HABERLER
Dini Haber
DP etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
DP etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

DİN VE BİLİM 4 | GÖZ TEDAVİSİ MUCİZESİ - ŞEFAATİN GÜCÜ

DP, din, islamiyet, din ve bilim, Göz tedavisi mucizesi, Kur'an ve şefaat, Şefaat var mıdır?, Göz tedavisi hadisi, Peygamber şefaat edebilir mi?, Şefaat ve Allah, Din çelişkileri, İslam çelişkileri,

PEYGAMBERİN GÖZ DOKTORLUĞU, ŞEFAAT VE GÖZ MUCİZESİ (!)


Ünlü Fransız aktris Sophie MARCEU’ yu dünya sinemasına kazandıran meşhur “La Boum” film serisinin ikinci filminin soundtrack parçalarından birisi de Vladimir COSMA’nın seslendirdiği “Your Eyes” yani “SENİN GÖZLERİN” adlı şarkıydı. Film, ergenliğe yeni adım atan bir genç kızın aşk maceralarını konu alıyordu. Bu şarkı, sonlardaki dans sahnesinde öne çıkıyor ve filme damgasını vuruyordu. İzlemiş olanlar hemen hatırlar. Eğer Romantik şarkılardan oluşan bir Top 10 listesi yapmaya kalksam herhalde ilk 3 sırada yerini alır. Şarkının sözleri de inanılmaz anlamlı ve güzeldir. Dinlemenizi tavsiye ederim. Göz romantiktir, aşk unsurudur (Yazar Notu: İlk tanıştığımızda eşimin bakışları beni duman etmişti).

Bakışlar çok şey ifade eder. Göz hareket ve refleksleri sizin o anki psikolojik modunuz hakkında da veriler sunar. Sevinç, korku, mutluluk, panik, acı gibi hisleri gözlerden anlayabilirsiniz. Bizim müzik kültürümüzde de Selami Şahin seslendirmemiş miydi: “Gözler Kalbin Aynasıdır”…

Biyolojik açıdan ele alırsak Göz en hassas organlardandır. Karmaşık bir yapıya ve işleyişe sahiptir. Evrim karşıtı kimi yaradılışçının ya da akıllı tasarımcının tutunduğu “İndirgenemez Karmaşıklık” faktörüne dayanaklardan biridir. Neydi kısaca İndirgenemez Karmaşıklık, “Tek bir parçası çıkarıldığında işlevini yitiren sistem”. Yani sistem ne kadar kusursuz olursa olsun tek bir parça devre dışı kaldığında çöker. Bu nedenle gözü ele alırlar. Gözü bir sistem olarak düşündüğümüzde en küçük bir yapısı dahi devreden çıkarılırsa/oluşmaz ise işlevini yitirir.

Prof. Michael J. Behe indirgenemez karmaşıklığı bir makalesinde şöyle tanımlamıştır:
“İndirgenemez karmaşıklıkla söylemek istediğim birçok etkileşimli parçadan oluşan, temel bir görevi yerine getiren ya da katkıda bulunan tek bir sistemdir. Bu tür bir sistem, tedricen, küçük, başarılı öncü değişikliklerle üretilemez. Çünkü doğal seçilim işleyen bir görevi seçmeye dayanır. Bir indirgenemez karmaşık sistemin, eğer böyle bir şey varsa, doğal seçilim için tam bir bütün olarak çalışır halde aniden oluşması gereklidir”

Akıllı Tasarımı savunanlar şöyle bir yaklaşım geliştirirler:
İnsan gözü, 40 kadar küçük dokunun uyum içinde çalışması sayesinde işlev yapar. Gözü dış etkilerden koruyan göz kapakları, gözü nemlendiren ve yağlayan özel salgı bezleri, ışığın kırılarak içeri alınmasını sağlayan mercek, bu merceği odaklayan küçük kaslar, göze girecek ışık miktarını ayarlayan iris, antibakteriyal göz sıvısı ya da ışığı "yorumlayan" retina tabakası, bu 40 ayrı parçanın bazılarıdır. Önemli olan gözün tüm parçalarının doğru yerde, doğru büyüklükte, doğru işlevde olmasıdır. Eğer bu parçaların biri bile olmasa, ya da işlev göremese, insan kör olur. Gözün bu özelliği, bilimsel literatürde "indirgenemez komplekslik" denen özelliktir. Bu görüşe göre gözü daha basite indirgeyemez, daha ilkel hale getiremezsiniz; tek bir eksiklik, körlükle sonuçlanır.


Neyse şu akıllı tasarım ve yaratılışçı teorileri bir kenara bırakalım. Evrim süreci ve ilerleyişi bilimsel olarak –gözün dahi- ne şekilde ve nasıl evrildiğini mantıklı ve akla uygun bir biçimde açıklayabiliyor. Kısaca bilimsel çevrelerde bu husus tartışılmıyor. Ayrıca eğer Richard DAWKINS’in “Tanrı Yanılgısı” ve “Kör Saatçi” adlı kitaplarını okursanız söylemek istediğim hususu daha rahat anlarsınız.

Bu kadar karmaşık yapıya sahip, hassas, dış ortamdan kaynaklı tehlikelere karşı dikkat edilmesi gerek bu organda meydana gelen rahatsızlıklar hepimizin yaşam kalitesini olumsuz yönde etkiliyor.

Günümüz yeme alışkanlıkları, hastalıklar, yaşam ve iş koşulları gibi birçok faktörden dolayı göz rahatsızlıkları ile karşılaşırız. Bu rahatsızlıklardan korunmak için türlü yöntemler deneriz. İnternet ortamında denk geldiğimiz kürlerden tutun da göze iyi gelen meyvelere kadar. Birçoğumuz kaçınılmaz olarak doktora gider. Rahatsızlığın türüne ve boyutuna bağlı olarak bir tedavi süreci başlar. Kimilerinde gözlük bir rahatlama unsuru iken, yaşam kalitesini artırma adına bir kısmımız ameliyat olur.

Gözde meydana gelebilecek en tehlikeli durum görme yetisinin kalkmasıdır. Görme yetisinin kalkmasına karşı bir takım tedavi süreçleri yürütülür. Kimi hafif kimisi ise ağırdır. Eğer neticede görme yeteneğiniz ortadan kalkar ise en kötü senaryo gerçekleşmiş demektir.

Bazı insanlar görme yeteneğinden mahrum olarak doğar. Hayatın renklerini, biçimini hiç bilemezler. Dünya algıları duydukları, dokundukları ve hissettikleri ile sınırlıdır.

Görme yeteneğini tekrar kazanabilmek için de ayrı tedavi mekanizmaları vardır. Nakiller, ilaçlı veya ilaçsız tedaviler bunlardan bazılarıdır.

Etrafımızı gözlemlediğimizde bu durumdan mustarip çok insan görebiliriz. En basitinden ailemizdeki yaşlılar. Özellikle katarakt, görme yeteneğini önemli ölçüde azaltabiliyor.

Göz tedavisi maalesef oldukça pahalı. Devlet imkânları bir yana eğer yüksek kalitede bir tedavi süreci başlatmak istiyorsanız paraya kıymak zorundasınız.

İşte bu noktada devreye “Şüphesiz gaflet içinde olan!”, kesinlikle iş ve ortaklık yapmamamız gereken, dost edinmememiz gereken Yahudi ve Hristiyanların ya da daha da fenası Allah’ı tanımayan ateist ve deist gibi kâfirlerin icat ettiği makineler ve tedavi formatları ile ilaçlar devreye giriyor.

Bu şekilde, iman edenler, mümin ve mümineler kandırılmaktadırlar. İnananlar için hiç şüphesiz Kuran-ı Kerim’de gözde meydana gelebilecek sorunlara karşı çözümlere dair örnekler bulunmakla birlikte, İslam Peygamberi Muhammed’in sahih hadislerinde de göz’ de meydana gelebilecek en ağır rahatsızlık olan körlüğe tedavi bulunmaktadır.

Okumayan, iman etmeyen, zalimlerin ve saptırılmışların peşinde olanlar bunları görmemekte ve büyük bir yanılgıya düşmektedirler.

Peki, son hak din olan İslamiyet’te gerçekten bu hususta neler var bir inceleyelim. İlk örnek Kuran-ı Kerim’in bizzat kendisinden. Kör olan bir göz nasıl iyileşir?

Hadi Yusuf Suresi 2. Ayete bir göz atalım:
“Muhakkak ki Biz, O'nu Arapça Kur’ân olarak indirdik. Böylece siz akıl edersiniz.”

Şimdi bu ayete bakarak akıl edebilmek için Kuran-ı Kerim’i okumamız gerekiyor. Alak suresinin de ilk beş ayeti bunu destekliyor. Bu tamam. Yani Kuran ve İslamiyet her konuda cevap veriyor.

Şimdi Yusuf 93:
“Bu gömleğimi götürün, sonra da onu babamın yüzüne sürün. Görme hassası (geri) gelir. Ve ailenizin hepsini bana getirin.”

Şimdi Yusuf 96:
“Böylece müjdeci geldiği zaman onu (Yusuf’un gömleğini), onun (babasının) yüzüne sürdü. Görme hassası hemen geri döndü. Yâkub (a.s): “Ben size demedim mi? Gerçekten, ben sizin bilmediğiniz şeyleri Allah’tan (vahiy olarak) biliyorum.” dedi.”

Buradan çıkartacağımız sonuç, Allah’ın izni ile Yusuf babasına şefaatçi olarak gömleğini göndermiş, onun gömleğini yüzüne ve gözüne süren babası Yakub’un görme yeteneği yerine gelmiştir. Kuran-ı Kerim’e göre bu husus sabit. Şüphesiz inananlar için bir mucize.

Yani, Allah’ın izni ve şefaatçi vasıtası ile görme yeteneğinin geri kazanılabildiği, Kuran’da yer alan bir gerçek. Peki, İslam peygamberi Muhammed bu mucizeyi gösterebilmiş midir? Kuran-ı Kerim’de böyle bir ayet yok.

Bu durumda Ehl-i Sünnet Vel Cemaat olmamızdan sebep, ikincil kaynak olarak “sahih” hadis kaynaklarına yönelelim.

Şimdi sakın bu hadisler için “Yok efendim onlar sahih değil, peygamberimize atfedilmiş saçmalıkları hadis diye yutturup güzel dinimizi karalamayın!” diye Karadeniz ağzı ile “Afkurmadan!” önce şunu düşünün. Siz namazınızı ve diğer İslami ibadetlerinizi de sahih hadislere ve sünnete göre yapıyorsunuz. Suç ve ceza mekanizmalarınızı, Cuma namazınızın vaktini ve şeklini, hac görevinizi kısaca tüm İslami pratiklerin çoğunu sahih hadis ve sünnete göre yapıyorsunuz. Boşuna inkar ederek inandığınız dinden çıkıp “Mürted” olmayın. Biliyorsunuz Mürted’liğin cezası açık ve seçik bir şekilde Kuran-ı Kerim’e göre ÖLÜM’dür.

Konumuza geri dönersek, sahih hadislere baktığımızda şunu görürüz:
Tirmizi ve Nesai’nin (Sünen) kitaplarında diyor ki, iki gözü a’ma bir kimse gelip, ya Resulallah, Allahü teâlâya dua et, gözlerim açılsın dedi. (Kusursuz bir abdest al! Sonra Ya Rabbi! Sana yalvarıyorum. Sevgili Peygamberin Muhammed aleyhisselamı araya koyarak, senden istiyorum. Ey çok sevdiğim Peygamberim Muhammed aleyhisselam! Seni vesile ederek, Rabbime yalvarıyorum. Senin hatırın için kabul etmesini istiyorum. Ya Rabbi! Bu yüce Peygamberi bana şefaatçi eyle! Onun hürmetine duamı kabul et!) duasını okumasını buyurdu. Adam, abdest alıp dua etti. Hemen gözleri açıldı. Bu duayı Müslümanlar, her zaman okumuşlar ve maksatlarına kavuşmuşlardır.

Bu olayı detaylı olarak incelersek:
Âmâ Hadisi
Sunen-i Tirmizi, Nesai ve diğer kaynaklar tarafından Osman bin Huneyf el Ensari r.anh'ten sahih olarak rivayet edilen aşağıdaki hadisi delil olarak göstermektedirler.

Hadiste ravi şöyle anlatmaktadır:
"Âmâ bir adam Peygamber (s.a.v.)'e gelerek "bana sıhhat ve afiyet vermesi için Allah'a dua et" dedi.
Rasulullah (s.a.v.) : "istersen senin için dua ederim. Ama dilersen sabredersin. Bu senin için daha hayırlıdır" buyurunca, adam: Dua et dedi.

Peygamber (s.a.v.) 'de güzelce abdest almasını ve şu şekilde dua etmesini emretti:
"Allah’ım senden istiyorum ve rahmet peygamberi olan peygamberin Muhammed ile Sana yöneliyorum. Ben şu ihtiyacımı gidermesi için seninle Rabbime yöneldim. Allah’ım, O'nu benim için şefaatçi kıl" Bu sayede Âmâ adam şifa buldu ve iyileşti." [1]

Tüm bu bilgiler ışığında, Allah’ın izni ile bir peygamberin (Yusuf) gömleğini kullanmak sureti ile körlüğü iyileştirdiğini öğrendik.

Sahih hadisler ışığında bu ilahi sırra Muhammed’in de nail olduğunu, onun şefaati ile körlüğün tedavi edilebildiğini öğrendik. Yine bu sahih hadis ışığında görme yeteneğinin, yukarıdaki duanın okunması şartı ile gerçekleşebildiğini öğrendik.

Cübbeli Ahmet Hoca efendinin de göz tedavisi için bol bol duası mevcut. Kendi site ve kaynaklarında yer alıyor. İnanmıyorsanız araştırıp bakabilirsiniz. Adam hem Kuran-ı Kerimden hem de sahih hadisler ile sünnetten detay veriyor.

Evet? Aklınızda bir soru kaldı mı? Kalmamıştır diye umut ediyorum.

Yazıma burada son verirken…
Bir dakika bir dakika. Tüm inançlı arkadaşlardan özür dilerim. Bir kere “Allah dışı şefaatçi” kavramı tümden Kuran dışıdır. Nasıl olur da dilime dolar ve şefaat işinin peygamber dahi olsa başkaları tarafından aracı kılınarak yapılabileceğini söylerim. İnançlı arkadaşlar bu konuda haklılar. Neden mi? Hadi Zümer Suresine bakalım:

Zümer 43:
Yoksa onlar, Allah’tan başka şefaatçiler mi edindiler? De ki: "Onlar bir şeye (bir güce) malik olmasalar ve akıl etmeseler de mi?"

Zümer 44:
De ki: "Şefaatin hepsi Allah’a mahsustur. Göklerin ve yerin mülkü O’nundur. Sonra O’na döndürüleceksiniz."

Kısacası Allah’tan başkası şefaatçi olamaz. Şefaat sadece Allah’a mahsustur. Zümer 43 ve 44 açık ve seçik belirtmiş.

Hatta Müşrikler için sorun da buydu. Kureyşli Müşrikler Allah’a inanıyor, ancak araya şefaatçi olsun diye putları koyuyordu. İslamiyet Öncesi Allah inancı ve Arabistan yarımadasındaki din ile ilgili bu sitede ibadullah kaynak mevcut.

Peygamberin babasının isminin dahi Abdullah olması (Abdullah Allah’ın kulu demektir) bir örnek teşkil ediyor. (Site başyazarı ve yöneticisi A.KARA’nın bu konuda makalelerine bakabilirsiniz)

Pardon ne dediniz? Aracılar şefaat edebilir mi dediniz? Kuran’da var mı dediniz? Olamaz ki? Allah ile arasına şefaatçi koyanlar putperest müşriklerdi. Bizim dinimizde Allah ile kul arasına kimse girmez. Giremez. Biz dinimizi böyle öğrendik kusura bakmayın. Allah ile kul arasına peygamber dahi girmez diyen bizim hocalar değil miydi? İyi de o zaman bu yazıda daha önce bahsettiğim hadis patladı?

Ama bir dakika. O hadiste peygamberin şefaati söz konusuydu. Ben de tümden sapkın olup her şeyi çarpıttım. Objektif olmam lazım.


Toparlayalım. Zümer 43 ve 44 ışığında sadece Allah şefaat edebilir. Anladım.
Hadise göre peygamber şefaatçi olabiliyordu ki peygamber herkes değildir. O Rabbin elçisidir. Yusuf suresi de bu kapsamda mantıklı geldi şimdi.

O halde sadece peygamber/peygamberler şefaat edebilir. Her ne kadar Zümer ve 43 ve 44 olsa da orada bahsedilen hususu ben anlayamamışım demek ki. Yani hadise göre peygamber edebilir ama gerisi edemez. Yani hacılar ve hocalar şefaat edemez. Tamam, şimdi gönlüm huzurla doldu.

Ne? Var mı? Bakara 255’ mi? Ne diyor ki Bakara 255:
Allah ki, O’ndan başka ilâh yoktur (Sadece O vardır). Hayy’dır Kayyum’dur. O’nu ne bir uyuklama ve ne de bir uyku hali tutmaz. Göklerde ve yerde olan herşey O’nundur. O'nun izni olmadan, O’nun katında kim şefaat etme yetkisine sahiptir? Onların önlerinde ve arkalarında olanları (geçmiş ve geleceklerini) bilir. Ve O’nun lminden, O’nun dilediğinden başka bir şey ihata edemezler (kavrayamazlar). O’nun kürsüsü gökleri ve yeri kaplamıştır. Ve o ikisini muhafaza etmek (yerlerin ve göklerin dengesini korumak, gözetmek), Kendisine zor gelmez ve O Alâ’dır (çok yücedir), Azîm’dir (çok büyüktür).

Yani Allah’ın izni ile biri ya da birileri şefaatçi olabiliyor. Hacılar Hocalar şefaatçi olabiliyor. İyi de Zümer 43 ve 44 böyle demiyordu? Ayetleri cımbızla seçmeyip tüm sureleri, hatta Kuran-Kerim’in bütünü ele alındığında da böyle anlam çıkmamalıydı. Çelişki mi var? Yok, zannetmem. Benim sapkın zihnim bunları algılayamadı o kadar.

Bakara 255’e göre şefaatçi olanlar kimler? Seçilme kriterleri neler? Onları kim nasıl tanıyacak? Kuran-ı Kerim ve hadislerde :”Şefaatçileri Tanıma Rehberi” olabilecek kıstaslar var mı?

Yahu beynim yandı. Konuyu Göz’den açtık, tedaviye para vermeyin. Yapın Duanızı geçsin dedik, konu şefaate kaydı.

Tam Zümer 43-44’e göre Allah’tan başkası şefaatçi olamaz dedik karşımıza Yusuf 93-96 çıktı. Ayrıca peygamberin şefaatçi olabildiğine dair sahih hadiste çıktı ki Göz tedavisinin sırrı bu hadiste idi.

Hadi peygamberler olabilir dedik karşımıza Bakara 255 çıktı ki peygamber haricinde başkaları da şefaatçi olabilirmiş onu öğrendik.

İyide Bakara 255 ile Zümer 43-44 birbiri ile çelişti?
O da benim cahilliğimden anlaşılamamış olsun.

Ben çıkamadım işin içinden. Şüphesiz apaçık zalimlerden olduğum için ve zır cahil olduğum için olabilir. Bu hususu size bırakıyorum. Sonuçta cımbızla seçip çarpıttığım ayetler ile sizin zihninizi bulandırmak istemem. Karar sizin. Benim gibi sapkın, apaçık ayetleri görüp de ibret alamayan bir zalim ehlinin deliliğine verin.

Amacım Göz organı ve tedavisi ışığında Din ile Bilim uçurumundan bahsetmekti, konu kaydı da kaydı. Sapkın ve cahil olduğum kadar yazarlıktan da anlamıyorum ki önceki yazılarımı okuyanlar bunu rahatlıkla anlayabilir. Bir türlü konuyu yakalayamıyorum (!). Hiçbir yazımda cevap üretmiyor, sadece saçma sapan sorular soruyorum.

Dedim ya, cahilliğime verin.
Her şeyi bir kenara bırakın. Neye inandığınız önemli değil. Sadece “Bir Dua” ile iyileşen kaç tane kör tanıyorsunuz? Kaç hastalığın iyileştiğine tanık oldunuz?

Kuran ve Hadisler ışığında iyileştiren duaları internette veya dini kaynaklarda araştırın bakalım böyle dualar var mı yok mu? Bunların hurafe olmayıp gerçekten dinde olduğunu göreceksiniz. İnkara kalkmayın. Unutmadan imkan bulursanız ayrıca tatbik edin. Bakalım sonuçlar neler olacak. Bunlar hurafe demeyin. Değiller. İnandığınız dine göre bunlar güvenilir ve sabit. Açın artık “GÖZ” ünüzü.
Sağlıcakla kalın.

Kaynaklar:
[1] Ahmed (4/138) Tirmizi : No 3578) Nesai es Sunenu'l Kubra (No 10419 10420) İbn Mace (No 1385) İbn Huzeyme-es Sahıhun (No 1219) Taberani el,Mu'cemu'l-kebir (9/No 8311-rivayetin merfu olan son bölümü), el-Mucemu,s-sağır, (er Ravdu-d Dani No :508 rivayetin merfu olan son bölümü)
[2] Kur'an (Yusuf 2,93,96, Zümer 43,44, Bakara 255)

Yazan: Demon Product

CENNET VE CEHENNEME GİRİŞ ŞİFRESİ

Yazan: Demon Product
DP, din, islamiyet, Allah'ın cehennemlik yaratması,Allah'ın cennetlik yaratması,Kur'an'da kader çelişkisi,Kur'an'da öteki dünya çelişkisi,Cennete gitmek,Cennete gidemeyenler, Hidayete erdirilmemiş

CENNET VE CEHENNEME GİRİŞ ŞİFRESİ


Arkadaşlar arasında bir muziplik yapana hemen yapıştırırız: “Ulan cehennemlik adamsın, hiç öyle yapılır mı?” ya da iyi bir şey yapanı görünce: “Tam cennetlik maşallah” deriz. Yani bir tarafta ödül âlemi, diğer tarafta ceza âlemi. Burası sınav âlemiydi. Burası geçici bir yer. Neye göre geçici? Sonsuz âleme göre. Ölümden sonraki sonsuz yaşam. Peki, sonsuz yaşamda bizi nereleri bekliyor? Cennet ve Cehennem.

Bir düşünün. Sonsuz huzur, huriler, cennet şarapları, her türlü mutluluğun yaşandığı bir yer… Cennet… Ve diğer taraf. Sonsuz ızdırap, acı, kötülük, hüsran… Yani cehennem…

Hangisini tercih edersiniz? Elbette cennet. Kim bu imkânları ve nimetleri reddedebilir ki? Aklı başında olan biri acı ve ıstırap ister mi? Tabii ki cenneti ister.

Şimdi inançlı olan herkes cennete gitmek ister ve dünyevi hayatını buna göre şekillendirir. Çok kısa bir semavi din sıralaması yapacak olursak, bildiğimiz üzere önce hanif bir din vardı. Onu bilmiyoruz. Allah kelamı idi. Ardından Sabiilik geldik. Sabiilikte Allah’ın yeryüzüne indirdiği dinlerdendi. Sonra Yahudilik, Hristiyanlık ve son olarak Müslümanlık. Eğer yaşadığınız dönemde geçerli olan dine mensup iseniz sorun yok.
Ama örneğin Yahudisiniz. Yaklaşık 45-50 yaşlarındasınız. Tevrat’ta müjdelenen cennete kavuşmak için tüm ibadetlerinizi yapıyorsunuz. Sonra bir marangoz çıka geliyor. “Dininizi saptırdınız. Sizlere müjdeci olarak yeni yaklaşımı sunuyorum. Artık böyle yapacaksınız çünkü son peygamber benim. Sözlerim ile cennete gideceksiniz (İsa)” diyor. Tepkiniz ne olurdu? Diyelim ki onun sözlerini deli saçması nitelendirdiniz. İşte şimdi ayvayı yediniz çünkü cennet gitti.

Diyelim ki doğru bir Hristiyan’sınız. Amacınız cennet hayatı. Bütün ibadetlerinizi yapıyorsunuz. Kiliseden dışarı çıkmıyor, bütün ritüelleri yerine getiriyor, incilinizi elinizden düşürmüyorsunuz. Sonra biri gelip diyor ki ”Son peygamber benim. Son uyarıcı da benim. Bana tabi olun. Yoksa cennete gidemezsiniz. Ayrıca cizye verene kadar sizinle savaşırım!”. Eğer bu kişiye tabi olmazsanız, yani ona inanmaz ve sihirbaz olarak nitelendirirseniz cennet yine gitti.

Bu bahsettiklerimi inkâr mı ediyorsunuz? Yani, şüphesiz âlemlerin rabbinin rahmeti yücedir. O kimlerin cennete veya cehheneme gideceğini bilir, başka din bile olsa belki gider. Abuk sabuk yorum yapma mı diyorsunuz? Hadi ayete bakalım:

Al-i İmran/85: "Kim İslamiyet’ten başka bir dine yönelirse onun ki kabul edilmeyecektir."

Tamam mı? İslamiyet dışındakiler cennet görmeyecek. Anlaşıldı sanırım. Şimdi başka bir ayete göz atalım:

Bakara-62: "Şüphe yok ki, iman edenler, yani Yahudilerden, Hıristiyanlardan ve Sabilerden Allah’a ve ahiret gününe inanıp salih amel işleyenler için, Rab’leri katında mükâfatları vardır. Onlar için bir korku yoktur. Onlar mahzun da olmazlar."

Şimdi bilmem anlatabildim mi? Siz de haklısınız. Yani hem onlar da gidebilecek, hem de gidemeyecek. Karar sizin. İster Al-i İmran-85’i baz alıp “Onlar cennet göremeyecek, cehennem yakıtı olacaklar!” deyin. İsterseniz de Bakara-62’ yi baz alıp, “Onlardan da mükafat alacak olanlar vardır!” deyin. Seçim sizin.

Kısaca tüm semavi dine mensup insanlar, hatta olmayanlarda, kendi inanç dünyasının cennetine kavuşmaya çalışır. Dünya hayatını buna göre şekillendirir. Ancak sizin ne derece azgın, ne derece sapkın olduğunuz önceden yazılmış. Yani figüransınız.
Değil misiniz?

Bakara / 30: "Ve düşünün ki; Rabbin meleklere, “Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım” dediği vakit; “Orada fesat çıkaracak ve kanlar dökecek bir mahlûk mu yaratacaksın? Biz hamd ile tesbih ve seni takdis edip dururken?” dediler. “Her halde ben sizin bilemeyeceğiniz şeyler bilirim.” Buyurdu."

Yani siz yaratılmadan önce ne olduğunuz belli. Fesat çıkaran ve kanlar döken mahlûklarsınız.
 Şimdi burayı bir inceleyelim,

Şüphesiz gaybı bilen tek varlık olan Allah iken nasıl oluyor da daha siz yaratılmadan melekler sizin hakkınızda hüküm veriyor? Sizin ne yapacağınızı nereden biliyorlar?

Bakara Suresi, 33. ayet: (Allah) "Ey Âdem, bunları onlara isimleriyle haber ver" dedi. O, bunları onlara isimleriyle haber verince de dedi ki: "Size demedim mi, göklerin ve yerin gaybını gerçekten Ben bilirim, gizli tuttuklarınızı ve açığa vurduklarınızı da Ben bilirim."

Melekler sürekli ibadet eden ve sorgulamayan, nurdan yaratılmış varlıklarken nasıl olurda Allah’ın emrini sorgularlar? “fesat çıkarıp kanlar dökecek mahlûk” tabiri ile neden onun kararını eleştirirler? Melekler daha sonra “Tamam” dedikleri için affedildiler de, sadece şeytan uymadığı için mi lanetlendi? Allah şüphesiz gaybı biliyorken neden melekler ile diyalog ihtiyacı duysun? Sonsuz kudret sahibi yaratıcının fikir danışmasına neden gerek olsun?

Şimdi vaad edilen Cennet’e ulaşmaya çalışıyorsunuz diyelim. Eğer hidayete erdirilmemiş iseniz durum yine kötü.

En’am/125: "Allah kimi doğru yola koymak isterse, onun kalbini İslamiyet’ e açar. Kimi de saptırmak isterse kalbini dar ve sıkıntılı kılar. Allah inanmayanları küfür bataklığında kılar."

Diyelim ki ben inanmak istiyorum. Neden kalbime hidayet düşürülmüyor? Neden kalbim İslamiyet’e açılmıyor? Neden küfür bataklığında bırakılıyorum ki? Hiç bile bile ceza almaya veya sonsuz acıya tıpış tıpış gider mi insan?

A’raf/178: "Allah kimi hidayete erdirirse, doğru yolu bulan odur. Kimi de şaşırtırsa, işte asıl ziyana uğrayanlar onlardır."

Zümer/22: "Allah kimin kalbini İslam’ a açmışsa, o Rabbinden bir nur üzerinde değil midir? Allah’ı anmak konusunda kalpleri katılaşmış olanlara yazıklar olsun! İşte bunlar apaçık bir sapıklık içerisindedirler."

Şüphesiz beni yaratan, kaderimi bir kılan âlemlerin rabbi neden benim kalbimi daha doğmadan katılaşmış kılsın ki? Beni neden şüphesiz müminlerden yaratmadı?

Nahl/93: "Allah dileseydi sizi tek bir ümmet yapardı, ama o istediğini saptırır, istediğini doğru yola eriştirir. İşlediklerinizden ant olsun ki sorumlu tutulacaksınız."

Ayrıca bakınız: Fatır/8, Müdessir/31-42 vb.

Kısacası ne yaparsanız yapın. Eğer hidayete erdirilenlerden değilseniz. Ne yapsanız boş. O halde ne yapmalıyız? Hidayetin gönlümüzde hâsıl olması için bekleyecek miyiz? Neden hiç şüphesiz sonsuz nimetler ile nimetlenenlerden olamıyoruz?

Araf 178’ de bahsedildiği gibi şaşırtılmak kim ister? Kim kalbini hidayetten uzak tutmak ister ki? Bu noktada bir sıkıntı var.
Peki, neden herkes bu nimetlerden faydalanamıyor? Bir göz atalım:

Secde/13: "Biz dileseydik, herkese hidayet verirdik, fakat cehennemi tamamen cin ve insanlarla dolduracağıma dair benden söz çıkmıştır."

Neden biz cehenneme yakıt olarak tasarlandık ki? Tüm hayatını iyiliğe ve güzelliğe adayanların tek suçu Müslüman olmamak mı? Mükâfatları cehenneme yakıt olmak mı? Madem biz tüm yaratılmışlara –Hatta Meleklere bile- üstün kılındık, neden cehenneme yakıt olarak piyasaya sürülüyoruz?
Neden Yakıt olacağıma dair bir söz veriliyor?

Hud/118-119: "Eğer Rabbin dileseydi insanları tek bir ümmet kılardı. Fakat Rabbinin merhamet ettikleri bir yana, hala ayrılıktadırlar; esasen onları bunun için yaratmışızdır. Rabbinin, andolsun ki hep insan ve cinlerle dolduracağım, sözü yerine gelmiştir."

Neden tüm varlıklara üstün kılınan insanoğlu ayrılık için yaratıldılar? Bizler neden melekler gibi bir fıtrat üzerine yaratılmadık? Bu bizim üzerimize bir lanet mi? Eğer kaderimde yakıt olmak varsa neden bu dünyaya geldim? Ben kimin sınavıyım? Yakıt olacağım kesin ise bu dünyada ki amacım ve hedefim ne olabilir? Herkes iyilik ve güzellik üzerine olsa ne olurdu? Sorun mu çıkardı? 6 yaşındaki bir çocuk tecavüze uğrayıp öldürüldüğünde bunu yapan aminoasit yığını yakıt ise neden baştan hiç yaratılmamış kılınmadı? O yaratılmasaydı kötülüklerde olmayacaktı. Bu kimin sınavı? (Bkz. A.KARA makaleleri)

A’raf/179: "Andolsun ki biz cin ve insanlardan birçoğunu cehennem için yaratmışızdır.
Daha önce belirttiğim gibi birçoğumuz yakıtız. O halde cennetlik olanların sınavı olarak mı tasarlandık. Yani bu dünyada cennetlik olanlar benim üzerimden sınav olacak, sonra yaradılış gayem gereği cehenneme yakıt olacağım. Bu mudur? Hiç insanların çoğunu yakıt yapacağım diye ant içip söz vermek sonsuz merhamet sahibi, kudret sahibi yaratıcıya yakışıyor mu? Siz yakıştırıyor musunuz?"

Zuhruf/32: "Dünya hayatında ki geçimlerini aralarında böldük ve bazılarını, bazılarından üstün kıldık."

Evet, yoruma gerek yok sanırım. Parası olan parası olmayanı ezer. Onlar üstün kılındı çünkü. Eğer parası olan ezerse fakir onun sınavı olduğundan zengin cehennemlik. Eğer zenginin parasını görüp bende niye yok derse bir fakir, o halde isyandan cehennemlik. Yani zenginler, fakirin sınavı. Kısacası Zengin zenginliğini bilecek, fakir de fakirliğini bilecek. Herkes haddini bilecek.

Benim kafam karıştı, sizi bilmem. Gerçi kafamın karışması normal. Şüphesiz sapmışlardan ve zalimlerden olduğumdan olsa gerek…

Neyse Cennet’e kimler girebilecek? Bir bakalım:

"İşte bütün bu hükümler, Allah'ın koyduğu hükümler ve çizdiği sınırlardır. Kim Allah'a ve Peygamberine itâat ederse Allah onu altlarından ırmaklar akan cennetlere koyar. Onlar, orada ebedî olarak kalacaklardır. İşte büyük kurtuluş budur." (NİSA/13)

"Muhacir ve Ensar'dan İslâm'a ilk önce girenlerin başta gelenleri ve iyi amellerle onların ardınca gidenler var ya, işte Allah onlardan razı oldu, onlar da Allah'dan razı oldular ve onlara, altlarında ırmaklar akan cennetler hazırladı ki, içlerinde ebedi kalacaklar. İşte büyük ve muhteşem kurtuluş budur." (TEVBE/100)

"İman edip salih ameller işleyenler, işte öyleleri de cennet ehlidirler ve orada ebedî kalıcıdırlar."(BAKARA/82)

"Allahtan korkanlar, elbette cennetlerde ve pınarların başındadırlar." (HİCR/45)

"Allah mümin erkeklere ve mümin kadınlara, altlarından ırmaklar akan cennetler vaad buyurdu. Orada ebedi kalacaklardır. Hem de Adn cennetlerinde hoş meskenler vaad etmiştir. Allah'ın rızası ise hepsinden büyüktür. İşte asıl büyük kurtuluş da budur." (TEVBE/72)

Bir dakika bir dakika. Adn Cennetlerinden mi bahsedildi? Kaç tane cennet var? Aden benim bildiğim şu an Irak coğrafyasında kalıyor. Kaç cennet var? Aden cennetleri acaba başka hangi inançlarda vardı? Kopya mı? Baş harfi Sümer ve Babil desem? Muazzez İlmiye ÇIĞ desem? Bu sitede bir ton makale var desem?

"Allah, müminlerden, canlarını ve mallarını, kendilerine cennet vermek üzere satın almıştır: Allah yolunda çarpışacaklar da öldürecekler ve öldürülecekler. Bu, Tevrat'ta da, İncil'de de Kur'ân'da da Allah'ın kendi üzerine yüklendiği bir ahittir. Allah'dan ziyade ahdine riayet edecek kim vardır? O halde yaptığınız alış-veriş ahdinden dolayı size müjdeler olsun! Ve işte o büyük kurtuluş budur." (TEVBE/111)

Gerçekten durum karışık. Önceden benim ne olduğumu melekler biliyor ve bizi fesat çıkaran ilan ediyor; üstelik gaybı şüphesiz Allah bilmesine rağmen. Sonra her ne yaparsam yapayım eğer bana hidayet verilmediyse iman edemeyeceğim ve cennete kavuşamayacağım söyleniyor. Ardından benim aslında cennete yakıt olarak yaratıldığım söyleniyor. Müslüman olmayanların cennete gidemeyeceği söyleniyor, ama başka bir yerde Müslüman olmayanlarında mükâfat alacakları söyleniyor yani, yakıt olmayacaklar. Ben niye yakıtım o zaman? Ardından Cennet’e kimlerin girebileceği anlatılıyor. Aklıma “Kibar Feyzo” filminden Kemal Sunal’ın meşhur amele pazarı repliği geldi. Hani amele pazarında kamyonete adam seçme sahnesi:

-Ee Beeeeeennn???,
-Sen gelme ulan ayı!

Şimdi beni cımbızla seçip ayıkladığım ayetler ile milleti kandırmak ile suçlayacaksınız. Eyvallah. Örnek verdiğim ayetlerin bulunduğu surelerin tamamını bir okuyun. Ama anlayarak sağlam okuyun. İnanmak istiyorsanız elbette inanın. Din inanç işidir. Ancak sadece neye inandığınızı bilin. Bildiğinize inanın. Sağlıcakla kalın.

YUNUS SURESİNİ KİM YAZDI? YAZDIRDI?

Yazan: Demon Product
DP, Yunus suresi,Yunus suresini kim yazdı,Kur'an çelişkileri,Yunus suresi orjinal bir sure değildir,Yunus suresinin kökenleri,Kur'an'ın kökeni,Vişnu ve Manu efsanesi,Hint efsanesinde büyük tufan,Manu ve Yunus, islamiyet,

Birkaç ay önce yazdığım “Alak Suresini Kim Yazdı, Yazdırdı” adlı makalemin başlığına benzer şekilde bu yazıya da başlık yaptım. O yazı sonrası yediğim küfrün ve hakaretin haddi hesabı yoktu. Çok eleştiri aldım ancak hiç biri antitez değildi. Herkes kendince akıl verdi. Yalnız gözden kaçan bir husus, o yazıda ben yorum yapmamıştım? İddiaları ve yazılanları ortaya koydum, ancak cevap vermedim. Sadece herkesçe ortak olan soruları sordum. Bu yazıda da aynı olacak. Sorular bol, kaynaklar bol, ama cevap yok. Cevabı siz bulacaksınız.

Küçükken dini filmlere bayılırdım. 1976 yılı yapımı Mısırlı Mustafa AKKAD’ın yapımcılığını üstlendiği Çağrı filmi özellikle önemli bir yere sahipti benim için. Sanatsal olarak hala aynı diyebilirim. O filmi TV’de ilk izlediğimde o küçük bedenimde mevcut olan bütün tüyler diken diken olmuştu. Anthony QUEEN’in canlandırdığı Hamza karakterinin, Usta Yunanlı oyuncu Irene PAPPAS’ın canlandırdığı Hind karakteri tarafından Vahşi adlı köleye öldürtülmesi ve sonrası çok etkilemişti beni. Sadece bu mu? Hayır. Müzikler, İlahiler, Bilal-i Habeşi ve ilk ezan, Ebu Sufyan’ın dahi İslamiyet’e dönüşü… Bir Din daha güzel anlatılamazdı. Bu nedenle büyük gurur duyuyor, inanmayanalar ve başka dine mensuplara acıyordum. Nasıl olurda bunca ayete, örneğe ve ispata rağmen inanmıyorlardı?

Özellikle O meşhur müziği çaldığında neredeyse gözlerimin dolduğunu hissediyordum. İşte bu nedenle dini filmlere yönelmiştim. Hiç kimsenin anlatamadığı, gösteremediği, öğretemediği bir biçimde dinimizi anlatıyorlardı. Bunların arasında bir Türk filmi de vardı. Usta oyuncumuz Cüneyt GÖKÇER’in canlandırdığı Hz. Ömer filmi… Bu filmde beni en çok etkileyen sahne, Hz. Ömer’in tam kardeşini Müslüman olduğu için öldürecekken duyduğu Kurandan etkilenmesi idi. İçeri elinde kılıcı ile giriyor, Kuran okuyan adama “Sen ne okuyorsun öyle?” diye soruyor. Arkasından da “Okudukların adeta kalbime dokundu!” diyor. Sonuç mu? Kelime-i Şehadet getirip Müslüman oluyor.


Özetle birçoğumuzda olduğu gibi ama az ama çok bu filmler oldukça etkilemişti ve dinimi bunlardan da öğrenmiştim. Doğru bir Müslüman olarak yaşadığım söylenemezdi. Önceki yazılarımı okuyanlar zaten kendi hayatımdan sunduğum kesitlerden bu çıkarımda bulunabilirler. Açıkçası doğru bir Müslüman olmak için uğraşıyordum. Cennetle müjdelenen, peygambere komşu olacak müminlerden olmalıydım. Kimisi cennet hurileri ve cennet şarabı ile dalga geçiyordu. Onlarla zaten baş edilemezdi ki, ne söylesek illa bir karşıt savunma mekanizması geliştiriyorlardı. Apaçık ayetleri reddediyor, bunca ibrete rağmen ders almıyorlardı. Nasıl olurda Allah’ın kelamı ve kitabı ile dalga geçilir ki? Hiç mi beyin yok bunlarda derdim. Ramazan aylarında bu filmler kaplıyor ekranları. Nasıl ibret almıyorlardı?

Ne zaman tekrar tekrar Çağrı filmi ve benzeri dini filmleri izlesem büyük pişmanlıklar duyuyordum. Namazımı düzenli kıldığım çok zaman dahi olmuştu. Ama arada sapıyordum. İçime bir kıskançlık düşmüştü. Şeytan vesvese düşürmüştü kalbime. Aklıma Hz. Ömer geldi. Onu etkileyen o sahnede ki gibi neden Kuran ayetleri okunduğunda benim “kalbime dokunmuyordu?”. Siz ce sıkı sıkı sarılsam olacak mıydı? Değme hocalara taş çıkartacak kadar sarılıyordum. Belki de sarıldığımı sanıyordum. Beni eleştireceklere açık kapı kalsın.

“Eeee! Demek ki istememişsin, kalben isteseydin olurdu. İman isteyene verilir!” geyiğini bir kenara atın. En azından inandığını dinin ve kitabın ayetine ters düşmeyin. Neden mi?

Hadi Yunus Suresi 100. Ayete bir göz atalım:
"Ve mâ kâne li nefsin en tu’mine illâ bi iznillâh(iznillâhi), ve yec’alur ricse alâllezîne lâ ya’kılûn(ya’kılûne). Ve Allah’ın izni olmaksızın, bir kimsenin (bir nefsin) mü’min olması (mümkün) olamaz. Ve (Allah), akıl etmeyen kimselerin üzerine ceza (azap) verir."

Şimdi bu ayeti cımbızla seçtiniz, aslında orada anlatılmak istenen o değil, şu söylenmek istemiş, o sürenin tamamı okunmadan, hangi dönemde ve ne için indiği bilinmeden yorum yapılmaz gibi saçma sapan ayet bükme operasyonlarınızı bir kenara atın. Ayette her şey açık ve seçik. Allah’ın izni olmaksızın bir kimsenin mümin olması mümkün olamaz diyor. Var mı ötesi? İstediğiniz meallere bakın, istediğiniz boyuttan ve açıdan bakın. Hatta imkân varsa Avengers Marvel Evrenindeki THANOS edasıyla evrenin tüm boyutlarından bakın. İsterseniz FRINGE dizisinde Profesör Walter gibi paralel evrene geçip bakın ya da Stranger Things dizisindeki veletler gibi diğer alt boyuta geçip bakın. Anlam açık ve seçik. Yani ne yaparsanız yapın, ne düşünürseniz düşünün. Allah izin vermedikçe OLMAZ!

Yok, hatalı isem, yani aslında eğip büken sizler haklıysanız bir de şu ayete bir göz atın derim. Bu arada verdiğim ayetleri bulundukları sureleri ile baştan sonra anlayarak, tüm tefsirleri ile siz de okuyun. Kasas 56’ ya bir bakalım:

Kasas-56: “Sen sevdiğini hidayete erdiremezsin; bilakis, Allah dilediğine hidayet verir ve hidayete girecek olanları en iyi O bilir.”

O halde ümit etmeye devam. Allah bizi de “dilerse” doğru yola koyar. O halde neden cehennem ile cezalandırılıyorum? Ömer’in, ayrıca onca sahabe ve Müslüman kanı dökmüş, işkence etmiş olan Ebu Süfyan’ın, hatta ve hatta Hamza’nın azmettiricisi, Hamza’nın ciğerini (bazı rivayetlerde kalbi) çiğneyerek yiyen Hind’in bile hidayete erdirildiği, sahabe olarak cennet ile müjdelendiği bir dünyada ben neden hidayetten yoksun bırakılıyorum? Cevap var mı?


Neyse bu konu da o kadar çok örnek verildi ki, o kadar çok makale yazıldı ki bu konuda, Site başyazarı ve Yöneticisi A. KARA dostumun “Neden Deist Oldum?” yazı serisinde bu konuyu gayet güzel işlemişti. Bir göz atmanızı tavsiye ederim.

Sanırım buraya kadar sadece bu hususu irdeleyeceğimi düşündünüz. Açıkçası giriş bile yapmadım sayılır. Yunus 100’den kapıyı açtım ancak ana konu Yunus’un bizatihi kendisi.

Hani şu kocaman bir Yunus balığının (İncil ve Tevrata göre büyük bir balık veya balina) bir vakit karnında taşıdığı, diyar diyar gezdirdiği ve daha sonra sahile bıraktığı Peygamber. Üç aşağı beş yukarı çoğunuz bilir hikâyeyi.

Şimdi Yunus hikâyesinin kökeni ne? Açıkçası Yahudi kökenli bile değil. Bu efsane Asurlulara dayanıyor. Ninova’lı Yunus’un hikâyesi (Tevrat’ta Johannes ve İncil’de Jonah, Sümer ve Babil’de Oannes).

İslami literatüre baktığımızda, Ninovalı Yunus’u Allah (Rab) uyarıyor git insanları uyar doğru yola ulaştır diye (Yunus 100 ve Kasas 50 ile çelişmedi mi?).

İnanca göre Yunus Ninova halkına gönderilen peygamberdir ve azaptan kurtulan tek halk Ninova halkıdır. Azap yaklaşmaktayken tövbe ettikleri ve tövbelerinin Allah tarafından kabul edilerek affedildiklerine inanılır.

Ninova halkına peygamber olarak gönderilen Yunus, 33 yıl onları tanrının dinine davet etmiş, kendisine bu süre içerisinde sadece iki kişi inanmıştır (Sahihi Buhâri ve Tecridi Sarih Tercümesi, IX, 152) . Bu durum kendisinin canını sıkmış, ALLAH'ın izni olmadan Ninova'dan ayrılıp Akdeniz’e kadar giderek bir gemiye binmiştir.

DP, Yunus suresi,Yunus suresini kim yazdı,Kur'an çelişkileri,Yunus suresi orjinal bir sure değildir,Yunus suresinin kökenleri,Kur'an'ın kökeni,Vişnu ve Manu efsanesi,Hint efsanesinde büyük tufan,Manu ve Yunus, islamiyet,
Hikâyeye göre Yunus’un bindiği gemi denizin ortasına geldiğinde fırtına çıkar, gemidekiler orada günahkâr birinin olduğunu, O'nu denize atarak fırtınadan kurtulacaklarını düşünürler. Çekilen kur'a sonucu Yunus peygambere çıktığı için denize atarlar ve (Saffat 141-146) O'nu büyük bir balık yutar. Yunus hatasını anlayıp balığın karnında dua eder ve duası kabul edilir. Ama balığın karnında bizi andı, tespih etti, biz de onu hasta bir halde ağaçsız, boş bir yere attık ve üzerine kabak türünden bir ağaç bitirdik.” (es-Saffat 145- 146)

Balık Yunus’u sırasıyla Nil nehrine, Fars denizine, el-Betâik Denizi'ne ve Dicle'ye götürüp, Nusaybin topraklarında düz ve geniş bir yere atar (Râzî, XXVI, 165).

Bir başka rivayete göre, balık O’nu önce Eyle’ye sonra Dicle’ye götürmüş, sonra da Ninova’ya atmıştır (Taberî, XXIII, 125, Kurtubî, XV, 80). Yunus tekrar kavmine döndürülür ve 100 bin kişi O’na inanır.

Hikâyeye farklı bir yaklaşıma bakalım, “Hazret-i Yunus Aleyhisselâm'ın kıssa-i meşhuresinin hülâsası: Denize atılmış, büyük bir balık onu yutmuş. Deniz fırtınalı ve gece dağdağalı ve karanlık ve her taraftan ümid kesik bir vaziyette münacatı, ona sür'aten vasıta-i necat olmuştur” (Bediüzzaman Said Nursi Lem’alar, 1. Lema).

Şimdi şöyle bir isimler eşitlemesi ya da evrimi yapalım. Yok, eğer bu isim eşitlemesine inanmıyorsanız istediğiniz teoloji ve “sağlam kaynaklı” ilahiyat kitaplarına bakabilirsiniz.

Oannes = Ohannes = Johannes = İōnas = Yōnah = Yonah = Yunus
Şimdi bu isimler eşitlemesinde ya da isim evriminde ilk faz olan OANNES kimdir? Nedir?

Bir göz atalım:
Sümer tradisyonunda ilah Enki’nin sularda olduğu söylenir. Bu ilah balık kuyruğuyla tasvir edilir ve Oannes denilen balık insanlarla ilişkilendirilir. Sümero Semitik tradisyonda balık teni, derinlerin lordu Ea Oannes rahipleri tarafından hayvan formunda bir elbise olarak kullanılırdı; Oannes aynı zamanda balık-keçi ya da balık-koç olarak tasvir edilir. Oannes’ lerin yeryüzünde daha önceleri yaşamış bilge varlıklar olduğu söylenir. Sümer tradisyonuna göre tufandan önce yedi bilge kişi denizden çıkıp şehirlere dağılmış ve oralarda insanlığa uygarlığı öğretmişler.

Dogon tradisyonuna göre ise her şeyi var eden ve tek olan Amma, kâinatın sevk ve idaresiyle uğraşmaz, âlemimizin sevk ve idaresiyle nommo agonnolar denilen bir üçlü meşkuldür ve bu üçlü balık biçiminde tasvir edilir, ayrıca içlerinden “O-nommo” hem balık hem insan biçiminde temsil edilir. Babil tradisyonunda ise Oannes’in adı akılla donatılmış varlık anlamına gelir. Bazı tradisyonlarda ruhsal planlar balık-insan olarak tanımlanmışlardır.

Babil tarihçisi Berosus M.Ö.4.üncü y.y.’da bu balık adam inancının kökeni ile ilgili kayda sahiptir. En eski geleneklere göre Kalde ve Babil, sudan gelen “yarı balık-yarı insan” birisinin yönetimindeydi. Hz. Yunus zamanında insanlar onun peygamberliğine inanırlardı. H. Clay Trumbull şöyle yazar:
“…Tarihçe kayıtlara geçen ani ve yaygın Ninova inancı ile Yunus’un mucizesi bir tesadüf değildir..”

Berosis bu tanrının adını Odacon’un çeşitli tezahürlerinden bahsederken, Asur Balık Tanrısı “OANNES” olarak verir. Ünlü Asurolog Dr. Herman V. Hilprecht, Yunancaya geçmiş şekliyle aynı olan Oannes’in Yunus’tan geldiğinden bahseder.

“Yunas” kelimesinin Ninova’da kalıntıları da Yunus kıssasının doğruluğuna işaret eder.
Kısacası Asurlulara (ki onlar İsrail oğlu değiller) dayanan mitolojik bir hikâye söz konusu.

Sümerlerde olan OANNES efsanesi Babil’e, oradan Asur’a, oradan da İsrail oğullarına ve dolayısı ile semavi dinlere giriş yaptı.

DP, Yunus suresi,Yunus suresini kim yazdı,Kur'an çelişkileri,Yunus suresi orjinal bir sure değildir,Yunus suresinin kökenleri,Kur'an'ın kökeni,Vişnu ve Manu efsanesi,Hint efsanesinde büyük tufan,Manu ve Yunus, islamiyet,
Hadi rotayı Ortadoğu’dan Hindistan’a çevirelim. Vişnu ve Manu efsanesine:
Manu Tufanı’nda (Yani azgın dalgalar Yunus’taki gibi coştuğunda) Tanrı, Vişnu adında başka bir Tanrı’yı balık olarak gönderir. Başta küçük bir balık olan Vişnu’yu Manu yakalar, Manu oltayı çektikçe Vişnu büyümeye başlar, en sonunda denizi kaplar. Vişnu daha sonra gerçek kimliğini Manuya açıklar. Vişnu Manu’ya hayvanları ve tohumları koruması için bir de gemi yapmasını söyler. Yani Vişnu balığın adeta içinden çıkarak insanımsı bir formda Manu’ yu, dolayısı ile insanları uyarır:

“İyi yürekli adam, şimdi iyi dinle! Çok yakında dünya sular altında kalacak, herşey kaybolacak. Güçlü bir gemi inşa etmelisin. Büyük bir ip de al gemiye. Yanına 7 Bilge al. Bütün bitkilerin tohumunu ve her hayvandan bir çift al gemiye. Sana bir balık olarak geleceğim. Kafamda boynuzlarım olacak. Beni iyi dinle, yoksa kurtulamazsın bu tufandan.”

Bu konu ile ilgili antik hint rölyef ve çizimlerine; ayrıca hikâye detaylarına bakıldığında Yunus hikâyesi ile büyük benzerlikler göze çarpar.

Bu arada Hint tufan hikâyesinde Manu’nun 3 oğlu olduğu anlatılmaktadır… Bir dakika… Dejavu mu oldunuz? Bu hikâye tanıdık mı geldi? Biz Yunus’ tan bahsediyorduk?

  • Manu’nun olayı Tufan’da geçiyor.
  • Manu’nun 3 oğlu var,
  • Manu’ya gemi yapması söyleniyor,
  • Manu’ya her cins canlı alması söyleniyor,
  • Manu insanlığın yeni atası kabul ediliyor,
  • Manu’nun gemisi Malaya dağlarında karaya oturuyor ve canlı hayat yeniden çoğalıyor.

Yahu bu hikâye bir yerden tanıdık geldi ama çıkartamadım. Yunus’ tan bahsederken konu ne oldu da buralara geldi anlamadım. Manu acaba bir peygamberin hayatı ve hikâyesi ile benzerlik mi gösterdi ne?

Çağrı filminden yola çıktık, bizim çabamız mümin olmamıza yeter mi? Yoksa hidayet mi verilmeli den sağa döndük, Yunus kıssasına hem mitoloji hem de dini kaynaklardan bir göz attık.

Yunus kıssasının bir benzerinin Hint Mitolojisinde Manu ve Vişnu iletişimi ile benzerlik taşıdığını gördük ki bu benzerliği ben kurmadım, istediğiniz yerde istediğiniz araştırmayı yapın.

Oradan Manu’nun tufan hikâyesine geçtik.


Biraz Puzzle (Yap-Boz) gibi oldu özür dilerim. Kafanızı kaldırın, antik mitolojileri detaylıca inceleyin, Sümer ve Babil’den kalma efsaneleri iyice okuyun ki Muazzez İlmiye ÇIĞ’ ın bu konudaki kitapları adeta hazine niteliğinde. Bu sitede de Antik Ortadoğu mitolojileri ile ilgili makale ve bilgiler ton ile mevcut. Parçaları birleştirdiğinizde göreceksiniz.

Yunus 100 ve Kasas 50’ de belirtildiği üzere gün olurda kalbime hidayet verilirse ne mutlu bana… Ne mutlu bize…

Geçenlerde bana ders vermek isteyen birisi şöyle söyledi: “Tek başına kitap yetmez, nasıl ders kitabını okumak yetmiyor ve öğretmene ihtiyaç duyuyorsan, sağlam hocaya git ki imanın kuvvetlenip doğru yola girsin!”. Yahu iyide bana hidayeti Yunus 100 ve Kasas 50 deki gibi vermiyorsa çabalar beyhude değil mi? Onu da geçtim bu ders veren arkadaş keşke inandığı dinin kitabını bir açıp okusaydı, o kitapta aracı kabul etmediğini, şüphesiz, apaçık uyarı niteliğinde anlayalım diye gönderildiğini yazmıyor mu? Dininden çıktın be arkadaş. Ayete ters düştün. Adam tuttu inandığı dinin kitabını ortaokul Fen kitabı ile bir tuttu iyi mi? Eğer kitap evrensel ise ne aracıya ne de hocaya ihtiyaç duyarsın. Eğer kitap söylediğin gibi ise onu söyleyen de, ileten de, dikte ettiren de sana yeter. Yok, yetmiyorsa illa hoca lazım diyorsan beni geç sen kendi imanını kontrol ettir.
Sağlıcakla kalın.

Yazar notu: Son derece sığ, gereksiz yere uzun, cahilce ve yüzeysel yazmaya ısrarla devam edeceğim. Cahilliğime verin.

Kaynaklar:
1. Ambrose John Wilson, "The Sign of prophet Jonah and its Modern Confirmations"The Princeton Theological Review 25 (1927):638
2. H. Clay Trumbul ,"Jonah in Nineveh", Journal of Biblical Literature

Yazan: Demon Product