
İnanışa göre İsrailoğulları kavmini sapıklıktan kurtarmak ve Allah'a iman etmeye çağırmak için gönderilmiş olan İshak'tan sonra gelen tüm peygamberler onun soyundandır (bkz: 124.000 peygamber gönderildi denen İslam dininin kitabındaki tüm peygamberler Yahudi veya Arap kökenlidir, başka milletten hiçbir peygamberin adı geçmez)
İslami kaynaklara göre babasının ölümünden sonra Şam'a peygamber olarak gönderilen İshak, Kur'an'da aşağıdaki şekillerde övülmüştür:
"Ey Muhammed! Güçlü ve anlayışlı olan kullarımız İbrahim, İshak ve Yakub'u da an! Biz onları ahiret yurdunu düşünen samimi kimseler kıldık. Doğrusu onlar bizim yanımızda seçkin iyi kimselerdir."(Sad suresi, 38/45-47)
''O'na (İbrahim'e) İshak'ı, üstelik bir de Yakub'u ihsan ettik ve her birini salih kimseler kıldık.'' (Enbiya suresi, 72)
''Hamd, Allah'a aittir ki, o, bana ihtiyarlığa rağmen İsmail'i ve İshak'ı armağan etti. Şüphesiz rabbim, gerçekten duayı işitendir.''(İbrahim suresi, 39)
10) HZ YAKUP
İbrahim’in torunu, İshak’ın oğlu ve Yusuf'un babasıdır. İslamiyet'e göre İsrailoğullarına peygamber olarak gönderilmiştir. Oğlu Yusuf’u kaybetmenin acısıyla kör olduğu ve onu yeniden bulunca gözlerinin geri açıldığı anlatılır (imkansız demeye gerek var mı?).
İslam görüşüne göre Allah onu diğer oğullarının ihanetine uğratarak imtihan etmiştir.
Yaratılış 32:28'de yazdığına göre Yakup'a İsrail ismini bizzat Tanrı vermiştir: "Ve dedi: Artık sana Yakub değil, ancak İsrail denilecek; çünkü Allah ile ve insanlarla uğraşıp yendin."
Bu nedenledir ki onun 12 oğlunun soyundan gelenler İsrailoğulları olarak isimlendirilmiştir. Kur'an'da da bazı yerlerde İsrail isminin Yakup yerine kullanıldığı görülmektedir:
"Tevrat indirilmeden önce, İsrail’in (Yakub’un) kendisine haram kıldığı dışında, yiyeceklerin hepsi İsrailoğullarına helâl idi. De ki: “Eğer doğru söyleyenler iseniz, haydi Tevrat’ı getirip okuyun."(Al-i İmran 93)
11) HZ YUSUF
Yusuf'un adı Kur’an’da adı 27 kez geçer ve Kur’an’daki bir surenin adı da Yusuf’tur. Yakup'un 12 oğlunun en küçüğü Bünyamin'in bir büyüğü Yusuf'tu. Büyükbabasının adı İshak'tır.
İslami ve Musevi kaynaklardaki Yusuf (Yosef) bahsi büyük benzerlik gösterir. Farklı olarak Yusuf, İslamiyet'te peygamber iken Musevilikte peygamber değildir.
Kur'an'da Yusuf suresinde, Eski Ahit ve Tanah'ın ise Yaratılış 37 (Tekvin) bölümlerinde Yusuf'un yaşam hikayesi anlatılır.
İslam inancına göre rüya tabiri yeteneği sayesinde Mısır'da yöneticilik yapmıştır. Yakup'un Yusuf'a özel bir ilgisi vardır. Diğer oğulları onu kıskanıp bir kuyuya atar ve Yakup ondan bir daha yıllarca haber alamaz.
Tanah'a göre ise babası Yusuf'a rengarenk bir kaftan hediye etmiştir. Sonrasında Yusuf'a tanrı tarafından rüyaları yorumlama yeteneği bahşedilince onu kıskanan kardeşleri önce kuyuya atmış, sonra ise köle olarak Mısırlılara satmışlardır.
Köle olarak satılmasının şöyle gerçekleştiği anlatılır:
Yusuf'u kuyuya attıktan bir süre sonra kardeşleri Mısır'a giden bir ticaret kervanı gördüler. Yusuf'un ölmesini istemeyen Yehuda, "Yusuf ne de olsa kardeşimizdir, canına kıymayalım. Gelin onu İsmailoğulları'na satalım", dedi. Böylece onu yirmi gümüşe Medyen'li İsmailoğulları'na sattılar.
12) HZ ŞUAYB
Kur’an’da 11 defa adı geçer. Konuşma yeteneğinden ve kavmine güzel sözler kullanmasından dolayı “peygamberlerin hatibi” olarak isimlendirilmiştir. Meyden ve Eyke halkına peygamber olarak gönderilmiştir. Ondan sonra gelen Musa, Şuayb'ın kızlarından biriyle evlenmiş, akabinde peygamber olmuştur. Yani Şuayb, Musa'nın kayınpederidir.
(Damat - kayınpeder peygamber. Her zamanki gibi Arapların dışında herhangi bir peygamber yok. Dikkat ederseniz peygamber olduğuna inanılan kişilerin çoğu akrabadır...)
13) HZ MUSA
İsrailoğullarına gönderilen Musa'nın adı Kur'an'da 136 kez geçer, zaten kendisi Kur’an’da adı en çok geçen peygamberdir (Şaşırmayın, öyle). Yukarıda da yazdığım gibi kendisi Şuayb’ın damadıdır. Kekeme olduğu için kardeşi Harun ile birlikte görevlendirildiğine ve Firavun'a 10 bela gösterdiğine inanılır. İsrailoğullarının onun sayesinde Mısır’dan çekildiği söylenir.
İnanca göre Tevrat, Allah tarafından Musa'ya indirilmiş, Sina yarımadasında, Eymen vadisinde, Tur dağında kavmine "on emir" adı altında Allah'ın şeriatını bildirmiştir. Kıssası özellikle Bakara suresi, Kassas suresi, Araf suresi, Şuara suresi ve Kehf suresi anlatılır.
Kur'an'a ek olarak Musa'nın hakkında en fazla bilgi veren dini metinler Tevrat'ın Çıkış, Levililer, Sayılar ve Tesniye bölümleridir.
Musa en çok Kızıldeniz'i yarması ile bilinir. Efsaneye göre Kızıldeniz'i mucizevi bir şekilde asasıyla yararak İsrailoğullarının Mısır'dan çıkmasını sağlamış, Firavun ile ordusu geri kapanan Kızıldeniz'in suları arasında boğulmuştur.
Bu olay sorgulayan insanların kafasına "madem nehiri ikiye ayıracak gücü var, neden kaçıyor, neden nehir yerine geriye dönüp Firavunu ortadan ikiye ayırmadı?" sorularını getiriyor.
Bir diğer efsanede ise İsrailoğulları için çölde su çıkarmış, asasıyla kayaya vurarak bir kayadan 12 pınar fışkırtmıştır.
14) HZ HARUN 25 peygamberden 14.sü olan Harun'un adı Kur’an’da 20 defa geçer. Kekeme olan abisi Musa’nın kardeşi ve yardımcısıdır. İnanca göre Mısır'a döndükten sonra Musa, Allah'tan kardeşi Harun'un da görevine ortak edilmesini istemiş ve kabul olması üzerine Harun’a Allah’ın emirlerini anlatmış, Harun da bunları kabul ederek Musa’ya yardımcı olmuştur.
Kur’ân'da Nisa 163 ve En'am 84'de Harun’a vahiy gelerek hidayete erdirildiği, Saffat 114'de lütufta bulunulduğu, el-Kasas 34'de güzel konuştuğu ve el-Enbiya 48'de Musa ile beraber ona da furkan verildiği anlatılmaktadır:
Nisa 163 (Diyanet meali):"Biz, Nûh’a ve ondan sonra gelen peygamberlere vahyettiğimiz gibi, sana da vahyettik. İbrahim’e, İsmail’e, İshak’a, Yakub’a, torunlarına, İsa’ya, Eyyüb’e, Yûnus’a, Hârûn’a ve Süleyman’a da vahyetmiştik. Davûd’a da Zebûr vermiştik."
En'am 84 (Diyanet meali):"Biz ona İshak’ı ve Yakub’u armağan ettik. Hepsini hidayete erdirdik. Daha önce Nûh’u da hidayete erdirmiştik. Zürriyetinden Dâvud’u, Süleyman’ı, Eyyub’u, Yûsuf’u, Mûsâ’yı ve Hârûn’u da. İyilik yapanları işte böyle mükâfatlandırırız."
Saffat 114 (Diyanet meali):"Andolsun, biz Mûsâ’ya ve Hârûn’a da lütufta bulunduk."
El-Kasas 34 (Diyanet meali):"Kardeşim Hârûn’un dili benimkinden daha düzgündür. Onu da benimle birlikte, beni doğrulayan bir yardımcı olarak gönder. Çünkü ben, onların beni yalanlamalarından korkuyorum."
El-Enbiya 48 (Diyanet meali):"Andolsun, biz Mûsâ ile Hârûn’a, Allah’a karşı gelmekten sakınanlar için o Furkân’ı (Tevrat’ı) bir ışık ve öğüt olarak verdik."
Mısır’dan çıktıktan sonra Musa ilahi vaad gereği kırk günlüğüne Sina’ya gitmesi gerektiğini belirtmiş, “Yerime geç, ıslah et, bozguncuların yoluna uyma” diyerek kendi yerine kardeşi Harun’u vekil olarak bırakmıştır (el-A‘râf 7/142).
Fakat Musa'nın ayrılışından sonra halk bir buzağı heykeli inşa edip ona tapmaya başlamış, Harun'un uyarılarına aldırış etmeyip onu dinlememiştir. Tur dağından geri dönerken Musa, halkının buzağıya taptığını görünce sinirlenmiş ve Harun’a: "Ey Harun, onların saptıklarını gördüğün zaman sana ne engel oldu? Neden bana uymadın? Emrime karşı mı geldin?" diyerek, saç ve sakalından tutup çekiştirerek onu sarsmıştır.
15) HZ DAVUD
MÖ 1000 ile MÖ 962 arasında yaşadığı düşünülen, İsrailoğullarının krallığının 3. kralı ve Kudüs'ün kurucusu olan Davud'un adı Kur’an’da 16 kere geçer.
Kur'an ve Tanah'ta peygamber olarak anlatılırken Hristiyan inancında İsa'nın Eski Ahit'teki imgelerinden biri olarak görülür.
İslami inanışa göre Davud'a bilgelik ve krallık verilmiştir. Ayrıca Allah'ın ona demiri işleme yeteneği verdiği, böylece bedenini koruyacak zırhlar yapabildiği söylenir.
Bilindiği gibi Kur'an'da Allah zaman zaman bazı toplulukları diğerlerinden üstün kıldığı gibi bazı peygamberleri de diğerlerinden üstün kıldığını söyler. Davud'da üstün kılınan peygamberlerden biridir.
Davud'un Salut'la girdiği bir savaş sırasında güçlü bir dev olan Goliat'ı (Calut) öldürdüğü ve Allah'ın ona Zebur'u verdiği, onu ve soyunu dünyaya hakim kıldığı, dağ ve kuşların bile Davud ve Süleyman'ı yücelttiği söylenir.
Museviler ve Hristiyanlar arasında en sevilen dini metinler arasında olan şiirler Yahudilerin kutsal kitabı Tanah'ın Mezmurlar (İslamda bilinen adıyla Zebur) bölümünü oluşturur. Buradaki 150 şiirin yazarının Davud olduğu inancı vardır.
16) HZ SÜLEYMAN
Kur’an’da adı 17 kere geçen Süleyman, Davud’un oğludur (Bkz yine babadan oğula peygamberlik sistemi). Babası öldükten sonra yerine geçerek hükümdar olur. İslami inanışa göre kuş dilini bilmektedir, Allah tarafından ona hayvanlarla konuşma ve onlara hükmetme kabiliyeti verilmiştir. Ayrıca rüzgara ve cinlere de hakim olduğu ifade edilmektedir. Neml ve Sebe surelerinde kıssası anlatılır.
Anlatıma göre Belkıs'ın Süleyman'la görüştükten sonra Müslüman olduğu ve Hüdhüd kuşu aracılığı ile görüştükleri anlatılır. Geçirdiği bir hastalık sonrası tahtında ceset gibi hareketsiz kaldığı, cinlerin Süleyman'ın emriyle görkemli yapılar, dev heykeller, havuzlar ve Süleyman tapınağını yaptıkları anlatımlar arasındadır.
Kur'an'da Süleyman'ın öldüğünü kimsenin anlamadığını, asasına dayanık bir vaziyette öldüğünü ve kurtların kemirmesi sonucu bastonu düşmeden kimsenin onun öldüğünü anlayamadığı anlatılır, bu anlatımla cinler gaybı bilemez mesajı verilmiştir.
Tevrat'ta ise Süleyman'ın bazı farklı yönleri vardır:
Süleyman Firavunun kızından tutun birçok yabancı uyruklu kızı sever. Fakat Rab o kadınlar ulusları için "Ne siz onların arasına girin, ne de onlar sizin aranıza girsinler; çünkü onlar kesinlikle sizi kendi ilahlarının ardınca yürümek üzere saptıracaklardır" diyordu. Süleyman yine de onları sevmekten vazgeçmedi. Onun 700 karısı ve 300 cariyesi vardı ve karıları onu yolundan saptırdılar (yorumsuz).
Tevrat "saptırdılar" der çünkü Süleyman yaşlanınca karıları onu başka ilahlara tapmaya yönlendirdi. Hal böyle olunca Süleyman, babası Davud gibi RAB'bin yolundan yürümemiş oldu çünkü o artık Saydalılar'ın tanrıçası Aştoret'e ve Ammonlular'ın ilahı Molek'e tapıyordu. Hatta Yeruşalim'in doğusunda Aştoret ve Molek'e tapınılması için tapınaklar inşa ettirdiği anlatılır. (1.Krallar Bölüm 11)
Süleyman ile ilgili yazı: Süleyman'ın Tövbesi
17) HZ EYYÜB
İslam kaynaklarına göre Harran civarında yaşan, Urfa, Şam, Umman, Yemen ve Irak'ta türbeleri bulunan, varlıklı biri olan Eyyüb'ün adı Kur’an’da 4 kere geçer ve ağır bir hastalık geçirerek sabrettiği için sabrın timsali olan peygamber olarak bilinir. Birçok oğlu ve kızı olan Eyyüb'ün kendi toplumuna peygamber olarak gönderildiği anlatılır. Çile çekerken içinde konakladığına inanılan bir mağara günümüzde hala Şanlıurfa'da ziyaret edilmektedir.
Eyüp isminin Türkçe anlamı aşağı yukarı "(ilahi) baba nerede?" dir. Yani isim, anlam bakımından tanrının yardımını aramakta olan bir sorudur.
MİTOLOJİDE EYÜP
Kutsal olduğuna inanılan kitaplarda yazanların birçoğu gibi Eyüp efsanesi de mitolojiden alıntıdır. Eyyüb karakteri Tanah'tan 1.000 yıl önce yazılmış olan 6 adet Sümer tabletinde bahsedilen mitolojik bir figürden esinlenerek yazılmış, bu yolla dinlerin kitaplarına girmiştir. Bu tabletlerden ikisi İstanbul Arkeoloji Müzesinde, diğer dördü ise ABD'nin Philadelphia Üniversitesi'nde, Nippur Koleksiyonu bölümünde bulunduğu bilinmektedir.
18) HZ ZÜLKÜF (ZÜLKİFL)
Kur’an’da adı 2 kere geçen Zülkifl'in babası Hz. Eyyüb’dür (Babadan oğula peygamberliğe devam, başka milletten peygamber adı ara ki bulasın). Adının anlamı "Nasip ve kısmet sahibi" dir.
Zülkifl'in peygamber olup olmadığı konusunda tartışamalar olsa da İslam aleminde geçerli olan görüşe göre Zülkifl peygamberdir.
Kur'an'da Eyyüb'un kıssası anlatıldıktan sonra, bazı peygamberler anılır ve övülür. Bunlardan biri de Zülkifl'dir. Enbiya ve Sad surelerinde kendisinden şöyle bahsedilmektedir: "İsmâil, İdris ve Zülkifl, hepsi sabredenlerdendi. Onları rahmetimize soktuk. Şüphesiz onlar salih olanlardandı"(Enbiya, 85 ve 86).
"Kuvvetli ve basiretli kullarımız İbrahim'i, İshâk'ı ve Yâkub'u da an. Biz onları ahiret yurdunu düşünme özelliğiyle temizleyip, kendimize halis (kul) yaptık. Onlar bizim yanımızda seçkinlerden, hayırlılardandır. İsmâil'i, Elyesâ'i, Zülkifl'i de an. Hepsi de iyilerdendir"(Sad, 38/45, 46, 47, 48).
Zülkifl'in gerçek adı hakkında farklı rivayetler bulunmaktadır: Yahudiler onun İsrailoğulları esareti sırasında peygamber olarak seçilen ve görevini Habur Irmağı civarında bir bölgede yapmakta olan Hereksel olduğunu iddia ederler. Bazı alimler ise onun Eyyüb peygamberden sonra peygamberlik mertebesine geçen oğlu Bişr olduğunu söylemişlerdir.
Bu görüşler netlik kazanamamıştır çünkü Kur'an ve Tevrat'ta bu konuda net açıklama veya anlatımlar yer almamaktadır.
19) HZ YUNUS
Ninovalılar'a peygamber olarak gönderilen Yunus'un adı Kur’an’da 4 kere geçer. Kur’an’da ayrıca Yunus isimli bir sure de bulunmaktadır. Yunus suresinin ayrıntıları ise Saffat suresinde yer almaktadır.
33 yıl boyunca onları dine davet eden Yunus'a sadece 2 kişi inanmıştır. Bu duruma canı sıkılınca Allah'tan izin almadan Akdeniz'e kadar giderek bir gemiye binip denize açılmıştır.
Bindiği gemi denizin ortasına geldiğinde bir fırtına başlayınca gemidekiler "burada günahkar biri var, onu bulup denize atarsak fırtına diner" diye düşünürler. Çekilen kura sonucunda Yunus çıkınca, onu tuttukları gibi denize atarlar (Saffat 141-146). Sonrasında büyük bir balık gelir ve onu yutar. Hatasını anlayan Yunus, balığın karnında iken dua eder ve duası kabul olur (Zannedersin balığın midesinde oturma grubu var, boğulup ölmüyor, dua ediyor vs.).
Bir rivayete göre balık Yunus peygamberi önce Eyle'ye, sonra Dicle'ye götürmüş, sonrasında ise Ninova'da atmıştır. Diğer rivayette ise balık Yunus'u Nil nehrine, Fars denizine, el-Betaik Denizine ve Dicle'ye götürdükten sonra Nusaybin topraklarındaki düz-geniş bir yere atar. Yunus tekrar kavmine döner ve ona 100.000 kişi inanır. Böylece Ninova halkı azaptan kurtulan tek halk olur.
20) HZ İLYAS
MÖ 9.yy'da İsrail krallığının kuzeyinde yaşadığı tahmin edilen İlyas'ın adı Kur’an’da 3 kere geçer. İbranice "Elijah (Eliyahu)" yani "Benim tanrım Yahve'dir" anlamına gelen isim Arapçaya İlyas olarak geçmiştir.
Kur'an'da İlyas'tan şöyle bahsedilir: "Muhakkak İlyas gönderilenlerdendi. O bir zaman kavmine şöyle demişti, "Sizler hiç takvâ sahibi olmayacak mısınız, yaradanların en güzelini bırakıp da Baal'e mi dua edeceksiniz, muhakkak Allah sizlerin ve sizden evvelki atalarınızın rabbidir." Kavmindekiler ise İlyas'ı yalanladı, muhakkak onlar (Cehennem'e) hazırdırlar. (O kavmin içinden) ancak Allah'ın ihlaslı kulları (kurtulmuştur). Sonradan gelenler içinde İlyas'ın hayırla yad edilmesini takdir ettik. Selam olsun İlyaslara." (Saffat 123-130)
Krallar kitabına bakıldığında ise o Baal'a karşı Yahova'yı savunmuş ve bunun üzerine Yahova İlyas aracılığı ile ölüleri canlandırma, gökten ateş indirme ve dönen bir girdap ile canlı olarak cennete girebilme gibi pek çok mucize gerçekleştirmiştir.
Tanah'ta İlyas'ın Baal rahipleri ile olan savaşı anlatılır:
İlyas halka doğru ilerleyip, “Eğer RAB Tanrı’ysa, O’nu izleyin; yok eğer Baal Tanrı’ysa, onun ardınca gidin.” “RAB’bin peygamberi olarak sadece ben kaldım. Ama Baal’ın dört yüz elli peygamberi var."
İlyas, Baal’ın peygamberlerine, “Kalabalık olduğunuz için önce siz boğalardan birini seçip hazırlayın ve ilahınızı adıyla çağırın” “Bağırın, yüksek sesle bağırın! O tanrıymış. Belki dalgındır, ya da helâdadır, belki de yolculuk yapıyor! Yahut uyuyordur da uyandırmak gerekir!"
İlyas, “Baal’ın peygamberlerini yakalayın, hiçbirini kaçırmayın” diye onlara buyruk verdi. Peygamberler yakalandı, İlyas onları Kişon Vadisi’ne götürüp orada öldürdü. (1.Krallar 19)
21) HZ ELYESA
Kur’an’da adı 2 kez geçen Elyesa, İlyas’ın yardımcısı iken sonrasında peygamber olur. Hakkında Kur'an'da çok fazla bilgi yoktur. Kur'an'da sadece aşağıdaki 2 ayette adı görülmektedir:
En'am 86:"İsmâîl, Elyesa', Yûnus ve Lût'u da (hidâyete erdirdik). Hepsini âlemlere üstün kıldık."
Sad 48:"İsmail'i, Elyasa'yı, Zü'l-Kifl'i de an. Hepsi de en hayırlı kimselerdendir."
(Burada aklıma şu soru geliyor: Muhammed'in cinsel hayatı, eşleri ve çevresi ile ilişkileri, evine gelen misafirin çok oturmadan gitmesi gibi konularda bile bir sürü ayet gönderen Allah, neden seçtiği peygamberlerin bazılarından neredeyse hiç bahsetmemiştir?)
Eski Ahit'te Elişa ismiyle anılan Elyesa'nın mezar ve türbesi Diyarbakır'da bulunur. Bazı rivayetlere göre Eyyüb peygamberi ziyarete giderken öldüğü söylenir.
Eski Ahit'teki anlatıma göre İlyas göğe yükselirken Elyesa onun ruhundan pay istemiş, İlyas yükselirken onun düşen cübbesini alarak güce erişmiştir. Sonrasında ise Elyesa'nın bir ölüyü dirilttiğinden ve kendisi ile kel kafalı diye alay eden çocukları lanetlediğinden bahsedilir.
22) HZ ZEKERİYA
Berahya'nın (Berhiye) oğlu Zekeriya'nın adı Kur’an’da 7 kere geçer. Davud'un oğlu Süleyman'ın soyundan gelen Zekeriya, Kudüs’te Hz. Meryem’i koruyan peygamber olarak bilinmektedir. İslamda peygamber iken Hristiyanlık ve Musevilikte sadece önemli bir dini şahsiyettir.
Hristiyanlıkta Vaftizci Yahya, İslam'da ise Yahya Peygamber olarak bilinen dini lider, iki dine göre de Zekeriya'nın oğludur.
İslam'a göre Hanne, doğum yapınca kızı Meryem'i tapınağa nezir kıldı (yani Allah'ın rızasını kazanmak için sundu), İsrailoğulları mabede adanan kızın büyümesi ve yetiştirilmesi için vaftizci Zekeriya'yı seçtiler. Bu sıralar Allah'a ona bir çocuk vermesi için dua eden Zekeriya'nın duası kabul edildi ve Yahya ile müjdelendi. Bu müjdeye inanamayan Zekeriya Allah'tan bir işaret isteyince bir melek ona geldi ve 3 gün boyunca kimseyle konuşamayacağını, insanlarla sadece işaretleşerek anlaşacağını iletti (nasıl bir işaret-ikna yöntemi bu anlayamadım...)
Bilindiği gibi İbrahimi dinlere göre Meryem oğlu İsa babasız dünyaya gelmişti yani Meryem biriyle birlikte olmamıştı. Fakat Yahudiler babasız yaratılışı inkar ederek Meryem'in odasını ziyaret eden tek kişinin Zekeriya olduğunu söyleyip çocuğun ondan olduğunu söylediler (İnançlı insanlara göre bu bir iftira çünkü dinlerine doğrudan inanmayı seçiyorlar, fakat ya bunu doğru olabilme olasılığı? Ol deyince olduran bir yaratıcının bir peygamber göndermek ve bunu yaparken mucize göstermek için bir kadını seçip ona ruh üfleyerek hamile bırakması ne kadar mantıklı bir metod? Madem açık açık mucize gösterecek yaratıcı, milyonlarca farklı şekilde gönderemez miydi İsa'yı?)
Bunun üzerine tahminen o sıralar 100 yaşlarında olan Zekeriya Yahudiler tarafından öldürüldü.
Zekeriya'nın ölümü ile ilgili bir rivayet şöyledir:
Yahudilerden kaçarken ormanda gördüğü bir ağaç kovuğunun içine girer ve mucizevi bir şekilde kovuk geri kapanır. Fakat kıyafetinin bir kısmı ağacın dışında kaldığından Yahudiler onun yerini anladılar ve ağacı testereyle ortadan ikiye bölerek Zekeriya'yı öldürdüler.
(Allah yardımcı olmak için ağaç kovuğunu kapattırıp onu gizliyorsa, dışarıda kalan ufak kıyafet parçasını da kaybedecek yada onu da kovuğun içine sokacak mucizeyi neden göstermiyor olsun? Kaderi orada ölmekse o zaman kovuğu kapatarak mucize göstermenin manası nedir?)
23) HZ YAHYA
Zekeriya'nın oğlu Yahya'nın adı Kur’an’da 5 kere geçer. İslam inancına göre İsa'nın geleceğini müjdeleyen Yahya'nın adını bizzat Allah koymuştur ve daha önce kimse bu adı kullanmamıştır. Kendisine küçük yaşta hikmet verildiği , çocukluğundan beri anne babasına saygılı, yumuşak kalpli biri olduğu, hayırlı işler yapan biri olduğu yazar (Kuran, 19/12-14).
Müslümanlar, Sâbiîler (Mandenistler) ve Bahailer tarafından peygamber olarak kabul edilen Yahya, Hristiyanlıkta vaztifci Yahya olarak anıldığı gibi M.S. 27 civarında İsa'yı Şeria Nehri'nde vaftiz ettiğine inanılır.
24) HZ İSA
Kur’an’da adı 25 kere geçen İsa'nın babasız olarak dünyaya geldiğine inanılır. Bu özelliğiyle tüm diğer peygamberlerden ayrılır. Doğar doğmaz konuşmak, ölüleri diriltmek, sakatları yürütmek, körleri gözünü iyileştirmek, suyu şaraba çevirmek gibi birçok mucizeler göstermiştir.
(Bilindiği gibi İsa, mitolojik bir figürün ibrahimi dinlere peygamber olarak geçmiş halidir. Daha hiçbir İbrahimi din yokken İsa'nın hikayesinin aynını paylaşan onlarca farklı isim-tanrı mevcuttur. Ek olarak, gerçekten bu mucizeleri göstermiş olsa, nasıl olur da hala ona inanmayanlar çıkar? Birinin ölüyü dirilttiğini görsen ona inanmaz mısın?)
Hristiyanlar tarafından doğduğu yıl miladi takvimin başlangıcı kabul edilir. Kendisine dört kutsal kitaptan üçüncüsü olan İncil indirilmiştir.
25) HZ MUHAMMED
570 - 632 yılları arasında yaşamış olan ve İslam inancına göre son peygamber olan Muhammed'in adı Kur’an’da 4 kere geçer. Kur’an’ın bir surenin adı da Muhammed’dir. Onun evrensel olduğu, yani sadece kendi kabilesine değil bütün insanlığa peygamber olarak gönderildiği inancı vardır. Fakat kendisine Allah tarafından indirildiğine inanılan Kur'an'ın bizzat kendisi "evrensel" olduğu konusunda çelişkiler içerir.
Muhammed Arabistan'ın tamamını fethederek İslamiyet'i, öğreti ve uygulamalarını güvence altına almıştır. Onun Adem, İbrahim, Musa, İsa ve diğer peygamberlerin bozulmuş olan dinlerini tamamlaması için Allah tarafından seçilen son peygamber olduğuna inanılır.
Amcası Ebu Talib'in yanında büyüyen Muhammed, 40 yaşında inzivaya çekildiği Hira mağarasında iken Cebrail'in kendine gelerek Allah'tan ilk vahiyi getirdiğini söyleyerek peygamberliğini duyurdu (Her zaman olduğu gibi yine şahit gerektirmeyen bir durumda peygamberlik ilanı, mağaradasın, kimse görmüyor, duymuyor, şahit yok. Allah nedense hep mağarada yada yalnızken iletişime geçiyor elçileri ile...)
Başlarda kendine pek destekçi bulamayan Muhammed daha sonraları ilk önce eşi Hatice'nin sayesinde, daha sonraları yaptığı siyasi amaçlı sayısız evliliklerinin ona kazandırdığı güçler ile, savaşta ele geçirilen ganimetten yanındakilere pay verileceğini ilahi bir emir gibi duyurarak (vahiy) yanında savaşacak daha fazla adam buldu ve birçok kavime son vererek topraklarını ele geçirdi.
Turgut Gürsan, Dünyanın Gizli Tarihi, 1. Bölüm, İstanbul: Pegasus Yayınları, 1. Baskı, ISBN 978-605-5943-49-3
Anne K. Bang, Sufis and scholars of the sea: family networks in East Africa, 1860-1925, Routledge, Illustrated ed., 2003 ISBN 0-415-31763-0, 9780415317634
The Truth of Life
Kur'an
Tevrat
İslam Ansiklopedisi, Ömer Faruk Harman
"İbrahim." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica Inc. Cemvakfi.org
http://www.hermetics.org/Abraham.html
Orhan Gökdemir, Din ve Devrim, s. 30, 76
İncil
İngilizce Vikipedi, Jacob
Arif Tekin, Sümerlerden İslam’a Kutsal Kitaplar ve Dinler
Jan Christian Gertz, Grundinformation Altes Testament: Eine Einführung in Literatur, Religion und Geschichte des Alten Testaments (2006) sayfa 422
Kurtubi, el Cami'li Ahkami'l Kur'ân, Kahire 1967, XI, 327 vd.; Alusi, Ruhu'l Meani, Beyrut t.y., XVII, 82; Mevdudi, Tefhimu'l Kur'an, İstanbul 1991, III, 327)
Râzî, XXVI, 165
Taberî, XXIII, 125
Kurtubî, XV, 80
İbn Esir, el-Kâmil, Beyrut 1965, I, 360
Sahihi Buhâri ve Tecridi Sarih Tercümesi, IX, 152
el-Maverdî, en-Nuketu ve’l-Uyûnu, Beyrut 1992, III, 465
"Kingdom of Samaria"
2.Krallar 2:11
Kurân, 4:156
Ahmet Cevdet Paşa, Kısâs-ı Enbiyâ ve Tevârih-i Hulefâ, "Kıssa-i Zekeriyya, Yahyâ ve İsa Aleyhimüsselâm", s. 42; Bedir Yayınevi, İstanbul:1966
Ebu Cafer Taberi, Târih-i Taberî Tercemesi, c. 2, s. 105, Can Kitabevi, Konya:1973 | (Arapça) İbnü'l-Esîr, el-Kâmil fi't-Târih, c. 1, s. 235
(Arapça) İbnü'l-Esîr, el-Kâmil fi't-Târih, c. 1, s. 229 | the Baptist, saint Yahya." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica Inc.
Esposito (1998), s. 12.
Esposito (2002b), ss. 4–5.
Peters, F.E. (2003). Islam: A Guide for Jews and Christians. Princeton University Press. s. 9. ISBN 0-691-11553-2
Esposito, John (1998). Islam: The Straight Path (3rd ed.). Oxford University Press. ss. 9, 12. ISBN 978-0-19-511234-4
Conrad, Lawrence I. (1987). "Abraha and Muhammad: some observations apropos of chronology and literary topoi in the early Arabic historical tradition1". Bulletin of the School of Oriental and African Studies. 50 (2), s. 225–40 | Encyclopedia of World History (1998), s. 452
An Introduction to the Quran (1895), s. 182-184 | F. E. Peters (2003), s. 9.
