Hazırlayan: A.Kara
Tarihte Tanrı'ya inanmayan bir çok düşünür olmuştur. Örneğin eski Yunan filozofu Epikuros gibi bazıları, doğal fenomenler için doğal açıklamalar istemekteydi. Tüm doğaüstü açıklamaları doğal olanlarla değiştiren felsefi doğalcılık biçimleri de eski tarihin içlerine kadar uzanır. 18.yy'daki aydınlanma sırasında Immanuel Kant ve David Hume Tanrı'nın varlığına ilişkin geleneksel inanışlara etkili eleştiriler getirmişlerdi. Darwin'den sonra modern bilimdeki bazı gelişmeler ve evrim teorisi ile Tanrı'nın varlığını reddeden felsefi dünya görüşü güç kazandı. 19 ve 20yy'da Nietzsche, Feuerbach, Marx, Freud ve Camus gibi isimler Tanrı, Allah inancı ve Hristiyanlık üzerine getirdikleri etkili eleştiriler ile bulundukları çağda ateizm için zemin hazırlamışlardır.
Bir din veya inanç sistemi olmayan Ateizm tek bir düşüncedir ve bu da Tanrılara inanmamaktır.
Her ne kadar yanlış anlaşılmalardan dolayı bir inanç sistemi olarak tanımlansa da Ateizm özünde "Tanrıların olduğu iddiasını reddetmek" demektir. Ateizm, Tanrılara karşı bir red değil, onlara inanmamaktır. Eski sözlükler ateizmi "Tanrı'nın olmadığı inanç" olarak tanımlasa da teistlerin etkisi bu tanımları değiştirmiştir. Sözlükler ateizmi "Tanrı yok" olarak tanımlasa da bunun kaynağı ve ihraç noktası dini etkilerdir. Eğer sözlüklerde teistik etki olmasaydı, ateizm doğru anlamı ile "hiçbir Tanrı yoktur" şeklinde yer almalıydı.
Hayır, yok anlamındaki A- ve Teizm (Tanrı) birleşimi ile Ateizm basitçe "Tanrı yok" anlamına gelir. Kelimenin anlamı her ne kadar basit olsa da ateizm bir felsefe olarak çok ele alınabilecek çok geniş yelpazede açıklamalar getirmektedir.
Sınıflandırmasını yapan George H.Smith'e göre Ateizm pozitif ve negatif olarak ikiye ayrılır.
Negatif, yani zayıf Ateizm prensip olarak Tanrı'nın varlığını mümkün görmez çünkü varlığına dair bir gerekçe göremez ve reddeder. Pozitif (güçlü) Ateizm ise Tanrı'nın varlığının mümkün olmadığını söyler ve bunu geçerli bir Tanrı kavramı tanımlanmamasına, Tanrı inancının absürt olduğuna ve çelişkiler bulundurduğuna dayanarak söyler. Kısacası negatif Ateizmde sadece ret vardır, herhangi bir iddia içermez, pozitif Ateizmde ise hem ret hemde karşıt iddia vardır. Yani negatif Ateist "Tanrı var olabilir", pozitif Ateist ise "Var olması mümkün değildir" der.
Budizm'in bazı mezhepleri gibi ateist olan bazı dinler olsa da, bu ateizmin bir din olduğu anlamına gelmez. Ateist olmak, tüm teolojik sorunlardan emin olduğunuz ve dünyanın yaratılış biçimi veya evrim sürecinin nasıl işlediğine dair yanıtlarınız olduğu anlamına gelmediği gibi, Tanrıların varlığına dair iddialarının sizi ikna edemediği anlamına gelir.
Bütün ateistleri bir araya getiren tek ortak yol, Tanrılara olan inanç eksikliğidir. Bunun nedeni, ateistlerin ortak bir inanç sistemi, kutsal kitap veya din adamına, fetva veren birine sahip olmamasıdır. Bundan dolayı ateistlerin çoğu, birçok konuda ve farklı görüş ve düşünceye sahip olabilir.
